27دیماه 94- در زندان وکیل آباد مشهد با وجود سرد شدن هوا در فصل زمستان و نیاز زندانیان به وسایل گرمایشی و مراقبت مناسب، اکثر زندانیان زندان وکیل آباد مشهد از امکانات رفاهی در فصل زمستان محرومند.
زندانیان به اجبار وادار می‌شوند که در آغاز روز به حیاط زندان مراجعه کنند و با وجود بارندگی یا هوای سرد در هوای آزاد اقامت داشته باشند. به‌طوری که اگر برف بیاید یک پتوی نازک دولتی به زیر خود می‌اندازند و یک پتو (اگر بتوانند تهیه کنند) را به‌عنوان رو انداز استفاده می‌کنند. و گاه اتفاق افتاده است که در آغاز روز از شدت بی‌خوابی در حیاط زیر بارش برف به خواب رفته باشند.
این مسأله در بندهای 4 و 2 و5 و 6-1 اجباری و روزانه است و در بقیه بندها نیز هر 2هفته یا هفتگی وادار به اقامت در هوای سرد می‌شوند.
وجود شپش و ساس در زندان غوغا می‌کند و آن‌قدر این مسأله زندانیان را اذیت می‌کند که نمی‌توانند به خواب بروند. چون همیشه در معرض نیش حشرات موذی قرار دارند و اکثرا بدنهایشان زخم شده است.
حمام هر روز 2ساعت برای 1500نفر است که در زمستان و تابستان با آب سرد یا نیمه سرد باید استحمام کنند. حمام به‌صورت شبانه روزی وجود ندارد و دوشهای آب گرم و پرفشار نیز در تابستان از کار انداخته می‌شوند.
گاز در ماه رمضان فقط 4ساعت بعد از افطار وصل می‌شود.
وضعیت غذا افتضاح است به‌طوری که اکثراً سویای دامی به زندانیان داده می‌شود. جیره غذایی کم است و میوه به زندانیان داده نمی‌شود.
فروشگاه زندان همیشه باز نیست و اکثراً تعطیل است. مواد غذایی همیشه موجود نیست و وقتی اقلامی مثل تخم مرغ به زندان وارد می‌شود صف طولانی جلوی فروشگاه برقرار می‌گردد که معمولاً به زندانیان همیشه تخم مرغ یا مرغ نمی‌رسد و باید تا هفته‌ها بعد صبر کنند شاید در نوبت بعدی موفق به خرید آن هم با قیمتی بالاتر بشوند.
یخچال در زندان مشهد وجود ندارد.
کولر و بخاری به برداشته شدن شیشه اتاق و گذاشتن آن در فصل سرما گفته می‌شود.
داشتن پنکه و رادیو ممنوع است.
از ورود کتاب به‌دلیل داشتن شخصیت زن در کتابها جلوگیری به‌عمل میاید.
آخوندهای زندان به‌صورت سادیستی با زندانیان رفتار می‌کنند و کلاسهای اجباری احکام کلاسهایی است برای تحقیر زندانیان.
در هنگام اعیاد یا عید نوروز روبوسی یا گفتن تبریک عید باعث رفتن به انفرادی می‌شود و یا باعث تنبیه می‌شود.
مسئولان زندان از زندانیان به‌عنوان برده استفاده می‌کنند و هر کدام خدمتکاری انتخاب کرده‌اند و به او دستور می‌دهند.
بند زنان شعله گاز برای پخت و پز ندارد.
در هنگام بازرسیها گارد زندان به زندانیان حمله می‌کنند و آنها را مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند.
تحقیر زندانیان کاملاً مرسوم است.
روانشناسان بندهای مشاوره با زندانیان بدترین رفتارها را دارند و از حساب پس دادن معافند و وضعیت به‌صورتی است که جان زندانیان برایشان هیچ اهمیتی ندارد.
بند 4 و 5 شرایط فوق‌العاده وخیمی دارد.
بند 6-1 قتلگاه است.
تعداد زیادی اعدام در زندان وکیل آباد انجام می‌گیرد. این اعدامها به‌صورت هفتگی انجام می‌شود.
قطع عضو در زندان انجام می‌شود و شلاق زدن به‌صورت حد جلوی چشم دیگر زندانیان در ورزشگاه زندان "سالن کشتی"به‌صورت هر3روز یکبار انجام می‌شود.
تلفن فقط در ساعتهایی از روز هر نفر 5دقیقه ان هم اگر کارت تلفن باشد چون فقط چند مسئول در زندان حق فروش کارت تلفن را دارند. مسئولان زندان اگر زندانی تنبیه باشد او را از ملاقات یا تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم می‌کنند.
