اظهارات روز یکشنبه (14دی) روحانی در همایش اقتصاد، مبنی بر برگزاری همه‌پرسی، ولوله‌یی در رژیم به راه انداخته است. تا آنجا که به خود موضوع همه‌پرسی برمی‌گردد، روشن است که وقتی توسط سردمداران استبداد قرون‌وسطایی ولایت‌فقیه مطرح می‌شود، کلمه ذبح شده‌یی بیش نیست. اما تا جایی که به درون رژیم و جنگ قدرت باندها مربوط می‌شود، مطرح شدن همه‌پرسی، حاکی از عمق شکاف و مدار بی‌سابقه‌یی از شدت و حدت تضادهاست و صرف مطرح کردن آن، مانند ریختن بنزین روی این آتش جنگ باندی است. آن قدر که پاسدار شریعتمداری سخنگو و تیغکش مطبوعاتی خامنه‌ای، نمی‌تواند چند ساعت را تا درآمدن روزنامه‌اش صبر کند و جواب روحانی را فی‌الفور با تیزترین و تحقیرآمیزترین کلمات در خبرگزاری سپاه پاسداران می‌دهد و آن را به‌کلی مردود اعلام می‌کند.
اما چرا صرف به زبان آوردن آن توسط آخوند روحانی، چنین ولوله‌یی در رژیم ایجاد کرده و باند خامنه‌ای را این چنین برآشفته کرده است؟
جواب این است که چون روحانی برای اولین بار تلاش کرده است با مطرح کردن همه‌پرسی، ابزاری را برای دور زدن ولی‌فقیه ارتجاع، به‌نمایش بگذارد. دور زدن در چه زمینه‌ای؟ روحانی موضوع را مشخص نکرده اما روزنامه‌های باند خامنه‌ای نوشته‌اند که منظور روحانی همه‌پرسی بر سر پایان دادن به‌پرونده هسته‌یی است و به‌همین خاطر او را هدف شدیدترین حملات قرار داده‌اند.
بالابردن چماق همه‌پرسی توسط روحانی در واقع مکمل حرف رفسنجانی است که چند روز پیش ویدئوی آن را در سایت خودش گذاشته و در آن با تیزترین کلمات، خامنه‌ای را مورد طعنه و حمله قرار داده بود که «حسرت قدرت» دارد و «دل از قدرت» نمی‌کند و مثل کسانی است که «قدرت را برای خودشان ابدی و مادرزادی و ارث حساب می‌کنند».
روحانی در اظهارات 14دی، اشارات قابل‌توجه دیگری هم به خط و سیاست خود داشت، از جمله علاوه بر این‌که همهٴ گناه «فساد و رانت» و «عدم شفافیت» را به گردن باند ولی‌فقیه می‌انداخت گفت: «اقتصاد ما، هم به سیاست خارجی و هم به سیاست داخلی یارانه می‌دهد و خوب است که یک بار هم شده برعکس عمل کنیم و از سیاست داخلی و خارجی به اقتصاد یارانه بدهیم».
منظور او به‌روشنی هدف قرار دادن سیاستهای منطقه‌یی خامنه‌ای و دعوت او به سیاست آویختن به سرمایه‌داری غربی و فراهم کردن بستر برای سرمایه‌گذاریهای خارجی است که به‌زعم باند رفسنجانی ـ روحانی راه نجات رژیم از بن‌بستهای همه‌جانبهٴ کنونی است.
متقابلاً حملات گسترده و بی‌سابقه باند خامنه‌ای نشان می‌دهد که بلند کردن چماق همه‌پرسی برای دور زدن ولی‌فقیه در امری مثل سیاست اتمی را مرز سرخ دانسته و به‌هیچ‌وجه آن را تحمل نخواهند کرد. حرف باند خامنه‌ای این است که اصرار بر نقشه‌مسیر جام زهر باعث به‌خطر افتادن جدی کیان نظام ولایت‌فقیه می‌شود.
