آخوند نالان صدیقی، در نمایش جمعهٴ این هفته تهران باز هم در بخشی از حرفهایش به ابراز وحشت از جونان و بیکاری آنها پرداخت و گفت: «مسأله تحریم در مشکلات اقتصادی 20درصد قضیه بوده، بقیه مربوط به نوع مدیریت اقتصاد است. ما امروز در پسا برجام، مطالبه مردم از دست‌اندرکاران این است که این رکود شکننده را، معالجه کنند، این بیکاری گزنده جوانان که انواع آفتها و خطرات در کنارش هست، این را معالجه کنند». (شبکه 1 تلویزیون رژیم 9بهمن94)
آخوند صدیقی اعتراف می‌کند که 80 درصد مشکلات کشور ناشی از مدیریت است. اما این مدیران چه کسانی هستند، غیر از آخوندها و کارگزارانشان؟ واضح است که این آخوند دجال تلاش می‌کند که در جنگ و دعوای باندی، به این وسیله باند رقیب را زیر ضرب ببرد اما به ناچار مجبور می‌شود دست به چنین اعترافهای بزند. موضوع دومی که در همین قسمت کوتاه از حرفهای آخوند صدیقی می‌شود روی آن انگشت گذاشت، بحث بیکاری جوانان است. امام جمعهٴ نمره موقت خامنه‌ای می‌گوید که در کنار بیکاری جوانان، خطراتی هست. .. چه خطراتی؟!...
اجازه بدین پیش از پاسخ به این سؤال ببنیم که
قبل از پاسخ به این سوال، لازم است جواب این سؤال روشن شود که آیا بحران بیکاری جوانان در ایران، حتی با سرمایه‌گذاری وسیع کشورهای خارجی قابل حل است؟! با قراردادهایی مثل خرید ۱۱۸ فروند هواپیما از کمپانی ایرباس با ارزش ۲۵ میلیارد دلار و قرارداد فروش ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز به شرکت نفتی توتال که در سفر آخوند روحانی به فرانسه امضا شد، بحران بیکاری حل می‌شود؟
در همین رابطه صحبتهای دو تن از اعضای مجلس ارتجاع قابل‌توجه است.
علیرضا محجوب عضو مجلس ارتجاع: «اصولاً فرض کنید ما امروز ظرفیت داشته باشیم باز من معتقدم که ممکنه حتی 920هزار تا شغل هم اتفاق بیفته آیا منتهی میشه جوانانی که الآن در خانه هستند بیایند سر کار یا خیر؟ ... باز در بازار کار ممکنه اتفاق زیادی نیفتاده باشه چون ما ممکنه خیلی برای خارجیها اشتغال درست کرده باشیم تا برای جوانان بیکارمان چرا؟» (شبکه خبر رژیم 7بهمن94)
کاتب رئیس فراکسیون اشتغال و تولید مجلس ارتجاع: «ما در سال 1393 وقتی که می‌خواستیم بودجه 94 را تصویب کنیم دولت آمده بود هزار میلیارد تومان برای اشتغال فارغ‌التحصیلان در نظر می‌گرفت. ما الآن سالانه یک چیزی نزدیک 800هزار نفر فارغ‌التحصیل دانشگاهی داریم خب اگر بخواهیم تازه سالی 800هزار تا شغل ایجاد بکنیم هم‌چنان نقطه صفر هستیم چون میزان 800هزار تا فارغ‌التحصیل داریم در نتیجه الآن 6 میلیون بیکار داریم باز اگر ایجاد بشود باز همون 6 میلیون بیکارمان هست».... (همان منبع)
واقعیت این است که لشکر میلیونی بیکاران روز به روز گسترش پیدا می‌کند. ایجاد سالی 800هزار شغل که در نظام سرتاپا در فساد طنز به‌نظر می‌رسد، با این حال حتی در خوشبینانه‌ترین حالت و سرمایه‌گذاری کشورهای خارجی هم، به اعتراف مهره‌ها و کارگزاران همین رژیم، دردی از دردهای جوانان ایرانی دوا نخواهد کرد.
بی‌دلیل نیست که آخوند صدیقی به خطرات ناشی از این بحران اعتراف می‌کند. او می‌گوید: «می خواست اقتصاد را فلج کند مردم را به ستوه بیاره، مردم اعتراضات مدنی را شروع بکنند و علیه حکومت بشورند». (شبکه 1 تلویزیون رژیم 9بهمن94)
ترس از شورش و اعتراضات یا به عبارتی که رژیم خیلی از آن وحشت دارد، یعنی قیام لشکر میلیونی بیکاران است که آخوند صدیقی را این‌طور نگران کرده است. لشکری به ستوه اومده از ظلم و ستم آخوندی که به اعتراف آخوندها و کارگزارانشان در این روزهای پس از برجام، شغلی پیدا نخواهند کرد و به اعتراض و قیام علیه حکومت روی خواهند آورد.
