همواره در سرفصل نمایش انتخابات و با نزدیک شدن آن، رژیم و هر دو باند حاکم به یاد زنان و دم زدن مسخره و صوری از حقوق زنان می‌افتند، اما در همین نمایشها و لفاظیها، باز هم درون‌مایهٴ ارتجاعی خود و زن‌ستیزی رژیم را به نمایش می‌گذارند. این بار هم روحانی، در روز یکشنبه 18بهمن، یک همایش و نمایش انتخاباتی تحت عنوان ”همایش ملی زنان، اعتدال و توسعه“ ترتیب داد که تک‌تک کلماتش، از جمله «زنان» دروغ و فریب بود. روحانی در این نمایش، ژست منتقد و طرفدار حقوق زنان را گرفت و گفت:
«اگر چه گاهی اوقات انتخاب بسیار دشوار می‌شود، اما همه باید در هر شرایطی هفتم اسفند پای صندوق انتخابات حاضر شویم. انتخابگری یک وظیفه و مسئولیت بزرگ است و می‌دانیم که اگر حضور داشته باشیم، نفعی ولو اندک را به دست خواهیم آورد اما با عدم حضور حتماً زیان خواهیم برد و معلوم است که در چنین شرایطی، نفع کم را انتخاب خواهیم کرد. زنان در این عرصه نیز رسالت بزرگی بر دوش دارند و باید به مانند همه عرصه‌ها در این عرصه نیز حضور چشمگیر و مؤثر خود را ایفا کنند» (سایت حسن روحانی 18بهمن 94).
روحانی در سخنان خود همچنین گفت: «همواره در خصوص زنان یک تفکر افراط و تفریط در جامعه نمود داشته است… عده‌یی می‌گفتند که در مسیر مبارزه و نهضت، زنان می‌توانند به همه شکل و در هر مسیر و هر گونه که خواستند حضور داشته باشند و در طرف مقابل نیز، عده‌یی حضور زنان در خیابان و شعار و صدای آنان را دارای اشکال دانسته و گاهی آن را نامشروع می‌دانستند…».
روحانی در قسمت دیگری از سخنرانی خود افزود: «نمی‌دانم عده‌یی بر چه مبنایی می‌گویند زن باید برای همیشه محصور در خانه بماند. اینها مثل اینکه حتی مقام و عظمت فاطمه زهرا را هم به‌زور می‌پذیرند».
روشن است که طعنهٴ روحانی به خامنه‌ای بود که بارها بر اینکه شغل اصلی زنان خانه‌داری و بچه‌داری است، تأکید کرده است؛ اما روحانی هنگام صحبت در مورد زنان، حواسش بود که خیلی تند نرود و تعهدی به گردن نگیرد که آخوندها یقه‌اش را بگیرند، از این‌رو از وضع موجود ابراز رضایت کرد و گفت: «خوشبختانه در جامعه امروز نسبت به نقش زنان در زمینه آموزشی و بهداشت و درمان، تقریباً فاصله جنسیتی وجود ندارد و بانوان کشورمان در همه این عرصه‌ها در کنار مردان حضور چشمگیر و فعالی دارند».
روحانی سپس از خود زنان خواست تا پیشقدم شوند و «نقش خود را به رخ جامعه بکشند».
اینکه زنان چگونه می‌توانند نقش خود را به رخ جامعه بکشانند؟ و چگونه می‌توانند از محصور بودن در خانه خارج شوند؟ ابهاماتی است که قرار نیست روحانی به همهٴ ابهامات جواب بدهد!
اما رضا صالحی‌امیری مشاور فرهنگی روحانی، این ابهامها را برطرف می‌سازد و روشن می‌کند که اظهارات روحانی جز دم زدنی صوری و فریبکارانه بیش نیست، او گفت:
«این مسأله که دولت با یک کار نمایشی تعدادی از زنان را در کابینه قرار بدهد، در واقع توهین به زنان است. زنان باید ضمن حضور در هر مقامی اثرگذاری داشته باشند. حضور زنان در پست وزارت، مسأله جامعه زنان نیست. این اقدام یک نوع کار تبلیغاتی است که فایده‌ای برای زنان ندارد… دغدغه زنان نباید این باشد که در مدیریت کلان و میانی حضور گسترده داشته باشند… مبنا باید شایسته‌سالاری باشد…» (روزنامه شرق – 18بهمن 94).
