ریچارد رابرتز - برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ۱۹۹۳ در رشته‌ی فیزیولوژی و پزشکی

یک چهره‌ی کاشف ساختمان موزاییکی ژن‌ها که انقلابی در علم توارث یا ژنتیک ایجاد کرد...، .
یک انسان‌دوست برجسته، که بیانیه‌ی مشترک 43 برنده‌ی جایزه‌ی نوبل را در محکومیت رژیم ولایت‌فقیه و در حمایت از قیام مردم ایران امضا کرد...، .

یک چهره که پس از حمله‌ی سال 1388 به اشرف، به حمایت از مجاهدان اشرفی شتافت.
یکی از مهمترین شخصیتهای علمی معاصر، سرریچارد رابرتز، پژوهشگر ارشد آزمایشگاههای زیست شناسی نیوانگلند، و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل 1993 است.

پیام ریچارد رابرتز برای جوانان:
«من ریچارد رابرتز، برنده‌ی جایزه نوبل سال 1993 در رشته‌ی فیزیولوژی و داروشناسی هستم. من عاشق کودکانم.
کودکانی که دوست دارند دانشمند بشوند. من فکر می‌کنم شما برای این‌که دریابید چقدر گستره و توان کار علمی دارید، باید هر کاری از دستتان برمی‌آید بکنید. هیچ‌وقت فکر نکنید که این فقط معلم شماست که همیشه پاسخ سؤالها را می‌داند.
خودتان قدم بردارید. با مطالعات علمی و با دستهای خودتان علم را به‌کار بگیرید، چرا که علم، قشنگترین و بهترین تفریح شادی بخش است».

ریچارد جان رابرتز در 6سپتامبر 1943 در شهر دربی  انگلستان به دنیا آمد.
دوره‌ی دبیرستان را در شهر بث  به پایان رسانید و سپس وارد دانشگاه شفیلد شده و تا اخذ درجه دکترای شیمی آلی به تحصیل علم پرداخت.

رابرتز تحقیقات فوق دکترا را با نظارت پرفسور استرومینگر در دانشگاه هاورارد آمریکا ادامه داد.
او به مطالعه و پژوهش درباره اسیدهای ریبونوکلئیک نوع ترانس، که در ساخت سلولهای باکتریایی دیواری به‌کار می‌روند پرداخت.

ریچارد رابرتز در مصاحبه با تلویزیون کویت گفت: «در سال 1977، آزمایشگاه تحت مسئولیت من، اختلاف میان ژنهای موجود در ارگانیسمهای پیچیده‌تر، مانند بدن انسان را در مقایسه با باکتریها کشف کرد.
در باکتریها، ژن عبارت است از یک قطعه دی.ان.آ که شکلی خطی دارد و نقطه‌های آغاز و پایان آن مشخص هستند.
اما در بدن انسان به این شکل نیست. ژن قطعه‌ی بزرگی از دی.ان.آ می‌باشد که قسمتهای مختلف آن دارای کدهای پروتئینی مختلفی هستند.
برای بررسی و شناخت بیشتر، شما باید آن را به قطعات ریزتر تقسیم کند، اطلاعات آن را بیرون کشیده و بعد عیناً مانند چینش یک فیلم، آنها را به هم وصل کنید».

سر ریچارد رابرتز از سال 1972 تا 1992 به مدت دو دهه تحقیقات وسیع و فشرده‌ای در آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر در آمریکا در رشته‌ی توارث یا ژنتیک و آنزیمهای محدود کننده و جهت دهنده‌ی انتقال وراثتی انجام داد که چهارچوب و زیرساخت کلیه‌ی تحقیقات بسیار ارزشمند، موشکافانه و راهگشای او در علم ژنیتیک محسوب می‌شود.
در این دوره او بیش از 100 نوع از این آنزیمهای جهت دهنده کشف کرد.

او در طی یک دوره تحقیقات بسیار فشرده و سخت، موفق به کشف ساختمان موزاییکی ژن‌ها شد که توسط بسیاری از متخصصان شیمی آلی به‌عنوان یک انقلاب در علم توارث نام گرفت و چشم‌انداز جدیدی در شناخت و تکامل بیولوژیکی موجودات زنده برای بشر گشود و به فهم علم پزشکی در به وجود آمدن بیماریها که هر یک ناشی از یک نقص ژنتیکی در آن ارگانیسم است راه می‌برد.

به‌خاطر کشف ساختمان موزاییکی ژن ها که کشف بسیار مهمی در علم توارث بود،کمیته نوبل در سال 1993 جایزه نوبل در رشته فیزیولوژی و پزشکی را به او اعطا کرد.

پس از دریافت جایزه نوبل توسط پروفسور رابرتز به‌خاطر اهمیت شخصیت علمی او و به ‌خاطر کشف مهمی که انجام داده بود، نام دانشکدهٴ شیمی شفیلد در انگلیس را به دانشکدهٴ شیمی رابرتز تغییر دادند.

