ما زندانیان درد دیده و خون ریخته شده اهل سنت ایران نیز به مانند دیگر ایرانیان، جنایت آشکار و واضح و انکار ناپذیر حمله به لیبرتی و کشته شدن بیست و سه نفر از هموطنانمان را محکوم کرده و خواهان پیگیری این جنایت آشکار توسط مجامع بین‌المللی هستیم.
شکی نیست که هر سکوت از هر ایرانی با هر نام و نشانی در مقابل جنایت و ظلم به هموطن خود عینا تأیید آن جنایت است و این صدای یک ملت است که پیروز است.
شکی نیست که هر سکوت از هر ایرانی با هر نام و نشانی در مقابل جنایت و ظلم به هموطن خود عینا تأیید آن جنایت است و این صدای یک ملت است که پیروز است.
بارها و بارها با هر بهانه‌یی خونها ریخته شد، اما همین خونها ما را به هدف نزدیکتر کرد و بر هدفمان استوارتر، بارها ما را خاک کردند اما ما بذر بودیم ریشه کردیم و درخت شدیم، ما را خشکاندند اما فقط یک باران ما را تازه و پر برگ کرد.
اگر ما از خون می‌ترسیدیم و از مرگ، هرگز در برابر ظالمان قد علم نمی‌کردیم و سکوت حالمان بود. اگر خونمان بر زمین نمی‌ریخت هرگز حق بودنمان آشکار نمی‌شد.
سکوت ما نشانه رضایت به ریختن خونمان است پس هرگز سکوت نکنیم، اکثر جنایات قبلاً مخفیانه یا به بهانه‌یی بود اما این بار به نظر می‌رسد فشار بر رژیم بیش از گذشته است و پایه‌ها سست شده و فرو ریختنش نزدیکتر شده است چون ما رژیم جنایتکار را به‌خوبی میشناسیم، فقط در حالت فشار و احساس خطر جدی دست به جنایات واضح و آشکار خواهد زد و هیچ حد و حدودی را مد نظر نگرفته و فقط حفظ نظام فاسدش برایشان اهمیت دارد.
اما این امر هرگز به این صورت باقی نخواهند ماند چون دم او در هر طرف قیچی شده است فقط همتی لازم دارد که می‌توان آن را در چشم جوانانمان دید.
همه با هم می‌گوییم ایرانمان آزاد خواهد شد.
با افتخار زندانیان اهل سنت گوهردشت (رجایی شهر)
