اد ملکرت نمایندهٴ ویژه دبیرکل ملل‌متحد در مصاحبه با سیمای آزادی:
: ... خیلی مهم است که با کمپ لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی برخورد شود و (لیبرتی) به‌عنوان یک کمپ پناهندگی بین‌المللی شناخته شود. بدین منظور ما رضایت دولت عراق را نیاز داریم که تا کنون دست‌یافتن به آن مشکل بوده است. در هر حال، در شرایط کنونی، من فکر می‌کنم این به آنها هم کمک می‌کند که به‌طور واقعی سهمی در این مسئولیت داشته باشند که کمپ پناهندگی لیبرتی چگونه اداره شود.
و البته ملل‌متحد و ایالات متحده باید بر روش کار و قول و قرارهای آن کمیته مشترک و نیز بر منصوب‌کردن افسران رابط بی‌طرف نظارت کنند. و توصیه‌های نهایی (گزارشم)، یعنی شماره‌های 5 و 6 ناظر بر امور بسیار اورژانسی است که هم‌چنان حل‌نشده باقی مانده‌اند و آن دسترسی به خدمات پزشکی است، شامل مترجمین قابل اعتماد است. بسیاری افراد بیمار در کمپ هستند که واقعاً به پشتیبانی صحیح پزشکی نیاز دارند. آنها این حق را دارند که به هر آن‌کس که فکر می‌کنند برایشان بهترین است، دسترسی پیدا کنند. و همچنین (موضوع) شبکهٴ برق کشوری؛ در حال حاظر هیچ ارتباطی با شبکهٴ برق کشوری وجود ندارد و لذا اکنون بسیاری اشکالات زیرساختی وجود دارد که به‌راحتی با وصل کمپ به شبکهٴ سراسری قابل حل است. وصل به شبکه سراسری البته به این معنی نیست که همیشه کمبود برق خواهید داشت ولی بهرحال خیلی بهتر از این‌که الآن است می‌باشد. هدف برپا ساختن یک شرایط قابل‌قبول است که به استاتوی انسانی و نیازهای ساکنان کمپ پاسخ بدهد.
اد ملکرت که تا قبل از انتصاب جنایتکار مارتین کوبلر، نمایندهٴ ویژه دبیرکل در عراق بود، در پاسخ به سؤالی درباره عدم اجرای مفاد یادداشت تفاهم بین دولت عراق و ملل‌متحد که مبنای انتقال اشرفی‌ها به لیبرتی به‌شمار می‌رود، چنین گفت:
هم‌اکنون بین ساکنان کمپ و آنهایی که مسؤل ادارهٴ کمپ هستند یعنی دولت عراق در درجه اول درباره اجرای یادداشت تفاهم یک قطع ارتباط وجود دارد. یادداشت تفاهم در واقع عامل کلیدی در جابه‌جایی بود که ساکنان کمپ اشرف از آن بنا‌به‌دلایل درستی، بسیار اکراه داشتند. هم‌چنان‌که ما می‌بینیم، بسیاری از عناصر یادداشت تفاهم هنوز معوق مانده یا خیلی ساده اجرا نشده است. من فکر می‌کنم، با توجه به همهٴ همکاریهای بین‌المللی موجود با دولت عراق، امروز بیش از هر زمانی، وقت آن است که این محقق شود. کمیته مشترک بر مبنای این ایده ارائه شده است.
نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل ملل‌متحد در عراق درباره ضرورت اعلام لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی اضافه کرد:
این در درجه اول در دستان کمیساریای عالی پناهندگان است، ولی آنها پیشاپیش درباره خواست اعلام کمپ لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی کاملاً روشن بوده‌اند و به‌طور ضمنی درباره احتمال اجرای آن. کمیساریا در فاصلهٴ زمانی اخیر خیلی فعال بوده تا واقعاً استاتوی پناهندگی فردی افراد کمپ را بر مبنای روند استاندارد ارزیابی کند. بنابراین هم‌اکنون کمبود موجود، توافق دولت عراق است و این همچنین یک موضوع احتیاط است و به‌رسمیت شناختن اهمیت همکاری بین‌المللی، همچنین اذعان به التزامات دولت عراق تحت التزامات قانون بین‌المللی ملل‌متحد در مورد پناهندگان و کمکهای انسانی و من فکر می‌کنم که با یک دیالوگ باز و یا از طریق یک دیالوگ باز بین جامعه بین‌المللی در بغداد و دولت عراق، توافق بر سر آن باید امکان‌پذیر بشود و در ضمن این یک گام مهم برای به‌رسمیت‌شناختن این وضعیت خاص و لزوم اجرای استانداردهای بین‌المللی خواهد بود.
