زندان مرکزی زابل فاقد اولیه‌ترین الزامات بهداشتی و معیشتی برای زندانیان یکی از دور افتاده‌ترین و در واقع فراموش شده‌ترین زندانهای کشور است که در فاصله 2000 کیلومتری از مرکز، زندانیان در شرایط وحشیانه‌یی روی هم تلنبار شده‌اند.
در حالی که شهرستان زابل با گرد و غبار مستمر، از آلودگی هوا رنج می‌برد، زندانیانی که در زندان مرکزی این شهر محبوس هستند، فاقد حتی آب آشامیدنی سالم می‌باشند و مشکلات جدید بهداشتی، دارویی و سوء تغذیه و سایر الزامات اولیه زندگی، زندانیان را رنج می‌دهد.
رژیم ضدبشری آخوندی از این زندان به‌عنوان یک تبعیدگاه برای زندانیان استفاده می‌کند. در هر کدام از بندهای این زندان بعضاً بیش از 250 زندانی در هم فشرده شده‌اند. در هر سلول حداقل 18 الی 25 نفر محبوس هستند که به سختی جا شده‌اند. در این تبعیدگاه دژخیمان فقط با ایجاد فضای رعب و وحشت سعی در به سکوت کشاندن زندانیان دارند و با اعمال فشار و سرکوبی زندانیان معترض را مهار می‌کنند. اکثر محبوس شدگان در این زندان، زندانیان دارای جرایم عادی هستند و تبعید زندانیان سیاسی به این زندان جهت تحت فشار قرار دادن مفرط زندانیان صورت می‌گیرد.
در حالی که شهرستان زابل با گرد و غبار مستمر، از آلودگی هوا رنج می‌برد، زندانیانی که در زندان مرکزی این شهر محبوس هستند، فاقد حتی آب آشامیدنی سالم می‌باشند و مشکلات جدید بهداشتی، دارویی و سوء تغذیه و سایر الزامات اولیه زندگی، زندانیان را رنج می‌دهد.
رژیم ضدبشری آخوندی از این زندان به‌عنوان یک تبعیدگاه برای زندانیان استفاده می‌کند. در هر کدام از بندهای این زندان بعضاً بیش از 250 زندانی در هم فشرده شده‌اند. در هر سلول حداقل 18 الی 25 نفر محبوس هستند که به سختی جا شده‌اند. در این تبعیدگاه دژخیمان فقط با ایجاد فضای رعب و وحشت سعی در به سکوت کشاندن زندانیان دارند و با اعمال فشار و سرکوبی زندانیان معترض را مهار می‌کنند. اکثر محبوس شدگان در این زندان، زندانیان دارای جرایم عادی هستند و تبعید زندانیان سیاسی به این زندان جهت تحت فشار قرار دادن مفرط زندانیان صورت می‌گیرد.
