رئیس اتحادیه کفش دست‌دوز استان تهران روز پنجشنبه 17 تیر 95 از بحرانی که در صنعت کفش وجود دارد خبر داد و گفت: ”صنعت کفش امروز از صنایع بحران‌زده کشور است و این بحران نیز به واردات تولیدات مشابه داخلی برمی‌گردد“.
مجید شجری که با خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس گفت‌وگو کرد درباره مشکل اصناف افزود: ”اصناف در شاخه‌های مختلف از رکود و بی‌رونقی بازار به‌شدت رنج می‌برند و بازار کفش دست‌دوز هم در این فهرست قرار دارد و رکود باعث شده تا وضع صنف کفش دست‌دوز بحرانی شود“.
وی با اشاره به واردات بی‌رویه کالاهای خارجی که به‌طور قاچاق توسط عوامل و کارگزاران رژیم صورت می‌گیرد، اضافه کرد: ”وقتی بازار واردات داغ است، تولید ملی به‌شدت ضربه می‌خورد و تولید کفش دست‌دوز در آستانه نابودی قرار دارد“.
بیشتر بخوانید:
تا چندی پیش تعداد صفرهای حساب ”راکفلر“ و ”بیل گیتس“ و یا سرمایه‌های میلیاردی امیر نشینهای حوزه خلیج فارس زبانزد خاص و عام بود. ولی اکنون پدیده‌های جدیدی در نظام آخوندی برملا می‌شود که در دنیا منحصربه‌فرد است. فردی با 35سال سن، 5 کلاس سواد، در ظرف دو سال، 2هزار و 230میلیارد تومان پول در حسابهایش دارد، فرد دیگری که سه سال قبل فوت کرده بوده. 200میلیارد تومان پول در حسابش دیده شده است.
این فرد که توسط رحمانی فضلی وزیر کشور رژیم معرفی شده، نه از آسمان آمده و نه از سرزمین عجائب، بلکه این پدیده جدید، تنها یک مورد از کوچک‌ترین دزدی و قاچاق سیستماتیک در حاکمیت آخوندی است که در جنگ گرگها برملا می‌شود. (رادیو فرهنگ رژیم 6اردیبهشت 94)
قاچاق یعنی آنچه که ورود آن به کشور یا معامله آن از طرف دولت ممنوع شده است. به‌خاطر همین دولتها برای مقابله با قاچاق کالا و کنترل بر واردات و صادرات آنها، قوانین و محدودیتهایی بر خرید و فروش کالا وضع می‌کنند تا جامعه آنها دچار آسیب‌هایی نظیر بیکاری، تورم و انهدام تولید نشود.
حالا سؤال این‌جاست وقتی بنا به اعتراف مهره‌های رژیم با تعطیلی ٥٠ درصد کارخانه‌های صنایع لبنی، نابودی نساجی کشور، نابودی صنایع کفش، نابودی صنعت شکر و نیشکر و... روبه‌رو هستیم، معنی و مفهومش چیست؟
در روزگاری نه چندان دور در کشورمان کلمه «قاچاق» به‌طور عمده برای خرید و فروش مواد مخدر به‌کار می‌رفت. ولی حالا درحاکمیت آخوندی انواع و اقسام قاچاق‌ها وارد این فرهنگ شده. سوخت، مواد پتروشیمی، پوشاک، موبایل و... . محمدرضا دیانی رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی اعلام کرد: واردات رسمی لوازم خانگی سالانه ۴۵۰میلیون دلار است. در حالی‌که آمار شرکتهای بازرسی فروش ۵میلیارد دلاری لوازم خانگی خارجی در بازار ایران را نشان می‌دهد که عمده آن قاچاق از مناطق آزاد است همین کارگزار رژیم گفت: قاچاق پوشاک 333 برابر واردات رسمی است (روزنامه حکومتی شهروند 3اردیبهشت 94)
پاسدار احمدی‌نژاد وقتی در جنگ قدرت با ولی‌فقیه، علیه سپاه افشاگری کرد، از سپاه تحت عنوان «برادران قاچاقچی» نام برد و گفت: «سپاه دارای بنادر و لنگرگاههای خاص خود برای قاچاق کالا است» .