با وجود تمام اینها و اینکه نزدیک به 18000نفر زندانی در زندان وکیل آباد به‌سر می‌برند هیچ اقدامی برای رسیدگی به‌حال آنها انجام نمی‌شود.
زندانیان به اجبار وادار می‌شوند که در آغاز روز به حیاط زندان مراجعه کنند و با وجود بارندگی یا هوای سرد در هوای آزاد اقامت داشته باشند. به‌طوری که اگر برف بیاید یک پتوی نازک دولتی به زیر خود می‌اندازند و یک پتو (اگر بتوانند تهیه کنند) را به‌عنوان رو انداز استفاده می‌کنند. و گاه اتفاق افتاده است که در آغاز روز از شدت بی‌خوابی در حیاط زیر بارش برف به خواب رفته باشند.
این مسأله در بندهای 4 و 2 و5 و 6-1 اجباری و روزانه است و در بقیه بندها نیز هر 2هفته یا هفتگی وادار به اقامت در هوای سرد می‌شوند.
وجود شپش و ساس در زندان غوغا می‌کند و آن‌قدر این مسأله زندانیان را اذیت می‌کند که نمی‌توانند به خواب بروند. چون همیشه در معرض نیش حشرات موذی قرار دارند و اکثرا بدنهایشان زخم شده است.
حمام هر روز 2ساعت برای 1500نفر است که در زمستان و تابستان با آب سرد یا نیمه سرد باید استحمام کنند. حمام به‌صورت شبانه روزی وجود ندارد و دوشهای آب گرم و پرفشار نیز در تابستان از کار انداخته می‌شوند.
گاز در ماه رمضان فقط 4ساعت بعد از افطار وصل می‌شود.
وضعیت غذا افتضاح است به‌طوری که اکثراً سویای دامی به زندانیان داده می‌شود. جیره غذایی کم است و میوه به زندانیان داده نمی‌شود.
فروشگاه زندان همیشه باز نیست و اکثراً تعطیل است. مواد غذایی همیشه موجود نیست و وقتی اقلامی مثل تخم مرغ به زندان وارد می‌شود صف طولانی جلوی فروشگاه برقرار می‌گردد که معمولاً به زندانیان همیشه تخم مرغ یا مرغ نمی‌رسد و باید تا هفته‌ها بعد صبر کنند شاید در نوبت بعدی موفق به خرید آن هم با قیمتی بالاتر بشوند.
یخچال در زندان مشهد وجود ندارد.
کولر و بخاری به برداشته شدن شیشه اتاق و گذاشتن آن در فصل سرما گفته می‌شود.
داشتن پنکه و رادیو ممنوع است.
از ورود کتاب به‌دلیل داشتن شخصیت زن در کتابها جلوگیری به‌عمل میاید.
آخوندهای زندان به‌صورت سادیستی با زندانیان رفتار می‌کنند و کلاسهای اجباری احکام کلاسهایی است برای تحقیر زندانیان.
در هنگام اعیاد یا عید نوروز روبوسی یا گفتن تبریک عید باعث رفتن به انفرادی می‌شود و یا باعث تنبیه می‌شود.
مسئولان زندان از زندانیان به‌عنوان برده استفاده می‌کنند و هر کدام خدمتکاری انتخاب کرده‌اند و به او دستور می‌دهند.
بند زنان شعله گاز برای پخت و پز ندارد.
در هنگام بازرسیها گارد زندان به زندانیان حمله می‌کنند و آنها را مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند.
تحقیر زندانیان کاملاً مرسوم است.
روانشناسان بندهای مشاوره با زندانیان بدترین رفتارها را دارند و از حساب پس دادن معافند و وضعیت به‌صورتی است که جان زندانیان برایشان هیچ اهمیتی ندارد.
بند 4 و 5 شرایط فوق‌العاده وخیمی دارد.
بند 6-1 قتلگاه است.
تعداد زیادی اعدام در زندان وکیل آباد انجام می‌گیرد. این اعدامها به‌صورت هفتگی انجام می‌شود.
قطع عضو در زندان انجام می‌شود و شلاق زدن به‌صورت حد جلوی چشم دیگر زندانیان در ورزشگاه زندان "سالن کشتی"به‌صورت هر3روز یکبار انجام می‌شود.
تلفن فقط در ساعتهایی از روز هر نفر 5دقیقه ان هم اگر کارت تلفن باشد چون فقط چند مسئول در زندان حق فروش کارت تلفن را دارند. مسئولان زندان اگر زندانی تنبیه باشد او را از ملاقات یا تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم می‌کنند.
با وجود تمام اینها و اینکه نزدیک به 18000نفر زندانی در زندان وکیل آباد به‌سر می‌برند هیچ اقدامی برای رسیدگی به‌حال آنها انجام نمی‌شود.
