مراسم گرامیداشت سالگرد آزادسازی پاریس از اشغال فاشیسم هیتلری و نمایشگاه قتل‌عام ۶۷ توسط فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران در شهرداری منطقه دوم پاریس

ژاک بوتو شهردار منطقه دو پاریس

 

 

خانم رامایاد، خانم اینگرید بتانکور، آقای ژان پیر برار، آقای ژان فرانسوا لوگاره همکار عزیز شهردار منطقه یک پاریس، خانمها و آقایان منتخبین، از شما تشکر می‌کنم که در این مراسم که شورای ملی مقاومت ایران در شهرداری منطقه دو پاریس برگزار کرده است شرکت کرده‌اید.
می‌دانید که قتل‌عام سال ۱۹۸۸ در زندانهای ایران تقریباً در نظر اروپائیان ناشناخته مانده است به‌دلیل این‌که دولت ایران آن را مخفی نگه داشته است. بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی در زندانهای ایران بعد از فتوای خمینی اعدام شدند. این زنان و این مردان از طبقات مختلف اجتماعی، پزشکان، پرستاران، دانشجویان، ورزشکاران، مجموعه‌یی از جوانان و بزرگسالان بودند که در این پروسه خونین مفقود شدند. این زندانیان حلق آویز شدند برای این‌که از یک اسلام آزاد از تمامی بنیادگرایان دفاع می‌کردند، برای این‌که یک تراکت یا روزنامه مجاهدین را خوانده‌اند، برای این‌که در ارتباط و یا عضوی از مقاومت ایران بوده‌اند. کامیونها از اجساد پر شده بود و اجساد در قبرستانها و مناطق مختلفی از کشور دفن شدند. خاکی که در سالن کناری نشان داده شد و آن را در چند لحظه پیش مشاهده کردید و همچنین عکسها، بیانگر این قتل‌عام است که توسط یک کمیته مرگ اجرا شد که تعدادی از سران آن، هم‌چنان در زمره بالاترین مسئولان رژیم ایران هستند.
اگر این قتل‌عامها از دید جامعه بین‌المللی پنهان مانده به این دلیل است که این اعدامها سریع و در پشت درهای بسته در کمتر از سه ماه انجام شده است. در یک زمان کوتاه و این سؤال که آیا شما هوادار مجاهدین خلق هستید. رژیم ایران برای خانواده‌ها برگزاری هر نوع مراسم و بزرگداشت و تجمعی را برای دوستان، برادران، خواهران و فرزندان خود را ممنوع کرد.
امروزه اعدامها در ایران ادامه دارد. فقط در ماه اوت در عرض یک هفته آخوندها ۴۶ نفر را در ایران اعدام کردند. امروز ناحیه ما طی مراسمی آزادسازی پاریس را گرامی داشت که نقطه پایانی بود به چهارسال همکاری با آلمان نازی. و اگر دول اروپایی توانستند کشور را از یوغ یک دیکتاتور آزاد کنند، بدین خاطر است که توانایی این را دارند که گذشته‌شان را به یاد بیاورند تا اشتباهات گذشته مجدداً تکرار نشود.
این دوره غیرقابل وصف تاریخ ایران اگر فراموش شود باعث استمرار این جنایات خواهد شد.
بدین خاطر است که شهرداری منطقه دو پاریس خوشوقت است که میزبان این نمایشگاه در اینجا باشد و به شاهدان آن در این برهه غیرانسانی در ایران گوش فرا بدهد. از شما متشکرم.

شهرزاد صدر

 

 

 

آقای شهردار، خانمها، آقایان، من می‌خواهم از آقای شهردار و تمامی همکارانش و اعضای شهرداری منطقه 2 تشکر کنم که اجازهٴ برگزاری این نمایشگاه را دادند. من می‌خواهم همچنین از برگزارکنندگان این نمایشگاه تشکر کنم. من بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. عکسها و تصاویر کسانی را این‌جا می‌بینیم که زندگی خود را برای آزادی فدا کردند. هر تصویر و هر یادگاری از آنها نشان دهندهٴ اطمینان به پیروزی و آزادی است.
من می‌خواهم همچنین از حضور خانم اینگرید بتانکور و خانم راما یاد و آقای لوگاره، آقای برار و سایرین تشکر کنم.


