روز دوشنبه ۲۴ فروردین، خبرگزاری روسی اینترفکس اعلام کرد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور این کشور، با امضای فرمانی، ممنوعیت تحویل سامانه ضدهوایی اس-۳۰۰ به رژیم را ملغی کرده است.
رژیم که در تعادل قوای جدید منطقه و به‌طور مشخص شکست پروژه‌اش در یمن، در وضعیت بسا ضعیف‌تر و شکننده‌تر ازقبل قرار دارد از این تصمیم ذوق زده شد وسعی کرد با تبلیغات خاص آخوندی، این مسأله را یک پیروزی دپلماتیک و مسأله‌ای در راستای تقویت ثبات موقعیت خود در منطقه جلوه دهد
حسین دهقان، وزیر دفاع رژیم، لغو ممنوعیت تحویل سیستم دفاع ضدهوایی اس- ۳۰۰ به ایران توسط روسیه را ”ترجمان اراده سیاسی رهبران دو کشور برای توسعه همکاری در همه زمینه‌ها“ خواند و گفت: ”این نوع همکاری می‌تواند در استقرار ثبات و امنیت در منطقه مؤثر باشد“.
علی شمخانی دبیر شورای‌عالی امنیت رژیم که همزمان با اعلام این مسأله توسط کرملین در روسیه بود بلافاصله پس از بازگشت از این کشور گفت ”ایران انتظار دارد امسال تسلیحات پدافند هوایی اس-300 را از روسیه تحویل بگیرد. این پیامی برای تأمین و تقویت ثبات منطقه با توجه به نقش مهمی که ایران در آن بازی می‌کند، خواهد بود“.
هنوز مرکب فرمان پوتین خشک نشده و ذوق زدگی محتاجانه سردمداران رژیم پایان نیافته بود که حباب داستان اس - 300 توسط رسانه‌های رژیم ترکید و مشخص شد که رژیم غرقه در بحران آخوندی در وضعیتی است که نه تنها این مسایل دردی از او درمان نمی‌کند بلکه به گفته مهره‌های رژیم این مسأله دام جدیدی است که روسیه برای رژیم پهن کرده است.
هرمیداس باوند در روزنامه آرمان از باند رفسنجانی می‌نویسد: ”وقتی خبر لغو تحریم یک جانبه روسیه بابت اس - 300 و همین‌طور خبر قرارداد کلان نفتی ایران و روسیه منتشر شد این سؤال پررنگ‌تر شد که آیا ایران در همکاریهای کلان خود با روسیه روال منطقی دارد؟ آیا وقتی دستگاه وزارت خارجه در حال مذاکره با 1+5 است این امر قدرت مانور ایران در دیپلوماسی را محدود نمی‌کند؟ خصوصاً با توجه به سابقه تاریخی روسیه که معمولاً با کشور‌هایی که قرارداد بسته نقض پیمان کرده است! “
وی در فراز دیگری از این نوشته به صراحت به دامی که روسیه پهن کرده است اشاره می‌کند و می‌نویسد“... ایران مانند هندوستان یکی از اعضای ناظر در سازمان همکاریهای شانگهای است، اگر به یکی از اعضای اصلی تبدیل شود و قراردادهای امنیتی خود را با روسیه افزایش دهد، مسلماً در ابتکار عمل‌های دیپلوماتیک محدود خواهد شد. دامی که برای هندوستان از سوی روسیه پهن شده بود و هندیها با آگاهی از آن فرار کردند. ... اما برای این‌که در چنین موقعیت سرنوشت‌سازی در تله روسیه گرفتار نشویم باید بسیار مراقب باشیم“.
روزنامه شرق رژیم 26فروردین 94 نیز در مطلبی تحت عنوان ”پشت فرمان پوتین ”اقدام روسیه را زیر علامت سؤال می‌برد. و ضمن تأکید بر بی‌اهمیت بودن این مسأله می‌نویسد: ”... تغییر تصمیم روسیه در برهه زمانی کنونی جای سؤال و تأمل دارد. ... در سال 2010 در اوج تحریمهای بین‌المللی روسیه فروش اس - 300 را تحریم کرد و در واقع ایران را در اوج فشار‌های بین‌المللی تنها گذاشت. ... زمانی که ایران در معرض خطر حمله نظامی قرار داشت و روسیه در همان زمان نیز بارها و بارها تحویل این سامانه را به تعویق انداخت. در شرایط کنونی و با توجه به دستیابی به تفاهم سیاسی با غرب، اس- 300 عملاً اهمیت استراتژیک خود را برای ایران از دست داده است ”
این روزنامه رژیم سپس صراحتاً به این مسأله که روسیه دنبال منافع خودش است و در این داستان در درگیری با غرب وآمریکا از رژیم به‌عنوان برگی برنده استفاده ابزاری می‌کند می‌پردازد و می‌نویسد. ’ ... اگر ایران بتواند با غرب به تفاهم هسته‌یی دست یابد روسیه از یک‌سو بازارهای اختصاصی ایران زیر تحریمها را از دست خواهد داد و از سوی دیگر با یک رقیب جدی در حوزه گاز و انرژی روبه‌رو خواهد شد. ...، روسیه پیش از این نیز بارها بر سر پرونده هسته‌یی ایران از غرب امتیازاتی گرفته است. ... در واقع مسکو، از ایران استفاده ابزاری کرده و برخی قراردادها و نوع روابط بر خلاف منافع ملی ما بوده است. روسیه قصد سوءاستفاده تبلیغاتی از ایران را داشته و دارد. این کشور به منابع نفتی و طبیعی ما چشمداشت دارد ”
همین روزنامه در مقاله دیگری تحت عنوان ”متحد غیرقابل اعتماد“ همین مفهوم را بیان می‌کند و می‌نویسد: ”روسیه متعهد غیرقابل اعتماد ما بوده و هست، اما در حال حاضر این کشور به‌دلیل جنگ در اوکراین مورد تحریمهای غرب و به‌ویژه آمریکا قرار گرفته و با ما همذات‌پنداری می‌کند“.
