خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم روز یکشنبه 31مرداد در گزارشی به حاشیه نشینی گسترده در شیراز اعتراف کرد و جمعیت این حاشیه نشینی را به اندازه یک شهر دانست که به‌دلیل فقر و بیکاری توجهی به آن نمی‌شود و در حاشیه است.
این منبع با عنوان حاشیه نشینی شیراز در حاشیه، کلانشهر شیراز به اندازه یک شهر حاشیه‌نشین دارد، به وضعیت وخیم زندگی در حاشیه نشینی شیراز و عدم رسیدگی به آن از طرف کارگزاران دزد و غارتگر رژیم اعتراف کرد و نوشت: «نیازی نیست از شهر دور شوی تا به حاشیه برسی، اینجا حاشیه به قلب شهر رسوخ کرده و به دردش آورده است، هر چند اطراف شیراز هم تعریفی ندارد اما در چند قدمی سومین حرم اهل بیت هم به‌راحتی مصداق‌های حاشیه‌نشینی و آثار منفی آن را می‌بینی.
این منبع با عنوان حاشیه نشینی شیراز در حاشیه، کلانشهر شیراز به اندازه یک شهر حاشیه‌نشین دارد، به وضعیت وخیم زندگی در حاشیه نشینی شیراز و عدم رسیدگی به آن از طرف کارگزاران دزد و غارتگر رژیم اعتراف کرد و نوشت: «نیازی نیست از شهر دور شوی تا به حاشیه برسی، اینجا حاشیه به قلب شهر رسوخ کرده و به دردش آورده است، هر چند اطراف شیراز هم تعریفی ندارد اما در چند قدمی سومین حرم اهل بیت هم به‌راحتی مصداق‌های حاشیه‌نشینی و آثار منفی آن را می‌بینی.
مردمانی در کوچه پس کوچه‌های شهر شیراز زندگی می‌کنند که به اجبار خشکسالی و بیکاری و به امید شغل، درآمد و کار بهتر، غربت را بر ماندن در دیار خود ترجیح داده و با کوله‌باری از آرزو به شیراز آمده‌اند بدون آن که بدانند چه سرنوشتی در انتظارشان است.
در محله‌های حاشیه‌نشین شیراز از اطراف احمدآباد گرفته تا سهل‌آباد، مهدی‌آباد، شهرک سعدی، کتس‌بس، ده‌پیاله، پای‌کُتا، کوشک‌میدان، شیخ‌علی‌چوپان، سلطان‌آباد تا سنگ‌سیاه که قدم می‌زنی به‌حال و روز ساکنانش تأسف می‌خوری که چرا به جبر روزگار و ناملایمتی شرایط مجبور به ترک روستا و محل سکونت خود شدند و در حلبی‌ها و آلونک‌هایی سکنی گزیده‌اند که نمی‌توان نام خانه بر آن نهاد، خانه‌هایی که هر آن ممکن است بر سر ساکنانش آوار شود.
به گفته حیدر عالیشوندی، فرماندار رژیم در شهرستان شیراز اگر تمامی جمعیت حاشیه‌نشین اطراف و ساکن در دل شهر شیراز را در نظر بگیریم کلانشهر شیراز 200 هزار نفر حاشیه‌نشین دارد که با توجه به جمعیت بیش از یک میلیونی شیراز معادل یک پنجم آن می‌شود. این جمعیت به اندازه یک شهر است که ساکنان آن با فرهنگهای متفاوت گردهم جمع شده‌اند و علاوه بر این‌که شرایط زندگی آنها بهتر نشده بلکه شرایط را برای وقوع جرایم و بزهکاری مهیا کرده‌اند.
معضل حاشیه‌نشینی از جمله مباحثی است که نه تنها در شهر شیراز بلکه در بیشتر کلان شهرهای کشور وجود دارد اما در شیراز این مشکل به‌گونه‌یی است که باید میزبان کم‌کاری در روستاها و حتی استانهای کمتر توسعه یافته همسایه خود باشد، اتباع بیگانه را هم باید به این جمعیت اضافه کرد.