آخوند صدیقی اعتراف می‌کند که 80 درصد مشکلات کشور ناشی از مدیریت است. اما این مدیران چه کسانی هستند، غیر از آخوندها و کارگزارانشان؟ واضح است که این آخوند دجال تلاش می‌کند که در جنگ و دعوای باندی، به این وسیله باند رقیب را زیر ضرب ببرد اما به ناچار مجبور می‌شود دست به چنین اعترافهای بزند. موضوع دومی که در همین قسمت کوتاه از حرفهای آخوند صدیقی می‌شود روی آن انگشت گذاشت، بحث بیکاری جوانان است. امام جمعهٴ نمره موقت خامنه‌ای می‌گوید که در کنار بیکاری جوانان، خطراتی هست. .. چه خطراتی؟!...
اجازه بدین پیش از پاسخ به این سؤال ببنیم که
قبل از پاسخ به این سوال، لازم است جواب این سؤال روشن شود که آیا بحران بیکاری جوانان در ایران، حتی با سرمایه‌گذاری وسیع کشورهای خارجی قابل حل است؟! با قراردادهایی مثل خرید ۱۱۸ فروند هواپیما از کمپانی ایرباس با ارزش ۲۵ میلیارد دلار و قرارداد فروش ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز به شرکت نفتی توتال که در سفر آخوند روحانی به فرانسه امضا شد، بحران بیکاری حل می‌شود؟
در همین رابطه صحبتهای دو تن از اعضای مجلس ارتجاع قابل‌توجه است.
علیرضا محجوب عضو مجلس ارتجاع: «اصولاً فرض کنید ما امروز ظرفیت داشته باشیم باز من معتقدم که ممکنه حتی 920هزار تا شغل هم اتفاق بیفته آیا منتهی میشه جوانانی که الآن در خانه هستند بیایند سر کار یا خیر؟ ... باز در بازار کار ممکنه اتفاق زیادی نیفتاده باشه چون ما ممکنه خیلی برای خارجیها اشتغال درست کرده باشیم تا برای جوانان بیکارمان چرا؟» (شبکه خبر رژیم 7بهمن94)
کاتب رئیس فراکسیون اشتغال و تولید مجلس ارتجاع: «ما در سال 1393 وقتی که می‌خواستیم بودجه 94 را تصویب کنیم دولت آمده بود هزار میلیارد تومان برای اشتغال فارغ‌التحصیلان در نظر می‌گرفت. ما الآن سالانه یک چیزی نزدیک 800هزار نفر فارغ‌التحصیل دانشگاهی داریم خب اگر بخواهیم تازه سالی 800هزار تا شغل ایجاد بکنیم هم‌چنان نقطه صفر هستیم چون میزان 800هزار تا فارغ‌التحصیل داریم در نتیجه الآن 6 میلیون بیکار داریم باز اگر ایجاد بشود باز همون 6 میلیون بیکارمان هست».... (همان منبع)
واقعیت این است که لشکر میلیونی بیکاران روز به روز گسترش پیدا می‌کند. ایجاد سالی 800هزار شغل که در نظام سرتاپا در فساد طنز به‌نظر می‌رسد، با این حال حتی در خوشبینانه‌ترین حالت و سرمایه‌گذاری کشورهای خارجی هم، به اعتراف مهره‌ها و کارگزاران همین رژیم، دردی از دردهای جوانان ایرانی دوا نخواهد کرد.
بی‌دلیل نیست که آخوند صدیقی به خطرات ناشی از این بحران اعتراف می‌کند. او می‌گوید: «می خواست اقتصاد را فلج کند مردم را به ستوه بیاره، مردم اعتراضات مدنی را شروع بکنند و علیه حکومت بشورند». (شبکه 1 تلویزیون رژیم 9بهمن94)
ترس از شورش و اعتراضات یا به عبارتی که رژیم خیلی از آن وحشت دارد، یعنی قیام لشکر میلیونی بیکاران است که آخوند صدیقی را این‌طور نگران کرده است. لشکری به ستوه اومده از ظلم و ستم آخوندی که به اعتراف آخوندها و کارگزارانشان در این روزهای پس از برجام، شغلی پیدا نخواهند کرد و به اعتراض و قیام علیه حکومت روی خواهند آورد.
