بودجه سال 95 دولت آخوند روحانی با یک تأخیر چندماهه به مجلس ارتجاع ارائه شد.
اعضا مجلس رژیم در بررسی این بودجه به تورم بیش از 4 برابر نرخ متوسط جهانی و دو برابر نرخ خاورمیانه در ایران، دهها هزار پروژه نیمه تمام و رها شده، 25 میلیارد دلار کالای قاچاق، فرار مالیاتی نهادهای وابسته به باندهای رژیم و از طرف دیگر فقر و ناداری مردم و کسری بودجه چند هزارمیلیارد تومانی در حوزه‌های بهداشت و درمان و آموزش و پرورش اشاره کردند.
اعضا مجلس رژیم در بررسی این بودجه به تورم بیش از 4 برابر نرخ متوسط جهانی و دو برابر نرخ خاورمیانه در ایران، دهها هزار پروژه نیمه تمام و رها شده، 25 میلیارد دلار کالای قاچاق، فرار مالیاتی نهادهای وابسته به باندهای رژیم و از طرف دیگر فقر و ناداری مردم و کسری بودجه چند هزارمیلیارد تومانی در حوزه‌های بهداشت و درمان و آموزش و پرورش اشاره کردند.
در یک بررسی کوتاه آقای یزدان حاج حمزه از اعضای شورای ملی مقاومت در مورد بودجه سال 95 رژیم گفت:
”بودجه‌بندی سال 95 همان‌طور که می‌دانید بودجه‌بندی است که با تاخیر بسیار دارد انجام می‌گیرد و این تاخیر به شرایط اضطراری مربوط می‌شود که رژیم در آن قرار گرفته و مهمترین عامل در شرایط اضطراری مسأله ابهاماتی است که اینها در مورد اندازه رفع تحریم و اینها داشتند و مهمتر از آن و مشابه آن، شرایطی که بر بازار بین‌المللی نفت حاکم بود و قیمتهای پایین نفت که اینها الآن چند ماهی است به عقب انداخته‌اند.
در مورد درآمدها و هزینه‌های این بودجه مسائل متعددی است ولی من به دو سه نوع اشاره می‌کنم اولاً در مورد درآمد نفت اینها آمدند قیمت فروش نفت را در سال 95 هر بشکه‌ای 40 دلار در نظر گرفته‌اند در حالی که الآن زیر این قیمت دارد فروخته می‌شود به‌خصوص نفت ایران و مهمتر از آن میزان صادرات نفت را که در زمان تحریم 1 میلیون بود و حالا وزیر نفت روحانی می‌گوید یک ملیون و 700هزار بشکه است این را می‌گویند در سال 95 به 2 میلیون و 250هزار بشکه پیش‌بینی کرده‌اند که روزانه اینها صادرات داشته باشند که عملی نیست به این وضع به‌خصوص که مشتریان قبلی نفت ایران در زمان تحریم از دست رفته و حالا به دست آوردنش معلوم نیست چقدر وقت بگیرد. من می‌خواهم بگویم که تکیه به نفت در شرایطی است که خامنه‌ای یک ریز دارد (تلاش) می‌کند؟ که اقتصاد مقاومتی که پایه اصلی اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی به نفت است. نکته دیگر در این مورد درآمدها این است که اینها اصولاً آمده‌اند آنچه ذخیره در صندوق توسعه ملی داشته‌اند در سالهای قبل مصرف کرده‌اند و امسال هم آمده‌اند به جای آن‌که مطابق چیزی که تو برنامه پیش‌بینی کرده بودند 32 درصد از درآمد نفتی را خرج مسائل جاریشان نکنند و بگذارند در این صندوق که ظاهراً به سرمایه‌گذاری بپردازند. این 32 درصد را آمده‌اند امسال کاهش داده‌اند گفتند نه نه نداریم و دولت احتیاج دارد و فقط 20 درصد، مجلس هم تایید کرد که از درآمد نفت برود در صندوق توسعه ظاهراً، حالا آن هم بحث خاص خودش را دارد. ولی در مورد هزینه‌ها 2 نکته اساسی دیده می‌شود که اولاً کاهش هزینه‌های اجتماعی که من به یک نمونه‌اش اشاره می‌کنم یعنی حذف 30درصد از یارانه بگیران که نزدیک به 20 میلیون نفر از ایرانیانی که تا حالا یارانه می‌گرفتند یک رقم مختصری ماهی 45هزار تومان می‌گرفتند این را می‌خواهند حذف کنند، ولی مهمتر از آن چیزی که مجلس الآن پیش‌بینی کرده است افزایش هزینه‌های نظامی - امنیتی است، یعنی آمده بر رقمی که در لایحه بودجه پیش‌بینی شده بود 54هزار و 133میلیارد تومان قبلاً پیش‌بینی شده بود، الآن آمده 5هزار میلیارد تومان دیگر اضافه کرده است و این رقم هزینه‌های دفاعی نظامی- امنیتی رژیم نزدیک به 60هزار میلیارد تومان بالغ شده است که من برای مقایسه باید عرض بکنم که این بیش از 2 برابر بودجه آموزش و پرورش با بیش از 20 و چند میلیون دانش‌آموز و بیش از یک ملیون نفر معلم و کارمند است که این بالاترین رقم هزینه‌های بودجه را داشت قبلاً ولی با وجود این الآن هزینه‌های امنیتی و دفاعی و نظامی رژیم 2 برابر ۲۹.۹هزار میلیارد تومان آموزش و پرورش یعنی نزدیک به 60هزار میلیارد تومان، همین اندازه عرض می‌کنم که نگاه رژیم به بودجه‌بندی سنگین 952هزار میلیارد تومانی کماکان نگاه امنیتی دفاعی است و این ابزار مهم مالی که باید به خدمت ترمیم اقتصاد بحران‌زده کشور قرار بگیرد، کماکان دارد به خدمت نیازهای امنیتی حکومت غالباً مصرف می‌شود“.
