با خوشه‌های چارفصل ـ نسیم هامون

خانوار و تبارم
حوصله‌های چارفصل‌اند
شکوفه‌بن ناگزیر بهارزاد
کشتکار خوشه‌های آفتاب‌بن تابستان
کتابی زیر گردوبن پاییز
قطره خونی لب بیدبن زمستان.
خانوار و تبارم
در استوای توفان و
‎ در نصف‌النهار نور و
در دامن زوج‌های آب و زمین
بی سهمی از ساحل‌نشینی
با برگ‌های پـرپـر آزادی...
کوچه‌های سالهای بادپای را
خوشه‌های چهار فصل را
شاد و غم‌پرورد شقایق را
با فرودین و آفتاب و کتاب و خون
جیرهٴ عمر کردن و
آزادی پروردن...
ـ گاه که ماه پـر ریزد
گاه که گل سرخ پلک زند
گاه که اندیشه
تبار عشق‌هایم
در چهار راه جهان گرد آیند
تا من با رشد واژه‌ها بالغ شوم
و به جشن تخم‌گذاری الفباهایشان بروم...
اسفند 93