اینگرید بتانکور - کاندیدای ریاست‌جمهوری کلمبیا

 

 

آقای شهردار، دوستان عزیز، . ما به‌عنوان مردم فرانسه می‌بایست طبعاً رابطه بین کشتار در ایران در 1988و بنیادگرایی را دریابیم. ما در این‌جا نیستیم که فقط از مردم فوق‌العادهٴ ایران و استقامت و ایمان آنها تجلیل کنیم. بلکه این‌جا هستیم تا از آنچه که هستیم دفاع کنیم. من فکر می‌کنم که تنها گواه این است که ما نیز در تاریخمان اعمال جنایتکارانه‌یی داشته‌ایم و ما می‌دانیم که تنها یک چیز است که به ما کمک می‌کند و آن هم همبستگی ماست. یک همبستگی که نتیجه‌اش باید این باشد که ببینیم که این اشخاص که در حال حاضر بخشی از رژیم ایران هستند همگی در برابر عدالت قرار گیرند. چه در ایران و چه در برابر دادگاه کیفری بین‌المللی و این بایست هدف ما باشد. زیرا تنها به این شکل است که می‌توانیم به صلح دست‌یابیم. برای کودکانمان و کودکان کودکانمان صلح، امید و امکان زندگی در صلح را به ارمغان ببریم. متشکرم


راما یاد - وزیر پیشین حقوق‌بشر فرانسه

 

 

 

