کارشناس جهاد کشاورزی رژیم روز شنبه 29خرداد 95 گفت: ”کشت هر کیلو هندوانه در ایران نیاز به آبی معادل 600 بطری آب معدنی دارد و با این شرایط کاشت و صادرات این محصول به هیچ عنوان مقرون به صرفه نیست“.
سودی مصرف بالای آب را در کاشت هندوانه مطرح کرد و افزود: ”با توجه به شرایط آب و هوایی کشور و خشکسالی که کشور با آن مواجه است کاشت و صادرات هندوانه که نیاز به آب زیادی دارد به هیچ عنوان مقرون به صرفه نیست“.
بیشتر بخوانید:
رکود و وضعیت نابسامان اقتصادی در حکومت ولایت‌فقیه به مرحله‌یی از رشد خود رسیده که رژیم در گل مانده عاجز از کوچکترین تولید، می‌بایست همه چیز را از خارج وارد کند و آن را در به بهانه‌های خشکسالی و بی‌آبی که سر منشأ اصلی آن نیز خود این رژیم است زرورق پیچ کرده و تحویل مردم دهد و اکنون نوبت به هندوانه رسیده است!
به گفته تلویزیون شبکه 1 رژیم 27خرداد 94 میوه گرانترین کالایی است که در سبد مواد غذایی مردم مصرف می‌شود. به گفته این رسانه حکومتی شاخص تورم کل در فروردین‌ماه یک و سه دهم درصد بوده است درصورتی‌که شاخص تورم میوه‌های تازه در فروردین‌ماه پانزده و یک دهم درصد بوده است.
سوال این است که چرا در مورد میوه، تورم این میزان افسارگسیخته است؟ در حالی که به ادعای معاون وزیر جهاد کشاورزی رژیم ”سالیانه چیزی در حدود 16 میلیون تن تولید می‌شود و در مقایسه با تولید سرانه در جهان، مردم ایران ۲.۵ برابر مردم جهان میوه دارند و تولید سرانه میوه در سال حدود 200 کیلوگرم است و در جهان حدود 80تا 84کیلوگرم است“.
وقتی قیمت هندوانه در مزرعه حدود 500تا 600تومان است چرا وقتی به بازار می‌رسد حدود1500 تا 2000 تومان به فروش می‌رسد. ؟
به اعتراف کارگزاران نظام در وزارت جهاد کشاورزی و خانه کشاورز رژیم، علت گرانی میوه این است که باندهای مشخصی، قیمت‌گذاری و توزیع میوه را در انحصار خود قرار داده‌اند، از جمله این‌که در تهران 5400 میوه فروشی مجاز هستند که فقط می‌توانند از یک مافیای 10نفره میوه بخرند و مجاز به خرید میوه از کسی دیگر نیستند.
از نظر حسن‌پور مقام وزارت جهاد و کشاورزی و بیابانی قائم‌مقام خانه کشاورز رژیم، اضافه بر وجود باندهای مافیایی در توزیع میوه داخلی، مشکل دیگری که وجود دارد قاچاق میوه‌های خارجی به داخل کشور است طوری که انگور شیلی به قیمت 60هزار تومان به فروش می‌رسد.
به گفته مقام وزارت جهاد و کشاورزی رژیم مجوز قانونی برای واردات قانونی و رسمی میوه غیر از موارد مشخصی مانند موز وجود ندارد و سایر میوه جات و مرکباتی که وارد می‌شود از طریق باندهای قاچاق وارد می‌شوند.
مجری تلویزیون رژیم هم می‌گوید در حالی که مجوز برای ورود مرکبات داده نمی‌شود پرتقال هزارتن هزارتن به‌طور قاچاق وارد می‌شود.
به گفته یک فروشنده میوه حدود 40 درصد میوه‌های مغازه‌ها وارداتی است که از نظر وزارت کشاورزی و خانه کشاورز رژیم این میوه‌ها از طریق قاچاق وارد می‌شوند.
مدیرکل ستاد مبازره با قاچاق در مورد کشفیات مرکبات می‌گوید: ”قاچاق میوه در سال 93 بیش از 20 برابر سال92 بوده است و335هزار کیلو پرتقال 657هزار کیلو نارنگی و حدود55هزارکیلو لیموترش و... کشف شده است و ظرف دو هفته گذشته هم 250کانتینر میوه قاچاق کشف شده است“.
روزنامه حکومتی قانون 13بهمن 93 در مطلبی تحت عنوان «میوه خارجی در پوست ایرانی“ می‌نویسد در حالی که محمود حجتی، وزیر جهاد کشاورزی، گفته است: «به‌دلیل حجم مناسب تولید داخلی میوه و تکمیل ظرفیت انبار‌ها این وزارتخانه مجوزی برای واردات میوه به‌ویژه مرکبات از هیچ کشوری صادر نکرده است»، اما «همگان شاهد جولان انواع و اقسام میوه‌های وارداتی و خارجی در میوه فروشی‌های هستیم“.
