در گزارشی تصویری که رسانه‌های حکومتی آن را منتشر کرده‌اند به گوشه‌یی، از فقر و محرومیت و نبود بهداشت و درمان، در ایران تحت حاکمیت آخوندی از جمله در جنوب کرمان اعتراف شده است.
بیماری اپیدرمولیزیس‌بولوزا «EB» معروف به بیماری پروانه‌یی به‌دلیل نبود بهداشت و درمان در مناطق محروم به‌وجود آمده و کودکان خردسال را دچار مرگ تدریجی می‌کند. کودکانی که در تمام طول عمر کوتاهشان مرگی خاموش و دردناک را تجربه می‌کنند.
یکی از کودکان زینب افضل پور نام دارد، ده سال بیشتر ندارد در جنگ مستمر با زخمهایش است، زینب ساکن روستای حیدرآباد رودبار جنوب کرمان است، دستهای کوچکش پوشیده از زخمهایی است که از دیر باز با او عجین بوده‌اند، تاولها هیچ‌گاه به ناخنهایش اجازه روییدن نداده‌اند و انگشتهای به هم چسبیده‌اش وضعیتی رقت‌بار را به‌وجود آورده است.
معلم زینب می‌گوید: ”از همان روز بعد از تولد هم کم کم زخمها بر تنش عیان شد و مدتی نگذشت که تمام تن این طفل از زخم و تاول پوشیده شد. او را برای مداوا به بیمارستانهای کهنوج و جیرفت بردیم. ابتدا تشخیص سرخک و بعد ابله مرغان دادند اما وقتی شیوه‌های درمانی به نتیجه‌یی نرسید آن را یک بیماری مادرزادی عنوان کردند “.
وی در مورد وضعیت درسی زینب می‌گوید: ”از همه دانش‌آموزان کلاس باهوش‌تر است. با این‌که به سختی می‌تواند مداد را در دست بگیرد اما دفتر مشقش همیشه خوش خط و پاکیزه است. هوش ریاضی فوق‌العاده و قدرت یادگیری خیلی خوبی دارد.
اما متأسفانه به‌دلیل همین درد و رنج منزوی و گوشه گیر است. در رفت و آمد به راهروها و کلاس تلاش می‌کند با کودکان دیگر برخوردی نداشته باشد، چون کوچکترین برخورد باعث شکافته شدن زخمها و درد زیاد می‌شود“.
مادربزرگ زینب زنی حدوداً ۴۰ ساله می‌گوید: ”معصومه دستوری هستم و سرپرستی زینب را از هفته دوم تولدش تا کنون برعهده داشته‌ام. به غیر از این بچه سرپرستی دو دختر یتیم خودم را هم بر عهده دارم. این بچه از همان بدو تولد زخمهایی بر همه نقاط بدنش ایجاد گردیده که شبیه تاول بوده و بعد چرکین و خون آلود می‌شوند و تا کنون مداوایی برایش یافت نشده است. تمام بدنش نقطه به نقطه زخم شده و بین انگشتان دست و پایش هم گوشت آورده و انگشتها به هم می‌چسبند که بسیار دردناک بوده و این طفل را بی‌تاب می‌کند. شبها از درد گریه می‌کند، با شربت خواب آور او را می‌خوابانم، اما نمی‌تواند چند ساعت به‌راحتی بخوابد، صبح هم که از خواب بیدار می‌شود لباس بر بدنش چسبیده و این چسبیدن لباس به بدن یکی از بزرگترین مصیبتهای این بچه است“.
زینب، یلدا، حمیده، زهرا و دانیال از کودکان مبتلا به این بیماری در شهرستان رودبار جنوب هستند و از سال ۹۲ تا کنون چندین گزارش در خصوص وضعیت آنان در رسانه‌های حکومتی منتشر شده است، ولی تا کنون کارگزاران دزد و غارتگر رژیم هیچ اقدامی برای این کودکان معصوم انجام نداده‌اند.
