به گزارش تلویزیون اورینت تعدادی از ساکنان حلب و حومه آن با به‌کار گیری بالنهای حامل اشیاء فلزی و فرستادن آنها در ارتفاعات مختلف در آسمان تلاش می‌کنند تا بمبارانهای روزانه توسط روسیه و اسد را مختل کنند.
باور کنید که این بالن ها هم مانند سلاح ضدهوایی عمل می‌کنند.
آنها با گاز هیدروژن پر می‌شوند، سپس یک شی ء فلزی به آن متصل می‌شود و برای پرواز در ارتفاعات مشخصی تنظیم می‌شوند.
با این سادگی که دارد می‌تواند به‌عنوان یک مانع جدی در مقابل پرواز هواپیماهای جنگی به‌کار گرفته شوند، تا جان هزاران غیرنظامی از آتش بمبارانهای روزانه حفظ شود.
صاحب کارگاه بالن سازی: » اولاً ما به هیچ گروه نظامی وابسته نیستیم. ما تنها به انقلاب سوریه وابستگی داریم.
از دو ماه پیش تاکنون تلاش کرده‌ایم که هرگونه وسیله‌ای برای پدافند ضدهوایی را درست کنیم.
تجارب زیادی به‌دست آوردیم که بتوانیم گازهای سبک تولید کنیم تا بتواند یک شی ء فلزی یا قابل انفجار را با خود حمل کند و به ارتفاع 4 تا 5 کیلومتری برساند.
به یاری خدا توانستیم و به این نتیجه خوب رسیدیم
ولی این موضوع تنها موضوعی نیست که به فرمول‌های شیمی مربوط باشد. بلکه نیازمند بررسی سمت وزش باد نیز هست. علاوه بر این می‌بایست زمان بلند شدن و رسیدن بالن ها به مناطقی که امکان بمباران در آن وجود دارد را نیز محاسبه کرد.
این کار از طریق سیستم‌های پیش‌بینی وضعیت هوا صورت می‌گیرد.
سؤال مهمی که وجود دارد این است که آیا این سلاح، سلاحی فعال است؟ صاحب این کارگاه به این سؤال پاسخ می‌دهد.
صاحب کارگاه: «این بالن‌ها بین 4 تا 5 کیلومتر بلند می‌شوند. از طریق شنودی که روی مکالمه خلبانها گذاشته‌ایم متوجه شدیم که آنها از اجسام خارجی صحبت می‌کنند. طبعاً آنها می‌دانند که این بالن‌ها چه چیزهایی هستند، این بالن‌ها در ارتفاع 3800 متری از سطح دریا می‌روند و ما هم نمی‌توانیم این ارتفاع را کمتر کنیم چرا که تنها در ارتفاع های زیاد است که این بالن‌ها می‌توانند کارایی خودشان را نشان دهند».
این پروژه نیازمند مواد اولیه است ولی دست‌اندرکاران می‌گویند نیاز به ماشین‌هایی هم دارند که بتوانند بالن‌ها را به مناطق مرتفعی ببرند که با سمت وزش بادهای فصلی هم جهت باشد. شاید این بالن‌ها باید به دهها کیلومتری محل تولیدشان برده شوند.
صاحب کارگاه تولید این بالن ها گفت ایده اولیه ما برای تولید این بالن ها این بود که می‌دیدیم هر روز شهرمان بمباران می‌شود و مردم کشتار می‌شوند و خانه‌ها ویران می‌شوند.
بشکه‌های انفجاری مردم و کودکان را کشتار می‌کند. یکی از خلبانهای ساکن حلب گفت اشیاء در آسمان شاید بتواند روی موتور هواپیما تاثیر بگذارد. ما هدفمان منفجر کردن هواپیماها نیست بلکه هدفمان تولید چیزی بود که بتواند مانع پرواز آنها شود. وسیله‌یی که باعث می‌شود خلبان ماموریتش را نیمه تمام بگذارد یا ارتفاعش را کم کند و به پایین بیاید و اماکنی را هدف قرار دهد که دقت لازم را ندارد. از این‌جا بود که ایده بالن به ذهن ما زد. می‌بایست گاز هیدروژن تولید می‌کردیم ولی نمی‌توانستیم، می‌بایست با روشهای ساده‌یی این گاز را تولید می‌کردیم و بالن‌ها را با آن پر می‌کردیم و به آنها اشیائ فلزی وصل می‌کردیم تا بتوانیم بسادگی مانع بمباران و کشتار مردم و کودکان شویم.