این تفکر قرون‌وسطایی البته خاص مشاور روحانی نیست، فصل‌مشترک همهٴ باندها و دستجات رژیم است. روز 12بهمن 94، هنگامی که بحث کاهش ساعتهای کار هفتگی کارمندان زن در مجلس مطرح بود، یکی از اعضای مجلس به نام قاضی‌پور گفت: «50درصد جامعه را بانوان تشکیل می‌دهند بیشترین مسئولیت زندگی، تربیت فرزندان برعهده خانمهاست اگر قرار است خانمها همیشه در اداره حضور داشته باشند بچه‌ها را چه کسی تربیت کند؟ کی به اینها آموزش دینی یاد بدهد؟ کی به اینها مسائل اخلاقی، فرهنگی یاد بدهد؟».
روزنامه جمهوری 18بهمن هم ضمن گزارش دیدار رفسنجانی با گروهی از نیروهای باند خود نوشت که او در پاسخ به یکی از حاضران که از وضعیت حضور زنان در پستهای کلیدی گله‌مند بود، اظهار داشت:
«خانمها در انقلاب تجربه دسته‌جمعی داشتند و کم کم وارد صحنه شدند و امروز به‌رغم اینکه زمینه برای حضور آنان مهیاست، اما فعالیت آنان مطلوب نیست و دلیل عمده‌اش به خودشان ارتباط پیدا می‌کند، چرا که در انتخابات به نامزدهای خانم رأی نمی‌دهند!».
حرف رفسنجانی این است که اگر نسبت زنان (منظور زنان وابسته به رژیم است)، در نهادهای حکومتی مانند خبرگان ارتجاع، مجلس ارتجاع، دولت و قوه قضاییه، صفر، یک درصد و نهایتاً 3درصد است و اگر ایران تحت حاکمیت آخوندها، از نظر مشارکت زنان جزو 3کشور آخر دنیاست، کسی مقصر نیست، مقصر خودشان هستند چون کسی، حتی خود زنان به خودشان رأی نمی‌دهد.
آری، سنگ بنای اندیشهٴ متعفن تمام ایل و تبار خمینی، زن‌ستیزی است و در این زمینه تفاوتی میان خامنه‌ای و رفسنجانی و روحانی و لاریجانی و سایرین نیست.
به این ترتیب حرفهای روحانی در همایش کذایی در مورد زنان، تماماً تبلیغات انتخاباتی است و همهٴ هدفش این است که زنان به‌عنوان سیاهی لشکر در این نمایش شرکت کنند و رونقی به آن بدهند. این همان جان کلام است که گزارشگر تلویزیون رژیم هم در انتهای گزارش خبری خود از همایش تبلیغاتی روحانی آن را چنین بیان کرد:
«آنچه امروز بیش از همه مورد تأکید قرار گرفت، نقش زنان در زمینه‌سازی و شکل‌گیری حضور حداکثری و پرشکوه در انتخابات هفتم اسفند بود».
«اگر چه گاهی اوقات انتخاب بسیار دشوار می‌شود، اما همه باید در هر شرایطی هفتم اسفند پای صندوق انتخابات حاضر شویم. انتخابگری یک وظیفه و مسئولیت بزرگ است و می‌دانیم که اگر حضور داشته باشیم، نفعی ولو اندک را به دست خواهیم آورد اما با عدم حضور حتماً زیان خواهیم برد و معلوم است که در چنین شرایطی، نفع کم را انتخاب خواهیم کرد. زنان در این عرصه نیز رسالت بزرگی بر دوش دارند و باید به مانند همه عرصه‌ها در این عرصه نیز حضور چشمگیر و مؤثر خود را ایفا کنند» (سایت حسن روحانی 18بهمن 94).
روحانی در سخنان خود همچنین گفت: «همواره در خصوص زنان یک تفکر افراط و تفریط در جامعه نمود داشته است… عده‌یی می‌گفتند که در مسیر مبارزه و نهضت، زنان می‌توانند به همه شکل و در هر مسیر و هر گونه که خواستند حضور داشته باشند و در طرف مقابل نیز، عده‌یی حضور زنان در خیابان و شعار و صدای آنان را دارای اشکال دانسته و گاهی آن را نامشروع می‌دانستند…».
روحانی در قسمت دیگری از سخنرانی خود افزود: «نمی‌دانم عده‌یی بر چه مبنایی می‌گویند زن باید برای همیشه محصور در خانه بماند. اینها مثل اینکه حتی مقام و عظمت فاطمه زهرا را هم به‌زور می‌پذیرند».
