مجاهد صدیق فریده ونایی از مسئولان ارزنده سازمان مجاهدین خلق ایران و از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی، روز چهارشنبه 14آبان 1393 پس از یک عمل سنگین جراحی، در اثر ایست قلبی در بیمارستان در آلبانی به شهیدان محاصره ضدانسانی پزشکی در اشرف و لیبرتی پیوست.
خواهر مجاهد فریده ونایی، عضو شورای ملی مقاومت ایران، متولد 1342، زندانی سیاسی با 36سال سابقه مبارزاتی و تشکیلاتی، در فاصله سالهای 1360 تا 1365 دو بار دستگیر و بیش از 4سال را در شکنجه‌گاههای اوین و قزل‌حصار مقاومت کرد در حالی‌که به‌طور مستمر تحت انواع فشارها قرار داشت.
با این همه، پس از اعلام تأسیس ارتش آزادیبخش ملی در سال 1366، خود را بلادرنگ از تهران، با قبول همه خطرها از مسیر پاکستان به اشرف رساند.
مجاهد خلق فریده ونایی در عملیات فروغ جاویدان به‌شدت مجروح شد و بینایی چشم چپ را از دست داد.
علاوه بر این، در سالهای پایداری و محاصره ضدانسانی در اشرف و لیبرتی از بیماری سرطان رنج می‌برد و دژخیمان مالکی تا آنجا که توانستند در معالجه و مداوای او کارشکنی و اخلال کردند و شکایتهای مجاهدین به سازمان ملل و مقامات آمریکایی در این باره به جایی نرسید.
سرانجام، این مجاهد صبور و مقاوم، با تلاشهای بی‌وقفه وکلا و مشاوران حقوقی و نمایندگان اشرف و لیبرتی، در مارس 2014 (اواخر اسفند 92) برای معالجه به آلبانی منتقل شد و چهار بار پیاپی در بیمارستان بستری گردید. در آخرین نوبت که 16روز بطول انجامید به مدت 7ساعت تحت عمل سنگین جراحی قرار گرفت اما پس از عمل، در اثر ایست قلبی جان به جان آفرین سپرد و روز بعد از عاشورا به کاروان مجاهدان صدیق و شهید پیوست.
خواهر مجاهد فریده ونایی، عضو شورای ملی مقاومت ایران، متولد 1342، زندانی سیاسی با 36سال سابقه مبارزاتی و تشکیلاتی، در فاصله سالهای 1360 تا 1365 دو بار دستگیر و بیش از 4سال را در شکنجه‌گاههای اوین و قزل‌حصار مقاومت کرد در حالی‌که به‌طور مستمر تحت انواع فشارها قرار داشت.
با این همه، پس از اعلام تأسیس ارتش آزادیبخش ملی در سال 1366، خود را بلادرنگ از تهران، با قبول همه خطرها از مسیر پاکستان به اشرف رساند.
مجاهد خلق فریده ونایی در عملیات فروغ جاویدان به‌شدت مجروح شد و بینایی چشم چپ را از دست داد.
علاوه بر این، در سالهای پایداری و محاصره ضدانسانی در اشرف و لیبرتی از بیماری سرطان رنج می‌برد و دژخیمان مالکی تا آنجا که توانستند در معالجه و مداوای او کارشکنی و اخلال کردند و شکایتهای مجاهدین به سازمان ملل و مقامات آمریکایی در این باره به جایی نرسید.
سرانجام، این مجاهد صبور و مقاوم، با تلاشهای بی‌وقفه وکلا و مشاوران حقوقی و نمایندگان اشرف و لیبرتی، در مارس 2014 (اواخر اسفند 92) برای معالجه به آلبانی منتقل شد و چهار بار پیاپی در بیمارستان بستری گردید. در آخرین نوبت که 16روز بطول انجامید به مدت 7ساعت تحت عمل سنگین جراحی قرار گرفت اما پس از عمل، در اثر ایست قلبی جان به جان آفرین سپرد و روز بعد از عاشورا به کاروان مجاهدان صدیق و شهید پیوست.
از این پیشتر، خواهر بزرگتر او، مجاهد قهرمان گیتی ونایی همراه با همسرش، مجاهد خلق بیژن سوداگری در سال 1360 پس از تحمل شکنجه‌های بسیار در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه توسط دژخیمان خمینی اعدام شده بودند.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی، فقدان مجاهد صدیق فریده ونایی را که بیست و دومین شهید محاصره ضدانسانی پزشکی در اشرف و لیبرتی محسوب می‌شود، به مجاهدان آزادی در لیبرتی و همه اعضا و پشتیبانان شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران تسلیت گفت و افزود: خواهر عزیزم فریده ونایی با متانت، وارستگی و سلوک برجسته‌یی که همه را تحت تأثیر قرار می‌داد، نمونه‌یی از زن انقلابی مجاهد خلق است که چشم‌انداز رهایی زن ایرانی و جهان تازه‌یی از مناسبات عاری از ستم و بهره‌کشی را نوید می‌دهد. او از میان ما پر کشید اما با ارزشها و فضیلتهایی که مبشر آن بود، هم‌چنان در صفوف خواهران و برادرانش باقی است و تکثیر می‌شود.
مبارزه پرشور او در دوران مبارزات افشاگرانه سیاسی علیه خمینی ضدبشر، بیش از 4سال اسارت و مقاومت در شکنجه‌گاههای ولایت‌فقیه، و رزم بی‌امانش به‌عنوان یک فرمانده لایق ارتش آزادی، و مسئولیتهای گوناگون او در بخشهای مختلف سازمان، از جمله به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان برنامه‌های سیمای آزادی، در زمره افتخارات زن ایرانی است.
