به بهانه سالگشت جنگ منتهی به جام زهر اول
بخش ۱ از ۲
با یاد خدا
ایرانیان پراکنده در سراسر گیتی؛
برای به پیروزی رساندن انقلاب سوم، متشکل شویم.
مرد آخر بین مبارک بنده‌ای ست
هم میهنان؛
بعضی از ضرب‌المثلها هنوزه سرزنده و پر معنا پا بر جا مانده‌اند.
بخش ۱ از ۲
با یاد خدا
ایرانیان پراکنده در سراسر گیتی؛
برای به پیروزی رساندن انقلاب سوم، متشکل شویم.
مرد آخر بین مبارک بنده‌ای ست
هم میهنان؛
بعضی از ضرب‌المثلها هنوزه سرزنده و پر معنا پا بر جا مانده‌اند.
معنای تلویحی ضرب‌المثل فوق نیز آنکه، آدمیانی که افق دید درازمدت ندارند بناچار به روزمرگی در می‌غلتند.
به همین خاطر دیر یا زود به ابلهانی نامبارک یا آدم نمایانی شوم تبدیل می‌شوند.
نمونه بارز و غیرقابل کتمان برای اثبات صحت این مدعا با نگاهی گذرا به تاریخچه ظهور نابجا و نحوه انحطاط محتوم سرکردگان رژیم غاصب و بجامانده از روح اله هندی به‌وضوح به دست می‌آید.
بر همین مدار و منوال است که به مجموعه باند ۵۰۰ نفره فقیه و امت نیم درصدی‌اش گفته می‌شود: ’حکومت شوم ابلهان’ !؟ زیرا آدم عاقل به کسی می‌گویند که هم پیش اندیشی و هم عقوبت گریزی می‌نماید.
نمونه بارز و غیرقابل کتمان برای اثبات صحت این مدعا با نگاهی گذرا به تاریخچه ظهور نابجا و نحوه انحطاط محتوم سرکردگان رژیم غاصب و بجامانده از روح اله هندی به‌وضوح به دست می‌آید.
بر همین مدار و منوال است که به مجموعه باند ۵۰۰ نفره فقیه و امت نیم درصدی‌اش گفته می‌شود: ’حکومت شوم ابلهان’ !؟ زیرا آدم عاقل به کسی می‌گویند که هم پیش اندیشی و هم عقوبت گریزی می‌نماید.
ولی آدم ابله، درست همانند یک حیوان نارام و اهلی ناشده، عمل می‌کند.
به‌طوری که مآلا هم پیاز را به خوردش می‌دهند!؟ هم چوب را و هم چه بسیار چیزهای دیگر را.
هر چند ظاهراً وظیفه داریم که از سر ادب و نزاکت، هنگام مراجعه به آدمیان و نیز آدم نمایان!؟ معادلهای انسانی برای این‌گونه صفات حیوانی به کار ببریم که برای نمونه می‌توان از عبارتی چون ’بی فرهنگ و نامتمدن’ یاد کرد.
هر چند ظاهراً وظیفه داریم که از سر ادب و نزاکت، هنگام مراجعه به آدمیان و نیز آدم نمایان!؟ معادلهای انسانی برای این‌گونه صفات حیوانی به کار ببریم که برای نمونه می‌توان از عبارتی چون ’بی فرهنگ و نامتمدن’ یاد کرد.
اما همزمان متذکر می‌شوم که دوست نکته سنجی در مقام رجوع به سردمداران رژیم فقیه از عبارت ’جانوران دو پا’ استفاده می‌کند که عجالتاً پر بی‌ربط هم نیست.
ولی در این میانه ما حیران مانده‌ایم که در ارتباط با اهالی فرقه ضاله فقیه از عبارت ’نارام و نا اهل’ استفاده کنیم بهتر است یا از عبارت ’بی فرهنگ و نامتمدن’ و یا این‌که از عبارت دقیق‌تری چون ’جانوران دو پای شوم’ !؟
به هر حال حقیقت مسلم آن که:
آدمهای بی‌فرهنگ و نامتمدن به جای پیش اندیشی و عقوبت گریزی، هم چون حیوانی رم کرده که بدون مقصد و مقصودی مشخص از واقعیات می‌گریزد و تا بدانجا به گریز غریزی خود به سوی ناکجا آباد ادامه می‌دهد که خسته و درمانده، سرش به سنگ سرسخت بن‌بست بخورد و دیگر هیچ راهی به هیچ جایی نداشته باشد.
گفته‌اند خر هم آنقدرها می‌فهمد!؟ که وقتی دوباره گذارش به جایی می‌افتد که قبلاً سم خوابانده از تکرار اشتباه، اجتناب ورزیده و تحت فشار هر زور قاهری هم که قرار بگیرد، دیگر اشتباه پیشین را تکرار نمی‌کند و از آن راه صعب العبور نمی‌گذرد که نمی‌گذرد.
ولی در این میانه ما حیران مانده‌ایم که در ارتباط با اهالی فرقه ضاله فقیه از عبارت ’نارام و نا اهل’ استفاده کنیم بهتر است یا از عبارت ’بی فرهنگ و نامتمدن’ و یا این‌که از عبارت دقیق‌تری چون ’جانوران دو پای شوم’ !؟
به هر حال حقیقت مسلم آن که:
آدمهای بی‌فرهنگ و نامتمدن به جای پیش اندیشی و عقوبت گریزی، هم چون حیوانی رم کرده که بدون مقصد و مقصودی مشخص از واقعیات می‌گریزد و تا بدانجا به گریز غریزی خود به سوی ناکجا آباد ادامه می‌دهد که خسته و درمانده، سرش به سنگ سرسخت بن‌بست بخورد و دیگر هیچ راهی به هیچ جایی نداشته باشد.