”بودجه‌بندی سال 95 همان‌طور که می‌دانید بودجه‌بندی است که با تاخیر بسیار دارد انجام می‌گیرد و این تاخیر به شرایط اضطراری مربوط می‌شود که رژیم در آن قرار گرفته و مهمترین عامل در شرایط اضطراری مسأله ابهاماتی است که اینها در مورد اندازه رفع تحریم و اینها داشتند و مهمتر از آن و مشابه آن، شرایطی که بر بازار بین‌المللی نفت حاکم بود و قیمتهای پایین نفت که اینها الآن چند ماهی است به عقب انداخته‌اند.
در مورد درآمدها و هزینه‌های این بودجه مسائل متعددی است ولی من به دو سه نوع اشاره می‌کنم اولاً در مورد درآمد نفت اینها آمدند قیمت فروش نفت را در سال 95 هر بشکه‌ای 40 دلار در نظر گرفته‌اند در حالی که الآن زیر این قیمت دارد فروخته می‌شود به‌خصوص نفت ایران و مهمتر از آن میزان صادرات نفت را که در زمان تحریم 1 میلیون بود و حالا وزیر نفت روحانی می‌گوید یک ملیون و 700هزار بشکه است این را می‌گویند در سال 95 به 2 میلیون و 250هزار بشکه پیش‌بینی کرده‌اند که روزانه اینها صادرات داشته باشند که عملی نیست به این وضع به‌خصوص که مشتریان قبلی نفت ایران در زمان تحریم از دست رفته و حالا به دست آوردنش معلوم نیست چقدر وقت بگیرد. من می‌خواهم بگویم که تکیه به نفت در شرایطی است که خامنه‌ای یک ریز دارد (تلاش) می‌کند؟ که اقتصاد مقاومتی که پایه اصلی اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی به نفت است. نکته دیگر در این مورد درآمدها این است که اینها اصولاً آمده‌اند آنچه ذخیره در صندوق توسعه ملی داشته‌اند در سالهای قبل مصرف کرده‌اند و امسال هم آمده‌اند به جای آن‌که مطابق چیزی که تو برنامه پیش‌بینی کرده بودند 32 درصد از درآمد نفتی را خرج مسائل جاریشان نکنند و بگذارند در این صندوق که ظاهراً به سرمایه‌گذاری بپردازند. این 32 درصد را آمده‌اند امسال کاهش داده‌اند گفتند نه نه نداریم و دولت احتیاج دارد و فقط 20 درصد، مجلس هم تایید کرد که از درآمد نفت برود در صندوق توسعه ظاهراً، حالا آن هم بحث خاص خودش را دارد. ولی در مورد هزینه‌ها 2 نکته اساسی دیده می‌شود که اولاً کاهش هزینه‌های اجتماعی که من به یک نمونه‌اش اشاره می‌کنم یعنی حذف 30درصد از یارانه بگیران که نزدیک به 20 میلیون نفر از ایرانیانی که تا حالا یارانه می‌گرفتند یک رقم مختصری ماهی 45هزار تومان می‌گرفتند این را می‌خواهند حذف کنند، ولی مهمتر از آن چیزی که مجلس الآن پیش‌بینی کرده است افزایش هزینه‌های نظامی - امنیتی است، یعنی آمده بر رقمی که در لایحه بودجه پیش‌بینی شده بود 54هزار و 133میلیارد تومان قبلاً پیش‌بینی شده بود، الآن آمده 5هزار میلیارد تومان دیگر اضافه کرده است و این رقم هزینه‌های دفاعی نظامی- امنیتی رژیم نزدیک به 60هزار میلیارد تومان بالغ شده است که من برای مقایسه باید عرض بکنم که این بیش از 2 برابر بودجه آموزش و پرورش با بیش از 20 و چند میلیون دانش‌آموز و بیش از یک ملیون نفر معلم و کارمند است که این بالاترین رقم هزینه‌های بودجه را داشت قبلاً ولی با وجود این الآن هزینه‌های امنیتی و دفاعی و نظامی رژیم 2 برابر ۲۹.۹هزار میلیارد تومان آموزش و پرورش یعنی نزدیک به 60هزار میلیارد تومان، همین اندازه عرض می‌کنم که نگاه رژیم به بودجه‌بندی سنگین 952هزار میلیارد تومانی کماکان نگاه امنیتی دفاعی است و این ابزار مهم مالی که باید به خدمت ترمیم اقتصاد بحران‌زده کشور قرار بگیرد، کماکان دارد به خدمت نیازهای امنیتی حکومت غالباً مصرف می‌شود“.
