پس از شکست مذاکرات مسقط، سران، مهره‌ها و رسانه‌های نظام ولایت، مستمراً صحبت از زیاده‌خواهی طرف مقابل در مذاکرات، خصوصاً آمریکا می‌کنند.
مفهوم بی‌پرده این سخنان سران و مهره‌های نظام این است که رژیم تا آنجا که ممکن است، در مذاکرات، با خفت و خواری به شرایط طرف مقابل تن داده است و از مواضع نظام، عقب‌نشینی کرده است، اما به‌رغم این وضعیت، این طرف مقابل است که هل من مزید (زیاده‌خواهی) می‌طلبد و از رژیم عقب‌نشینی بیشتری می‌خواهد.
دراین زمینه سخنان آخوند حسن روحانی در جلسه هیأت دولتش قابل‌توجه است، آنجا که با آه وناله می‌گوید: ”ایران تلاشهای خودش را انجام داده، تعاملهای لازم را انجام داده. تعدیلهای لازم را درخواستهای خودش مد نظر قرار داده، امیدواریم از این فرصت باقیمانده کشورهای 5+1 به‌ویژه آمریکا که گاهی در بعضی از صحبتها دنبال زیاده‌خواهیهای ناحق و نابجا و نادرست هست، در مسیر درست همه قرار بگیرند“. (تلویزیون شبکه یک 21مرداد 93)
کیهان خامنه‌ای نیز چند وقت پیش ازقول کارشناسان آمریکا نوشت که هدف آمریکا در مذاکرات هسته‌یی نمادین کردن برنامه هسته رژیم است.
محمد سرافراز رئیس جدید صدا و سیمای آخوندی نیز با سوز و گداز می‌گوید: ”احتمال این‌که مذاکرات به نتیجه نرسد بیشتر است و این به دلیل زیاده‌خواهی آمریکا و بی‌اعتمادی ما به آنها است“. (رسالت24آبان 93)
کیهان خامنه‌ای نیز از قول شمخانی می‌نویسد: ”ایران به‌طور قطع در جریان مذاکرات هسته‌یی، تعهداتی فراتر از ان.پی.تی را نخواهد پذیرفت“ (کیهان22آبان 93)
آخوند روحانی و شمخانی فقط یک وجه از زیاده‌خواهی طرف مقابل را بیان می‌کنند در حالی که از نظر مقامات رژیم ولایت‌فقیه این زیاده‌خواهی چند وجهی است و یکی از وجوه آن بحث هسته‌یی و ”نمایشی شدن برنامه هسته‌یی“ رژیم است. وجه دیگری که به آن اعتراف می‌کنند این است که علاوه بر موضوع هسته‌یی، طرف مقابل از نظام می‌خواهد که دستش را در بعضی از کشورهای منطقه به‌ویژه سوریه، عراق و لبنان کوتاه کند که شمخانی آن را از خط قرمز‌های نظام می‌داند: ”شمخانی... شکل‌گیری بحران فزاینده در منطقه و ظهور موج سوم تروریسم را ناشی از تلاش غرب و به‌ویژه آمریکا برای شکل دهی هندسه سیاسی جدید در خاورمیانه، فارغ از واقعیتها و ضرورتهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ذکر کرد“ (کیهان22آبان)
حرف پاسدار شمخانی در مورد ”شکل دهی هندسه سیاسی جدید درخاورمیانه“ به‌وضوح هراس نظام از ائتلاف بین‌المللی وع ملکرد این ائتلاف علیه منافع رژیم آخوندی و عمق استراتژیک آن را بیان می‌کند
وجه دیگری از این زیاده‌خواهی را روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنه‌ای 21آبان 93 درمقاله‌یی در مورد نتیجه گفتگوهای مسقط نوشته است: ”اگر در زمینه گفت و گوهای هسته‌یی نگرانی‌هایی وجود داشته باشد، به‌خاطر این است که روند اتخاذ سیاستهای آمریکا در مذاکرات، شتاب گرفته است و این شتاب بیشتر به سود آمریکا است. شنیده شده است که آمریکاییها، لغو نهایی تحریمها را به تعیین تکلیف برنامه موشکی ایران، اجرای طولانی‌مدت پروتکل الحاقی و گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مبنی بر حل موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) مشروط کرده‌اند“.
به نظر می‌رسد سران و رسانه‌های نظام ولایت از مفهوم زیاده‌خواهی تلقی واحدی دارند و مفهوم آن این است که نظام اضافه بر جام زهر هسته‌یی، باید جام زهر منطقه‌یی، موشکی و حقوق‌بشر را نیز نوش جان کند.
تمامی هراس نظام ولایت و به‌خصوص شخص ولی‌فقیه نیز از این است که نوشیدن جام زهر هسته‌یی سرمنشا جام زهرهای دیگر باشد.
نگرانی و هراسی که دور از واقعیت نیست و رژیم مجبور است یا پای زهرخوران کامل بیاید و یا بپذیرد که رودرروی جامعه بین‌الملل وارد تشدید درگیری و تحریمهای کمرشکن بیشتری بشود.