باور کنید که این بالن ها هم مانند سلاح ضدهوایی عمل می‌کنند.
آنها با گاز هیدروژن پر می‌شوند، سپس یک شی ء فلزی به آن متصل می‌شود و برای پرواز در ارتفاعات مشخصی تنظیم می‌شوند.
با این سادگی که دارد می‌تواند به‌عنوان یک مانع جدی در مقابل پرواز هواپیماهای جنگی به‌کار گرفته شوند، تا جان هزاران غیرنظامی از آتش بمبارانهای روزانه حفظ شود.
صاحب کارگاه بالن سازی: » اولاً ما به هیچ گروه نظامی وابسته نیستیم. ما تنها به انقلاب سوریه وابستگی داریم.
از دو ماه پیش تاکنون تلاش کرده‌ایم که هرگونه وسیله‌ای برای پدافند ضدهوایی را درست کنیم.
تجارب زیادی به‌دست آوردیم که بتوانیم گازهای سبک تولید کنیم تا بتواند یک شی ء فلزی یا قابل انفجار را با خود حمل کند و به ارتفاع 4 تا 5 کیلومتری برساند.
به یاری خدا توانستیم و به این نتیجه خوب رسیدیم
ولی این موضوع تنها موضوعی نیست که به فرمول‌های شیمی مربوط باشد. بلکه نیازمند بررسی سمت وزش باد نیز هست. علاوه بر این می‌بایست زمان بلند شدن و رسیدن بالن ها به مناطقی که امکان بمباران در آن وجود دارد را نیز محاسبه کرد.
این کار از طریق سیستم‌های پیش‌بینی وضعیت هوا صورت می‌گیرد.
سؤال مهمی که وجود دارد این است که آیا این سلاح، سلاحی فعال است؟ صاحب این کارگاه به این سؤال پاسخ می‌دهد.
صاحب کارگاه: «این بالن‌ها بین 4 تا 5 کیلومتر بلند می‌شوند. از طریق شنودی که روی مکالمه خلبانها گذاشته‌ایم متوجه شدیم که آنها از اجسام خارجی صحبت می‌کنند. طبعاً آنها می‌دانند که این بالن‌ها چه چیزهایی هستند، این بالن‌ها در ارتفاع 3800 متری از سطح دریا می‌روند و ما هم نمی‌توانیم این ارتفاع را کمتر کنیم چرا که تنها در ارتفاع های زیاد است که این بالن‌ها می‌توانند کارایی خودشان را نشان دهند».
این پروژه نیازمند مواد اولیه است ولی دست‌اندرکاران می‌گویند نیاز به ماشین‌هایی هم دارند که بتوانند بالن‌ها را به مناطق مرتفعی ببرند که با سمت وزش بادهای فصلی هم جهت باشد. شاید این بالن‌ها باید به دهها کیلومتری محل تولیدشان برده شوند.
صاحب کارگاه تولید این بالن ها گفت ایده اولیه ما برای تولید این بالن ها این بود که می‌دیدیم هر روز شهرمان بمباران می‌شود و مردم کشتار می‌شوند و خانه‌ها ویران می‌شوند.
بشکه‌های انفجاری مردم و کودکان را کشتار می‌کند. یکی از خلبانهای ساکن حلب گفت اشیاء در آسمان شاید بتواند روی موتور هواپیما تاثیر بگذارد. ما هدفمان منفجر کردن هواپیماها نیست بلکه هدفمان تولید چیزی بود که بتواند مانع پرواز آنها شود. وسیله‌یی که باعث می‌شود خلبان ماموریتش را نیمه تمام بگذارد یا ارتفاعش را کم کند و به پایین بیاید و اماکنی را هدف قرار دهد که دقت لازم را ندارد. از این‌جا بود که ایده بالن به ذهن ما زد. می‌بایست گاز هیدروژن تولید می‌کردیم ولی نمی‌توانستیم، می‌بایست با روشهای ساده‌یی این گاز را تولید می‌کردیم و بالن‌ها را با آن پر می‌کردیم و به آنها اشیائ فلزی وصل می‌کردیم تا بتوانیم بسادگی مانع بمباران و کشتار مردم و کودکان شویم.
