با کمال تأثر و تأسف مطلع شدیم که دکتر نادر تسلیمی اشرف‌نشان پرشور و یار ویاور فداکار مجاهدان اشرفی، روز سه‌شنبه 13ژانویه برابر با 23 دیماه، به‌دنبال یک جنگ سخت چندین ماهه با بیماری سرطان در بیمارستانی در شهر دارمشتات آلمان در گذشت و جاودانه شد.
نادر که در شهر ورامین بدنیا آمد، در دانشگاه تهران تحصیلاتش را ادامه داد و از همان زمان فعالیتهایش در کسوت یک میلیشیای پرشور در هواداری از مجاهدین شروع کرد و بارها توسط چماقداران خمینی مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفت و ماهها تا قبل از سی خرداد، در زندان در اسارت به‌سر برد.
برادر کوچکتر او، نوذر تسلیمی که از میلیشیای پرشور دانش آموزی بود، در سالهای ابتدای نبرد انقلابی با رژیم آخوندی، توسط پاسداران تباهی دستگیر و در حالی‌که تنها 16سال داشت به دست دژخیمان خمینی اعدام شد و به‌شهادت رسید.
دکتر نادر تسلیمی در جریان اعتصاب‌غذای 72روزه سراسری هواداران مجاهدین در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکا و کانادا در اعتراض به تهاجم مزدوران جنایتکار نوری مالکی به اشرف در 19فروردین 1388 و همچنین در اعتصاب‌غذای 108روزه هواداران مجاهدین در برلین در اعتراض به قتل‌عام مجاهدین در اشرف در روز 10شهریور توسط مزدوران مالکی، به‌صورتی خستگی‌ناپذیر به‌عنوان پزشک اعتصاب‌غذاکنندگان در صحنه حضور داشت و به رسیدگی به وضعیت اعتصاب‌غذاکنندگان اشتغال داشت
او که در فعالیتهای سیاسی دفتر شورای ملی مقاومت ایران در برلین نقش به‌سزایی داشت، با مایه‌گذاری و برخوردهای متواضعانه و منش و رفتار انسانی و بسیار تأثیرگذار خود، همواره مخاطبانش را برای حمایت از مجاهدان اشرفی برمی‌انگیخت.
یار صدیق مجاهدین دکتر نادر تسلیمی، عشق عمیقی به رهبری مقاومت داشت، همواره از پیشتازان دفاع از حقوق مجاهدان اشرفی بود و در افشای اقدامات سرکوبگرانه رژیم و مزدورانش علیه مجاهدین در اشرف و لیبرتی، از هیچ تلاشی فرو گذار نمی‌کرد، آخرین سخنرانیش، در حالی که از بیماری رنج می‌برد، گواه تلاش و مجاهدت او تا به آخر است.
دکتر نادر تسلیمی، بعد از شنیدن پیام رهبر مقاومت به‌عنوان چراغ خاموش و عهد پرچم در حالی‌که در بستر بیماری بود، به این پیام لبیک گفت و با رهبری مقاومت برای محقق کردن سرنگونی چندین بار تجدید پیمان کرد و سرانجام هم تا به آخر بر این عهد و پیمانش استوار ماند.
عهد پرچم فروغ و آزادی در پاسخ به لبیک اشرفیان در لیبرتی
به‌عنوان یک اشرف‌نشان، موضع من در قبال عهد پرچم و لبیک تاریخی اشرفیان و مجاهدان در لیبرتی و سراسر جهان برای سرنگونی رژیم آخوندی این است:
تا نابودی رژیم ضدبشر ما باید مقاومت کنیم و استقامت کنیم. تا آنجا که همه مردم ایران از دست این رژیم خلاص شوند. همه مردم اعم از زندانیان سیاسی، زنان خیابانی، همه و همه و به‌خصوص بچه‌ها که آینده ایران هستند. این وظیفه ماست که آنها را از دست این رژیم آزاد کنیم. و مجاهدین خلق تنها پناه مردم بی‌پناه ایران هستند و تأکید می‌کنم که من تا به آخر خواهم جنگید.
می خواهم به برادر مسعود سلام کنم و با او پیمان ببندم که تا آخر خواهم جنگید. واقعیت این است که برادر مسعود با ما بسیار فاصله دارند. اما الآن هر بار بیشتر فکر می‌کنم که هر کدام از اعضای خانواده بزرگ مجاهدین مثل مسعود رجوی شده‌اند و می‌شوند. و واقعیت بزرگتر این است که این مسعود بود و هست که همه ما را در این مسیر پر پیچ و خم مبارزه یاری می‌دهد و هدایت می‌کند. این معجزه عصر و دوران ماست و من تا به آخر خواهم جنگید.
