آخوند روحانی در حالی به کرمانشاه سفر کرد که اسدالله رازانی کارگزار رژیم در این استان گفته بود که کرمانشاه 140هزار نفر بیکار دارد و سالانه 7هزار نفر هم به این آمار اضافه می‌شود و بر اساس آمارهایی که خود رژیم منتشر کرده این استان با نرخ بیکاری 23 و یک دهم درصد صدرنشین جدول شوم بیکاری است. بنابراین آخوند روحانی هم وعده‌هایش را بر همین اساس تنظیم کرده بود:
«حل مشکل بیکاری در این کشور به دست مردم پر توان ما امکانپذیر است. ما شرایط کشور را باید شرایط کار و رونق اقتصادی بسازیم، جوانان عزیز ما، جوانان دانشگاهی ما بدانید، راهی جز رونق اقتصادی برای حرکت کشور نداریم، راهی جز اقتصاد مقاومتی نداریم، ما شرایط را برای کار، برای فعالیت باید آماده کنیم، این کار به دست مردم ایران به حول و قوه الهی امکانپذیر است».(روحانی 27تیر درکرمانشاه)
باز هم مثل همیشه حرفهای کلی و باز هم وعده‌های سر خرمن، البته در دوران پسا برجام، دیگر وعده‌هایش به برجام گره نخورده و به‌طور مستمر آن را به «حول و قوه الهی» و «دستان مردم» گره می‌زند. در ادامه باز هم به رقم درمانی و آمار درمانی خودش ادامه داد تا جایی که همان مردمی که با انواع فشارها و اجبارات به صحنه آورده شده بودند و البته به اعتراف باندهای رقیب شمارشان از 2هزار هم تجاوز نمی‌کرد شورش کردند و شروع به دادن شعار کردند. به‌طوری که شیخ شیاد مجبور شد به زبان بیاید و بگوید با شعر و شعار چیزی عوض نمی‌شود.
البته آخوند روحانی وقتی به قسمت حقوقهای نجومی می‌رسد نمی‌گوید چه رابطه‌یی بین این چپاولها با بیکاری جوانان این میهن از جمله جوانان کرمانشاهی وجود دارد و به‌جای آن تنها سعی می‌کند در فرار از خشم مردم تقصیر را در جنگ باندی به گردن باند مقابل بیندازد و می‌گوید: «اگر تخلفی انجام شده به این معنا نیست که دزدی‌های گذشته را فراموش کنیم. اگر آقایانی در گوشه و کنار هستند که می‌خواهند موضوع فیش حقوقی را ادامه بدهند تا دزدی‌های سابق فراموش شود، بدانند که مردم فراموش نمی‌کنند و خواهان روشن شدن موضوع دزدی‌ها گذشته در دادگاهها هستند... . مردم تخلف 3هزار میلیاردی و 12هزار میلیاردی را فراموش نمی‌کنند. آمریکا 2 میلیارد دلار از اموال ملت را به‌خاطر اهمال چند سال پیش می‌خواهد ببرد. مردم ما این قصور را فراموش نمی‌کنند» .
البته کیست که نداند، در چپاول و سرکوب مردم ایران، این باند و آن باند ندارد و تمامیت رژیم در آن دست دارند، منتهی این جنگ و دعوا تنها برای سهم بیشتر بردن از اموال مردم محروم کشورمان است که سهم آنها در این بین بیکاری و فقر و فاقه هر چه بیشتر است.
حالا بگذارید آخوند روحانی تلاش کند با حرفها و وعده‌های کلی و تقصیر را از گردن خود و باندش برداشتن، روی پتانسیل انفجاری جوانان بیکار و فارغ‌التحصیلان جویای کار، به‌ویژه در این استان مرزی سرپوش بگذارد، اما آیا این وعده‌ها و دجالگریها می‌تواند از این پتانسیل عظیم کم کند یا این‌که دیر یا زود، زمان انفجار این «بمب ساعتی» فرا خواهد رسید؟ !
«حل مشکل بیکاری در این کشور به دست مردم پر توان ما امکانپذیر است. ما شرایط کشور را باید شرایط کار و رونق اقتصادی بسازیم، جوانان عزیز ما، جوانان دانشگاهی ما بدانید، راهی جز رونق اقتصادی برای حرکت کشور نداریم، راهی جز اقتصاد مقاومتی نداریم، ما شرایط را برای کار، برای فعالیت باید آماده کنیم، این کار به دست مردم ایران به حول و قوه الهی امکانپذیر است».(روحانی 27تیر درکرمانشاه)
باز هم مثل همیشه حرفهای کلی و باز هم وعده‌های سر خرمن، البته در دوران پسا برجام، دیگر وعده‌هایش به برجام گره نخورده و به‌طور مستمر آن را به «حول و قوه الهی» و «دستان مردم» گره می‌زند. در ادامه باز هم به رقم درمانی و آمار درمانی خودش ادامه داد تا جایی که همان مردمی که با انواع فشارها و اجبارات به صحنه آورده شده بودند و البته به اعتراف باندهای رقیب شمارشان از 2هزار هم تجاوز نمی‌کرد شورش کردند و شروع به دادن شعار کردند. به‌طوری که شیخ شیاد مجبور شد به زبان بیاید و بگوید با شعر و شعار چیزی عوض نمی‌شود.
البته آخوند روحانی وقتی به قسمت حقوقهای نجومی می‌رسد نمی‌گوید چه رابطه‌یی بین این چپاولها با بیکاری جوانان این میهن از جمله جوانان کرمانشاهی وجود دارد و به‌جای آن تنها سعی می‌کند در فرار از خشم مردم تقصیر را در جنگ باندی به گردن باند مقابل بیندازد و می‌گوید: «اگر تخلفی انجام شده به این معنا نیست که دزدی‌های گذشته را فراموش کنیم. اگر آقایانی در گوشه و کنار هستند که می‌خواهند موضوع فیش حقوقی را ادامه بدهند تا دزدی‌های سابق فراموش شود، بدانند که مردم فراموش نمی‌کنند و خواهان روشن شدن موضوع دزدی‌ها گذشته در دادگاهها هستند... . مردم تخلف 3هزار میلیاردی و 12هزار میلیاردی را فراموش نمی‌کنند. آمریکا 2 میلیارد دلار از اموال ملت را به‌خاطر اهمال چند سال پیش می‌خواهد ببرد. مردم ما این قصور را فراموش نمی‌کنند» .
البته کیست که نداند، در چپاول و سرکوب مردم ایران، این باند و آن باند ندارد و تمامیت رژیم در آن دست دارند، منتهی این جنگ و دعوا تنها برای سهم بیشتر بردن از اموال مردم محروم کشورمان است که سهم آنها در این بین بیکاری و فقر و فاقه هر چه بیشتر است.
حالا بگذارید آخوند روحانی تلاش کند با حرفها و وعده‌های کلی و تقصیر را از گردن خود و باندش برداشتن، روی پتانسیل انفجاری جوانان بیکار و فارغ‌التحصیلان جویای کار، به‌ویژه در این استان مرزی سرپوش بگذارد، اما آیا این وعده‌ها و دجالگریها می‌تواند از این پتانسیل عظیم کم کند یا این‌که دیر یا زود، زمان انفجار این «بمب ساعتی» فرا خواهد رسید؟ !