در ابتدای امسال رحمانی فضلی وزیر کشور کابینه آخوند روحانی از پول حاصل از قاچاق، به‌عنوان «پول کثیف» در سیاست کشور نام برد. تلویزیون رژیم هم اعلام کرد که سالانه 25میلیارد دلار کالای قاچاق از مجاری رسمی وارد کشور می‌شود. (تلویزیون شبکه خبر رژیم ۳۰/۱/۹۴)
روزنامه اعتماد رژیم در مورد این حجم از کالای قاچاق نوشت: «وقتی صحبت از 25 میلیون دلار درآمد قاچاق به میان می‌آید، تنها می‌توان گفت این حجم از فساد در کشور یکی از تکرار نشدنیهای هزاره سوم است» . (۸/۲/۹۴)
یک کارگزار رژیم روز 29اردیبهشت 94 به‌نام آرش محبی‌نژاد به قاچاق رسمی در گمرکات کشور اعتراف کرد و گفت: «واردات قاچاق خودرو از مبادی قانونی 700 میلیون دلار و قاچاق قطعات بین 400 تا 500 میلیون دلار است» .
بسیاری از گارگزاران این رژیم موضوع بیکاری را ناشی از شرایط بیرونی و حتی تحریم معرفی می‌کنند و یا آن را به گردن خود مردم می‌اندازند. ولی سایت تابناک پاسدار رضایی 16اسفند1393، قاچاق را عامل اصلی این بیکاری معرفی می‌کند: «هر 10هزار دلار کالای قاچاق که به کشور وارد می‌شود، یک فرصت شغلی را از بین می‌برد، واردات قاچاق به کشور سالانه بیش از ۱۷.۵ میلیارد دلار (هفده ونیم میلیارددلار) برآورد می‌شود، به این ترتیب قاچاق کالای مصرفی به داخل کشور، یک میلیون و 750هزار فرصت شغلی را در سال از بین می‌برد» .
بی‌شک نمی‌توان 14 تا 20 میلیارد دلار کالا را به شکل پنهانی، مثلاً با قاطر از راههای کوهستانی وارد کرد؟ ارگان بسیج ضد‌مردمی این ابهام را برطرف کرد و نوشت: « بازار ۲۰ میلیارد دلاری قاچاق، از تهران هدایت می‌شود» . (سایت پاسدار رضایی تابناک 1آذر 93).
این حجم از قاچاق بدون نهادینه شدن قوانین آن برای سردمداران رژیم امکانپذیر نیست. لذا برای سهولت این امر مجلس ارتجاع در اسفند 93 قانونی را تصویب کردکه ستاد کل نیروهای مسلح رژیم می‌تواند تا ۱۰ درصد از درآمد‌های قاچاق نفت را به یگان کاشف اختصاص دهد و بر اساس آن بخش‌های هزینه‌ای لایحه بودجه سال ۹۴ از درآمد حاصل از فروش فرآورد‌ه‌های نقتی قاچاق تأمین خواهد شد.
مطمئناً صنایع داخلی، اولین ضرر کننده این قاچاق‌های سیستماتیک دولتی است. برای مثال بازار پوشاک و پتو و محصولات نساجی ایران از کالاهایی که از راههای قاچاق وارد می‌شود، اشباع شده است. به‌نوشته روزنامه‌های حکومتی «در بخش پتو نیز حدود شش تا هفت میلیون تخته پتو یعنی مطابق با تولید داخل به‌صورت قاچاق وارد کشور شده که همین موضوع در بحث پوشاک نیز وجود دارد» (روزنامه حکومتی اعتماد 9بهمن 93).
به موازات آن رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی رژیم هم از آمار 7 ملیارد دلاری قاچاق سالانه محصولات نساجی و پوشاک به کشور خبر داد. (روزنامه حکومتی اعتماد 22خرداد 93)
در دوران پاسدار احمدی‌نژاد، ارگان سپاه، ”برادران قاچاقچی“ نامیده شد و آخوند روحانی این برادران قاچاقچی را ”صاحب تفنگ، روزنامه و سایت“ خطاب کرد. در همین حال کولبری که درفقر و نداری مجبور است با به دوش کشیدن بار سنگین، امرار معاش کند، به‌عنوان قاچاقچی معرفی می‌شود و با شلیک گلوله از روی صخره‌ها به پایین دره انداخته می‌شود. بدون شک این ستم آشکار به مردم ایران پاسخ لازم خود را از خیل بیکاران و محرومان خواهد گرفت و بدون شک آن روز مزه کالای قاچاق زیر دندان آخوندها و پاسدارانشان تلخ خواهد شد.
