رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر رژیم در تهران اعتراف کرده است آمار جمعیت کودکان خیابانی رو به افزایش است، و آمار دقیقی از کودکان کار و خیابانی در دست نیست و این موضوع رسیدگی به کودکان کار و خیابانی را مشکل می‌کند. (مردم‌سالاری 29آذر93)
البته اگر آمار دقیقی هم از کودکان کار و خیابانی وجود می‌داشت مشکلی را حل نمی‌کرد و وضعیت این کودکان هم‌چنان تأسفبار بود. زیرا وجود آسیبهای اجتماعی از جمله موضوع کودکان کار و کودکان خیابانی و افزایش آمار آنها، نتیجه حاکمیت منفور ولایت‌فقیه و چپاول اموال مردم ایران توسط سردمداران و کارگزاران آن است.
در کنار بحران فراگیر اقتصادی و فقر گسترده، رژیم آخوندی با بالا بردن شهریه مدارس و افزایش محدودیت تحصیلی برای کودکان، عملاً زمینه گسترش هرچه بیشتر این پدیده را فراهم می‌کند.
وزارت آموزش وپرورش رژیم با افزایش شهریه‌های اجباری دانش‌آموزان مهاجر افغان، زمینه‌يی را فراهم کرده است تا بسیاری از کودکان و نوجوانان افغان از ادامه تحصیل محروم شوند. در سال تحصیلی جاری وزارت آموزش وپرورش دولت آخوند حسن روحانی شهریه دانش‌آموزان پناهنده را سه برابر افزایش داده در شرایطی که خانواده‌های این دانش‌آموزان از اقشار کارگر و آسیب‌پذیر جامعه هستند و به‌دلیل فقر و بیکاری که دامنگیر اکثر خانواده‌های آنان است، این خانواده‌ها توان پرداخت مبالغ کلان برای شهریه فرزندانشان را ندارند.
به گفته عضو شورای مرکزی جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان ”آمار بچه‌های بازمانده از تحصیل در سال ۹۰-۹۱ نشان می‌دهد بیش از هفت میلیون کودک ایرانی بازمانده از تحصیل داریم. به همه اینها وضعیت کودکان مهاجر را هم می‌توانیم اضافه کنیم که به مراتب بد‌تر است. .“.. (روزنامه جهان صنعت29آذر93)
در چنین شرایطی آینده هولناک کودکان کار و خیابانی قابل پیش‌بینی است و درآینده بسیار نزدیک، هم پای ارتش بیکاران، فقیران و گرسنگان، شاهد ارتش کودکان کار و خیابانی نیز خواهیم بود.
فشار رژیم آخوندی برخانواده‌های مهاجر افغان وکودکانشان در زمینه افزایش شهریه کودکان در حالی است که کنوانسیون جهانی حقوق کودک که رژیم ایران هم به آن پیوسته در چند ماده مختلف به حق آموزش برابر برای کودکان تحت هر شرایطی تأکید کرده است ”دولتهای طرف کنوانسیون باید حق کودک را نسبت به آموزش و پرورش به‌رسمیت بشناسند و برای دستیابی تدریجی به این حق و بر اساس ایجاد فرصتهای مساوی، اقدامات معمول را انجام دهند“.
تحت فشار قرار دادن خانواده‌ها و کودکان افغانی در شرایطی است که در مدارس نسبت به این کودکان نیز تبعیض اعمال می‌شود و در موارد بسیاری مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند که به نظر می‌رسد این یک سیاست رسمی و ضد‌مردمی از طرف کارگزاران رژیم در آموزش وپرورش است تا این کودکان و خانواده‌هایشان عاصی شوند و از خیر تحصیل بگذرند.
روزنامه شهروند روز سه‌شنبه ۲۵ آذر 93 گزارش داد که یکی از عوامل رژیم در یکی از مدارس پاکدشت که ویژه افغانها است چهار دانش‌آموز را که کتابشان را همراه نداشته‌اند وادار کرده به سرویسهای بهداشتی مدرسه بروند و دستشان را در کاسه توالت دستشویی فرو کنند.
وضعیت نامناسب آموزش کودکان مهاجر، افزایش کودکان کارو خیابانی و... تنها ظلم و جنایتی نیست که رژیم آخوندی بر کودکان روا می‌دارد. اعدام کودکان نیز یکی پلیدترین جنایاتی است که رژیم مرتکب آن می‌شود.
در پیشنهادهای ارائه شده از سوی ۱۰۸ کشور جهان به رژیم ایران در جهت رعایت حقوق‌بشر موارد متعددی است ،یکی از این موارد لغو اعدام کودکان است که رژیم آخوندی تا کنون از پذیرش آن سرباز زده است و هم‌چنان این رویه ضدبشری را ادامه می‌دهد.
