چند روزی از ماه محرم می‌گذرد، آخوندها که چندسالی است ترس از محرم هم به فهرست وحشتزدگی‌های آنها اضافه شده، دجالانه هفته اول این ماه را «هفته امر به معروف و نهی از منکر» نامگذاری کردند تا با ایجاد دور جدیدی از سرکوب، خطر محرم را مهار کنند. از جملهٴ این اقدامات راه‌انداختن پلیس جدیدی به نام «پلیس یار محرم» بود. خبرگزاری مهر آخوندی هم در 25مهر به‌نقل از مکارم شیرازی نوشت که جوانان بیشتر در معرض خطر حربه‌های دشمنان هستند... سعی کنید جوانان را به برنامه‌های هیأتهای مذهبی جذب کنید، ... همچنین همین آخوند شورای هیأتهای مذهبی را مصداق امر به معروف و نهی از منکر توصیف کرد.
به این خبرها، باید راهپیمایی مزدوران رژیم در حمایت از به‌اصطلاح «آمران به معروف و ناهیان از منکر» را هم اضافه کرد راهپیمایی که کارگزاران رژیم بعد از نمایش جمعهٴ 24مهر94 در تهران و برخی شهرهای دیگه راه انداختند .
تا این‌جا روشن است که آخوندها در وحشت از ایام محرم برای دور جدیدی از سرکوب خیز برداشتند. اما این سؤال پیش می‌آید که این همه گرد و خاک برای سرکوبی که همین یک ماه‌ونیم پیش تحت عنوان قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر رنگ و لعاب قانونی هم بهش زدند. برای چیست؟ مگه چه اتفاقی افتاده که تلاش می‌کنند به بسیجی‌ها روحیه بدهند و آنها را در این کار جلو بیندازند؟
پاسخ را می‌توان از لابه‌لای گفته‌های آخوند زرگر، دبیر ستاد سرکوبگر امر به معروف و نهی از منکر پیدا کرد که در گفتگویی با شبکه خبر رژیم در 25مهر94 به شکست این طرح سرکوبگرانه و رویارویی جوانان با این روش سرکوب اعتراف می‌کند
”از آن طرف او این‌طور برداشت می‌کند شما دارید در کارش دخالت می‌کنید، چون این حس بهش دست می‌دهد لذا عکس‌العمل نشون می‌دهد.
مجری: الآن وضعیت ما به چه صورته فکر می‌کنین؟
زرگر: وضعیت ما خوب نیست.
مجری: یعنی ما نتوانستیم این فریضه را آنطور که باید و شاید در جامعه جاری و ساری کنیم.
زرگر: یقینا همینطوره. یقینا همینطوره“.
در ادامه آخوند زرگر از نداشتن امکانات و بودجه دم می‌زند و خواهان این می‌شود که دیگر ارگانهای رژیم با این ستاد همکاری بکنند و در این عبارات به بریدگی و ریزش بسیجی‌ها هم اعتراف می‌کند“. می‌گویند ما می‌دانیم واجب است امر به معروف و نهی از منکر بعضی از اینها می‌گویند ما می‌دانیم از نمازم بالاتر است بعضی از اینها الحمدلله اینقدر روایات خوانده شده که عرض می‌شود که از جهاد هم بالاتره... ... . اما می‌گویند چرا نمی‌کنیم؟ می‌گویند بستر آماده نیست“.
آری این اعتراف به پیروزی جوانان در برابر سرکوب دجالانه‌ای تحت نام امر به معروف و نهی از منکر است. البته آخوندها در این روزها که توافق اتمی اجرایی شده، نیاز دو چندان به سرکوب دارند، چرا که جوانان نه تنها به مقابله با نیروهای سرکوبگر می‌پردازند، بلکه خواهان اعادهٴ حقوقشان هم هستند، حقوقی که آخوندها تحت پوش تحریم از آنها دریغ کرده بودند. جوانان نشان دادند که آخوندها هر چه هم که هفته و ماه و سال را، به نام ارگانهای سرکوبشان نامگذاری کنند، قانون حمایت از سرکوب تصویب کنند، گشتهای سرکوبگر راه‌بندازند. به‌جایی نمی‌رسند و حرف آخر را جوانان با عزم و اراده‌هاشان خواهند زد. همان جوانانی که به اعتراف همین آخوند زرگر، طرحهای سرکوبگرانهٴ رژیم را به شکست کشاندند.