بر اساس نوشته این روزنامه حکومتی یکی از فعالان صادرات میوه و صیفی در جنوب، ضمن تأیید حجم گسترده قاچاق میوه گفته است: ”قاچاق انواع و اقسام محصولات از مرزهای آبی و خاکی کشورمان همواره از سالهای قبل وجود داشته است و مدتی است که قاچاق به سمت محصولات کشاورزی سوق داده شده است. یعنی با توجه به نیازهای داخلی و البته دستورالعملهای غیرکارشناسی که از سوی مقامات مسئول صادر شده زمینه برای سود‌آوری برای برخی محصولات ایجاد شده و سودجویان با استفاده از خلأ های قانونی دست به‌کار شده می‌شوند. به‌طور کلی روند ورود غیرقانونی میوه به داخل ایران به دو صورت مختلف انجام می‌پذیرد اول شرکتها و اشخاصی هستند که با استفاده از ارتباطات و رانتهایی که در اختیار دارند کاملاً قانونی و با استفاده از خلأ‌های موجود، متناسب با سیاست‌ها در زمان مناسب حجم انبوهی از محصولات و تولیدات باغی را وارد کرده و در زمان مشخصی روانه بازار می‌کنند، اما روش دوم که غیرقانونی است از طریق معابر آبی و خاکی یا بازارچه‌های مرزی است“.
ملاحظه می‌شود که برخلاف گفته‌های مقام وزارت جهاد کشاورزی رژیم و مقام خانه کشاورز بخشی از واردات میوه با دستورالعملهای ارگانهای ذیربط و بخش دیگری توسط قاچاق وارد بازار کشور می‌شود، در حالی که به گفته مقام وزارت کشاورزی رژیم تولید میوه داخلی بیش از نیاز مصرف سرانه کشور است.
واقعیت این است که مانند همه عرصه‌ها از نفت گرفته تا پوشاک، از پارچه مشکی گرفته تا... . در عرصه میوه نیز قاچاق نهادینه در ساختار نظام آخوندی غوغا می‌کند و همه مقامات با عدد و رقم، آدرس آن را می‌دهند ولی این قصه هم‌چنان باقی است.
درد آورتر این‌که در حالی‌که از نظر میوه کشور نیازمند میوه نیست و انبوهی میوه مازاد از طریق قاچاق وارد می‌شود، تولیدات داخلی میوه در این مافیای غارت و چپاول با قیمتی پایین‌تر به خارج صادر می‌گردد و عملاً سودی که باید نصیب کشاورز ایرانی بشود به جیب مافیاهای حکومتی قاچاق میوه می‌رود.
سودی مصرف بالای آب را در کاشت هندوانه مطرح کرد و افزود: ”با توجه به شرایط آب و هوایی کشور و خشکسالی که کشور با آن مواجه است کاشت و صادرات هندوانه که نیاز به آب زیادی دارد به هیچ عنوان مقرون به صرفه نیست“.
بیشتر بخوانید:
رکود و وضعیت نابسامان اقتصادی در حکومت ولایت‌فقیه به مرحله‌یی از رشد خود رسیده که رژیم در گل مانده عاجز از کوچکترین تولید، می‌بایست همه چیز را از خارج وارد کند و آن را در به بهانه‌های خشکسالی و بی‌آبی که سر منشأ اصلی آن نیز خود این رژیم است زرورق پیچ کرده و تحویل مردم دهد و اکنون نوبت به هندوانه رسیده است!
به گفته تلویزیون شبکه 1 رژیم 27خرداد 94 میوه گرانترین کالایی است که در سبد مواد غذایی مردم مصرف می‌شود. به گفته این رسانه حکومتی شاخص تورم کل در فروردین‌ماه یک و سه دهم درصد بوده است درصورتی‌که شاخص تورم میوه‌های تازه در فروردین‌ماه پانزده و یک دهم درصد بوده است.
سوال این است که چرا در مورد میوه، تورم این میزان افسارگسیخته است؟ در حالی که به ادعای معاون وزیر جهاد کشاورزی رژیم ”سالیانه چیزی در حدود 16 میلیون تن تولید می‌شود و در مقایسه با تولید سرانه در جهان، مردم ایران ۲.۵ برابر مردم جهان میوه دارند و تولید سرانه میوه در سال حدود 200 کیلوگرم است و در جهان حدود 80تا 84کیلوگرم است“.
وقتی قیمت هندوانه در مزرعه حدود 500تا 600تومان است چرا وقتی به بازار می‌رسد حدود1500 تا 2000 تومان به فروش می‌رسد. ؟
به اعتراف کارگزاران نظام در وزارت جهاد کشاورزی و خانه کشاورز رژیم، علت گرانی میوه این است که باندهای مشخصی، قیمت‌گذاری و توزیع میوه را در انحصار خود قرار داده‌اند، از جمله این‌که در تهران 5400 میوه فروشی مجاز هستند که فقط می‌توانند از یک مافیای 10نفره میوه بخرند و مجاز به خرید میوه از کسی دیگر نیستند.
