محکومیت موج اعدامها توسط رژیم آخوندی -فراخوان به محاکمه مسئولان قتل عام 67
محکومیت موج اعدامها توسط رژیم آخوندی - فراخوان به محاکمه مسئولان جنایت علیه بشریت
در شهر روتسلار بلژیک، جلسه‌یی در گرامیداشت شهیدان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال 67 به ابتکار دیرک کلاس شهردار روتسلار و رئیس‌کمیته بلژیکی پارلمانترها و شهرداران برای یک ایران دموکراتیک و سناتور پتر وانرومپوی عضو سنای بلژیک و نایب‌رئیس پارلمان ایالتی فلامان، با حضور شماری از هواداران مقاومت ایران و شهروندان بلژیکی برگزار شد.
سخنرانان این جلسه ضمن محکوم کردن موج اعدام‌های اخیر و نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی، به تحقیقات بین‌المللی درباره قتل‌عام 67 و محاکمه عاملان این جنایت علیه بشریت فراخوان دادند.
شهردار دیرک کلاس از اعضای برجستهٴ حزب دموکرات‌مسیحی بلژیک و رئیس پیشین فراکسیون این حزب در سنا، در آغاز سخنان خود، با ذکر تاریخچهٴ کوتاهی از به قدرت رسیدن خمینی و شروع حکومت سرکوب و اعدام، گفت: «
تا کنون ۱۲۰ هزار نفر (توسط این رژیم) اعدام شده‌اند. بسیاری از آنها به سازمان مجاهدین خلق ایران وابسته بودند که یک نیروی مسلمان ضد بنیادگرا و معتقد به یک اسلام بردبار، جدایی دین و دولت و برابری زن و مرد است.
دلیل اصلی که من جلسه امروز را برگزار کرده‌ام یادبود جنایت علیه بشریت در تابستان ۱۹۸۸ است که طی آن بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی که اکثراً از مجاهدین بودند، به‌دستور خمینی اعدام شدند. بسیاری از آنها در حال سپری‌کردن احکام زندان خود بودند و قرار بود به‌زودی آزاد شوند. آنها در گورهای جمعی به خاک سپرده شدند.
دیرک کلاس سپس به انتشار فایل صوتی صحبتهای منتظری با اعضای هیأت مرگ در تهران پرداخت، و افزود: «یکی از اعضای هیأت مرگ اکنون وزیر دادگستری دولت روحانی است که وانمود می‌کند، یک مدره است! این شخص گفته است که به انجام این اعدامها، افتخار می‌کند.
فتوای خمینی برای کشتن اعضا و هواداران سازمان مجاهدین، هیچ شکی باقی نمی‌گذارد که او دستور یک جنایت علیه بشریت را صادر کرد و لذا همهٴ افرادی که نقشی در به اجرا درآوردن این فتوا داشته‌اند، در این جنایت علیه بشریت سهیم بوده‌اند.
این کشتار و قتل‌عام در سال ۱۹۸۸ پایان نیافت و در واقع تا امروز هم ادامه دارد. به گفته سازمان ملل، حدود ۱۰۰۰ تن در ایران طی دوران ریاست‌جمهوری روحانی در سال ۲۰۱۵ اعدام شدند. (رژیم) ایران در حال حاضر دارای بالاترین آمار اعدامها در جهان نسبت به جمعیت است.
ما خواهان این هستیم که قتل‌عام ۱۹۸۸ در دستور کار شورای حقوق‌بشر سازمان ملل قرار گیرد. کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل باید فراخوانی را برای تحقیقات در این رابطه صادر کند. ما از دولتهای اروپایی از جمله دولت بلژیک می‌خواهیم تا روابط خود را با (رژیم) ایران به تعلیق و توقف اعدامها مشروط کنند. نمی‌توان مقولهٴ حقوق‌بشر را به‌خاطر تجارت و قراردادهای بزرگ اقتصادی زیر پا گذاشت.
دیرک کلاس در پایان سخنان خود، گفت: «برای من باعث افتخار بوده که یک دوست اپوزیسیون دموکراتیک ایران طی این سال‌ها بوده‌ام. آنها هیچ چیزی برای خودشان نمی‌خواهند و فقط خواهان آزادی برای مردمشان هستند. من با خانم مریم رجوی ملاقات کرده‌ام و او چندین‌بار به بلژیک آمده است و توسط آخوندها به‌عنوان دشمن شمارهٴ یک تلقی می‌شود.
