هفته گذشته بندر جاسک ملتهب بود. صدها تن از مردم در اعتراض به مرگ خانمی باردار که به‌دلیل نبود امکانات پزشکی در بیمارستان این شهر اتفاق افتاد دست به تظاهرات زدند.
روز سوم مهر هم مردم جزیرهٴ کیش در اعتراض به کشته شدن یک دختر بر اثر تزریق اشتباه در بیمارستان این شهر تجمع اعتراضی برپا کردند.
وضعیت بیمارستانهای دولتی به‌غایت خراب است و روز به روز خرابتر می‌شود. فقدان امکانات، زیر خط فقر بودن پرستاران و چپاولگریهای بیمه‌ها، روز به روز رمق بیمارستانهای دولتی را می‌گیرد تا بر اساس سیاست دولت آخوند روحانی برای باز هم چپاول بیشتر مردم به سمت بیمارستانهای خصوصی بروند. اما بیمارستانهای خصوصی و سازمانهای بیمه درمانی در حاکمیت آخوندی هم، از جمله چالشهایی است که مردم ما با آن روبه‌رو هستند. در حالیکه عمده این بیمارستانها و به‌طور مشخص سازمانهای بیمه درمانی، وابسته به مراکز قدرت در رژیم هستند.
در عین‌حال رژیم از تأمین همین بیمارستانها هم سر باز می‌زند. به گفته مشاور وزیر بهداشت رژیم در حال حاضر بیمارستانهای خصوصی با 30 درصد درآمدشان کارمی کنند و 70 درصد درآمد آنان وصول نمی‌شود. زیرا این درآمد از بیمه‌های تکمیلی است که شرکتهای بیمه کننده به روش‌های گوناگون یا از پرداخت به بیمارستانهای خصوصی سرباز می‌زنند، و یا این‌که با تأخیر بدهی به بیمارستانها را پرداخت می‌کنند. عدم پرداخت هزینه درمان بیماران از طریق بیمه و یا تأخیر در پرداخت باعث فشار روی بیماران می‌شود، چرا که بیمارستانهای خصوصی پس از مدتی بیمارانی که بیمه تکمیلی دارند را نمی‌پذیرند، وهم اکنون بیمارستانهای خصوصی در شهرستانها از پذیرش این بیماران خودداری می‌کنند.
در عین‌حال رژیم از تأمین همین بیمارستانها هم سر باز می‌زند. به گفته مشاور وزیر بهداشت رژیم در حال حاضر بیمارستانهای خصوصی با 30 درصد درآمدشان کارمی کنند و 70 درصد درآمد آنان وصول نمی‌شود. زیرا این درآمد از بیمه‌های تکمیلی است که شرکتهای بیمه کننده به روش‌های گوناگون یا از پرداخت به بیمارستانهای خصوصی سرباز می‌زنند، و یا این‌که با تأخیر بدهی به بیمارستانها را پرداخت می‌کنند. عدم پرداخت هزینه درمان بیماران از طریق بیمه و یا تأخیر در پرداخت باعث فشار روی بیماران می‌شود، چرا که بیمارستانهای خصوصی پس از مدتی بیمارانی که بیمه تکمیلی دارند را نمی‌پذیرند، وهم اکنون بیمارستانهای خصوصی در شهرستانها از پذیرش این بیماران خودداری می‌کنند.
نایب‌رئیس هیأت مدیره یک بیمارستان خصوصی در گفتگو با تلویزیون شبکه خبر4مهر94 می‌گوید: ”بیمارستانهای خصوصی 70درصد بیمارانشان بیمه تکمیلی هستند. 30 درصد بیمارانشان خصوصی هستند و با درآمد 30 درصد ازپس هزینه‌های پزشکی، پرسنلی، تعمیراتی، خرید و... برنمی‌آیند. زیرا بیمه ها 7 الی 8ماه است که پول ندارند و بابت بیمه به بیمارستانهای خصوصی پول نمی‌پردازند. به گفته این مقام بیمارستانی ”بیمارستانهای خصوصی از عید به بعد 10 الی 15 درصد بدهی‌هایشان را پرداخت کرده‌اند. وقتی پول از طرف بیمه به بیمارستان خصوصی داده نمی‌شود چطورمی‌تواند امور را بگرداند وبیمار بپذیرد؟“.
عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه نیز که در این گفتگو شرکت داشت ضمن تأیید حرفهای کورش نیک نیایی (نایب‌رئیس بیمارستان خصوصی) به ساختار معیوب سازمان بیمه‌های تجاری از یک طرف و از طرف دیگر به ساختار غیر دقیق بسته‌های خدماتی توسط دولت اشاره می‌کند، که اولاً ساختار سازمان بیمه‌های تجاری به گونه‌یی است که چیزی به‌عنوان بیمه مازاد درمان را ادامه نمی‌دهند و ثانیا از طرف وزارت بهداشت رژیم نیز بسته‌های خدماتی درست شناسایی و نرخ‌گذاری نشده‌اند لذا ”محاسباتی که برای تمام بیمه‌های دیگر مانند بیمه‌های خودرو، بیمه‌های ساختمان، آتش‌سوزی و... . باید رعایت بشود نزد بیمه‌های تجاری در خصوص درمان دربسیاری از بیمه ها که 28 شرکت رسمی ثبت شده تجاری هستندرعایت نمی‌شود“.
این کارگزار رژیم بخشی از مشکلات بیماران و بیمه شدگان را نیز ناشی از این وضعیت می‌داند که اولاً بیمه شدگان از مزایایی که ازبیمه تکمیلی درمان خودش باید بهره‌برداری کند اطلاع ندارند، ثانیا بیمه گران نیز اطلاعات درست به بیمه شدگان نمی‌دهند و این در شرایطی است که وزارت بهداشت وبیمه مرکزی نیز بیمه‌های تجاری را ملزم به دادن اطلاعات درست به بیمه شدگان نمی‌کنند.
