وقتیکه واژه آدم معنی آدمو می‌باخت
یکی با جوهره عشق قامت عاشق می‌ساخت
وقتیکه نفس کشیدن طعم تلخ گریه می‌داد
یکی با نگاه پاکــش گل خنده هدیه می‌داد
سایهٴ سکوت و وحشت نطفه سازشو میذاشت
توی قلب هر چی عاشق بذرای خیزش میکاشت
تو با جوهر وجودت سرنوشتمو نوشتی
تو بودی پر از اراده گلمو از نو ســرشتی
تو خدای نسل عفت، تو عطوفت زمینی
تو صدای عشق و همت، تو شهامت آفرینی.
یکی با جوهره عشق قامت عاشق می‌ساخت
وقتیکه نفس کشیدن طعم تلخ گریه می‌داد
یکی با نگاه پاکــش گل خنده هدیه می‌داد
سایهٴ سکوت و وحشت نطفه سازشو میذاشت
توی قلب هر چی عاشق بذرای خیزش میکاشت
تو با جوهر وجودت سرنوشتمو نوشتی
تو بودی پر از اراده گلمو از نو ســرشتی
تو خدای نسل عفت، تو عطوفت زمینی
تو صدای عشق و همت، تو شهامت آفرینی.
