در بحبوحه جنگ و جدال فزاینده در رأس رژیم بر سر مذاکرات اتمی که اکنون در نیویورک جریان دارد و به حادترین مراحل خود وارد شده است، ارگان ولی‌فقیه ارتجاع، کیهان مورخ 14اردیبهشت 94، در یادداشت روز خود، خطاب به رئیس‌جمهور رژیم نوشت:
«آقای روحانی به‌عنوان اولین مذاکره‌کننده، به نیکی به یاد دارد که پس از قریب 2سال تعلیق (82 تا 84) وقتی از طرف غربی پرسش می‌شد که بعد از این همه اعتمادسازی ایران و توقف فعالیتها، تعلیق کی تمام می‌شود، پاسخ می‌دادند «بهترین تضمین و اعتمادسازی، ادامه تعلیق‌هاست». ! تجربه از این گرانبهاتر؟! آیا آمریکا و اروپا به اندک تعهدات خود در آن زمان مبنی بر قرار دادن سازمان مجاهدین در فهرست گروه‌های تروریستی یا فروش قطعات هواپیما به ایران عمل کردند؟! آن هنگام که هنوز ما تعلیق‌ها را برنداشته و قطعنامه‌یی هم علیه ما صادر نشده بود، چرا غربی‌ها به تعهدات خود عمل نکردند؟ 10سال بعد و توافق ژنو، تجربه دیگری است. بالغ بر 120 مورد تحریم جدید ظرف 17-18ماه گذشته چه پیامی با خود دارد؛ پیام دوستی و تنش‌زدایی و اعتمادسازی یا لجاجت و عداوت؟! آیا می‌توان آرزو روی آرزو، خیال روی خیال، توهم روی توهم و حباب روی حباب سوار کرد و یک ساختمان با دوام ساخت که به تلنگری اندک از واقعیت فرو نریزد؟».
در ورای بحران درونی رژیم و جنگ گرگهای هار و گرسنه از دو باند حاکمیت بر سر مذاکرات اتمی و هراس آنها از این‌که بادکنک قدرت‌نمایی آخوندهای اتمی به ضرب اعدام و سرکوب، به قول خودشان «به تلنگری فرو بریزد»، سطور فوق‌الذکر حاوی اعترافی صریح در ارگان خامنه‌ایست، به این واقعیت که در مذاکرت اتمی نیز در طی سالیان، مهمترین درخواست رژیم ارتجاعی از طرفهای استعماری، چه در اروپا و چه در آمریکا برچسب زدن به مجاهدین بوده است. درخواستی از سر ترس و ذلت پیوسته از جانب رژیم روی میز بوده و حالا ارگان ولی‌فقیه ارتجاع در بحبوحه جنگ گرگها ناگزیر شده با این وضوح به آن اعتراف کند. اما واقعیتی که عمداً کتمان شده این است که شکست رژیم در این درخواست و در واقع در توطئه برچسب زدن و منهدم کردن مجاهدین و مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران، نه به‌خاطر اصول یا تعهدات طرفهای استعماری، بلکه تماماً و صد روی صد، حاصل پایداری مجاهدین و دهها حکم قضایی در عالیترین دادگاههای اروپا و آمریکا و حاصل کارزار جهانی مجاهدین و ایستادگی اشرفیها و اشرف‌نشانها و حامیان شریف مقاومت ایران بوده است.
در این باره در بیانیه سالانه شورای ملی مقاومت ایران در 15مرداد سال 1384 چنین آمده است:
16ـ به‌رغم روشنگریهای منحصر به‌فرد مقاومت ایران درباره خطر مسلح‌شدن دیکتاتوری تروریستی به سلاح اتمی که خدمتی بی‌سابقه نه فقط به ایرانیان بلکه به صلح جهانی و پیشرفت نوع‌بشر است، سیاست مماشات کشورهای اروپایی و مشخصاً مذاکرات سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلستان) نه فقط به آخوندها بیشترین زمان را برای پیشبرد نقشه‌هایشان در جهت دستیابی به سلاح اتمی داد، بلکه در آبان‌ماه گذشته با معاملهٴ ننگین بر سر نگه‌داشتن نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست تروریستی اتحادیه اروپا در ازای وعدهٴ آخوندها به همکاری در زمینه هسته‌یی، لکهٴ ننگ فراموشی‌ناپذیری را در تاریخ حقوق بین‌الملل به‌جا گذاشت که از سوی مدافعان حقوق‌بشر و حقوقدانان جهان به‌عنوان «تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل» وسیعاً محکوم شد...