روشن است که طعنهٴ روحانی به خامنه‌ای بود که بارها بر اینکه شغل اصلی زنان خانه‌داری و بچه‌داری است، تأکید کرده است؛ اما روحانی هنگام صحبت در مورد زنان، حواسش بود که خیلی تند نرود و تعهدی به گردن نگیرد که آخوندها یقه‌اش را بگیرند، از این‌رو از وضع موجود ابراز رضایت کرد و گفت: «خوشبختانه در جامعه امروز نسبت به نقش زنان در زمینه آموزشی و بهداشت و درمان، تقریباً فاصله جنسیتی وجود ندارد و بانوان کشورمان در همه این عرصه‌ها در کنار مردان حضور چشمگیر و فعالی دارند».
روحانی سپس از خود زنان خواست تا پیشقدم شوند و «نقش خود را به رخ جامعه بکشند».
اینکه زنان چگونه می‌توانند نقش خود را به رخ جامعه بکشانند؟ و چگونه می‌توانند از محصور بودن در خانه خارج شوند؟ ابهاماتی است که قرار نیست روحانی به همهٴ ابهامات جواب بدهد!
اما رضا صالحی‌امیری مشاور فرهنگی روحانی، این ابهامها را برطرف می‌سازد و روشن می‌کند که اظهارات روحانی جز دم زدنی صوری و فریبکارانه بیش نیست، او گفت:
«این مسأله که دولت با یک کار نمایشی تعدادی از زنان را در کابینه قرار بدهد، در واقع توهین به زنان است. زنان باید ضمن حضور در هر مقامی اثرگذاری داشته باشند. حضور زنان در پست وزارت، مسأله جامعه زنان نیست. این اقدام یک نوع کار تبلیغاتی است که فایده‌ای برای زنان ندارد… دغدغه زنان نباید این باشد که در مدیریت کلان و میانی حضور گسترده داشته باشند… مبنا باید شایسته‌سالاری باشد…» (روزنامه شرق – 18بهمن 94).
این تفکر قرون‌وسطایی البته خاص مشاور روحانی نیست، فصل‌مشترک همهٴ باندها و دستجات رژیم است. روز 12بهمن 94، هنگامی که بحث کاهش ساعتهای کار هفتگی کارمندان زن در مجلس مطرح بود، یکی از اعضای مجلس به نام قاضی‌پور گفت: «50درصد جامعه را بانوان تشکیل می‌دهند بیشترین مسئولیت زندگی، تربیت فرزندان برعهده خانمهاست اگر قرار است خانمها همیشه در اداره حضور داشته باشند بچه‌ها را چه کسی تربیت کند؟ کی به اینها آموزش دینی یاد بدهد؟ کی به اینها مسائل اخلاقی، فرهنگی یاد بدهد؟».
روزنامه جمهوری 18بهمن هم ضمن گزارش دیدار رفسنجانی با گروهی از نیروهای باند خود نوشت که او در پاسخ به یکی از حاضران که از وضعیت حضور زنان در پستهای کلیدی گله‌مند بود، اظهار داشت:
«خانمها در انقلاب تجربه دسته‌جمعی داشتند و کم کم وارد صحنه شدند و امروز به‌رغم اینکه زمینه برای حضور آنان مهیاست، اما فعالیت آنان مطلوب نیست و دلیل عمده‌اش به خودشان ارتباط پیدا می‌کند، چرا که در انتخابات به نامزدهای خانم رأی نمی‌دهند!».
حرف رفسنجانی این است که اگر نسبت زنان (منظور زنان وابسته به رژیم است)، در نهادهای حکومتی مانند خبرگان ارتجاع، مجلس ارتجاع، دولت و قوه قضاییه، صفر، یک درصد و نهایتاً 3درصد است و اگر ایران تحت حاکمیت آخوندها، از نظر مشارکت زنان جزو 3کشور آخر دنیاست، کسی مقصر نیست، مقصر خودشان هستند چون کسی، حتی خود زنان به خودشان رأی نمی‌دهد.
آری، سنگ بنای اندیشهٴ متعفن تمام ایل و تبار خمینی، زن‌ستیزی است و در این زمینه تفاوتی میان خامنه‌ای و رفسنجانی و روحانی و لاریجانی و سایرین نیست.
به این ترتیب حرفهای روحانی در همایش کذایی در مورد زنان، تماماً تبلیغات انتخاباتی است و همهٴ هدفش این است که زنان به‌عنوان سیاهی لشکر در این نمایش شرکت کنند و رونقی به آن بدهند. این همان جان کلام است که گزارشگر تلویزیون رژیم هم در انتهای گزارش خبری خود از همایش تبلیغاتی روحانی آن را چنین بیان کرد:
«آنچه امروز بیش از همه مورد تأکید قرار گرفت، نقش زنان در زمینه‌سازی و شکل‌گیری حضور حداکثری و پرشکوه در انتخابات هفتم اسفند بود».