طبعا علت این کار به‌خاطر چپاول و غارت بی‌حد وحصری است که این نهادهای وابسته به مهره‌ها وکارگزاران رژیم از این طریق به جیب می‌زنند.
سازمانهای چپاولگر بیمه اضافه بر این که اسناد را بر اساس سلیقه و منفعت خود تنظیم می‌کنند، در ارایه خدماتی هم که می‌دهند تعدیلاتی وارد می‌کنند که به ضرر بیمار و به نفع خودشان است و این در شرایطی است که دولت ضد‌مردمی نیز هیچ اقدامی برای جلوگیری از این وضعیت نمی‌کند.
بیمارستانهای خصوصی نیز که وابسته به ایادی رژیم هستند، با شیوه‌های خاص خودشان دنبال چپاول بیماران هستند.
سعادت کیش عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه اضافه بر مشکلات بیماران به مشکل آنان با بیمارستانهای خصوصی نیز اشاره می‌کند که این مشکل ناشی از سودجویی بیمارستانهای خصوصی است: ”بعضی از مشکلات دربیمارستانهای خصوصی ناشی از دیدگاه مدیران آن و این‌که دنبال سود هستند“.
صرف نظر از غارت وچپاول سازمانهای بیمه و بیمارستانهای خصوصی یک دلیل مبنایی برای فشار بربیماران وجود دارد که آن هم پایین بودن سرانه درمان درنظام آخوندی است. سرانه درمان برای هر شهروند ایرانی در سال94، 13هزارتومان (یعنی تقریباً 4دلار)
سرانه درمان برای شهروندان در ترکیه -9هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در کانادا ـ 14هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در آمریکا ـ 16هزاردلار
بر اساس گزارشهای مقامات حکومتی، به‌دلیل هزینه‌های سرسام‌آور درمان سالانه بین 3 تا 7 درصد مردم ایران زیر خط فقر می‌روند.
عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه نیز که در این گفتگو شرکت داشت ضمن تأیید حرفهای کورش نیک نیایی (نایب‌رئیس بیمارستان خصوصی) به ساختار معیوب سازمان بیمه‌های تجاری از یک طرف و از طرف دیگر به ساختار غیر دقیق بسته‌های خدماتی توسط دولت اشاره می‌کند، که اولاً ساختار سازمان بیمه‌های تجاری به گونه‌یی است که چیزی به‌عنوان بیمه مازاد درمان را ادامه نمی‌دهند و ثانیا از طرف وزارت بهداشت رژیم نیز بسته‌های خدماتی درست شناسایی و نرخ‌گذاری نشده‌اند لذا ”محاسباتی که برای تمام بیمه‌های دیگر مانند بیمه‌های خودرو، بیمه‌های ساختمان، آتش‌سوزی و... . باید رعایت بشود نزد بیمه‌های تجاری در خصوص درمان دربسیاری از بیمه ها که 28 شرکت رسمی ثبت شده تجاری هستندرعایت نمی‌شود“.
این کارگزار رژیم بخشی از مشکلات بیماران و بیمه شدگان را نیز ناشی از این وضعیت می‌داند که اولاً بیمه شدگان از مزایایی که ازبیمه تکمیلی درمان خودش باید بهره‌برداری کند اطلاع ندارند، ثانیا بیمه گران نیز اطلاعات درست به بیمه شدگان نمی‌دهند و این در شرایطی است که وزارت بهداشت وبیمه مرکزی نیز بیمه‌های تجاری را ملزم به دادن اطلاعات درست به بیمه شدگان نمی‌کنند.
طبعا علت این کار به‌خاطر چپاول و غارت بی‌حد وحصری است که این نهادهای وابسته به مهره‌ها وکارگزاران رژیم از این طریق به جیب می‌زنند.
سازمانهای چپاولگر بیمه اضافه بر این که اسناد را بر اساس سلیقه و منفعت خود تنظیم می‌کنند، در ارایه خدماتی هم که می‌دهند تعدیلاتی وارد می‌کنند که به ضرر بیمار و به نفع خودشان است و این در شرایطی است که دولت ضد‌مردمی نیز هیچ اقدامی برای جلوگیری از این وضعیت نمی‌کند.
بیمارستانهای خصوصی نیز که وابسته به ایادی رژیم هستند، با شیوه‌های خاص خودشان دنبال چپاول بیماران هستند.
سعادت کیش عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه اضافه بر مشکلات بیماران به مشکل آنان با بیمارستانهای خصوصی نیز اشاره می‌کند که این مشکل ناشی از سودجویی بیمارستانهای خصوصی است: ”بعضی از مشکلات دربیمارستانهای خصوصی ناشی از دیدگاه مدیران آن و این‌که دنبال سود هستند“.
صرف نظر از غارت وچپاول سازمانهای بیمه و بیمارستانهای خصوصی یک دلیل مبنایی برای فشار بربیماران وجود دارد که آن هم پایین بودن سرانه درمان درنظام آخوندی است. سرانه درمان برای هر شهروند ایرانی در سال94، 13هزارتومان (یعنی تقریباً 4دلار)
سرانه درمان برای شهروندان در ترکیه -9هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در کانادا ـ 14هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در آمریکا ـ 16هزاردلار
بر اساس گزارشهای مقامات حکومتی، به‌دلیل هزینه‌های سرسام‌آور درمان سالانه بین 3 تا 7 درصد مردم ایران زیر خط فقر می‌روند.
