هم‌زمان با اوج‌گیری جنبش دادخواهی و فراخوانهای فزایندهٴ بین‌المللی برای محاکمه عاملان و آمران قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی به‌دست رژیم آخوندی در سال 67، 60تن از نمایندگان پارلمان اروپا بیانیه‌یی را در این رابطه صادر کردند.
این بیانیه از سوی ژرارد دوپره رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا و ریچارد چارنسکی نایب‌رئیس این پارلمان ارائه شده، و نمایندگان برجسته‌یی از احزاب و کشورهای مختلف آن‌را امضا کرده‌اند.
شماری از نمایندگان امضاکننده بیانیه حمایت از جنبش دادخواهی در پارلمان اروپا، عبارتند از:
تونه کلام، عضو کمیسیون خارجی - استونی
ژوزه بووه – فرانسه
یان زهرادیل، نایب‌رئیس کمیسیون تجارت بین‌المللی – جمهوری چک
بئاتریس بسرا، نایب‌رئیس کمیسیون حقوق‌بشر و عضو کمیسیون زنان – اسپانیا
ادوارد کوکان، عضو کمیسیون خارجی، وزیر خارجه پیشین اسلواکی
یوزو رادوش، عضو کمیسیون خارجی، وزیر دفاع پیشین کروآسی
یاسک ساریوس وولسکی، نایب‌رئیس گروه حزب مردم اروپا در پارلمان اروپا و عضو کمیسیون خارجی – لهستان
مارک دمسماکر، مسئول امور حقوق‌بشر گروه محافظه‌کاران و رفرمیستها در پارلمان اروپا و عضو کمیسیون خارجی - بلژیک
روزا توماسیک – عضو کمیسیون خارجی و کمیسیون حقوق‌بشر – کرواسی
آنتئا مک‌اینتایر – انگلستان
بیانیه مشترک ۶۰ نماینده پارلمان اروپا
قتل‌عام ۱۹۸۸ زندانیان سیاسی در ایران - یک جنایت علیه بشریت
مدرک جدید درباره قتل‌عام بیش از ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی در ایران در ۱۹۸۸ جامعه ایران را شوکه کرده است. افشای یک نوار صوتی مخفی مکالمه بین عاملان این کشتارهای جمعی خودسرانه، از جزییات اسفناکی درباره یکی از بدترین جنایات تاریخ معاصر پرده برداشته است.
چهار مقامی که در «فایل صوتی منتظری» صدایشان شنیده می‌شود، اعضای «هیأت مرگ» بودند که احکام اعدام هزاران نفر را تنها در تهران صادر کردند. یکی از آنها مصطفی پورمحمدی وزیر کنونی دادگستری رئیس‌جمهور به‌اصطلاح «مدره» حسن روحانی است که خودش یکی از تصمیم‌گیرندگان ارشد حکومت در آن زمان بود. «هیأت‌های مرگ» در بیش از ۷۰ شهرستان تشکیل شدند. بسیاری از کسانی که احکام اعدام را صادر می‌کردند، امروزه دارای مواضع کلیدی در (حکومت) ایران هستند.
به گفته یک مقام ارشد اطلاعاتی سابق (رژیم) ایران، ۳۳۷۰۰ زندانی سیاسی که اکثراً وابسته به اپوزیسیون سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، شامل چندین هزار زن، طبق دستورات خمینی در تابستان ۱۹۸۸ بدار آویخته شدند. او در فتوای خود، اعلام کرده بود: «کسانی که در زندانهای سراسر کشور بر سر (حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران) پافشاری می‌کنند، محاربند و باید اعدام شوند» او، اضافه کرد: «دشمنان اسلام را فوراً نابود کنید».
بسیاری از اعدام‌شدگان قبلاً به احکام زندان محکوم شده بودند. آنها یا در حال سپری‌کردن احکام خود بودند و یا حتی دورهٴ زندانشان را به اتمام رسانده بودند. برخی دیگر از قربانیان اعدامها که بعد از فتوای خمینی دستگیر شدند، آن دسته از زندانیانی بودند که آزاد شده بودند یا کسانی بودندکه پیوند خانوادگی با سازمان مجاهدین خلق ایران داشتند.
تعدادی از مقامهای بالای رژیم ایران به‌تازگی از این کشتار دفاع کرده‌اند. وزیر دادگستری روحانی اعلام کرده است که به شرکت در این اعدامها «افتخار» می‌کند و هرگز در تمام طول این سالیان بی‌خوابی نداشته است.
امروز (رژیم) ایران بالاترین نرخ اعدامها در جهان نسبت به جمعیت را دارد. در سه سال ریاست‌جمهوری روحانی، چندین هزار نفر، اعدام شده‌اند.
از این‌رو ما از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن می‌خواهیم:
قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ را به‌شدت محکوم کند و روابط با (رژیم) ایران را به توقف اعدام‌های کنونی مشروط کند،
به کمیسر عالی حقوق‌بشر و شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، مجمع عمومی ملل‌متحد و شورای امنیت فراخوان بدهد که یک کمیسیون حقیقت‌یاب تشکیل بدهند تا عاملان و آمران قتل‌عام زندانیان سیاسی در ایران در سال 1988را به‌دست عدالت بسپارند.