خبر روزنامه ابرار رژیم در 29فروردین 94 همه رشته‌های پوسیده رژیم در این رابطه را پنبه می‌کند و مهر تاییدی بر مطالب می‌زند. ابرار می‌نویسد: ”روسیه: ایران برای دریافت اس-300 باید قرارداد جدیدی امضا کند“.
واقعیت این است که اگر‌چه رژیم نیاز دارد که این روزها با توجه به وضعیت به‌غایت بحرانی‌اش در منطقه و انزوای بیش از پیش جهانی، صورت خود را با سیلی مسایلی از قبیل اس - 300 سرخ نگه دارد ولی آن‌چنان آش شور است که یک روز نمی‌گذرد که رسانه‌ها و مهره‌های خود رژیم و بطورمشخص هم باندیهای آخوند روحانی بادکنک باد شده را میترکانند و معلوم می‌شود که رژیم بیشتر ابزار بازی در جدال بین روسیه و غرب است که قطعاً وقتی تاریخ استفاده‌اش به پایان برسد، به کنار گذاشته می‌شود.
رژیم می‌تواند هر طور می‌خواهد فضاسازی کند و بر طبل پیروزی بنوازد ولی واقعیت مسأله که رژیم در ”دام روسی ”گرفتار شده است پوشاندنی نیست واقعیتی آن‌چنان روشن که قبل از همه از درون رژیم به آن اعتراف می‌شود.
رژیم که در تعادل قوای جدید منطقه و به‌طور مشخص شکست پروژه‌اش در یمن، در وضعیت بسا ضعیف‌تر و شکننده‌تر ازقبل قرار دارد از این تصمیم ذوق زده شد وسعی کرد با تبلیغات خاص آخوندی، این مسأله را یک پیروزی دپلماتیک و مسأله‌ای در راستای تقویت ثبات موقعیت خود در منطقه جلوه دهد
حسین دهقان، وزیر دفاع رژیم، لغو ممنوعیت تحویل سیستم دفاع ضدهوایی اس- ۳۰۰ به ایران توسط روسیه را ”ترجمان اراده سیاسی رهبران دو کشور برای توسعه همکاری در همه زمینه‌ها“ خواند و گفت: ”این نوع همکاری می‌تواند در استقرار ثبات و امنیت در منطقه مؤثر باشد“.
علی شمخانی دبیر شورای‌عالی امنیت رژیم که همزمان با اعلام این مسأله توسط کرملین در روسیه بود بلافاصله پس از بازگشت از این کشور گفت ”ایران انتظار دارد امسال تسلیحات پدافند هوایی اس-300 را از روسیه تحویل بگیرد. این پیامی برای تأمین و تقویت ثبات منطقه با توجه به نقش مهمی که ایران در آن بازی می‌کند، خواهد بود“.
هنوز مرکب فرمان پوتین خشک نشده و ذوق زدگی محتاجانه سردمداران رژیم پایان نیافته بود که حباب داستان اس - 300 توسط رسانه‌های رژیم ترکید و مشخص شد که رژیم غرقه در بحران آخوندی در وضعیتی است که نه تنها این مسایل دردی از او درمان نمی‌کند بلکه به گفته مهره‌های رژیم این مسأله دام جدیدی است که روسیه برای رژیم پهن کرده است.
