آخوند حسن روحانی 17خرداد 94 طی سخنانی به آثار مرگبار تحریمها بر اقتصاد در هم شکسته رژیم اعتراف کرد. وی ضمن حمله به باند خامنه‌ای در بوجود آوردن چنین شرایط خطیری برای نظام آخوندی گفت: آنهایی که تحریم را بر ما تحمیل کردند ظلم بزرگی بر این ملت کردند منتهی یک عده‌یی اولش نمی‌دانستند. اینها یعنی چه. این تحریم مثل یک بیماری می‌ماند. اولش تحریم چیزی نیست، یک تب کوچولو است می‌گویند حالا صبح میریم سر کار یک تب کوچولو است مهم نیست، اما ادامه پیدا می‌کند، ادامه پیدا می‌کند، تا می‌اندازدش. وقتی افتاد و رفت بیمارستان دیگر نمی‌تواند تکان بخورد؛ حالا بیا با چه مصیبتی باید درستش کنی و به جای اول برگردانی، تحریم ظالمانه‌ای که بر ما تحمیل کردند که بعضیها در آغاز معنای آن را نمی‌دانستند قدم به قدم مشکلات را بیشتر و بیشتر کرد“.
روحانی همچنین در سخنرانی 17خرداد خود آب پاکی را روی دست ولی‌فقیه و باندش ریخت و بدون شکاف، رفع تحریم را راه‌حل همه مشکلات رژیم دانست و گفت: ”تحریمهای ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود“،
سخنان روحانی با واکنش رسانه‌ها و مهره‌های باند خامنه‌ای مواجه شد، و بعضا او را متهم به خیانت کردند. در ادامه واکنش‌های عناصر باند خامنه‌ای دوتن از سرکردگان قوه قضاییه رژیم نیز به صحنه آمدند.
آخوند ابراهیم رئیسی دادستان کل کشور رژیم20خرداد94 در پاسخ به روحانی می‌گوید: ”این را که برخی‌ها می‌گویند آب خوردن ما هم بسته به مذاکرات است، یک خطای راهبردی می‌دانم“.
آخوند صادق آملی لاریجانی سرکرده قوه قضاییه رژیم نیز 20خرداد 94 در واکنش به حرفهای روحانی و آه و فغان او در زمینه تاثیر تحریم براقتصاد رژیم گفته است: ”که پیوند زدن تمام مسایل و مشکلات اقتصادی با بحث مذاکرات هسته‌یی و رفع تحریمها اشتباهی راهبردی است“.
رئیس قوه قضاییه رژیم با اشاره به سخنان روحانی که اعتراف کرده بود اقتصاد رژیم در اثر تحریمها به مصیبتی دچار شده که درست کردن آن کار مشکلی است، گفته است: ’اینکه در مقابل دشمن به گونه‌یی سخن بگوییم که گویا تمام مشکلات کشور معطوف به تحریمها است و کشور بر اثر این تحریمها کاملاً وا مانده و راهی به جلو ندارد، کار غلطی است“.
بر خلاف رفسنجانی و روحانی که تلاش دارند در زمینه بحران مرگبار اتمی، نظام و در رأس آن ولی‌فقیه ارتجاع را زهر خور کنند، آخوند آملی لاریجانی گفته است: ”نظام اسلامی دارد سبک سنگین می‌کند خواسته‌های بیگانگان را با آنچه که ما باید بدهیم و آنچه که از دست می‌دهیم این مسأله وزن کردنها خیلی مهم است چه مقدار هزینه جایز است برای رفع تحریم؟“ (تلویزیون شبکه خبر20خرداد 93)
واضح است که منظور سرکرده قوه قضاییه رژیم از اینکه ”نظام اسلامی“ دارد سبک و سنگین می‌کند، شخص خامنه‌ای است که دارد سود و زیان زهرخوردن و یا زهرنخوردن را حساب و کتاب می‌کند. زیرا در نهایت شخص خامنه‌ای است که یکی از دو راه را باید انتخاب کند یا پای توافق بیاید و جام زهر را سر کشد و یا اینکه میز مذاکره را چپ کند.
از سخنان آملی لاریجانی و رئیسی این چنین برمی‌آید که ”نظام“ (خامنه‌ای) از عواقب مرگبار جام زهر گریزان است و به همین دلیل است که تا کنون سیاست کج دار و مریز را پیش گرفته است، و با شرط و شروط گذاشتن و مرزسرخ گذاشتن برای مذاکرات و تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی، تا کنون جام زهری را که رفسنجانی- و روحانی و طرفهای مذاکره برای او تدارک دیده‌اند پس زده است.
