تلویزیون الجزیره:
دوما مرکز غوطه شرقی صحنه کشتارهای فجیعی است که رژیم اسد بارها و بارها در این شهر مرتکب شده است.
شهر دوما در زمان استعمار فرانسه بهعنوان خاستگاه انقلابیون سوری شناخته میشد.
این شهر در زمینه کشاورزی سر آمد بود ولی رژیم اسد در سالهای انقلاب آن را هدف تهاجمات شیمیایی خود قرار داد. بمبارانهای وحشیانه اسد علیه این شهر، فرقی میان رزمندگان سوریه و غیرنظامیان ساکن شهر قائل نبود. جنایاتی که اسد در این شهر مرتکب شد توسط سازمانهای حقوقی به ثبت رسید جنایاتی که در سکوت زشت جامعه جهانی هر روز تکرار میشود.
جامعه جهانی بهصورتی شرمگینانهای تنها این جنایات را محکوم میکند.
زخم عمیقی مانند زخم دوما مداوا نمیشود مگر با حسابرسی از جانیانی که آن را ایجاد کردهاند.
دوما مرکز غوطه شرقی صحنه کشتارهای فجیعی است که رژیم اسد بارها و بارها در این شهر مرتکب شده است.
شهر دوما در زمان استعمار فرانسه بهعنوان خاستگاه انقلابیون سوری شناخته میشد.
این شهر در زمینه کشاورزی سر آمد بود ولی رژیم اسد در سالهای انقلاب آن را هدف تهاجمات شیمیایی خود قرار داد. بمبارانهای وحشیانه اسد علیه این شهر، فرقی میان رزمندگان سوریه و غیرنظامیان ساکن شهر قائل نبود. جنایاتی که اسد در این شهر مرتکب شد توسط سازمانهای حقوقی به ثبت رسید جنایاتی که در سکوت زشت جامعه جهانی هر روز تکرار میشود.
جامعه جهانی بهصورتی شرمگینانهای تنها این جنایات را محکوم میکند.
زخم عمیقی مانند زخم دوما مداوا نمیشود مگر با حسابرسی از جانیانی که آن را ایجاد کردهاند.

جرج صبرا رئیس شورای ملی سوریه در رابطه با اهمیت شهر دوما و دلایل فشاری که رژیم اسد بر روی این شهر وارد میکند توضیح میدهد.

جرج صبرا:
این جنایات به علت نقش اساسی و بزرگ دوما در پشتیبانی از انقلاب سوریه و تقویت پایداری آن و پیشرفت آن به سمت پیروزی است. اگر زبدانی پلک بالایی دمشق باشد شهر دوما پلک پایینی دمشق محسوب میشود. دوما 10 کیلومتر با دمشق پایتخت سوریه فاصله دارد.
من مبارزات دیگر رزمندگان را در داریا و معظمیه نادیده نمیگیرم. تاریخ سیاسی دوما قبل و بعد از انقلاب آن را شایسته کرده که انقلاب را شعلهور نگهدارد، بنابراین تمام تمرکز و کین و غضب رژیم اسد را علیه خود برانگیخته است. دوما قبل از انقلاب ملاء اپوزیسیون بود. ما از این شهر بهعنوان یک منزل عمومی استفاده میکردیم که در آن گردهم جمع میشدیم. ما راهی دوما میشدیم تا با مردم جلسات باز برگزار کنیم. این شهر برای اپوزیسیون یک آغوش گرم بحساب میآمد. در انقلاب سوریه نیز از روز اول دوما پشتیبان جنبش درعا بود.
در 25مارس 2011 تظاهراتی در این شهر برگزار شد و شعار آنها این بود: «ای درعا ما همه اهل تو هستیم و ما همه در روز موعود رزمنده تو هستیم».

در اول آوریل 2011 در دوما 8نفر بهشهادت رسیدند. در 15آوریل 2011 یک تظاهرات بزرگ در مسجد بزرگ شکل گرفت سپس به شهرهای دیگر در غوطه رسید زیرا غوطه همتای دوما است، تظاهرات بعد از دوما به حرستا رسید و بعد به عربین و کفربطنا، این در حالی بود که رزمندگان سوریه و انقلابیون دورتا دور تظاهر کنندگان را گرفته بودند و از آنها حفاظت میکردند. در جوبر دمشق نیز دهها هزار نفر در یک تظاهرات به سوی دمشق رفتند و به میدان عباسیین رسیدند این را همه به یاد دارند که چطور در تمامی ارکان رژیم اسد رعب و وحشت افکند که این غوطه است که با توش و توان خود به سمت دمشق پایتخت سوریه حرکت کرده است. لذا نظامیان رژیم اسد با تمامی وسایل دست به جنایتی زدند که این تظاهرات را به شکست بکشانند. این همان دوماست. به همین دلیل رژیم اسد با آن با کینه و غضب برخورد میکند.