مفهوم بی‌پرده این سخنان سران و مهره‌های نظام این است که رژیم تا آنجا که ممکن است، در مذاکرات، با خفت و خواری به شرایط طرف مقابل تن داده است و از مواضع نظام، عقب‌نشینی کرده است، اما به‌رغم این وضعیت، این طرف مقابل است که هل من مزید (زیاده‌خواهی) می‌طلبد و از رژیم عقب‌نشینی بیشتری می‌خواهد.
دراین زمینه سخنان آخوند حسن روحانی در جلسه هیأت دولتش قابل‌توجه است، آنجا که با آه وناله می‌گوید: ”ایران تلاشهای خودش را انجام داده، تعاملهای لازم را انجام داده. تعدیلهای لازم را درخواستهای خودش مد نظر قرار داده، امیدواریم از این فرصت باقیمانده کشورهای 5+1 به‌ویژه آمریکا که گاهی در بعضی از صحبتها دنبال زیاده‌خواهیهای ناحق و نابجا و نادرست هست، در مسیر درست همه قرار بگیرند“. (تلویزیون شبکه یک 21مرداد 93)
کیهان خامنه‌ای نیز چند وقت پیش ازقول کارشناسان آمریکا نوشت که هدف آمریکا در مذاکرات هسته‌یی نمادین کردن برنامه هسته رژیم است.
محمد سرافراز رئیس جدید صدا و سیمای آخوندی نیز با سوز و گداز می‌گوید: ”احتمال این‌که مذاکرات به نتیجه نرسد بیشتر است و این به دلیل زیاده‌خواهی آمریکا و بی‌اعتمادی ما به آنها است“. (رسالت24آبان 93)
کیهان خامنه‌ای نیز از قول شمخانی می‌نویسد: ”ایران به‌طور قطع در جریان مذاکرات هسته‌یی، تعهداتی فراتر از ان.پی.تی را نخواهد پذیرفت“ (کیهان22آبان 93)
آخوند روحانی و شمخانی فقط یک وجه از زیاده‌خواهی طرف مقابل را بیان می‌کنند در حالی که از نظر مقامات رژیم ولایت‌فقیه این زیاده‌خواهی چند وجهی است و یکی از وجوه آن بحث هسته‌یی و ”نمایشی شدن برنامه هسته‌یی“ رژیم است. وجه دیگری که به آن اعتراف می‌کنند این است که علاوه بر موضوع هسته‌یی، طرف مقابل از نظام می‌خواهد که دستش را در بعضی از کشورهای منطقه به‌ویژه سوریه، عراق و لبنان کوتاه کند که شمخانی آن را از خط قرمز‌های نظام می‌داند: ”شمخانی... شکل‌گیری بحران فزاینده در منطقه و ظهور موج سوم تروریسم را ناشی از تلاش غرب و به‌ویژه آمریکا برای شکل دهی هندسه سیاسی جدید در خاورمیانه، فارغ از واقعیتها و ضرورتهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ذکر کرد“ (کیهان22آبان)
حرف پاسدار شمخانی در مورد ”شکل دهی هندسه سیاسی جدید درخاورمیانه“ به‌وضوح هراس نظام از ائتلاف بین‌المللی وع ملکرد این ائتلاف علیه منافع رژیم آخوندی و عمق استراتژیک آن را بیان می‌کند
وجه دیگری از این زیاده‌خواهی را روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنه‌ای 21آبان 93 درمقاله‌یی در مورد نتیجه گفتگوهای مسقط نوشته است: ”اگر در زمینه گفت و گوهای هسته‌یی نگرانی‌هایی وجود داشته باشد، به‌خاطر این است که روند اتخاذ سیاستهای آمریکا در مذاکرات، شتاب گرفته است و این شتاب بیشتر به سود آمریکا است. شنیده شده است که آمریکاییها، لغو نهایی تحریمها را به تعیین تکلیف برنامه موشکی ایران، اجرای طولانی‌مدت پروتکل الحاقی و گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مبنی بر حل موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) مشروط کرده‌اند“.
به نظر می‌رسد سران و رسانه‌های نظام ولایت از مفهوم زیاده‌خواهی تلقی واحدی دارند و مفهوم آن این است که نظام اضافه بر جام زهر هسته‌یی، باید جام زهر منطقه‌یی، موشکی و حقوق‌بشر را نیز نوش جان کند.
تمامی هراس نظام ولایت و به‌خصوص شخص ولی‌فقیه نیز از این است که نوشیدن جام زهر هسته‌یی سرمنشا جام زهرهای دیگر باشد.
نگرانی و هراسی که دور از واقعیت نیست و رژیم مجبور است یا پای زهرخوران کامل بیاید و یا بپذیرد که رودرروی جامعه بین‌الملل وارد تشدید درگیری و تحریمهای کمرشکن بیشتری بشود.