18ـ در محکومیت این معاملهٴ ننگین، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر، لیگ حقوق‌بشر فرانسه و جامعه دفاع از حقوق‌بشر در ایران در روز 7آبان (28اکتبر2004 ) به انتشار بیانیه‌یی در پاریس با عنوان «ایران ـ مذاکرات اتمی ـ یک معاملهٴ غیر‌قابل‌قبول» مبادرت کردند.
این بیانیه که سندی روشن و ماندگار در محکومیت این معامله ننگین است و تا کنون از سوی برجسته‌ترین حقوقدانان و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی در اروپا مورد تأیید قرار گرفته، به شرح زیر است:
«فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و انجمنهای وابسته به‌آن، لیگ حقوق‌بشر و جامعه دفاع از حقوق‌بشر در ایران، با قرائت یک خبر خبرگزاری فرانسه به‌تاریخ 21اکتبر 2004، که هرگز تکذیب نشده، و بر‌اساس آن فرانسه و دو کشور دیگر اتحادیه اروپا به‌دولت ایران پیشنهاد می‌دهند که در ازای اتخاذ تدابیر مختلف برای محدود‌کردن برنامه هسته‌یی خود، سرکوبی تروریسم را «در احترام به‌قوانین طرفین» پیگیری نموده و سازمان مجاهدین خلق ایران را در لیست سازمانهای تروریستی نگه دارند، ابراز شگفتی می‌نمایند.
ضمن تأکید مجدد بر ضرورت جلوگیری، در هر‌کجا، از گسترش سلاحهای کشتار‌جمعی، اعلام می‌کنیم که چنین معامله‌یی بیانگر تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل است. “احترام گذاشتن“ به‌قوانین دولت ایران، یعنی، از جمله، رضایت دادن به فقدان دموکراسی، دستگیریهای خودسرانه، بستن روزنامه‌ها، حکم اعدام یا شکنجه، که به‌صورت قاعده درآمده است.
طراحان این پیشنهاد، با مبادله نمودن حفظ یک سازمان ـ مستقل از هر قضاوتی که در مورد آن وجود داشته باشدـ در لیست سازمانهای تروریستی، در ازای یک تحول سیاست هسته‌یی ایران، ثابت می‌کنند که این لیست دارای خصلتی خودسرانه بوده و صرفاً از تصمیم سیاسی دولتها ناشی می‌شود.»...
سه سال بعد، وقتی که برچسب تروریستی با کارزار مجاهدین و مقاومت ایران و حامیانشان در انگلستان درهم شکست وال استریت ژورنال مورخ 19اردیبهشت87 نوشت: «به گفته چندین دیپلومات که در گفتگوها با رژیم ایران حضور داشتند، مقامات رژیم ایران سالهاست که در مذاکره با دولتهای غربی بر سر برنامه هسته‌یی، سرکوب مجاهدین خلق را در صدر اولویتهای خود خود قرار داده‌اند».
وال استریت ژورنال، این مطلب را درست در فردای روزی نوشت که دادگاه استیناف انگلستان به‌ریاست لرد فیلیپس، قاضی‌القضات این کشور در18اردیبهشت 87 حکم تاریخی خود را درباره لغو نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران صادر نمود و حق فرجامخواهی را هم از دولت انگلیس سلب کرد.
