روز 12 آبان خامنه‌ای تحت عنوان دیدار با دانش‌آموزان بار دیگر به صحنه آمد و نسبت به خطراتی که نظام آخوندی را تهدید می‌کنند، هشدار داد. یکی از این خطرات که نگرانی دائمی ولی‌فقیه ارتجاع است، ریزش بسیجیهای درمانده است که خامنه‌ای با عنوان «ترس از دشمن» از آن نام برد و گفت: «آنچه که مشکلات کشور را حل خواهد کرد، روحیه و تفکر انقلابی، شجاعت اقدام و عمل، بصیرت، عمل به توصیه‌های امام، نترسیدن از دشمن و تسلیم نشدن در برابر او است».
خامنه‌ای همچنین در یک هشدار توهین‌آمیز بسیجیهای در حال ریزش را مخاطب قرار داد و گفت: «مراقب باشید هر سخنی را از هر گوینده‌ای نپذیرید و آنچه که اصل و مهم است انقلاب و راه امام است و باید حرف او را حجت بدانید».
معنی این حرف ولی‌فقیه ارتجاع این است که مخاطبانش قدرت تشخیص خوب و بد را ندارند و باید نگاه کنند که چه کسی حرف می‌زند، اگر آخوند است و حرف خمینی را تکرار می‌کند، بپذیرند و الاّ گوشهایشان را باید روی بقیه حرفها به‌بندند، تا مبادا با شنیدن حرفهای دیگر، دچار انحراف بشوند و از خط ولایت خارج شوند. ! و بعد...
خامنه‌ای در نقطهٴ مقابل این اعتراف به ریزش و توصیه به خودسانسوری و بستن گوشها، به افزایش خشم و کینهٴ جوانها نسبت به نظام آخوندی اشاره کرد و با وحشت گفت: «... به‌گونه‌یی سخن می‌گویند و مدیریت می‌کنند که نسل جوان به آینده و انقلاب بی‌اعتماد و از راه امام دور می‌شود...».
حرفهای خامنه‌ای، یکبار دیگر نشان می‌دهد که چطور ولی‌فقیه رژیم و تمامیت نظام آخوندی، از یک طرف در برابر موج ریزش بسیجیها درمانده شده، از طرف دیگر هر لحظه منتظر فرود آمدن پتک سنگین خشم جوانها بر سر نظامش هست و چقدر در این معادله ضعیف، شکننده و ناتوان است.
واقعیت این است که یکی از آثار زهرخوری خامنه‌ای و رژیمش، یاس، ناامیدی و ریزش در بدنه این نظام پوسیده و فرتوت است. و خامنه‌ای مجبور است که جابه‌جا و در هر نشست و بر خاستی بخشی از آه و ناله خودش را هم، به همین موضوع اختصاص دهد.
از جمله در همین رابطه روز 28 مهر هم در حرفهایش در حالی‌که می‌خواست ریزش بسیجیها را زیر عنوان «برخی فضاسازیها» بپوشاند، گفت: «این نسل برخلاف برخی فضاسازیها، به‌معنای حقیقی کلمه، نسلی انقلابی است».
بعد هم به مخاطبان خودش تکلیف کرد که باید جلو ریزیش بسیجیها- که آنها را «نسل جوان » می‌نامید- بگیرید. گفت: «نخبگان می‌توانند با تلاش نشاط آور خود به‌عنوان یک موتور محرکه، نسل جوان را به کار و تلاش ترغیب کنند».
آری، اما مشکل رژیم که ولی‌فقیه ارتجاع نیز به آن مشرف است این است که نظام در باتلاقی گیر کرده که راه برون رفتی ندارد، برای همین در همان سخنرانی 28 مهر اذعان کرد که: «این حرکت... با موانعی روبه‌رو است که باید آنها را... علاج کرد... این خسارتِ بسیار سنگین، به‌راحتی و به سرعت جبران نخواهد شد».
خامنه‌ای همچنین در یک هشدار توهین‌آمیز بسیجیهای در حال ریزش را مخاطب قرار داد و گفت: «مراقب باشید هر سخنی را از هر گوینده‌ای نپذیرید و آنچه که اصل و مهم است انقلاب و راه امام است و باید حرف او را حجت بدانید».
معنی این حرف ولی‌فقیه ارتجاع این است که مخاطبانش قدرت تشخیص خوب و بد را ندارند و باید نگاه کنند که چه کسی حرف می‌زند، اگر آخوند است و حرف خمینی را تکرار می‌کند، بپذیرند و الاّ گوشهایشان را باید روی بقیه حرفها به‌بندند، تا مبادا با شنیدن حرفهای دیگر، دچار انحراف بشوند و از خط ولایت خارج شوند. ! و بعد...
خامنه‌ای در نقطهٴ مقابل این اعتراف به ریزش و توصیه به خودسانسوری و بستن گوشها، به افزایش خشم و کینهٴ جوانها نسبت به نظام آخوندی اشاره کرد و با وحشت گفت: «... به‌گونه‌یی سخن می‌گویند و مدیریت می‌کنند که نسل جوان به آینده و انقلاب بی‌اعتماد و از راه امام دور می‌شود...».
حرفهای خامنه‌ای، یکبار دیگر نشان می‌دهد که چطور ولی‌فقیه رژیم و تمامیت نظام آخوندی، از یک طرف در برابر موج ریزش بسیجیها درمانده شده، از طرف دیگر هر لحظه منتظر فرود آمدن پتک سنگین خشم جوانها بر سر نظامش هست و چقدر در این معادله ضعیف، شکننده و ناتوان است.
واقعیت این است که یکی از آثار زهرخوری خامنه‌ای و رژیمش، یاس، ناامیدی و ریزش در بدنه این نظام پوسیده و فرتوت است. و خامنه‌ای مجبور است که جابه‌جا و در هر نشست و بر خاستی بخشی از آه و ناله خودش را هم، به همین موضوع اختصاص دهد.
از جمله در همین رابطه روز 28 مهر هم در حرفهایش در حالی‌که می‌خواست ریزش بسیجیها را زیر عنوان «برخی فضاسازیها» بپوشاند، گفت: «این نسل برخلاف برخی فضاسازیها، به‌معنای حقیقی کلمه، نسلی انقلابی است».
بعد هم به مخاطبان خودش تکلیف کرد که باید جلو ریزیش بسیجیها- که آنها را «نسل جوان » می‌نامید- بگیرید. گفت: «نخبگان می‌توانند با تلاش نشاط آور خود به‌عنوان یک موتور محرکه، نسل جوان را به کار و تلاش ترغیب کنند».
آری، اما مشکل رژیم که ولی‌فقیه ارتجاع نیز به آن مشرف است این است که نظام در باتلاقی گیر کرده که راه برون رفتی ندارد، برای همین در همان سخنرانی 28 مهر اذعان کرد که: «این حرکت... با موانعی روبه‌رو است که باید آنها را... علاج کرد... این خسارتِ بسیار سنگین، به‌راحتی و به سرعت جبران نخواهد شد».