هرمیداس باوند در روزنامه آرمان از باند رفسنجانی می‌نویسد: ”وقتی خبر لغو تحریم یک جانبه روسیه بابت اس - 300 و همین‌طور خبر قرارداد کلان نفتی ایران و روسیه منتشر شد این سؤال پررنگ‌تر شد که آیا ایران در همکاریهای کلان خود با روسیه روال منطقی دارد؟ آیا وقتی دستگاه وزارت خارجه در حال مذاکره با 1+5 است این امر قدرت مانور ایران در دیپلوماسی را محدود نمی‌کند؟ خصوصاً با توجه به سابقه تاریخی روسیه که معمولاً با کشور‌هایی که قرارداد بسته نقض پیمان کرده است! “
وی در فراز دیگری از این نوشته به صراحت به دامی که روسیه پهن کرده است اشاره می‌کند و می‌نویسد“... ایران مانند هندوستان یکی از اعضای ناظر در سازمان همکاریهای شانگهای است، اگر به یکی از اعضای اصلی تبدیل شود و قراردادهای امنیتی خود را با روسیه افزایش دهد، مسلماً در ابتکار عمل‌های دیپلوماتیک محدود خواهد شد. دامی که برای هندوستان از سوی روسیه پهن شده بود و هندیها با آگاهی از آن فرار کردند. ... اما برای این‌که در چنین موقعیت سرنوشت‌سازی در تله روسیه گرفتار نشویم باید بسیار مراقب باشیم“.
روزنامه شرق رژیم 26فروردین 94 نیز در مطلبی تحت عنوان ”پشت فرمان پوتین ”اقدام روسیه را زیر علامت سؤال می‌برد. و ضمن تأکید بر بی‌اهمیت بودن این مسأله می‌نویسد: ”... تغییر تصمیم روسیه در برهه زمانی کنونی جای سؤال و تأمل دارد. ... در سال 2010 در اوج تحریمهای بین‌المللی روسیه فروش اس - 300 را تحریم کرد و در واقع ایران را در اوج فشار‌های بین‌المللی تنها گذاشت. ... زمانی که ایران در معرض خطر حمله نظامی قرار داشت و روسیه در همان زمان نیز بارها و بارها تحویل این سامانه را به تعویق انداخت. در شرایط کنونی و با توجه به دستیابی به تفاهم سیاسی با غرب، اس- 300 عملاً اهمیت استراتژیک خود را برای ایران از دست داده است ”
این روزنامه رژیم سپس صراحتاً به این مسأله که روسیه دنبال منافع خودش است و در این داستان در درگیری با غرب وآمریکا از رژیم به‌عنوان برگی برنده استفاده ابزاری می‌کند می‌پردازد و می‌نویسد. ’ ... اگر ایران بتواند با غرب به تفاهم هسته‌یی دست یابد روسیه از یک‌سو بازارهای اختصاصی ایران زیر تحریمها را از دست خواهد داد و از سوی دیگر با یک رقیب جدی در حوزه گاز و انرژی روبه‌رو خواهد شد. ...، روسیه پیش از این نیز بارها بر سر پرونده هسته‌یی ایران از غرب امتیازاتی گرفته است. ... در واقع مسکو، از ایران استفاده ابزاری کرده و برخی قراردادها و نوع روابط بر خلاف منافع ملی ما بوده است. روسیه قصد سوءاستفاده تبلیغاتی از ایران را داشته و دارد. این کشور به منابع نفتی و طبیعی ما چشمداشت دارد ”
همین روزنامه در مقاله دیگری تحت عنوان ”متحد غیرقابل اعتماد“ همین مفهوم را بیان می‌کند و می‌نویسد: ”روسیه متعهد غیرقابل اعتماد ما بوده و هست، اما در حال حاضر این کشور به‌دلیل جنگ در اوکراین مورد تحریمهای غرب و به‌ویژه آمریکا قرار گرفته و با ما همذات‌پنداری می‌کند“.
خبر روزنامه ابرار رژیم در 29فروردین 94 همه رشته‌های پوسیده رژیم در این رابطه را پنبه می‌کند و مهر تاییدی بر مطالب می‌زند. ابرار می‌نویسد: ”روسیه: ایران برای دریافت اس-300 باید قرارداد جدیدی امضا کند“.
واقعیت این است که اگر‌چه رژیم نیاز دارد که این روزها با توجه به وضعیت به‌غایت بحرانی‌اش در منطقه و انزوای بیش از پیش جهانی، صورت خود را با سیلی مسایلی از قبیل اس - 300 سرخ نگه دارد ولی آن‌چنان آش شور است که یک روز نمی‌گذرد که رسانه‌ها و مهره‌های خود رژیم و بطورمشخص هم باندیهای آخوند روحانی بادکنک باد شده را میترکانند و معلوم می‌شود که رژیم بیشتر ابزار بازی در جدال بین روسیه و غرب است که قطعاً وقتی تاریخ استفاده‌اش به پایان برسد، به کنار گذاشته می‌شود.
رژیم می‌تواند هر طور می‌خواهد فضاسازی کند و بر طبل پیروزی بنوازد ولی واقعیت مسأله که رژیم در ”دام روسی ”گرفتار شده است پوشاندنی نیست واقعیتی آن‌چنان روشن که قبل از همه از درون رژیم به آن اعتراف می‌شود.
