مقامها و رسانه‌های رژیم اظهارنظرها و مطالب متفاوت و متناقضی را در مورد مذاکرات هسته‌یی مطرح می‌کنند. رسانه‌های باند ولی‌فقیه فغانشان به آسمان است که گویا توافقاتی شده است اما باند رفسنجانی- روحانی آن را از چشم باند خامنه‌ای پوشیده نگاه می‌دارند.
کیهان ولی‌فقیه (5آبان) در مقاله‌یی ضمن شکوه و شکایت از مخفی‌کاری تیم مذاکره هسته‌یی محتوای ذلت‌بار توافقی را برملا کرده و به‌نقل از روزنامه لس‌آنجلس تایمز نوشت: ”به نظر می‌رسد اکنون با تداوم همان شیب نه چندان ملایم، به‌دنبال هر چه مینیاتوری و کاریکاتوری‌تر کردن برنامه هسته‌یی ایران هستند به‌نحوی که با بر جای ماندن دکوری از این تأسیسات چنین القا شود که از خط قرمزها عبور نشده است!“ .
همین روزنامه دو روز بعد خبر از عدم رسیدن به توافق می‌دهد و از قول مشاور تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی آمریکا می‌نویسد: ”احتمال دستیابی به توافق دائم با ایران نزدیک به صفر است“. (کیهان7آبان 93)
روزنامه سیاست روز یکی دیگر از روزنامه‌های باند خامنه‌ای ازقول علیرضا زاکانی از نمایندگان این باند در مجلس رژیم می‌نویسد: ”طبق اخبار رسیده توافقات بین هیأت ایرانی و آمریکایی نهایی شده است. اخبار واصله حکایت از عبور از خطوط ترسیمی از سوی نظام در توافق ضمنی دارد، که بی‌شک منجر به تضییع حقوق ملت و پایمال شدن دستاوردهای هسته‌یی خواهد شد“.
این روزنامه به این ترتیب و به‌طور ضمنی این برآورد را می‌دهد که گویا در مورد توافق همه چیز تمام شده، اما از باند رفسنجانی- روحانی و تیم مذاکره‌کننده رژیم گلایه‌مند است که چرا در این مورد سکوت کرده است: ”اظهارات قابل تأمل این نماینده تهران در خصوص توافقات صورت گرفته در حالی مطرح شده است که باید از دستگاه دیپلوماسی و هیأت مذاکره‌کننده پرسید که آیا به واقع توافقی نهایی صورت گرفته؟ اگر چنین است پس سکوت دستگاه دیپلوماسی و عدم اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی برای مردم چرا صورت نگرفته است؟“ (سیاست روز7مرداد)
مرضیه افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه دولت روحانی، بلافاصله به اظهارات زاکانی واکنش نشان داد و گفت که تا کنون هیچ توافقی در هیچ موضوعی نشده و «تنها توافق موجود در مورد نام و عنوان توافق نهایی است که ”برنامه جامع اقدام مشترک“ است».
خبرگزاری فرانسه طی گزارشی ادعای زاکانی و واکنش سریع وزارت‌خارجه به آن را نشانه «تنش در داخل رژیم ایران» در مورد مذاکرات اتمی دانسته است.
در یک خبر متناقض دیگر روزنامه سیاست روز (7آبان 93) از قول یک دیپلومات غربی نزدیک به روند مذاکرات هسته‌یی می‌نویسد: ”بسیار بعید است که طرفین تا ضرب‌الاجل سوم آذر (۲۴ نوامبر) به توافق جامع دست یابند“.
کیهان خامنه‌ای نیز ازقول عراقچی می‌نویسد: ”اینکه تحریمها باید برداشته شود اصلاً مبنای صحبت ما برای توافق در ژنو است و کلمه‌ای که به کار رفته لغو تحریمها است و ما به کمتر از این رضایت نمی‌دهیم. هیچ وقت یک اصل غنی‌سازی دکوری را قبول نمی‌کنیم. اصلاً قابل تصور نیست شما با یک برنامه غنی‌سازی دکوری بتوانید به میزان 190هزار سو برسید“.
