آخوند احمد خاتمی، صحنه گردان سیرک جمعهٴ این هفته تهران بود و باز هم به آه و ناله از دانشجو و دانشگاه پرداخت و گفت: ”مسأله وحدت حوزه و دانشگاه، یک ارزشی است که امام راحل .. بیشتر تأکید بر آن داشت و امروز .. رهبری... ... متأسفانه بعد از پیروزی انقلاب از جمله اهداف دشمن، شکستن این طرح مقدس بود، سالهای اول انقلاب، دانشگاه تبدیل شده بود به خانه تیمی برخی از گروهکهای مسلح، تنها چیزی که در آن مطرح نبود، علم و دانش بود. تعطیل شد دانشگاهها، انقلاب فرهنگی بازگشایی مجدد. متأسفانه در این بازگشایی مجدد هم، برخیها دست از سر دانشگاه برنداشتند.
در هفته گذشته به‌مناسبت 16آذر، متأسفانه از برخی از دانشگاهها، گزارشات بسیار نگران‌کننده برای ملت ما رسید. ... . این یعنی تفرقه افکنی. تفرقه افکنی بین دانشگاه و حوزه غیر از این نیست. تفرقه افکنی بین حوزه و دانشگاه و متدینین غیر از این نیست. من به مسئولان دانشگاهی می‌گویم، شما عکس آقا را بالاسرتان می‌زنید، مگر این آقا نگفت فتنه خط قرمز ماست؟ به صراحت به مسئولان دانشگاه می‌گویم، به وزیر محترم آموزش عالی می‌گویم، با این روندی که شما پیش گرفتید، تلاش و زحمات چهار دهه آیات، مفتح، مطهری، بهشتی، باهنر، بر باد خواهد رفت. مگر قرار نیست که شما تداوم بخش راه شهیدان باشید؟ الی این تذهبون؟ مگر نمی‌گویید ما در خط ولایتیم، ولایت می‌گوید فتنه خط قرمز ماست، من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم، تو خواه پند گیر، خواه ملال“. (نمایش جمعه تهران-27آذر94)
آخوند خاتمی هم خودش را به کاروان وحشت زدگان از 16آذر رسانده است و حتی بعد از گذشت 11روز از 16آذر، مجبور شده است این‌چنین ابراز وحشت کند. واقعیت این است که هر کدام از مهره‌های نظام که تریبونی پیدا می‌کنند با زبان خود این وحشت را نشان می‌دهند و مهر می‌کنند که دانشگاه هم‌چنان سنگر آزادی است و نیروهای ارتجاع نتوانستند و نمی‌توانند آن را تسخیر کنند و همان‌طور که آخوند خاتمی اعتراف کرده، دهه‌ها تلاش بلاوقفة آخوندها برای کشاندن دانشگاه به خط ولایت، شکست خورده. حالا این سؤال پیش می‌آید که چرا 16آذر امسال، این‌طور واکنش سردمداران رژیم را برانگیخته است؟
پاسخ را باید در شرایط کنونی رژیم آخوندی پیدا کنیم. ما در شرایطی قرار داریم که ولی‌فقیه جام زهر اتمی را سر کشیده و این زهر دارد در چارستون نظامش نفوذ می‌کند. شکست در سوریه و یمن هم مزید بر علت شده است. جنگ و دعوای قدرت هم در نظام بالا گرفته و نمایش انتخابات هم در پیش است. حالا در چنین شرایطی در 16آذر دانشجویان شعار دادند که «مرگ بر دیکتاتور» و «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، شعاری که لرزه بر اندام دیکتاتور انداخت. پس باید به ولی‌فقیه و کارگزارانش حق داد که بترسند و بلرزند. چرا که دانشجویان در 16آذر امسال مشت محکمی را بر پیکره نظام ولایت فرود آوردند. مشت محکمی که تأثیرش در شرایط متزلزل نظام بیش از هر زمان دیگر است. بدون شک زوزه‌های وحشت آخوندها و کارگزارانشان ناشی از درد التیام‌ناپذیر همین مشت محکم است. دردی که روز به روز بیشتر می‌شود و آخوندها را به این فکر فرو می‌برد که مشت بعدی را کی دریافت خواهند کرد.
آخوند خاتمی هم خودش را به کاروان وحشت زدگان از 16آذر رسانده است و حتی بعد از گذشت 11روز از 16آذر، مجبور شده است این‌چنین ابراز وحشت کند. واقعیت این است که هر کدام از مهره‌های نظام که تریبونی پیدا می‌کنند با زبان خود این وحشت را نشان می‌دهند و مهر می‌کنند که دانشگاه هم‌چنان سنگر آزادی است و نیروهای ارتجاع نتوانستند و نمی‌توانند آن را تسخیر کنند و همان‌طور که آخوند خاتمی اعتراف کرده، دهه‌ها تلاش بلاوقفة آخوندها برای کشاندن دانشگاه به خط ولایت، شکست خورده. حالا این سؤال پیش می‌آید که چرا 16آذر امسال، این‌طور واکنش سردمداران رژیم را برانگیخته است؟
پاسخ را باید در شرایط کنونی رژیم آخوندی پیدا کنیم. ما در شرایطی قرار داریم که ولی‌فقیه جام زهر اتمی را سر کشیده و این زهر دارد در چارستون نظامش نفوذ می‌کند. شکست در سوریه و یمن هم مزید بر علت شده است. جنگ و دعوای قدرت هم در نظام بالا گرفته و نمایش انتخابات هم در پیش است. حالا در چنین شرایطی در 16آذر دانشجویان شعار دادند که «مرگ بر دیکتاتور» و «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، شعاری که لرزه بر اندام دیکتاتور انداخت. پس باید به ولی‌فقیه و کارگزارانش حق داد که بترسند و بلرزند. چرا که دانشجویان در 16آذر امسال مشت محکمی را بر پیکره نظام ولایت فرود آوردند. مشت محکمی که تأثیرش در شرایط متزلزل نظام بیش از هر زمان دیگر است. بدون شک زوزه‌های وحشت آخوندها و کارگزارانشان ناشی از درد التیام‌ناپذیر همین مشت محکم است. دردی که روز به روز بیشتر می‌شود و آخوندها را به این فکر فرو می‌برد که مشت بعدی را کی دریافت خواهند کرد.