آقای شهردار، خانمها و آقایان، دوستان عزیز، شهادتهایی که دیدیم و شنیدیم، عکسهایی که در شهرداری منطقه 2 دیدیم همهٴ ما را منقلب می‌کند. آنچه باعث منقلب شدن بیشتر می‌شود این است که اینها در خفا رخ داده‌اند و از چشم ما و تاریخ پنهان نگه داشته شده‌اند امروز مهم این است که بتوانیم از این زنان که با صلابت و آرامش در زندانهای رژیم ایران اعدام شده‌اند، تجلیل کنیم. کسانی که در گورستانها بدون نام و بدون تصویر و بدون برخورداری از احترام به خاک سپرده شده‌اند. این یک تراژدی است به این دلیل که عدالت برقرار نشده است. این یک بی‌عدالتی به‌خاطر نوع اعدام و حتی زندانی شدنهاست. کافی بوده است که عضو سازمان مجاهدین بوده باشی تا زندانی و اعدام شوی. این یک بی‌عدالتی است. زنان و مردان، جوانها، دانشجوها، ورزشکاران، پزشکان و طیف گسترده‌یی از جامعه ایران متحمل این بی‌عدالتی شده‌اند. در واقع یک نسل بوده است که سرکوب شده است. بی‌عدالتی در حق خانواده‌ها بوده است زیرا مرگ اعضای این خانواده‌ها به‌رسمیت شناخته نشده است. در نتیجه میلیونها زن و مرد خاطرهٴ عزیزان خود را در دل داشته‌اند و عدالت در مورد آنها اعمال نشده است. این همچنین یک بی‌عدالتی است زیرا کسانی که این جرمها را مرتکب شده‌اند هنوز بر سر کارند. این یک بی‌عدالتی است، برای این‌که هیچ‌کس به غیر از چند سازمان غیردولتی این اعدامها را افشا نکرده است. در نتیجه امروز در 24 اوت، این حداقل کاری است که می‌توان کرد و آن تجلیل از آنهاست. ولی نباید در این‌جا متوقف شد. کلمات کافی نیستند، بلکه باید بسیج شد. حقوق‌بشر فقط یک امر اخلاقی نیست، زیرا من وزیر حقوق‌بشر بوده‌ام. حقوق‌بشر یک حق است. چیزی است که وکلا و دادستانها را بسیج می‌کند. کسانی که این جنایت را انجام دادند و نامشان مشخص است و هنوز مجازات نشده‌اند مستحق آنند که در برابر عدالت بین‌المللی قرار بگیرند و دادگاه کیفری بین‌المللی به این دلیل تشکیل شده است.. بدون عدالت، صلحی در میان نخواهد بود.
چطور کسانی که این جنایات را مرتکب شده‌اند می‌توانند با داعش مبارزه کنند. این رژیم به‌طور خاص با داعش مبارزه نمی‌کند. کسانی که رژیم ایران با آنها می‌جنگد، مردم سوریه هستند. مردم غیرنظامی هستند. تنها هدف آنها، هدف رژیم ایران، حفظ نظام بشار اسد بر سر قدرت است. رژیمی که دستش در خون 250هزار سوری است. من می‌خواهم رابطه‌ای بین دیروز و امروز بزنم. این رابطه فقط خون است. برای فرانسویان بسیار مهم است که بیایند و این شهادتها را بشنوند و فردا جهان خطرناکی که ما امروز در آن زندگی می‌کنیم را بهتر بفهمند. برای این منظور توضیحاتی لازم است. چیزی که تعجب‌آور است این است که ما می‌توانیم همان اشتباهات را به‌خاطر ضعف و بی‌پرنسیپی و ناتوانی برای مبارزه تکرار کنیم. در نتیجه رژیم ایران امروز رژیمی نیست که مردم ایران شایسته آن باشند. خانم رجوی به درستی گفت که مردم ایران در زنجیر هستند.
در گذشته با چشم بستن به روی 30هزار مرگ، با چشم بستن به آنچه که در سوریه و ایران می‌گذرد، تکرار همان اشتباهات است و همواره همان خلقها هستند که قربانی می‌شوند. در نتیجه امروز کافی است که نزد شما باشیم و به این واقعیت شهادت بدهیم که این واقعه متعلق به دیروز نیست، متعلق گذشته نیست و از آن درسهایی بگیریم که بتوانیم برای این چهره‌ها و این زنان و این مردان عدالت را برقرار کنیم. زیرا بدون عدالت صلحی در کار نیست. با تشکر.

ژان پیر برار - عضو افتخاری پارلمان فرانسه

 

 

 

«آری، وجه مشترکمان این است که همگی از چپ یا راست، با یکدیگر همبسته هستیم و این بسیار مهم است. همان‌طور که خانم رجوی در اظهاراتش اشاره کرد، مشابه تصویر مردم پاریس است که خود را از اشغال رها کردند. این را متأسفانه خیلی‌ها فراموش می‌کنند. و دوستان ایرانی ما همواره تأکید دارند که انتظار ندارند کشورشان از طریق اقدامات نظامی خارجی علیه کشورشان آزاد شود، بلکه خواستار هبستگی خارجیان هستند. دوستان ایرانی ما می‌دانند چرا مبارزه می‌کنند و ما هم می‌دانیم چرا باید در این جهان علم و روشنایی که گرایش به ظلمات در این لحظات از تاریخ شدت گرفته، باید در کنارشان و با آنها همبسته باشیم.
قدرتهای بزرگ با به توافق رسیدن با رژیم ایران چه کرده‌اند؟ در واقع در برابر دژخیمان تهران زانو زده‌اند. کسانی هستند که ماهها پس از این توافق، تازه کشف می‌کنند که به جایی نخواهد رسید. اما از اول هم معلوم بود به جایی نخواهد رسید و امروز عاملان آن در برابر آینه‌ای قرار دارند که واقعیت کاری که مرتکب شده‌اند یعنی رسانیدن یک کپسول اکسیژن به آخوندها را نشان می‌دهد، اما کپسولی که موقت خواهد بود.