سخنران بعدی جلسه در روتسلار بلژیک، سناتور پتر وانرومپوی نایب‌رئیس پارلمان ایالتی فلامان و عضو سنای این کشور بود. وی گفت:
افشای نوار صوتی (منتظری)، اتفاق مهمی هم از نظر سیاسی در داخل ایران و هم از نظر انسانی و حقوق‌بشری است.
بیش از ۱۰ سال است که من از اپوزیسیون (ایران) حمایت می‌کنم. شاید بتوان گفت این امر از پدرم (هرمان وانرومپوی، نخست‌وزیر پیشین بلژیک و رئیس پیشین اتحادیه اروپا) به من به ارث رسیده است؛ چون او قبل از من در این مسیر بود.
تمام مشکلاتی که ما هم‌اکنون با داعش و جنگ سوریه و موج پناهندگان داریم، فقط موضوع سوریه نیست، بلکه نتیجه سیاست و دخالت‌های (رژیم) ایران در منطقه است پس ما هم منفعت داریم که در ایران یک تغییر بزرگ رخ بدهد.
بنابراین مشکلات اپوزیسیون در ایران، مشکلات همهٴ ما هم هست و باید به آن توجه کنیم و واکنش نشان بدهیم تا در خاورمیانه دوباره ایرانی داشته باشیم که می‌تواند یک نمونهٴ موفق باشد. برای رسیدن به این هدف، باید از اپوزیسیون دموکراتیک (ایران) حمایت کرد.
سناتور پیتروان رومپوی در ادامه سخنانش با اشاره به کارزار بین‌المللی چندین ساله در دفاع از حقوق مجاهدان اشرفی، گفت: « من در این ۱۰ سال به چشم خودم دیده‌ام که این حمایت جهانی چه تأثیر زیادی می‌تواند داشته باشد و سرمایهٴ بزرگی است و هر کدام از ما باید به سهم خودمان قدمی برداریم.
ما باید همین مسیری را که در این ۱۰ سال طی کرده‌ایم ادامه بدهیم. این جنبش قدم به قدم رشد کرده است. پس باید آن‌قدر به در زدن ادامه داد تا این در باز شود؛ و ما تا گشوده‌شدن در پیروزی، در کنار شما خواهیم بود».
در جلسه بلژیک راضیه پرندک، مادر شهید قهرمان مجاهد خلق مهران بی‌غم با ذکر خاطراتی از دوران 7سال اسارت پسرش و اعدام او به‌دست دژخیمان رژیم در تابستان 67، گفت: «در آذر ماه به من و همسرم اطلاع دادند که مهران اعدام شده است. گفتیم او کجا دفن شده؟ شمارهٴ قبر به ما بدهید و سندی که او را اعدام کرده‌اید. گفتند، به شما هیچ مدرکی نمی‌دهیم چون او هوادار مجاهدین بوده است. شما حق برگزاری مراسم ندارید و حق داشتن سنگ‌قبر ندارید. خانواده‌های بسیاری همه با هم اعدام شده‌اند. امروز ما، خانواده‌های شهیدان خواهان این هستیم که این رژیم و تمام مسئولان آن در برابر جامعه بین‌المللی به دادگاه کشیده شوند».
در این جلسه دکتر مسعود کاشفی از سوی جامعه متخصصان ایرانی در بلژیک سخنرانی کرد و درباره قتل‌عام 67، گفت: «این اقدام ضدبشری و جنایتکارانه یک نسل‌کشی بود که تبلور اوج کینه و انتقام جویی رژیم از مخالفان و دگراندیشان ایرانی است؛ فتوای خمینی و عبارات موجود در آن خود سندی از انتقام‌جویی او از مخالفان است؛ و اعدام دهها هزار زندانی در یک مدت کوتاه با یک روند کاملاً غیرحقوقی و بدون وکیل مدافع، بدون اطلاع خانواده‌هایشان و دفن‌کردن آنها در گورهای دسته‌جمعی اثبات کننده وسعت و شدت این جنایت (ضد) بشری است. اما قابل‌توجه است که ماشین اعدام و جنایات رژیم در تابستان 67 متوقف نشد و هم‌چنان در مقابل چشمان جهانیان، ادامه می‌یابد».
در انتهای این جلسه، شرکت کنندگان از نمایشگاه شهیدان قتل‌عام ۶۷ بازدید کردند و بیانیه‌یی را در محکومیت این جنایت علیه بشریت امضا کردند.