غلام‌مهدی حقدل، رئیس شورای قلابی شهر شیراز، با بیان این‌که سکونت این دسته از مهاجران که بیشتر آنها افراد سالم و جویای کار هستند در حاشیه شهر شیراز زمینه را برای حضور افراد خلافکار در این نقاط فراهم می‌کند تصریح کرد: افزایش آسیب‌های اجتماعی که مهم‌ترین و جدی‌ترین معضل حاشیه‌نشینی است با حضور افراد سودجو و خلافکار در مناطق حاشیه‌نشین تشدید می‌شود.
این کارگزار رژیم با تأکید بر این‌که مهار حاشیه‌نشینی تکلیف تمامی مسئولان به‌ویژه شورا، شهرداری و دولت است اظهار داشت: اگر حاشیه‌نشینی شیراز مهار نشود آسیب‌های جدی ناشی از آن دامنگیر تمام شهر می‌شود.
وی با بیان این‌که افرادی هم که از ناچاری در مناطق حاشیه شهر زندگی می‌کنند به خدمات شهری نیاز دارند افزود: بر اساس قانون امکان بزرگ کردن شهر برای شهرداری وجود ندارد و بر اساس طرح تفصیلی بسیاری از این مناطق، خارج از محدوده شهر قرار دارند.
هر چند این جمعیت بیش از 200 هزار نفری که به حاشیه شهر آمده‌اند به امکانات شهری نیاز دارند اما بیشتر مناطق حاشیه شیراز از کمترین امکانات برخوردار است. …
منطقه هفت شهرداری شیراز که مساحت زیادی از مناطق حاشیه‌نشین را در خود جای داده در این محله‌ها با مشکلات بهداشتی، امنیتی، عمرانی، فرهنگی، اجتماعی و غیره مواجه است.
حیدری، یکی از ساکنان محله سهل‌آباد شیراز، از وضعیت بد امنیت در این محله گلایه دارد و می‌گوید با وجود این‌که در نزدیکی ورودی محله یک کلانتری وجود دارد اما برخی افراد ساکن در این منطقه که به انجام کارهای غیرقانونی و خلاف مانند فروش مواد مخدر و غیره مبادرت دارند امنیت را از مردم سلب کرده‌اند و به‌راحتی انواع خلاف‌ها در این محله رخ می‌دهد.
پیرزنی سالخورده که بدون همسر و فرزندی در حاشیه شیراز زندگی می‌کند از گرانی هزینه اجاره مسکن در شیراز گلایه دارد و چون پولی ندارد مجبور است در حاشیه شهر زندگی کند. وسعت تمام محل زندگیش به 6 متر مربع هم نمی‌رسد، تمامی اسباب و اثاثیه‌اش در گوشه‌یی از اتاقک محقر محل زندگیش جای گرفته، همسرش را در تصادف از دست داده است و به‌دلیل مشکلات جسمانی حتی توان رفتن تا نزدیکترین نهاد حمایتی را ندارد، مخارج زندگیش را از کمکهای اندک و روزانه رهگذران تأمین می‌کند.
مشکل مشترک بیشتر محله‌های حاشیه شیراز نبود بهداشت و جاری بودن آب در کوچه و خیابان است، به گفته شهردار رژیم در منطقه هفت شیراز در مناطق جنوب و شرق این شهر سطح آب بسیار بالا است و آب‌های سطحی و فاضلاب در یک سطح قرار دارند به‌نحوی که ترکیب این آب‌ها سبب شیوع بیماریهای مختلف به‌ویژه سالک شده است.
یکی دیگر از ساکنان این محله از وضع کنونی سنگ‌سیاه بسیار ناراحت است، او که پدر دو دختر 16 و 19ساله است از وضعیت اجتماعی و فرهنگی این محله گلایه دارد و می‌گوید: متأسفانه به‌دلیل این‌که کارگر هستم و نمی‌توانم در محله دیگری ساکن شوم مجبورم با خانواده‌ام اینجا زندگی کنم...
نمای بخش حاشیه‌نشین شهر شیراز گویای شرایط وخیم اجتماعی در تمامی کلان شهرهای ایران است که کارگزاران غارتگر رژیم هیچ رسیدگی به این مناطق انجام نمی‌دهند.