فقدان دکتر نادر تسلیمی، یار صمیمی و خستگی‌ناپذیر مجاهدین و مقاومت ایران را به خانواده تسلیمی، همسر و فرزندانش، به خانواده بزرگ مقاومت و به‌ویژه اشرف‌نشانها در آلمان تسلیت می‌گوییم.
نادر که در شهر ورامین بدنیا آمد، در دانشگاه تهران تحصیلاتش را ادامه داد و از همان زمان فعالیتهایش در کسوت یک میلیشیای پرشور در هواداری از مجاهدین شروع کرد و بارها توسط چماقداران خمینی مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفت و ماهها تا قبل از سی خرداد، در زندان در اسارت به‌سر برد.
برادر کوچکتر او، نوذر تسلیمی که از میلیشیای پرشور دانش آموزی بود، در سالهای ابتدای نبرد انقلابی با رژیم آخوندی، توسط پاسداران تباهی دستگیر و در حالی‌که تنها 16سال داشت به دست دژخیمان خمینی اعدام شد و به‌شهادت رسید.
دکتر نادر تسلیمی در جریان اعتصاب‌غذای 72روزه سراسری هواداران مجاهدین در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکا و کانادا در اعتراض به تهاجم مزدوران جنایتکار نوری مالکی به اشرف در 19فروردین 1388 و همچنین در اعتصاب‌غذای 108روزه هواداران مجاهدین در برلین در اعتراض به قتل‌عام مجاهدین در اشرف در روز 10شهریور توسط مزدوران مالکی، به‌صورتی خستگی‌ناپذیر به‌عنوان پزشک اعتصاب‌غذاکنندگان در صحنه حضور داشت و به رسیدگی به وضعیت اعتصاب‌غذاکنندگان اشتغال داشت
او که در فعالیتهای سیاسی دفتر شورای ملی مقاومت ایران در برلین نقش به‌سزایی داشت، با مایه‌گذاری و برخوردهای متواضعانه و منش و رفتار انسانی و بسیار تأثیرگذار خود، همواره مخاطبانش را برای حمایت از مجاهدان اشرفی برمی‌انگیخت.
یار صدیق مجاهدین دکتر نادر تسلیمی، عشق عمیقی به رهبری مقاومت داشت، همواره از پیشتازان دفاع از حقوق مجاهدان اشرفی بود و در افشای اقدامات سرکوبگرانه رژیم و مزدورانش علیه مجاهدین در اشرف و لیبرتی، از هیچ تلاشی فرو گذار نمی‌کرد، آخرین سخنرانیش، در حالی که از بیماری رنج می‌برد، گواه تلاش و مجاهدت او تا به آخر است.
دکتر نادر تسلیمی، بعد از شنیدن پیام رهبر مقاومت به‌عنوان چراغ خاموش و عهد پرچم در حالی‌که در بستر بیماری بود، به این پیام لبیک گفت و با رهبری مقاومت برای محقق کردن سرنگونی چندین بار تجدید پیمان کرد و سرانجام هم تا به آخر بر این عهد و پیمانش استوار ماند.
عهد پرچم فروغ و آزادی در پاسخ به لبیک اشرفیان در لیبرتی
به‌عنوان یک اشرف‌نشان، موضع من در قبال عهد پرچم و لبیک تاریخی اشرفیان و مجاهدان در لیبرتی و سراسر جهان برای سرنگونی رژیم آخوندی این است:
تا نابودی رژیم ضدبشر ما باید مقاومت کنیم و استقامت کنیم. تا آنجا که همه مردم ایران از دست این رژیم خلاص شوند. همه مردم اعم از زندانیان سیاسی، زنان خیابانی، همه و همه و به‌خصوص بچه‌ها که آینده ایران هستند. این وظیفه ماست که آنها را از دست این رژیم آزاد کنیم. و مجاهدین خلق تنها پناه مردم بی‌پناه ایران هستند و تأکید می‌کنم که من تا به آخر خواهم جنگید.
می خواهم به برادر مسعود سلام کنم و با او پیمان ببندم که تا آخر خواهم جنگید. واقعیت این است که برادر مسعود با ما بسیار فاصله دارند. اما الآن هر بار بیشتر فکر می‌کنم که هر کدام از اعضای خانواده بزرگ مجاهدین مثل مسعود رجوی شده‌اند و می‌شوند. و واقعیت بزرگتر این است که این مسعود بود و هست که همه ما را در این مسیر پر پیچ و خم مبارزه یاری می‌دهد و هدایت می‌کند. این معجزه عصر و دوران ماست و من تا به آخر خواهم جنگید.
فقدان دکتر نادر تسلیمی، یار صمیمی و خستگی‌ناپذیر مجاهدین و مقاومت ایران را به خانواده تسلیمی، همسر و فرزندانش، به خانواده بزرگ مقاومت و به‌ویژه اشرف‌نشانها در آلمان تسلیت می‌گوییم.
