فرودگاهی هست که مرگ را به سوی سرزمینهای دیگر به پرواز در می‌آورد. فرودگاهی برای پرواز مرگ، فرودگاه خمینی.
روزنامه آلمانی زوددویچه روز5مرداد93 نوشت: ”سپاه پاسداران از فرودگاه خمینی تهران موشکهای کوتاه‌برد، خمپاره، موشکهای ضدتانک و ضدکشتی و مهمات برای گروه‌های شبه‌نظامی خاورمیانه ارسال می‌کند... نیروی قدس، واحد ویژه‌ی عملیات برون‌مرزی سپاه پاسداران، از طریق هواپیماهای باری و مسافربری داخلی و خارجی به کشورهای مورد نظر سلاح ارسال می‌کند“.
فرودگاه خمینی کی ساخته شد؟
مطالعات اولیه‌ی این فرودگاه در زمان شاه، سال 1346 آغاز و در سال 1351 به تصویب رسید. این فرودگاه در حدود 40 کیلومتری جنوب غرب تهران بین اتوبان تهران قم و ساوه قرار گرفته است. قرار بود فاز اول این فرودگاه، با ظرفیت 5ملیون و 400هزار مسافر با 120هزار تن بار در سال را داشته باشد. اما بعداً مثل همهٴ چیزهای دیگر که کاربرد ضدبشری پیدا می‌کند، در حاکمیت ولایت‌فقیه این فرودگاه مورد استفادهٴ صدور تروریسم و قاچاق و رفت و آمد دستجات توطئه‌گر برای ترورها و غیره پیدا کرد.
این فرودگاه توسط کنسرسیوم ترکی - اتریشی تاو ساخته و راه‌اندازی شد.
در اردیبهشت 83 در دوره‌ی ریاست‌جمهوری آخوند خاتمی این فرودگاه به نام دجال، یعنی خمینی افتتاح شد.
تعطیلی فرودگاه، چند ساعت بعد از افتتاح!
اجازه‌ی بهره‌برداری از فرودگاه تا دو سال به شرکت تاو واگذار شده بود. اما این فرودگاه چند ساعت پس از راه‌اندازی آن به بهانه‌ی ملاحظات امنیتی توسط سپاه پاسداران رژیم به اشغال نظامی درآمد.
سپاه در همان زمان در بیانیه‌یی اعلام کرد که این فرودگاه به‌دلیل ناکافی بودن تدابیر امنیتی و ایمنی‌اش باید بسته باشد! اما آن روی این سکة دلسوزی چه بود؟ در آن سال سپاه پاسداران هنگام اشغال فرودگاه خمینی و توقف پروازهای آن، 150تن از کارکنان ایرانی و 80تن از کارکنان شرکت ترک را هم اخراج کرد. علاوه بر آن، فضاحت بهم زدن قرارداد بین‌المللی با یک کشور همسایه را هم پذیرفت. یکی از دلایل حمله سپاه پاسداران به فرودگاه این بود که نتوانسته بود قرار داد پرمنفعت این فرودگاه را به دست بیاورد. یعنی دعوا بر سر چپاول و غارت بیشتر بین دستجات رژیم بود. علاوه بر آن، هدف، پیش‌بردن سیاست صدور و قاچاق سلاح کشتار جمعی و ممنوعه و پیش‌بردن سیاستهای تروریستی توسط سپاه بود.
تونل هوایی مرگ: از ایران به عراق و سوریه
در سپتامبر ۲۰۱۲ رویتر به نسخه‌ای از گزارش محرمانه‌ی یکی از سازمانهای اطلاعاتی غربی دست یافته بود که از ابعاد کمکهای تسلیحاتی و نظامی تهران به رژیم بشار اسد پرده برمی‌داشت. رویتر به‌نقل از این سند محرمانه نوشته بود، ایران از طریق عراق و با استفاده از هواپیماهای مسافربری، تقریباً روزانه دهها تن تجهیزات نظامی و تعداد زیادی از افراد سپاه پاسداران را به سوریه می‌فرستد. در این گزارش گفته می‌شد که ایران از راههای زمینی عراق نیز برای این منظور استفاده می‌کند. طبق این گزارش، ارسال اسلحه و مهمات از ایران به قصد تجهیز ارتش سوریه و شبه‌نظامیان حامی حکومت بشار اسد و حمایت از آنها در سرکوب مخالفان انجام می‌شود.