وال استریت ژورنال در این باره نوشت: یک سخنگوی وزارت کشور انگلستان اعلام کرد دولت انگلستان نام مجاهدین خلق را از لیست تروریستی خارج خواهد کرد. یک دیپلومات اروپایی نیز گفت: ادامه نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران توسط اتحادیه اروپا در بررسی مجددی که در تابستان امسال صورت خواهد گرفت، بسیار دشوار به‌نظر می‌رسد. دولت انگلستان در یک نبرد طولانی برای حفظ نام گروه مخالفان ایرانی در لیست تروریستی شکست خورد. رفع این اتهام از مخالفان ایرانی می‌تواند پیامدهایی در رفتار با این گروه در نقاط دیگر و همچنین پیامدهایی در روابط بحرانی غرب با رژیم ایران داشته باشد.
در سالهای بعد هم‌چنان کارزار سیاسی و حقوق مجاهدین و مقاومت ایران و اشرفیها و اشرف‌نشانها روز به روز و سنگر به سنگر ادامه یافت تا این‌که برچسب آخوند‌ساخته و استعمار پرداخته هم در اتحادیه اروپا و هم در آمریکا درهم شکست و روز پیروزی مریم رجوی گفت:
(سخنرانی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در 8مهر 1391)
هموطنان عزیز!
نبرد با این نامگذاری، از نظر زمانی 15سال طول کشید؛ اما از نظر رنج و شکنج نهفته در آن به‌اندازه یک عمر به درازا کشید.
در حقیقت این تاریخ به خون نوشته ملتی است که بارها قیام کرد و به کسب آزادی نزدیک شد؛ اما هر بار راهش را سد کردند و عمر فاشیسم دینی را طولانی و طولانی‌تر کردند.
با این همه، مقاومت ملت ایران چگونه از این هفت خوان گذشت و چگونه رسالت تاریخی خود را به انجام رساند؟
از این پیشتر مسعود گفته بود که «نیروی وجدان و مقاومت ملت ایران سرانجام پیروز می‌شود».
بله، این جنبش پیروز شد. لیست‌گذاری تلاشی برای تخطئه مبارزه و آزادی بود و اشرفیها با پایداری دهساله خود، مولد ارزشهای آزادیخواهانه و مبشر برابری و دموکراسی بودند. در این رابطه خانم دانیل میتران عزیر در پیامی بسیار زیبا همین معنی را برای اشرفیها باز کرد. به گفته او اشرف را با انواع روشها محاصره کردند اما از قلب همین محاصره بیرحمانه، اشرفیها توانستند محاصره جنبش آزادی ملت ایران را درهم بشکنند.
«آقای روحانی به‌عنوان اولین مذاکره‌کننده، به نیکی به یاد دارد که پس از قریب 2سال تعلیق (82 تا 84) وقتی از طرف غربی پرسش می‌شد که بعد از این همه اعتمادسازی ایران و توقف فعالیتها، تعلیق کی تمام می‌شود، پاسخ می‌دادند «بهترین تضمین و اعتمادسازی، ادامه تعلیق‌هاست». ! تجربه از این گرانبهاتر؟! آیا آمریکا و اروپا به اندک تعهدات خود در آن زمان مبنی بر قرار دادن سازمان مجاهدین در فهرست گروه‌های تروریستی یا فروش قطعات هواپیما به ایران عمل کردند؟! آن هنگام که هنوز ما تعلیق‌ها را برنداشته و قطعنامه‌یی هم علیه ما صادر نشده بود، چرا غربی‌ها به تعهدات خود عمل نکردند؟ 10سال بعد و توافق ژنو، تجربه دیگری است. بالغ بر 120 مورد تحریم جدید ظرف 17-18ماه گذشته چه پیامی با خود دارد؛ پیام دوستی و تنش‌زدایی و اعتمادسازی یا لجاجت و عداوت؟! آیا می‌توان آرزو روی آرزو، خیال روی خیال، توهم روی توهم و حباب روی حباب سوار کرد و یک ساختمان با دوام ساخت که به تلنگری اندک از واقعیت فرو نریزد؟».