: ... خیلی مهم است که با کمپ لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی برخورد شود و (لیبرتی) به‌عنوان یک کمپ پناهندگی بین‌المللی شناخته شود. بدین منظور ما رضایت دولت عراق را نیاز داریم که تا کنون دست‌یافتن به آن مشکل بوده است. در هر حال، در شرایط کنونی، من فکر می‌کنم این به آنها هم کمک می‌کند که به‌طور واقعی سهمی در این مسئولیت داشته باشند که کمپ پناهندگی لیبرتی چگونه اداره شود.
و البته ملل‌متحد و ایالات متحده باید بر روش کار و قول و قرارهای آن کمیته مشترک و نیز بر منصوب‌کردن افسران رابط بی‌طرف نظارت کنند. و توصیه‌های نهایی (گزارشم)، یعنی شماره‌های 5 و 6 ناظر بر امور بسیار اورژانسی است که هم‌چنان حل‌نشده باقی مانده‌اند و آن دسترسی به خدمات پزشکی است، شامل مترجمین قابل اعتماد است. بسیاری افراد بیمار در کمپ هستند که واقعاً به پشتیبانی صحیح پزشکی نیاز دارند. آنها این حق را دارند که به هر آن‌کس که فکر می‌کنند برایشان بهترین است، دسترسی پیدا کنند. و همچنین (موضوع) شبکهٴ برق کشوری؛ در حال حاظر هیچ ارتباطی با شبکهٴ برق کشوری وجود ندارد و لذا اکنون بسیاری اشکالات زیرساختی وجود دارد که به‌راحتی با وصل کمپ به شبکهٴ سراسری قابل حل است. وصل به شبکه سراسری البته به این معنی نیست که همیشه کمبود برق خواهید داشت ولی بهرحال خیلی بهتر از این‌که الآن است می‌باشد. هدف برپا ساختن یک شرایط قابل‌قبول است که به استاتوی انسانی و نیازهای ساکنان کمپ پاسخ بدهد.
اد ملکرت که تا قبل از انتصاب جنایتکار مارتین کوبلر، نمایندهٴ ویژه دبیرکل در عراق بود، در پاسخ به سؤالی درباره عدم اجرای مفاد یادداشت تفاهم بین دولت عراق و ملل‌متحد که مبنای انتقال اشرفی‌ها به لیبرتی به‌شمار می‌رود، چنین گفت:
هم‌اکنون بین ساکنان کمپ و آنهایی که مسؤل ادارهٴ کمپ هستند یعنی دولت عراق در درجه اول درباره اجرای یادداشت تفاهم یک قطع ارتباط وجود دارد. یادداشت تفاهم در واقع عامل کلیدی در جابه‌جایی بود که ساکنان کمپ اشرف از آن بنا‌به‌دلایل درستی، بسیار اکراه داشتند. هم‌چنان‌که ما می‌بینیم، بسیاری از عناصر یادداشت تفاهم هنوز معوق مانده یا خیلی ساده اجرا نشده است. من فکر می‌کنم، با توجه به همهٴ همکاریهای بین‌المللی موجود با دولت عراق، امروز بیش از هر زمانی، وقت آن است که این محقق شود. کمیته مشترک بر مبنای این ایده ارائه شده است.
نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل ملل‌متحد در عراق درباره ضرورت اعلام لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی اضافه کرد:
این در درجه اول در دستان کمیساریای عالی پناهندگان است، ولی آنها پیشاپیش درباره خواست اعلام کمپ لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی کاملاً روشن بوده‌اند و به‌طور ضمنی درباره احتمال اجرای آن. کمیساریا در فاصلهٴ زمانی اخیر خیلی فعال بوده تا واقعاً استاتوی پناهندگی فردی افراد کمپ را بر مبنای روند استاندارد ارزیابی کند. بنابراین هم‌اکنون کمبود موجود، توافق دولت عراق است و این همچنین یک موضوع احتیاط است و به‌رسمیت شناختن اهمیت همکاری بین‌المللی، همچنین اذعان به التزامات دولت عراق تحت التزامات قانون بین‌المللی ملل‌متحد در مورد پناهندگان و کمکهای انسانی و من فکر می‌کنم که با یک دیالوگ باز و یا از طریق یک دیالوگ باز بین جامعه بین‌المللی در بغداد و دولت عراق، توافق بر سر آن باید امکان‌پذیر بشود و در ضمن این یک گام مهم برای به‌رسمیت‌شناختن این وضعیت خاص و لزوم اجرای استانداردهای بین‌المللی خواهد بود.