به این خبرها، باید راهپیمایی مزدوران رژیم در حمایت از به‌اصطلاح «آمران به معروف و ناهیان از منکر» را هم اضافه کرد راهپیمایی که کارگزاران رژیم بعد از نمایش جمعهٴ 24مهر94 در تهران و برخی شهرهای دیگه راه انداختند .
تا این‌جا روشن است که آخوندها در وحشت از ایام محرم برای دور جدیدی از سرکوب خیز برداشتند. اما این سؤال پیش می‌آید که این همه گرد و خاک برای سرکوبی که همین یک ماه‌ونیم پیش تحت عنوان قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر رنگ و لعاب قانونی هم بهش زدند. برای چیست؟ مگه چه اتفاقی افتاده که تلاش می‌کنند به بسیجی‌ها روحیه بدهند و آنها را در این کار جلو بیندازند؟
پاسخ را می‌توان از لابه‌لای گفته‌های آخوند زرگر، دبیر ستاد سرکوبگر امر به معروف و نهی از منکر پیدا کرد که در گفتگویی با شبکه خبر رژیم در 25مهر94 به شکست این طرح سرکوبگرانه و رویارویی جوانان با این روش سرکوب اعتراف می‌کند
”از آن طرف او این‌طور برداشت می‌کند شما دارید در کارش دخالت می‌کنید، چون این حس بهش دست می‌دهد لذا عکس‌العمل نشون می‌دهد.
مجری: الآن وضعیت ما به چه صورته فکر می‌کنین؟
زرگر: وضعیت ما خوب نیست.
مجری: یعنی ما نتوانستیم این فریضه را آنطور که باید و شاید در جامعه جاری و ساری کنیم.
زرگر: یقینا همینطوره. یقینا همینطوره“.
در ادامه آخوند زرگر از نداشتن امکانات و بودجه دم می‌زند و خواهان این می‌شود که دیگر ارگانهای رژیم با این ستاد همکاری بکنند و در این عبارات به بریدگی و ریزش بسیجی‌ها هم اعتراف می‌کند“. می‌گویند ما می‌دانیم واجب است امر به معروف و نهی از منکر بعضی از اینها می‌گویند ما می‌دانیم از نمازم بالاتر است بعضی از اینها الحمدلله اینقدر روایات خوانده شده که عرض می‌شود که از جهاد هم بالاتره... ... . اما می‌گویند چرا نمی‌کنیم؟ می‌گویند بستر آماده نیست“.
آری این اعتراف به پیروزی جوانان در برابر سرکوب دجالانه‌ای تحت نام امر به معروف و نهی از منکر است. البته آخوندها در این روزها که توافق اتمی اجرایی شده، نیاز دو چندان به سرکوب دارند، چرا که جوانان نه تنها به مقابله با نیروهای سرکوبگر می‌پردازند، بلکه خواهان اعادهٴ حقوقشان هم هستند، حقوقی که آخوندها تحت پوش تحریم از آنها دریغ کرده بودند. جوانان نشان دادند که آخوندها هر چه هم که هفته و ماه و سال را، به نام ارگانهای سرکوبشان نامگذاری کنند، قانون حمایت از سرکوب تصویب کنند، گشتهای سرکوبگر راه‌بندازند. به‌جایی نمی‌رسند و حرف آخر را جوانان با عزم و اراده‌هاشان خواهند زد. همان جوانانی که به اعتراف همین آخوند زرگر، طرحهای سرکوبگرانهٴ رژیم را به شکست کشاندند.