مجید شجری که با خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس گفت‌وگو کرد درباره مشکل اصناف افزود: ”اصناف در شاخه‌های مختلف از رکود و بی‌رونقی بازار به‌شدت رنج می‌برند و بازار کفش دست‌دوز هم در این فهرست قرار دارد و رکود باعث شده تا وضع صنف کفش دست‌دوز بحرانی شود“.
وی با اشاره به واردات بی‌رویه کالاهای خارجی که به‌طور قاچاق توسط عوامل و کارگزاران رژیم صورت می‌گیرد، اضافه کرد: ”وقتی بازار واردات داغ است، تولید ملی به‌شدت ضربه می‌خورد و تولید کفش دست‌دوز در آستانه نابودی قرار دارد“.
بیشتر بخوانید:
تا چندی پیش تعداد صفرهای حساب ”راکفلر“ و ”بیل گیتس“ و یا سرمایه‌های میلیاردی امیر نشینهای حوزه خلیج فارس زبانزد خاص و عام بود. ولی اکنون پدیده‌های جدیدی در نظام آخوندی برملا می‌شود که در دنیا منحصربه‌فرد است. فردی با 35سال سن، 5 کلاس سواد، در ظرف دو سال، 2هزار و 230میلیارد تومان پول در حسابهایش دارد، فرد دیگری که سه سال قبل فوت کرده بوده. 200میلیارد تومان پول در حسابش دیده شده است.
این فرد که توسط رحمانی فضلی وزیر کشور رژیم معرفی شده، نه از آسمان آمده و نه از سرزمین عجائب، بلکه این پدیده جدید، تنها یک مورد از کوچک‌ترین دزدی و قاچاق سیستماتیک در حاکمیت آخوندی است که در جنگ گرگها برملا می‌شود. (رادیو فرهنگ رژیم 6اردیبهشت 94)
قاچاق یعنی آنچه که ورود آن به کشور یا معامله آن از طرف دولت ممنوع شده است. به‌خاطر همین دولتها برای مقابله با قاچاق کالا و کنترل بر واردات و صادرات آنها، قوانین و محدودیتهایی بر خرید و فروش کالا وضع می‌کنند تا جامعه آنها دچار آسیب‌هایی نظیر بیکاری، تورم و انهدام تولید نشود.
حالا سؤال این‌جاست وقتی بنا به اعتراف مهره‌های رژیم با تعطیلی ٥٠ درصد کارخانه‌های صنایع لبنی، نابودی نساجی کشور، نابودی صنایع کفش، نابودی صنعت شکر و نیشکر و... روبه‌رو هستیم، معنی و مفهومش چیست؟
در روزگاری نه چندان دور در کشورمان کلمه «قاچاق» به‌طور عمده برای خرید و فروش مواد مخدر به‌کار می‌رفت. ولی حالا درحاکمیت آخوندی انواع و اقسام قاچاق‌ها وارد این فرهنگ شده. سوخت، مواد پتروشیمی، پوشاک، موبایل و... . محمدرضا دیانی رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی اعلام کرد: واردات رسمی لوازم خانگی سالانه ۴۵۰میلیون دلار است. در حالی‌که آمار شرکتهای بازرسی فروش ۵میلیارد دلاری لوازم خانگی خارجی در بازار ایران را نشان می‌دهد که عمده آن قاچاق از مناطق آزاد است همین کارگزار رژیم گفت: قاچاق پوشاک 333 برابر واردات رسمی است (روزنامه حکومتی شهروند 3اردیبهشت 94)
پاسدار احمدی‌نژاد وقتی در جنگ قدرت با ولی‌فقیه، علیه سپاه افشاگری کرد، از سپاه تحت عنوان «برادران قاچاقچی» نام برد و گفت: «سپاه دارای بنادر و لنگرگاههای خاص خود برای قاچاق کالا است» .