آقای شهردار، وقتی به این محل می‌آمدم نقشه منطقه 2 را در دست داشتم و بخودم می‌گفتم: «خیابان بانک؟ !» (Rue de la Banque) «این دیگر چه اسم وحشتناکی است!» و به خود می‌گفتم پاریس حتماً الآن خیابانی دارد که می‌تواند نام «جمهوری ایران آزاد و دموکراتیک» بر آن گذارده شود. متشکرم

ژان پیر بکه

 

 

 

آقای شهردار از برگزاری این نمایشگاه در شهرداری شماره 2 تشکر می‌کنم. این نمایشگاه بسیار تأثیرگذار و قوی است. و به‌علاوه انتخاب روز برگزاری این نمایشگاه از سر حادثه نبوده است. تکرار تاریخ است مانند مقاومت فرانسه در برابر نازیسم، مقاومت ایران (در برابر رژیم ایران). ما در ورای تفاوتهایمان از سالها پیش در کنار مقاومت ایران بوده‌ایم، با یک ایده واحد و این است که در حال حاضر مهم است. با برگزاری این نمایشگاه و یادآوری سال 1988 (وقایع آن سال) توسط شما افشا می‌شود. جهان نمی‌تواند بگوید که از این کشتار خبر نداشته است. مسئولان امروز که مسئولان کشتار گذشته بوده‌اند ناشناخته نیستند. و امروز ما این وظیفه را داریم که برای سراسر جهان، برای همهٴ رسانه‌ها و همهٴ سیاستمدارها، این کشتار را آشکار کنیم. آن چه که غیرقابل فکرکردن بوده است در سال 1988 رخ داده است و متأسفانه این تنها باری نیست که این‌گونه موارد در تاریخ تکرار می‌شوند، ما می‌دانیم و می‌بایست آن را افشا کنیم و وجدان همه را اعم از تصمیم‌گیرندگان سیاسی، نهادهای قضایی، سازمانهای غیردولتی برانگیزیم و برای انجام این کار باید متحد شویم.. این مبارزه علیه کسانی است که می‌کشند، نقض حقوق می‌کنند، کشتار می‌کنند و نمی‌خواهند حتی کسی از این موضوعات مطلع شود و ما به یمن مقاومت ایران آگاه هستیم و اکنون ما باید افشا کنیم و تمامی وجدانها را آگاه کنیم. من فکر می‌کنم که به یمن این مبارزه باید برای آگاهی وجدانها متعهد باشیم و من این جا در کنار مقاومت هستم. با تشکر.

تلویزیون العربیه، 25 اوت 2015- پاریس:

شهرداری دوم پاریس روز پنجشنبه نمایشگاه مستندی از « جنایت» بزرگ اعدامهای دسته‌جمعی زندانیان سیاسی ایران را که در سال 1988 به دستور خمینی قتل‌عام شدند, برگزار می‌کند.
این نمایشگاه مستند همراه با مدارک و تصاویری از قربانیان این فاجعه و اسنادی مانند فتوای خمینی در این مورد به نمایش گذاشته می‌شود. این نمایشگاه همزمان با انتشار نوار صوتی سخنان منتظری قائم‌مقام و جانشین پیشین خمینی خطاب به اعضای «هیأت مرگ» یا آمران و مجریان این قتل‌عام فجیع, برگزار می‌شود.
28سال پیش منتظری «هیأت مرگ» یا عاملان اجرای بزرگترین قتل‌عام سیاسی که اکنون از سوی اغلب مخالفان به «فاجعه ملی» معرف است را مورد سرزنش قرار داد.
پخش چنین فایل صوتی آنهم از منتظری که همزمان با بیست و هشتمین سالگرد اعدامهای دسته‌جمعی تابستان ۶۷ در ایران, منتشر می‌شود باعث خشم مسئولان جمهوری اسلامی شده است.
جک بوتو، شهردار دوم پاریس گفت: «ما امروز در شهرداری دوم پاریس جمع شدیم تا نمایشگاه مستندی از فاجعهای دردناک که 28سال پیش به‌وقوع پیوست برگزار کنیم. می خواهیم از این طریق مسئولان و مقامات ایرانی عامل این « جنایت هولناک» علیه عاشقان آزادی را برای دیگران معرفی کنیم.
در همین حال «راما یاد» وزیر سابق حقوق‌بشر فرانسه خواستار محاکمه جنایتکاران و عاملان این جنایت در دادگاههای بین‌المللی شد.
وی گفت: «اسم این جنایتکاران باید در کنفرانس بعدی سازمان حقوق‌بشر در ژنو معرفی و برای همه شناسایی شوند» .
شورای ملی مقاومت ایران, اپوزیسیون رژیم ایران، در این نمایشگاه فتوای خمینی و نامه‌های اعتراض منتظری را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده است.
در این نمایشگاه وسایل قربانیان و کارهای دستی آنها زمانی که زندان بودند نیز به نمایش گذاشته شد.
ژان فرانسوا لوگاره، شهردار منطقه 1 پاریس نیز با شرکت در این نمایشگاه گفت: «در این سالگرد دردناک باید خوب چشمهایمان را باز کنیم و ببینیم که مرتکبان این جنایت هولناک چه کسانی هستند باید آنها را برای دنیا افشا کرد عاملان این جنایت باید محاکمه شوند زیرا آنها مخالفان خود را اعدام کرده‌اند, و رژیم ایران هنوز هم این جنایتها را مرتکب می‌شود» .

گزارش تلویزیون اورینت:

تلویزیون اورینت وابسته به اپوزیسیون سوریه در گزارشی از نمایشگاه قتل‌عام 67 توسط فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران در شهرداری منطقه 2 پاریس گفت:
در بیست وهشتمین سالگرد اعدامهای دستجمعی که 30هزار تن را در زندانهای ایران در برگرفت، اپوزیسیون ایران در پاریس چندین آکسیون برگزار کرد که یکی از آنها برپایی نمایشگاهی شامل عکسهاست در این نمایشگاه شماری از شخصیتهای سیاسی و حقوقی شرکت داشتند. همزمان با این نمایشگاه چندین تظاهرات نیز در شماری از کشورهای اروپایی علیه قتل‌عام زندانیان در سال 67 صورت گرفته است.
تلویزیون اورینت سپس مصاحبه‌های خبرنگار خود با شماری از شخصیتهای شرکت کننده در این نمایشگاه از جمله راما یاد وزیر پیشین حقوق‌بشر فرانسه و ژاک بوتو شهردار منطقه 2 پاریس را پخش کرد.

رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آخوندی، از بالا گرفتن جنبش دادخواهی بر سر قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷و موج نفرت عمومی از خمینی جلاد، سوز و گداز کرد و غیظ رژیم را از برپایی نمایشگاه قتل‌عام سال ۶۷در شهرداری منطقه ۲پاریس نشان داد.

خبرگزاری سپاه پاسداران روز ۶ شهریور نوشت: «هاشمی رفسنجانی با ابراز تأسف از موج جدید برای حمله به خمینی , گفت: تقریباً در همه رسانه‌های خارجی این موج ادامه دارد, تا جایی که اخیراً شهردار پاریس نمایشگاهی از بازسازی صحنه‌های اعدام آن زمان برگزار کرده. حمایت از (مجاهدین) , جای تأمل دارد»
در جلسه تشخیص مصلحت نظام، مجید انصاری با اشاره به نفرت عمومی از خمینی و جنایت هولناک قتل‌عام ۶۷ هراس تمامیت رژیم را از آشکار شدن حقایق مربوط به رویارویی مجاهدین با خمینی آشکار کرد و گفت: «اتفاقات اخیر فراتر از تخریب چهره (خمینی) است، و احساس می‌شود توطئه‌یی پیچیده در سطح بین‌المللی در شرف وقوع است که سازمان (مجاهدین) را یک سازمانی مشروع مدنی معرفی کنند» .