از نظر حسن‌پور مقام وزارت جهاد و کشاورزی و بیابانی قائم‌مقام خانه کشاورز رژیم، اضافه بر وجود باندهای مافیایی در توزیع میوه داخلی، مشکل دیگری که وجود دارد قاچاق میوه‌های خارجی به داخل کشور است طوری که انگور شیلی به قیمت 60هزار تومان به فروش می‌رسد.
به گفته مقام وزارت جهاد و کشاورزی رژیم مجوز قانونی برای واردات قانونی و رسمی میوه غیر از موارد مشخصی مانند موز وجود ندارد و سایر میوه جات و مرکباتی که وارد می‌شود از طریق باندهای قاچاق وارد می‌شوند.
مجری تلویزیون رژیم هم می‌گوید در حالی که مجوز برای ورود مرکبات داده نمی‌شود پرتقال هزارتن هزارتن به‌طور قاچاق وارد می‌شود.
به گفته یک فروشنده میوه حدود 40 درصد میوه‌های مغازه‌ها وارداتی است که از نظر وزارت کشاورزی و خانه کشاورز رژیم این میوه‌ها از طریق قاچاق وارد می‌شوند.
مدیرکل ستاد مبازره با قاچاق در مورد کشفیات مرکبات می‌گوید: ”قاچاق میوه در سال 93 بیش از 20 برابر سال92 بوده است و335هزار کیلو پرتقال 657هزار کیلو نارنگی و حدود55هزارکیلو لیموترش و... کشف شده است و ظرف دو هفته گذشته هم 250کانتینر میوه قاچاق کشف شده است“.
روزنامه حکومتی قانون 13بهمن 93 در مطلبی تحت عنوان «میوه خارجی در پوست ایرانی“ می‌نویسد در حالی که محمود حجتی، وزیر جهاد کشاورزی، گفته است: «به‌دلیل حجم مناسب تولید داخلی میوه و تکمیل ظرفیت انبار‌ها این وزارتخانه مجوزی برای واردات میوه به‌ویژه مرکبات از هیچ کشوری صادر نکرده است»، اما «همگان شاهد جولان انواع و اقسام میوه‌های وارداتی و خارجی در میوه فروشی‌های هستیم“.
بر اساس نوشته این روزنامه حکومتی یکی از فعالان صادرات میوه و صیفی در جنوب، ضمن تأیید حجم گسترده قاچاق میوه گفته است: ”قاچاق انواع و اقسام محصولات از مرزهای آبی و خاکی کشورمان همواره از سالهای قبل وجود داشته است و مدتی است که قاچاق به سمت محصولات کشاورزی سوق داده شده است. یعنی با توجه به نیازهای داخلی و البته دستورالعملهای غیرکارشناسی که از سوی مقامات مسئول صادر شده زمینه برای سود‌آوری برای برخی محصولات ایجاد شده و سودجویان با استفاده از خلأ های قانونی دست به‌کار شده می‌شوند. به‌طور کلی روند ورود غیرقانونی میوه به داخل ایران به دو صورت مختلف انجام می‌پذیرد اول شرکتها و اشخاصی هستند که با استفاده از ارتباطات و رانتهایی که در اختیار دارند کاملاً قانونی و با استفاده از خلأ‌های موجود، متناسب با سیاست‌ها در زمان مناسب حجم انبوهی از محصولات و تولیدات باغی را وارد کرده و در زمان مشخصی روانه بازار می‌کنند، اما روش دوم که غیرقانونی است از طریق معابر آبی و خاکی یا بازارچه‌های مرزی است“.
ملاحظه می‌شود که برخلاف گفته‌های مقام وزارت جهاد کشاورزی رژیم و مقام خانه کشاورز بخشی از واردات میوه با دستورالعملهای ارگانهای ذیربط و بخش دیگری توسط قاچاق وارد بازار کشور می‌شود، در حالی که به گفته مقام وزارت کشاورزی رژیم تولید میوه داخلی بیش از نیاز مصرف سرانه کشور است.
واقعیت این است که مانند همه عرصه‌ها از نفت گرفته تا پوشاک، از پارچه مشکی گرفته تا... . در عرصه میوه نیز قاچاق نهادینه در ساختار نظام آخوندی غوغا می‌کند و همه مقامات با عدد و رقم، آدرس آن را می‌دهند ولی این قصه هم‌چنان باقی است.
درد آورتر این‌که در حالی‌که از نظر میوه کشور نیازمند میوه نیست و انبوهی میوه مازاد از طریق قاچاق وارد می‌شود، تولیدات داخلی میوه در این مافیای غارت و چپاول با قیمتی پایین‌تر به خارج صادر می‌گردد و عملاً سودی که باید نصیب کشاورز ایرانی بشود به جیب مافیاهای حکومتی قاچاق میوه می‌رود.