گفته‌اند خر هم آنقدرها می‌فهمد!؟ که وقتی دوباره گذارش به جایی می‌افتد که قبلاً سم خوابانده از تکرار اشتباه، اجتناب ورزیده و تحت فشار هر زور قاهری هم که قرار بگیرد، دیگر اشتباه پیشین را تکرار نمی‌کند و از آن راه صعب العبور نمی‌گذرد که نمی‌گذرد.
در صورت اجبار نیز تا سر حد مرگ، مقاومت به خرج می‌دهد.
این تجربه هزاران ساله در دوران جنگ بی‌حاصل نیز باری دیگر، هنگامی ثابت شد که مزدورانی ابله‌تر از شخص خمینی، چند صد رأس خر را به خط مقدم جبهه بردند تا به کور-خیالی احمقانه با عبور دادن آنها از روی میدانهای مین‌گذاری شده، بتوانند راه یا به عبارت صحیح‌تر ’جاده مال رو’ خود را به سوی کربلا و از آنجا به سوی قدس واگشایند!؟
اما بعد از اولین انفجار به‌محض کشته و زخمی شدن تعدادی از خران، دیگر هرگز نتوانستند آنها را حتی یک قدم به طرف میدان مین بازگردانند.
این تجربه هزاران ساله در دوران جنگ بی‌حاصل نیز باری دیگر، هنگامی ثابت شد که مزدورانی ابله‌تر از شخص خمینی، چند صد رأس خر را به خط مقدم جبهه بردند تا به کور-خیالی احمقانه با عبور دادن آنها از روی میدانهای مین‌گذاری شده، بتوانند راه یا به عبارت صحیح‌تر ’جاده مال رو’ خود را به سوی کربلا و از آنجا به سوی قدس واگشایند!؟
اما بعد از اولین انفجار به‌محض کشته و زخمی شدن تعدادی از خران، دیگر هرگز نتوانستند آنها را حتی یک قدم به طرف میدان مین بازگردانند.
لذا همان‌طور که می‌دانیم، عمال قسی‌القلب، ضدبشر و فرصت‌طلب خمینی به‌منظور سرباز بگیری که اصطلاحا آن را ’نظر بگیری’ هم می‌گفتند تا بدین بهانه بتوانند نوجوانان ۱۴ و ۱۵ ساله را نیز دستگیر کنند!؟ راهی کوچه پسکوچه‌های شهرها و روستاهای سراسر کشور گردیدند. جوانان و نوجوانان را بازداشت!؟ و بدون ارائه کمترین دوره آموزش نظامی، آنها را مستقیماً به خط مقدم جبهه انتقال داده و به روی میدانهای مین‌گذاری شده، فرستادند.
بدین طریق به طرزی جنون آسا، جوانان و نوجوانان وطن یا به قول صدام حسین ’امواج انسانی’ را تا جایی دسته‌دسته به جبهه کشانده و به کشتن دادند و جنگ ویرانگر را تا آنجا به درازا کشاندند که سرشان به سنگ بن‌بست خیره سری خورد.
بدین طریق به طرزی جنون آسا، جوانان و نوجوانان وطن یا به قول صدام حسین ’امواج انسانی’ را تا جایی دسته‌دسته به جبهه کشانده و به کشتن دادند و جنگ ویرانگر را تا آنجا به درازا کشاندند که سرشان به سنگ بن‌بست خیره سری خورد.
عاقبت الامر پس از ۸ سال کشتار و ویرانگری، امام جعلی سیزدهم از سر جبر و اجبار، جام زهر را تنها به این دلیل تا ته سر کشید که بتواند جان بی‌ارزش خود و امت نیم درصدی‌اش را نجات دهد.
با همه این احوال، در ۲۷ سالی که از جام زهر اول!؟ می‌گذرد، دریغ از یک جو درس گیری و عبرت پذیری، دریغ از یک ارزن عاقبت اندیشی و عقوبت گریزی!؟
پایان بخش اول
هم میهنان به‌پاخاسته به پیش؛
پیروز باد انقلاب دموکراتیک ایرانیان
دیر زیوی و شاد زیوی همگان را آرزومندم؛
زنده باد ایرانی؛
پاینـده باد ایران؛
در اهـتزاز باد پرچم سه رنگ اهورایی؛
ارژنگ داودی
معلم، شاعر، نویسنده
زندانی سـیاسی
زندان رجایی شهر
۳۰ شهریور ۹۴.
با همه این احوال، در ۲۷ سالی که از جام زهر اول!؟ می‌گذرد، دریغ از یک جو درس گیری و عبرت پذیری، دریغ از یک ارزن عاقبت اندیشی و عقوبت گریزی!؟
پایان بخش اول
هم میهنان به‌پاخاسته به پیش؛
پیروز باد انقلاب دموکراتیک ایرانیان
دیر زیوی و شاد زیوی همگان را آرزومندم؛
زنده باد ایرانی؛
پاینـده باد ایران؛
در اهـتزاز باد پرچم سه رنگ اهورایی؛
ارژنگ داودی
معلم، شاعر، نویسنده
زندانی سـیاسی
زندان رجایی شهر
۳۰ شهریور ۹۴.