گذشته از هر حرفی، اصل مسأله به قول آخوند آملی لاریجانی این است که خامنه‌ای بر سر دو راهی است و دارد سبک و سنگین می‌کند. دو راهی که راه پس و پیش ندارد و در این بن‌بست مجبور است به یک از دو مسیر تن بدهد. پیشاپیش واضح است که هر مسیری را که انتخاب کند نمی‌تواند نظام را ازعواقب مرگبار آن مصون نگهدارد ولاجرم در هر شقی نظام آخوندی و در رأس آن ولی‌فقیه ارتجاع به ناگزیر می‌بایست تاوان پروژه ضد‌ملی اتمی را بپردازند و از این واقعیت هیچ گریزی ندارند.
روحانی همچنین در سخنرانی 17خرداد خود آب پاکی را روی دست ولی‌فقیه و باندش ریخت و بدون شکاف، رفع تحریم را راه‌حل همه مشکلات رژیم دانست و گفت: ”تحریمهای ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود“،
سخنان روحانی با واکنش رسانه‌ها و مهره‌های باند خامنه‌ای مواجه شد، و بعضا او را متهم به خیانت کردند. در ادامه واکنش‌های عناصر باند خامنه‌ای دوتن از سرکردگان قوه قضاییه رژیم نیز به صحنه آمدند.
آخوند ابراهیم رئیسی دادستان کل کشور رژیم20خرداد94 در پاسخ به روحانی می‌گوید: ”این را که برخی‌ها می‌گویند آب خوردن ما هم بسته به مذاکرات است، یک خطای راهبردی می‌دانم“.
آخوند صادق آملی لاریجانی سرکرده قوه قضاییه رژیم نیز 20خرداد 94 در واکنش به حرفهای روحانی و آه و فغان او در زمینه تاثیر تحریم براقتصاد رژیم گفته است: ”که پیوند زدن تمام مسایل و مشکلات اقتصادی با بحث مذاکرات هسته‌یی و رفع تحریمها اشتباهی راهبردی است“.
رئیس قوه قضاییه رژیم با اشاره به سخنان روحانی که اعتراف کرده بود اقتصاد رژیم در اثر تحریمها به مصیبتی دچار شده که درست کردن آن کار مشکلی است، گفته است: ’اینکه در مقابل دشمن به گونه‌یی سخن بگوییم که گویا تمام مشکلات کشور معطوف به تحریمها است و کشور بر اثر این تحریمها کاملاً وا مانده و راهی به جلو ندارد، کار غلطی است“.
بر خلاف رفسنجانی و روحانی که تلاش دارند در زمینه بحران مرگبار اتمی، نظام و در رأس آن ولی‌فقیه ارتجاع را زهر خور کنند، آخوند آملی لاریجانی گفته است: ”نظام اسلامی دارد سبک سنگین می‌کند خواسته‌های بیگانگان را با آنچه که ما باید بدهیم و آنچه که از دست می‌دهیم این مسأله وزن کردنها خیلی مهم است چه مقدار هزینه جایز است برای رفع تحریم؟“ (تلویزیون شبکه خبر20خرداد 93)
واضح است که منظور سرکرده قوه قضاییه رژیم از اینکه ”نظام اسلامی“ دارد سبک و سنگین می‌کند، شخص خامنه‌ای است که دارد سود و زیان زهرخوردن و یا زهرنخوردن را حساب و کتاب می‌کند. زیرا در نهایت شخص خامنه‌ای است که یکی از دو راه را باید انتخاب کند یا پای توافق بیاید و جام زهر را سر کشد و یا اینکه میز مذاکره را چپ کند.
از سخنان آملی لاریجانی و رئیسی این چنین برمی‌آید که ”نظام“ (خامنه‌ای) از عواقب مرگبار جام زهر گریزان است و به همین دلیل است که تا کنون سیاست کج دار و مریز را پیش گرفته است، و با شرط و شروط گذاشتن و مرزسرخ گذاشتن برای مذاکرات و تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی، تا کنون جام زهری را که رفسنجانی- و روحانی و طرفهای مذاکره برای او تدارک دیده‌اند پس زده است.
گذشته از هر حرفی، اصل مسأله به قول آخوند آملی لاریجانی این است که خامنه‌ای بر سر دو راهی است و دارد سبک و سنگین می‌کند. دو راهی که راه پس و پیش ندارد و در این بن‌بست مجبور است به یک از دو مسیر تن بدهد. پیشاپیش واضح است که هر مسیری را که انتخاب کند نمی‌تواند نظام را ازعواقب مرگبار آن مصون نگهدارد ولاجرم در هر شقی نظام آخوندی و در رأس آن ولی‌فقیه ارتجاع به ناگزیر می‌بایست تاوان پروژه ضد‌ملی اتمی را بپردازند و از این واقعیت هیچ گریزی ندارند.