حالا سؤال این است خط و نقشهٴ مسیر کدام باند می‌تواند رژیم را از بن‌بست خارج سازد؟
اظهارات و در واقع اعترافهای یکی از مهره‌های باند رفسنجانی در مورد غوغای بلند کردن چماق همه‌پرسی به‌نوعی جواب به همین سؤال است: «مشکلات آقای روحانی نه در برگزاری رفراندوم است و نه با برگزاری رفراندوم هیچ‌یک از مشکلات ایشان سامان خواهد یافت. مشکل اساسی در وضعیت کلان سیاسی کشور است».
اما چرا صرف به زبان آوردن آن توسط آخوند روحانی، چنین ولوله‌یی در رژیم ایجاد کرده و باند خامنه‌ای را این چنین برآشفته کرده است؟
جواب این است که چون روحانی برای اولین بار تلاش کرده است با مطرح کردن همه‌پرسی، ابزاری را برای دور زدن ولی‌فقیه ارتجاع، به‌نمایش بگذارد. دور زدن در چه زمینه‌ای؟ روحانی موضوع را مشخص نکرده اما روزنامه‌های باند خامنه‌ای نوشته‌اند که منظور روحانی همه‌پرسی بر سر پایان دادن به‌پرونده هسته‌یی است و به‌همین خاطر او را هدف شدیدترین حملات قرار داده‌اند.
بالابردن چماق همه‌پرسی توسط روحانی در واقع مکمل حرف رفسنجانی است که چند روز پیش ویدئوی آن را در سایت خودش گذاشته و در آن با تیزترین کلمات، خامنه‌ای را مورد طعنه و حمله قرار داده بود که «حسرت قدرت» دارد و «دل از قدرت» نمی‌کند و مثل کسانی است که «قدرت را برای خودشان ابدی و مادرزادی و ارث حساب می‌کنند».
روحانی در اظهارات 14دی، اشارات قابل‌توجه دیگری هم به خط و سیاست خود داشت، از جمله علاوه بر این‌که همهٴ گناه «فساد و رانت» و «عدم شفافیت» را به گردن باند ولی‌فقیه می‌انداخت گفت: «اقتصاد ما، هم به سیاست خارجی و هم به سیاست داخلی یارانه می‌دهد و خوب است که یک بار هم شده برعکس عمل کنیم و از سیاست داخلی و خارجی به اقتصاد یارانه بدهیم».
منظور او به‌روشنی هدف قرار دادن سیاستهای منطقه‌یی خامنه‌ای و دعوت او به سیاست آویختن به سرمایه‌داری غربی و فراهم کردن بستر برای سرمایه‌گذاریهای خارجی است که به‌زعم باند رفسنجانی ـ روحانی راه نجات رژیم از بن‌بستهای همه‌جانبهٴ کنونی است.
متقابلاً حملات گسترده و بی‌سابقه باند خامنه‌ای نشان می‌دهد که بلند کردن چماق همه‌پرسی برای دور زدن ولی‌فقیه در امری مثل سیاست اتمی را مرز سرخ دانسته و به‌هیچ‌وجه آن را تحمل نخواهند کرد. حرف باند خامنه‌ای این است که اصرار بر نقشه‌مسیر جام زهر باعث به‌خطر افتادن جدی کیان نظام ولایت‌فقیه می‌شود.
حالا سؤال این است خط و نقشهٴ مسیر کدام باند می‌تواند رژیم را از بن‌بست خارج سازد؟
اظهارات و در واقع اعترافهای یکی از مهره‌های باند رفسنجانی در مورد غوغای بلند کردن چماق همه‌پرسی به‌نوعی جواب به همین سؤال است: «مشکلات آقای روحانی نه در برگزاری رفراندوم است و نه با برگزاری رفراندوم هیچ‌یک از مشکلات ایشان سامان خواهد یافت. مشکل اساسی در وضعیت کلان سیاسی کشور است».