البته اگر آمار دقیقی هم از کودکان کار و خیابانی وجود می‌داشت مشکلی را حل نمی‌کرد و وضعیت این کودکان هم‌چنان تأسفبار بود. زیرا وجود آسیبهای اجتماعی از جمله موضوع کودکان کار و کودکان خیابانی و افزایش آمار آنها، نتیجه حاکمیت منفور ولایت‌فقیه و چپاول اموال مردم ایران توسط سردمداران و کارگزاران آن است.
در کنار بحران فراگیر اقتصادی و فقر گسترده، رژیم آخوندی با بالا بردن شهریه مدارس و افزایش محدودیت تحصیلی برای کودکان، عملاً زمینه گسترش هرچه بیشتر این پدیده را فراهم می‌کند.
وزارت آموزش وپرورش رژیم با افزایش شهریه‌های اجباری دانش‌آموزان مهاجر افغان، زمینه‌يی را فراهم کرده است تا بسیاری از کودکان و نوجوانان افغان از ادامه تحصیل محروم شوند. در سال تحصیلی جاری وزارت آموزش وپرورش دولت آخوند حسن روحانی شهریه دانش‌آموزان پناهنده را سه برابر افزایش داده در شرایطی که خانواده‌های این دانش‌آموزان از اقشار کارگر و آسیب‌پذیر جامعه هستند و به‌دلیل فقر و بیکاری که دامنگیر اکثر خانواده‌های آنان است، این خانواده‌ها توان پرداخت مبالغ کلان برای شهریه فرزندانشان را ندارند.
به گفته عضو شورای مرکزی جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان ”آمار بچه‌های بازمانده از تحصیل در سال ۹۰-۹۱ نشان می‌دهد بیش از هفت میلیون کودک ایرانی بازمانده از تحصیل داریم. به همه اینها وضعیت کودکان مهاجر را هم می‌توانیم اضافه کنیم که به مراتب بد‌تر است. .“.. (روزنامه جهان صنعت29آذر93)
در چنین شرایطی آینده هولناک کودکان کار و خیابانی قابل پیش‌بینی است و درآینده بسیار نزدیک، هم پای ارتش بیکاران، فقیران و گرسنگان، شاهد ارتش کودکان کار و خیابانی نیز خواهیم بود.
فشار رژیم آخوندی برخانواده‌های مهاجر افغان وکودکانشان در زمینه افزایش شهریه کودکان در حالی است که کنوانسیون جهانی حقوق کودک که رژیم ایران هم به آن پیوسته در چند ماده مختلف به حق آموزش برابر برای کودکان تحت هر شرایطی تأکید کرده است ”دولتهای طرف کنوانسیون باید حق کودک را نسبت به آموزش و پرورش به‌رسمیت بشناسند و برای دستیابی تدریجی به این حق و بر اساس ایجاد فرصتهای مساوی، اقدامات معمول را انجام دهند“.
تحت فشار قرار دادن خانواده‌ها و کودکان افغانی در شرایطی است که در مدارس نسبت به این کودکان نیز تبعیض اعمال می‌شود و در موارد بسیاری مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند که به نظر می‌رسد این یک سیاست رسمی و ضد‌مردمی از طرف کارگزاران رژیم در آموزش وپرورش است تا این کودکان و خانواده‌هایشان عاصی شوند و از خیر تحصیل بگذرند.
روزنامه شهروند روز سه‌شنبه ۲۵ آذر 93 گزارش داد که یکی از عوامل رژیم در یکی از مدارس پاکدشت که ویژه افغانها است چهار دانش‌آموز را که کتابشان را همراه نداشته‌اند وادار کرده به سرویسهای بهداشتی مدرسه بروند و دستشان را در کاسه توالت دستشویی فرو کنند.
وضعیت نامناسب آموزش کودکان مهاجر، افزایش کودکان کارو خیابانی و... تنها ظلم و جنایتی نیست که رژیم آخوندی بر کودکان روا می‌دارد. اعدام کودکان نیز یکی پلیدترین جنایاتی است که رژیم مرتکب آن می‌شود.
در پیشنهادهای ارائه شده از سوی ۱۰۸ کشور جهان به رژیم ایران در جهت رعایت حقوق‌بشر موارد متعددی است ،یکی از این موارد لغو اعدام کودکان است که رژیم آخوندی تا کنون از پذیرش آن سرباز زده است و هم‌چنان این رویه ضدبشری را ادامه می‌دهد.