در ورای بحران درونی رژیم و جنگ گرگهای هار و گرسنه از دو باند حاکمیت بر سر مذاکرات اتمی و هراس آنها از این‌که بادکنک قدرت‌نمایی آخوندهای اتمی به ضرب اعدام و سرکوب، به قول خودشان «به تلنگری فرو بریزد»، سطور فوق‌الذکر حاوی اعترافی صریح در ارگان خامنه‌ایست، به این واقعیت که در مذاکرت اتمی نیز در طی سالیان، مهمترین درخواست رژیم ارتجاعی از طرفهای استعماری، چه در اروپا و چه در آمریکا برچسب زدن به مجاهدین بوده است. درخواستی از سر ترس و ذلت پیوسته از جانب رژیم روی میز بوده و حالا ارگان ولی‌فقیه ارتجاع در بحبوحه جنگ گرگها ناگزیر شده با این وضوح به آن اعتراف کند. اما واقعیتی که عمداً کتمان شده این است که شکست رژیم در این درخواست و در واقع در توطئه برچسب زدن و منهدم کردن مجاهدین و مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران، نه به‌خاطر اصول یا تعهدات طرفهای استعماری، بلکه تماماً و صد روی صد، حاصل پایداری مجاهدین و دهها حکم قضایی در عالیترین دادگاههای اروپا و آمریکا و حاصل کارزار جهانی مجاهدین و ایستادگی اشرفیها و اشرف‌نشانها و حامیان شریف مقاومت ایران بوده است.
در این باره در بیانیه سالانه شورای ملی مقاومت ایران در 15مرداد سال 1384 چنین آمده است:
16ـ به‌رغم روشنگریهای منحصر به‌فرد مقاومت ایران درباره خطر مسلح‌شدن دیکتاتوری تروریستی به سلاح اتمی که خدمتی بی‌سابقه نه فقط به ایرانیان بلکه به صلح جهانی و پیشرفت نوع‌بشر است، سیاست مماشات کشورهای اروپایی و مشخصاً مذاکرات سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلستان) نه فقط به آخوندها بیشترین زمان را برای پیشبرد نقشه‌هایشان در جهت دستیابی به سلاح اتمی داد، بلکه در آبان‌ماه گذشته با معاملهٴ ننگین بر سر نگه‌داشتن نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست تروریستی اتحادیه اروپا در ازای وعدهٴ آخوندها به همکاری در زمینه هسته‌یی، لکهٴ ننگ فراموشی‌ناپذیری را در تاریخ حقوق بین‌الملل به‌جا گذاشت که از سوی مدافعان حقوق‌بشر و حقوقدانان جهان به‌عنوان «تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل» وسیعاً محکوم شد...
18ـ در محکومیت این معاملهٴ ننگین، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر، لیگ حقوق‌بشر فرانسه و جامعه دفاع از حقوق‌بشر در ایران در روز 7آبان (28اکتبر2004 ) به انتشار بیانیه‌یی در پاریس با عنوان «ایران ـ مذاکرات اتمی ـ یک معاملهٴ غیر‌قابل‌قبول» مبادرت کردند.
این بیانیه که سندی روشن و ماندگار در محکومیت این معامله ننگین است و تا کنون از سوی برجسته‌ترین حقوقدانان و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی در اروپا مورد تأیید قرار گرفته، به شرح زیر است:
«فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و انجمنهای وابسته به‌آن، لیگ حقوق‌بشر و جامعه دفاع از حقوق‌بشر در ایران، با قرائت یک خبر خبرگزاری فرانسه به‌تاریخ 21اکتبر 2004، که هرگز تکذیب نشده، و بر‌اساس آن فرانسه و دو کشور دیگر اتحادیه اروپا به‌دولت ایران پیشنهاد می‌دهند که در ازای اتخاذ تدابیر مختلف برای محدود‌کردن برنامه هسته‌یی خود، سرکوبی تروریسم را «در احترام به‌قوانین طرفین» پیگیری نموده و سازمان مجاهدین خلق ایران را در لیست سازمانهای تروریستی نگه دارند، ابراز شگفتی می‌نمایند.
ضمن تأکید مجدد بر ضرورت جلوگیری، در هر‌کجا، از گسترش سلاحهای کشتار‌جمعی، اعلام می‌کنیم که چنین معامله‌یی بیانگر تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل است. “احترام گذاشتن“ به‌قوانین دولت ایران، یعنی، از جمله، رضایت دادن به فقدان دموکراسی، دستگیریهای خودسرانه، بستن روزنامه‌ها، حکم اعدام یا شکنجه، که به‌صورت قاعده درآمده است.