سر رابرتز پس از دریافت جایزه نوبل، و در سه دهه اخیر هم‌ چنان مشغول ادامه تحقیقات ژنتیکی هست.

ریچارد رابرتز: «در این لحظه از امکاناتی که علم برای ما فراهم کرده است خیلی خوشحال و هیجان زده هستم.
مشاهداتی که من در محدوده‌ی علمی کار خودم داشته‌ام، مرا فوق‌العاده خوشحال کرده است. آزمایشهای اولیه‌ای که بر روی میمونها انجام داده‌ایم، حاوی دستاوردهای بسیاری برای درمان بیماریهای متعدد عصبی در انسانهاست.
ما هر چه در به‌کار بردن هیدروژل‌ها - عمیق‌تر می‌شویم، می‌بینیم در علم پزشکی به پیشرفتهای بسیار بزرگی نائل شده‌ایم. اگر این آزمایشها بر روی انسان نیز جواب مثبت بدهند، که من خیلی امیدورام، باید گفت که درمان بسیاری از بیماریهای مربوط به ستون فقرات و دیگر بیماریهای عصبی آسانتر خواهد شد و این تحول بزرگی است».

ریچارد رابرتز یک انسان‌دوست و فعال حقوق‌بشری برجسته نیز می‌باشد. او بیانیه‌ی مشترک 43 برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که در سال 2009 به ابتکار الی ویزل برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل صلح در محکومیت رژیم ولایت‌فقیه و در حمایت از قیام مردم ایران منتشر شد را امضا کرد.
پس از حمله‌ی جنایتکارانه‌ی 6 و 7مرداد سال 1388 به شهر اشرف، پرفسور رابرتز جزو اولین شخصیتهای بین‌المللی بود که به یاری مجاهدان شهر اشرف و سپس ساکنان لیبرتی شتافت و در شش سال گذشته همراه با دهها برنده‌ی جایزه‌ی نوبل دیگر، طی نامه‌های متعدد به دبیرکل ملل‌متحد و وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، هیلاری کلینتون، و نیز سایر مجامع بین‌المللی، همواره از حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی حمایت کرده است.

قسمتی از متن پیام همبستگی ۱۹برنده جایزه نوبل با گردهمایی بزرگ مقاومت در پاریس - 23خرداد 94

«ما به‌شدت نگران محدودیتهای شدید علیه پناهندگان در کمپ لیبرتی در عراق هستیم.
شرایط غیرانسانی و زندان گونه در این کمپ بی‌ارتباط با سیاستهای جاری رژیم ایران نیست.
ما خواهان آن هستیم که لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت نظارت کمیساریای عالی پناهندگی ملل‌متحد به‌رسمیت شناخته شود و کلیه عوامل وابسته به رژیم ایران از مدیریت این کمپ کنار گذاشته شوند.
ما مصرانه ایالات متحده، ملل‌متحد و اتحادیه اروپا را به اتخاذ اقدامات سریع برای حفاظت از ساکنان لیبرتی و برداشتن محاصره ضدانسانی از روی آنان فرا می‌خوانیم.
ما همچنین تأکید می‌کنیم که پرونده نقض حقوق‌بشر در ایران باید فوراً به شورای امنیت ملل‌متحد ارجاع شود.

پروفسور دیوید واینلند برنده جایزه نوبل فیزیک 2012 از آمریکا
سر جان گوردون برنده جایزه نوبل پزشکی 2012 از انگلستان
پروفسور توماس استایتس برنده جایزه نوبل شیمی 2009 از آمریکا
پروفسور اریک مسکین برنده نوبل اقتصاد 2007 از آمریکا
پروفسور راجر کورنبرگ برنده جایزه نوبل فیزیک 2006 از آمریکا
پروفسور جان سی متر برنده جایزه نوبل فیزیک 2006 از آمریکا
پروفسور جان لویس هال برنده جایزه نوبل فیزیک 2005 از آمریکا
پروفسور رابرت گرابز برنده جایزه نوبل شیمی 2005 از آمریکا
پروفسور گونتر بلوبل برنده جایزه نوبل پزشکی1999 از آمریکا
پروفسور یانس کریستین اسکو برنده جایزه نوبل شیمی 1997 از دانمارک
سر هارولد کروتو برنده جایزه نوبل شیمی 1996، از انگلستان
پروفسور ریچارد رابرتز برنده جایزه نوبل پزشکی 1993 از آمریکا
پروفسور ادموند فیشر برنده جایزه نوبل پزشکی 1992 از آمریکا
پروفسور ریچارد ارنست برنده جایزه نوبل شیمی 1991 از سوئیس
پروفسور جروم فریدمن برنده جایزه نوبل فیزیک 1990 از آمریکا
پروفسور الیاس کوری برنده جایزه نوبل شیمی 1990 از آمریکا
پروفسور جان پولانی برنده جایزه نوبل شیمی 1986 از کانادا
پروفسور دادلی هرشباخ برنده جایزه نوبل شیمی 1986 از آمریکا
پروفسور شلدون گلاشو برنده جایزه نوبل فیزیک 1979 از آمریکا.