همین تناقض‌گویی در میان رسانه‌های باند رفسنجانی- روحانی نیز مشاهده می‌شود. روزنامه آرمان (7آبان 93) از قول یکی از کارگزاران این باند می‌نویسد: ”پیشرفت خوبی در مذاکرات ایران با 5+1 صورت گرفته و دو طرف به‌خوبی موارد اختلافی را شناسایی کرده‌اند که در این راستا، راه کارها و پیشنهادات مختلفی برای حل اختلافات در مذاکرات هسته‌یی مطرح شده که بخش عمده‌یی از آن حل شده است“.
اما همین فرد در چند جمله بعد از موارد اختلافی مهم و تاثیرگذار سخن به میان می‌آورد که: ”چون این موارد اختلافی مهم و تاثیرگذار است و می‌تواند روند کل مذاکرات را با مشکل و چالش مواجه کند، مذاکرات کمی با توقف و ایستایی مواجه شده است“.
اکنون این سؤال پیش می‌آید که در ورای اظهارات ضد و نقیض مقامات و رسانه‌های هر دو باند، واقعیت چیست؟
واقعیت این است که این ضد و نقیض گوییها، هم‌چنان که خبرگزاری فرانسه نیز به بیانی گفته بود، انعکاس بن‌بستی است که نظام در مورد مذاکرات هسته‌یی گرفتار آن است. زیرا همزمان با انزوای بین‌المللی و منطقه‌یی و شکل‌گیری ائتلافی که تعادل‌قوا را قویاً به زیان رژیم تغییر داده است، رژیم در مورد برنامه هسته‌یی درچنبره بن‌بست و تناقض گیر افتا ده است، تمامی دوگانه گوییهای رسانه‌ها و مقامات رژیم نیز از آن ناشی می‌شود.
واقعیت دیگر این است چنان‌چه توافق انجام بگیرد برنده نهایی توافق رژیم نیست زیرا در تعادل قوای کنونی منطقه‌یی چنین چشم‌اندازی و اساساً فرض آن خارج از محاسبات و معادلات معمول است. آثار و عواقب توافق جامعی که ضرر کننده آن رژیم باشد پیشاپیش مشخص است چنین توافقی، به‌مثابه زهری، رژیم را از سر تا پا و تا اعماق دچار شقه وشکاف خواهد کرد.
کیهان ولی‌فقیه (5آبان) در مقاله‌یی ضمن شکوه و شکایت از مخفی‌کاری تیم مذاکره هسته‌یی محتوای ذلت‌بار توافقی را برملا کرده و به‌نقل از روزنامه لس‌آنجلس تایمز نوشت: ”به نظر می‌رسد اکنون با تداوم همان شیب نه چندان ملایم، به‌دنبال هر چه مینیاتوری و کاریکاتوری‌تر کردن برنامه هسته‌یی ایران هستند به‌نحوی که با بر جای ماندن دکوری از این تأسیسات چنین القا شود که از خط قرمزها عبور نشده است!“ .
همین روزنامه دو روز بعد خبر از عدم رسیدن به توافق می‌دهد و از قول مشاور تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی آمریکا می‌نویسد: ”احتمال دستیابی به توافق دائم با ایران نزدیک به صفر است“. (کیهان7آبان 93)
روزنامه سیاست روز یکی دیگر از روزنامه‌های باند خامنه‌ای ازقول علیرضا زاکانی از نمایندگان این باند در مجلس رژیم می‌نویسد: ”طبق اخبار رسیده توافقات بین هیأت ایرانی و آمریکایی نهایی شده است. اخبار واصله حکایت از عبور از خطوط ترسیمی از سوی نظام در توافق ضمنی دارد، که بی‌شک منجر به تضییع حقوق ملت و پایمال شدن دستاوردهای هسته‌یی خواهد شد“.