در ابتدای امسال رحمانی فضلی وزیر کشور کابینه آخوند روحانی از پول حاصل از قاچاق، به‌عنوان «پول کثیف» در سیاست کشور نام برد. تلویزیون رژیم هم اعلام کرد که سالانه 25میلیارد دلار کالای قاچاق از مجاری رسمی وارد کشور می‌شود. (تلویزیون شبکه خبر رژیم ۳۰/۱/۹۴)
روزنامه اعتماد رژیم در مورد این حجم از کالای قاچاق نوشت: «وقتی صحبت از 25 میلیون دلار درآمد قاچاق به میان می‌آید، تنها می‌توان گفت این حجم از فساد در کشور یکی از تکرار نشدنیهای هزاره سوم است» . (۸/۲/۹۴)
یک کارگزار رژیم روز 29اردیبهشت 94 به‌نام آرش محبی‌نژاد به قاچاق رسمی در گمرکات کشور اعتراف کرد و گفت: «واردات قاچاق خودرو از مبادی قانونی 700 میلیون دلار و قاچاق قطعات بین 400 تا 500 میلیون دلار است» .
بسیاری از گارگزاران این رژیم موضوع بیکاری را ناشی از شرایط بیرونی و حتی تحریم معرفی می‌کنند و یا آن را به گردن خود مردم می‌اندازند. ولی سایت تابناک پاسدار رضایی 16اسفند1393، قاچاق را عامل اصلی این بیکاری معرفی می‌کند: «هر 10هزار دلار کالای قاچاق که به کشور وارد می‌شود، یک فرصت شغلی را از بین می‌برد، واردات قاچاق به کشور سالانه بیش از ۱۷.۵ میلیارد دلار (هفده ونیم میلیارددلار) برآورد می‌شود، به این ترتیب قاچاق کالای مصرفی به داخل کشور، یک میلیون و 750هزار فرصت شغلی را در سال از بین می‌برد» .
بی‌شک نمی‌توان 14 تا 20 میلیارد دلار کالا را به شکل پنهانی، مثلاً با قاطر از راههای کوهستانی وارد کرد؟ ارگان بسیج ضد‌مردمی این ابهام را برطرف کرد و نوشت: « بازار ۲۰ میلیارد دلاری قاچاق، از تهران هدایت می‌شود» . (سایت پاسدار رضایی تابناک 1آذر 93).
این حجم از قاچاق بدون نهادینه شدن قوانین آن برای سردمداران رژیم امکانپذیر نیست. لذا برای سهولت این امر مجلس ارتجاع در اسفند 93 قانونی را تصویب کردکه ستاد کل نیروهای مسلح رژیم می‌تواند تا ۱۰ درصد از درآمد‌های قاچاق نفت را به یگان کاشف اختصاص دهد و بر اساس آن بخش‌های هزینه‌ای لایحه بودجه سال ۹۴ از درآمد حاصل از فروش فرآورد‌ه‌های نقتی قاچاق تأمین خواهد شد.
مطمئناً صنایع داخلی، اولین ضرر کننده این قاچاق‌های سیستماتیک دولتی است. برای مثال بازار پوشاک و پتو و محصولات نساجی ایران از کالاهایی که از راههای قاچاق وارد می‌شود، اشباع شده است. به‌نوشته روزنامه‌های حکومتی «در بخش پتو نیز حدود شش تا هفت میلیون تخته پتو یعنی مطابق با تولید داخل به‌صورت قاچاق وارد کشور شده که همین موضوع در بحث پوشاک نیز وجود دارد» (روزنامه حکومتی اعتماد 9بهمن 93).
به موازات آن رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی رژیم هم از آمار 7 ملیارد دلاری قاچاق سالانه محصولات نساجی و پوشاک به کشور خبر داد. (روزنامه حکومتی اعتماد 22خرداد 93)
در دوران پاسدار احمدی‌نژاد، ارگان سپاه، ”برادران قاچاقچی“ نامیده شد و آخوند روحانی این برادران قاچاقچی را ”صاحب تفنگ، روزنامه و سایت“ خطاب کرد. در همین حال کولبری که درفقر و نداری مجبور است با به دوش کشیدن بار سنگین، امرار معاش کند، به‌عنوان قاچاقچی معرفی می‌شود و با شلیک گلوله از روی صخره‌ها به پایین دره انداخته می‌شود. بدون شک این ستم آشکار به مردم ایران پاسخ لازم خود را از خیل بیکاران و محرومان خواهد گرفت و بدون شک آن روز مزه کالای قاچاق زیر دندان آخوندها و پاسدارانشان تلخ خواهد شد.
