روز جمعه 26شهریور بود که بیش از 800نفر از جوانهای پرشور اراک، در اعتراض به بیکاری، در مقابل پالایشگاه نیروگاه پتروشیمی تجمع اعتراضی برپا کردند. رژیم درماندهٴ آخوندی هم به‌شدت وحشت‌زده شد و مزدوران ضدشورش و لباس‌شخصی‌هایش را به صحنه فرستاد تا جوانها را متفرق کند. بعد هم که مقاومت بچه‌ها را دید، از روی ناچاری به شلیک گاز اشک‌آور رو آورد.
اما چرا رژیم در مقابل اعتراض جوانها، این میزان دستپاچه می‌شود؟
واقعیت این است که این روزها دیکتاتوری آخوندی که در گرداب بحرانهای مختلف دست و پا می‌زند و از هر سو زیر فشار است، آن‌قدر ضعیف شده که می‌داند توان تحمل اعتراض جوانها را ندارد. به‌ویژه الآن که در آستانهٴ بازگشایی دانشگاهها هم هستیم و شور جوانها برای رویارویی با رژیم، بیش از همیشه هست. شوری که توسط سایر مردم ایران، از جمله زندانیان مقاوم هم، پشتیبانی می‌شود. برای نمونه آقای علی معزی، زندانی سیاسی مقاوم به‌مناسبت اول مهر پیام داده است که: «ابتدای فصل درس و مدرسه را با درسهایی از جنس شرف و عزت و آزادگی آغاز می‌کنیم و خود را از لجنزار ابتذال و اختناق که سرکوبگران فراهم کرده‌اند بالا می‌کشیم و برای ادامه این راه از پایداری و همبستگی مدد می‌گیریم» .
این را هم باید یادآوری کرد که امسال، به‌ویژه بعد از افشای سند صوتی آقای منتظری، شرایط ویژه‌یی بر میهنمان حاکم است. برای همین هم کارگزاران و مهره‌های رژیم از وحشت به تکاپو افتادند. برای نمونه، روز 29شهریور آخوند نورالله طبرسی، نماینده خامنه‌ای در مازندران، با وحشت گفت: «با انتشار این فایل صوتی افراد تلاش دارند که ذهنیت جوانان را نسبت به انقلاب اسلامی ایران بدبین کنند» .
از طرف دیگر، سرپاسدار ابوالفضل اسلامی، یکی از سرکردگان پاسداران استان البرز هم، به تنفر جوانها از رژیم، تحت عنوان «اعتماد بین جوانان و مسئولان» اعتراف کرد و گفت: «یکی از مشکلات فعلی کشور عدم اعتماد متقابل بین مسئولان و جوانان است» .
آری، واقعیت این است که رژیم از یک طرف می‌داند جوانها چه نفرتی از تمامیت نظام ولایت‌فقیه دارند، از طرف دیگر می‌بیند به‌ویژه بعد از افشای سند صوتی آقای منتظری، چه پتانسیلی برای مقابله با این رژیم در جوانها به وجود آمده است. برای همین هم هست که تمام هم و غمش این است که، اعتراض جوانها شکل نگیرد. بی‌جهت نیست که وقتی بچه‌های اراک به‌خاطر بیکاری اعتراض کردند، رژیم آن‌قدر دستپاچه شد که بلافاصله مزدوران سرکوبگرش را گسیل کرد. اقدامی که خودش، بنزین روی آتیش خشم جوانهاست و همان‌طور که خود جوانها در فضای مجازی وعده می‌دهند، سال تحصیلی جدید را، تبدیل به پهنهٴ رزم و نبردی بالاتر، با دیکتاتوری آخوندی خواهند کرد.
اما چرا رژیم در مقابل اعتراض جوانها، این میزان دستپاچه می‌شود؟
واقعیت این است که این روزها دیکتاتوری آخوندی که در گرداب بحرانهای مختلف دست و پا می‌زند و از هر سو زیر فشار است، آن‌قدر ضعیف شده که می‌داند توان تحمل اعتراض جوانها را ندارد. به‌ویژه الآن که در آستانهٴ بازگشایی دانشگاهها هم هستیم و شور جوانها برای رویارویی با رژیم، بیش از همیشه هست. شوری که توسط سایر مردم ایران، از جمله زندانیان مقاوم هم، پشتیبانی می‌شود. برای نمونه آقای علی معزی، زندانی سیاسی مقاوم به‌مناسبت اول مهر پیام داده است که: «ابتدای فصل درس و مدرسه را با درسهایی از جنس شرف و عزت و آزادگی آغاز می‌کنیم و خود را از لجنزار ابتذال و اختناق که سرکوبگران فراهم کرده‌اند بالا می‌کشیم و برای ادامه این راه از پایداری و همبستگی مدد می‌گیریم» .
این را هم باید یادآوری کرد که امسال، به‌ویژه بعد از افشای سند صوتی آقای منتظری، شرایط ویژه‌یی بر میهنمان حاکم است. برای همین هم کارگزاران و مهره‌های رژیم از وحشت به تکاپو افتادند. برای نمونه، روز 29شهریور آخوند نورالله طبرسی، نماینده خامنه‌ای در مازندران، با وحشت گفت: «با انتشار این فایل صوتی افراد تلاش دارند که ذهنیت جوانان را نسبت به انقلاب اسلامی ایران بدبین کنند» .
از طرف دیگر، سرپاسدار ابوالفضل اسلامی، یکی از سرکردگان پاسداران استان البرز هم، به تنفر جوانها از رژیم، تحت عنوان «اعتماد بین جوانان و مسئولان» اعتراف کرد و گفت: «یکی از مشکلات فعلی کشور عدم اعتماد متقابل بین مسئولان و جوانان است» .
آری، واقعیت این است که رژیم از یک طرف می‌داند جوانها چه نفرتی از تمامیت نظام ولایت‌فقیه دارند، از طرف دیگر می‌بیند به‌ویژه بعد از افشای سند صوتی آقای منتظری، چه پتانسیلی برای مقابله با این رژیم در جوانها به وجود آمده است. برای همین هم هست که تمام هم و غمش این است که، اعتراض جوانها شکل نگیرد. بی‌جهت نیست که وقتی بچه‌های اراک به‌خاطر بیکاری اعتراض کردند، رژیم آن‌قدر دستپاچه شد که بلافاصله مزدوران سرکوبگرش را گسیل کرد. اقدامی که خودش، بنزین روی آتیش خشم جوانهاست و همان‌طور که خود جوانها در فضای مجازی وعده می‌دهند، سال تحصیلی جدید را، تبدیل به پهنهٴ رزم و نبردی بالاتر، با دیکتاتوری آخوندی خواهند کرد.
