بعد از یک ماه که از افشای سند صوتی آقای منتظری میگذرد و مقاومت ایران کارزار دادخواهی را در داخل و خارج ایران با شتاب پیش برده و میبرد، آخوندها و سران رژیم دیگر تاب تحملشان بهسر آمده و پیاپی به صحنه میآیند و نسبت به مجاهدین و خطر آنها، ابراز وحشت میکنند. در همین رابطه هم بود که آخوند جنتی، روز جمعه عمامه به زمین کوبید و با ترس و وحشت گفت: «با انتشار این فایل صوتی نظام را بهصورت بدی محکوم کردند که خدا از تقصیرشان نگذرد... این فایل صوتی را به مجاهدین دادند و حربهای برای محکوم کردن نظام شد» .
اما سؤال این است که درد آخونها و خامنهای که اینطور امام جمعههایش را به صحنه میفرستد تا این حرفها را بزنند، آیا واقعاً تنها محکومیت نظام ولایتفقیه است؟ یا درد باید چیزی دیگری باشد؟ درد همانی است که همین آخوند جنتی، که جوانهای ایران از قیام 88 به آن «جنتی لعنتی» لقب دادند، در صحبتهای روز جمعهاش، ناگهان ترسان و نالان به زبان آورد. آنجا که تلاش کرد از جنایت خمینی جلاد در قتلعام سال 67 دفاع کند و گفت: «اگر (خمینی) میخواست بیشتر به اینها [مجاهدین] مجال بدهد، که ریشه نظام را میکندند. اینها باید ریشهکن شوند تا ریشههای نظام برپا بماند» .
خیلی روشن، درست و دقیق روی قلب موضوع دست گذاشت! اگر مجاهدین ریشهکن نشوند، نظام ولایتفقیه ریشهکن خواهد شد.
توضیح بیشتر را روز 19شهریور، آخوندی به نام علی بنایی عضو شورای مرکزی باند فاشیستی موتلفه، داده و گفته است: «روحانیان در نوک پیکان حمله مجاهدین بودند... امروز عدهیی با عناوین مختلفی میخواهند مجاهدین را تطهیر کنند... دشمنان همچنان از مجاهدین بهعنوان راهبرد... برای مقابله با (نظام) استفاده میکنند... باید هوشیار بود و با تربیت نسل جوان، هویت انقلاب اسلامی را که مورد حمله دشمنان است حفظ کنیم» .
واقعیت این است که حالا این جنتی و سایر آخوندهای درمانده هستند که به همدیگر هشدار میدهند که مواظب باشید که جوانهای ایران، بیشتر از این جذب خط مجاهدین، یعنی ریشهکنی نظام نشوند!.
آری، واقعیت این است که آخوندها، بهرغم کر هماهنگشان مبنی بر اینکه مجاهدین خلق اصلاً عددی نیستند که برای نظام خطری داشته باشند و هزار بار هم اعلام نابودیشان را کردهاند، حالا به صراحت اذعان میکنند که خطر ریشهکنی نظام خطری هست که تحقق آن هر روز بیشتر در چشمانداز و دسترس قرار دارد؛ به صحنه آمدن سران و کارگزاران رژیم آخوندی و تلاش برای لجنپراکنی علیه مجاهدین هم، دقیقاً بهخاطر همین است.
اما سؤال این است که درد آخونها و خامنهای که اینطور امام جمعههایش را به صحنه میفرستد تا این حرفها را بزنند، آیا واقعاً تنها محکومیت نظام ولایتفقیه است؟ یا درد باید چیزی دیگری باشد؟ درد همانی است که همین آخوند جنتی، که جوانهای ایران از قیام 88 به آن «جنتی لعنتی» لقب دادند، در صحبتهای روز جمعهاش، ناگهان ترسان و نالان به زبان آورد. آنجا که تلاش کرد از جنایت خمینی جلاد در قتلعام سال 67 دفاع کند و گفت: «اگر (خمینی) میخواست بیشتر به اینها [مجاهدین] مجال بدهد، که ریشه نظام را میکندند. اینها باید ریشهکن شوند تا ریشههای نظام برپا بماند» .
خیلی روشن، درست و دقیق روی قلب موضوع دست گذاشت! اگر مجاهدین ریشهکن نشوند، نظام ولایتفقیه ریشهکن خواهد شد.
توضیح بیشتر را روز 19شهریور، آخوندی به نام علی بنایی عضو شورای مرکزی باند فاشیستی موتلفه، داده و گفته است: «روحانیان در نوک پیکان حمله مجاهدین بودند... امروز عدهیی با عناوین مختلفی میخواهند مجاهدین را تطهیر کنند... دشمنان همچنان از مجاهدین بهعنوان راهبرد... برای مقابله با (نظام) استفاده میکنند... باید هوشیار بود و با تربیت نسل جوان، هویت انقلاب اسلامی را که مورد حمله دشمنان است حفظ کنیم» .
واقعیت این است که حالا این جنتی و سایر آخوندهای درمانده هستند که به همدیگر هشدار میدهند که مواظب باشید که جوانهای ایران، بیشتر از این جذب خط مجاهدین، یعنی ریشهکنی نظام نشوند!.
آری، واقعیت این است که آخوندها، بهرغم کر هماهنگشان مبنی بر اینکه مجاهدین خلق اصلاً عددی نیستند که برای نظام خطری داشته باشند و هزار بار هم اعلام نابودیشان را کردهاند، حالا به صراحت اذعان میکنند که خطر ریشهکنی نظام خطری هست که تحقق آن هر روز بیشتر در چشمانداز و دسترس قرار دارد؛ به صحنه آمدن سران و کارگزاران رژیم آخوندی و تلاش برای لجنپراکنی علیه مجاهدین هم، دقیقاً بهخاطر همین است.