این روزنامه به این ترتیب و به‌طور ضمنی این برآورد را می‌دهد که گویا در مورد توافق همه چیز تمام شده، اما از باند رفسنجانی- روحانی و تیم مذاکره‌کننده رژیم گلایه‌مند است که چرا در این مورد سکوت کرده است: ”اظهارات قابل تأمل این نماینده تهران در خصوص توافقات صورت گرفته در حالی مطرح شده است که باید از دستگاه دیپلوماسی و هیأت مذاکره‌کننده پرسید که آیا به واقع توافقی نهایی صورت گرفته؟ اگر چنین است پس سکوت دستگاه دیپلوماسی و عدم اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی برای مردم چرا صورت نگرفته است؟“ (سیاست روز7مرداد)
مرضیه افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه دولت روحانی، بلافاصله به اظهارات زاکانی واکنش نشان داد و گفت که تا کنون هیچ توافقی در هیچ موضوعی نشده و «تنها توافق موجود در مورد نام و عنوان توافق نهایی است که ”برنامه جامع اقدام مشترک“ است».
خبرگزاری فرانسه طی گزارشی ادعای زاکانی و واکنش سریع وزارت‌خارجه به آن را نشانه «تنش در داخل رژیم ایران» در مورد مذاکرات اتمی دانسته است.
در یک خبر متناقض دیگر روزنامه سیاست روز (7آبان 93) از قول یک دیپلومات غربی نزدیک به روند مذاکرات هسته‌یی می‌نویسد: ”بسیار بعید است که طرفین تا ضرب‌الاجل سوم آذر (۲۴ نوامبر) به توافق جامع دست یابند“.
کیهان خامنه‌ای نیز ازقول عراقچی می‌نویسد: ”اینکه تحریمها باید برداشته شود اصلاً مبنای صحبت ما برای توافق در ژنو است و کلمه‌ای که به کار رفته لغو تحریمها است و ما به کمتر از این رضایت نمی‌دهیم. هیچ وقت یک اصل غنی‌سازی دکوری را قبول نمی‌کنیم. اصلاً قابل تصور نیست شما با یک برنامه غنی‌سازی دکوری بتوانید به میزان 190هزار سو برسید“.
همین تناقض‌گویی در میان رسانه‌های باند رفسنجانی- روحانی نیز مشاهده می‌شود. روزنامه آرمان (7آبان 93) از قول یکی از کارگزاران این باند می‌نویسد: ”پیشرفت خوبی در مذاکرات ایران با 5+1 صورت گرفته و دو طرف به‌خوبی موارد اختلافی را شناسایی کرده‌اند که در این راستا، راه کارها و پیشنهادات مختلفی برای حل اختلافات در مذاکرات هسته‌یی مطرح شده که بخش عمده‌یی از آن حل شده است“.
اما همین فرد در چند جمله بعد از موارد اختلافی مهم و تاثیرگذار سخن به میان می‌آورد که: ”چون این موارد اختلافی مهم و تاثیرگذار است و می‌تواند روند کل مذاکرات را با مشکل و چالش مواجه کند، مذاکرات کمی با توقف و ایستایی مواجه شده است“.
اکنون این سؤال پیش می‌آید که در ورای اظهارات ضد و نقیض مقامات و رسانه‌های هر دو باند، واقعیت چیست؟
واقعیت این است که این ضد و نقیض گوییها، هم‌چنان که خبرگزاری فرانسه نیز به بیانی گفته بود، انعکاس بن‌بستی است که نظام در مورد مذاکرات هسته‌یی گرفتار آن است. زیرا همزمان با انزوای بین‌المللی و منطقه‌یی و شکل‌گیری ائتلافی که تعادل‌قوا را قویاً به زیان رژیم تغییر داده است، رژیم در مورد برنامه هسته‌یی درچنبره بن‌بست و تناقض گیر افتا ده است، تمامی دوگانه گوییهای رسانه‌ها و مقامات رژیم نیز از آن ناشی می‌شود.
واقعیت دیگر این است چنان‌چه توافق انجام بگیرد برنده نهایی توافق رژیم نیست زیرا در تعادل قوای کنونی منطقه‌یی چنین چشم‌اندازی و اساساً فرض آن خارج از محاسبات و معادلات معمول است. آثار و عواقب توافق جامعی که ضرر کننده آن رژیم باشد پیشاپیش مشخص است چنین توافقی، به‌مثابه زهری، رژیم را از سر تا پا و تا اعماق دچار شقه وشکاف خواهد کرد.