طراحان این پیشنهاد، با مبادله نمودن حفظ یک سازمان ـ مستقل از هر قضاوتی که در مورد آن وجود داشته باشدـ در لیست سازمانهای تروریستی، در ازای یک تحول سیاست هسته‌یی ایران، ثابت می‌کنند که این لیست دارای خصلتی خودسرانه بوده و صرفاً از تصمیم سیاسی دولتها ناشی می‌شود.»...
سه سال بعد، وقتی که برچسب تروریستی با کارزار مجاهدین و مقاومت ایران و حامیانشان در انگلستان درهم شکست وال استریت ژورنال مورخ 19اردیبهشت87 نوشت: «به گفته چندین دیپلومات که در گفتگوها با رژیم ایران حضور داشتند، مقامات رژیم ایران سالهاست که در مذاکره با دولتهای غربی بر سر برنامه هسته‌یی، سرکوب مجاهدین خلق را در صدر اولویتهای خود خود قرار داده‌اند».
وال استریت ژورنال، این مطلب را درست در فردای روزی نوشت که دادگاه استیناف انگلستان به‌ریاست لرد فیلیپس، قاضی‌القضات این کشور در18اردیبهشت 87 حکم تاریخی خود را درباره لغو نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران صادر نمود و حق فرجامخواهی را هم از دولت انگلیس سلب کرد.
وال استریت ژورنال در این باره نوشت: یک سخنگوی وزارت کشور انگلستان اعلام کرد دولت انگلستان نام مجاهدین خلق را از لیست تروریستی خارج خواهد کرد. یک دیپلومات اروپایی نیز گفت: ادامه نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران توسط اتحادیه اروپا در بررسی مجددی که در تابستان امسال صورت خواهد گرفت، بسیار دشوار به‌نظر می‌رسد. دولت انگلستان در یک نبرد طولانی برای حفظ نام گروه مخالفان ایرانی در لیست تروریستی شکست خورد. رفع این اتهام از مخالفان ایرانی می‌تواند پیامدهایی در رفتار با این گروه در نقاط دیگر و همچنین پیامدهایی در روابط بحرانی غرب با رژیم ایران داشته باشد.
در سالهای بعد هم‌چنان کارزار سیاسی و حقوق مجاهدین و مقاومت ایران و اشرفیها و اشرف‌نشانها روز به روز و سنگر به سنگر ادامه یافت تا این‌که برچسب آخوند‌ساخته و استعمار پرداخته هم در اتحادیه اروپا و هم در آمریکا درهم شکست و روز پیروزی مریم رجوی گفت:
(سخنرانی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در 8مهر 1391)
هموطنان عزیز!
نبرد با این نامگذاری، از نظر زمانی 15سال طول کشید؛ اما از نظر رنج و شکنج نهفته در آن به‌اندازه یک عمر به درازا کشید.
در حقیقت این تاریخ به خون نوشته ملتی است که بارها قیام کرد و به کسب آزادی نزدیک شد؛ اما هر بار راهش را سد کردند و عمر فاشیسم دینی را طولانی و طولانی‌تر کردند.
با این همه، مقاومت ملت ایران چگونه از این هفت خوان گذشت و چگونه رسالت تاریخی خود را به انجام رساند؟
از این پیشتر مسعود گفته بود که «نیروی وجدان و مقاومت ملت ایران سرانجام پیروز می‌شود».
بله، این جنبش پیروز شد. لیست‌گذاری تلاشی برای تخطئه مبارزه و آزادی بود و اشرفیها با پایداری دهساله خود، مولد ارزشهای آزادیخواهانه و مبشر برابری و دموکراسی بودند. در این رابطه خانم دانیل میتران عزیر در پیامی بسیار زیبا همین معنی را برای اشرفیها باز کرد. به گفته او اشرف را با انواع روشها محاصره کردند اما از قلب همین محاصره بیرحمانه، اشرفیها توانستند محاصره جنبش آزادی ملت ایران را درهم بشکنند.