با این‌که دولت عراق همکاری با رژیم ایران برای ارسال اسلحه به سوریه با استفاده از حریم هوایی این کشور را تکذیب می‌کرد. اما رویتر در گزارش اطلاعاتی یاد شده نوشته بود که میان مقامهای ارشد بغداد و تهران توافق‌هایی صورت گرفته است که فرستادن تجهیزات نظامی به سوریه از طریق عراق را ممکن می‌کند.
انبار سلاح در آشیانهٴ هواپیما
روزنامه آلمانی زوددویچه در 5مرداد93 نوشت: اطلاعات سرویس‌های مخفی غربی می‌افزاید که واحدهای قدس از چندین ماه پیش یک آشیانه‌ی بزرگ این فرودگاه را در اختیار گرفته‌اند که در ضلع شرقی محوطه بزرگ فرودگاه قرار دارد. یک دیپلومات غربی که به اطلاعات سرویس‌های مخفی دسترسی داشته، به روزنامه زوددویچه گفته است که این آشیانه تا حدود دو سال پیش در اختیار شرکت هواپیمایی ایران‌ایر بود، ولی امروز از قرار معلوم به مرکز لجستیک و انبار تسلیحات سپاه پاسداران تبدیل شده است. تسلیحاتی که در این آشیانه انبار شده عبارت است از:
موشکهای کوتاه‌برد از نوع فتح ۱۱۰ که بیش از ۲۰۰ کیلومتر برد دارند،
موشکهای ضدکشتی از نوع ث ۸۰۲ ”نور“
موشکهای پدافندی هوایی و ضدتانک، خمپاره، سلاحهای کوچک و انواع مهمات.
این روزنامه می‌افزاید که از این زرادخانه سلاحهای مدرن به مقصد جنگ سوریه و برای گروه‌های شبه‌نظامی در لبنان، نه فقط درون هواپیماهای باری، بلکه همچنین در قسمت بار هواپیماهای مسافربری بارگیری می‌شود. به همین دلیل است که آمریکا نه فقط شرکت هواپیمایی دولتی ”ایران‌ایر“ ، بلکه بزرگترین شرکت خصوصی هوایی ”ماهان“ را نیز از سال ۲۰۱۱ در فهرست تحریمهای خود قرار داده است.
انفجاری که همه چیز را خراب کرد
لو رفتن موضوع در پی وقوع انفجاری بود که در اواسط ماه مه سال جاری (اواخر اردیبهشت‌ماه) در این آشیانه رخ داد، که احتمالاً ناشی از جابه‌جایی خمپاره‌ها بوده. بر اثر این انفجار دو تن از پاسداران زخمی شدند.
این انفجار آسیب چندانی به آشیانه وارد نیاورد، زیرا احتمالاً یک جعبه‌ی چاشنی‌ها منفجر شده بود. ولی این انفجار توجه سرویس‌های اطلاعات و مخفی را به این آشیانه جلب کرد و این گمان را برانگیخت که به احتمال زیاد از فرودگاه بین‌المللی خمینی تسلیحاتی قاچاق می‌شوند.
قاچاق سلاح از فرودگاههای بین‌المللی نقض تحریمهای سازمان ملل و ناقض مقررات سازمان بین‌المللی ترافیک هوایی غیرنظامی است که رژیم هم از جمله امضاکنندگان این پیمان هست.
ورود ممنوع!
روزنامه آلمانی زوددویچه (5مرداد93) نوشت: مقامهای آمریکایی گزارش داده‌اند که سپاه پاسداران همواره مانع از آن شده که خدمه‌ی هواپیما و پرسنل ایران‌ایر و دیگر شرکتهای هواپیمایی ایرانی از محموله‌های قسمت بار هواپیما بازدید کنند تا این مواد منفجره و تسلیحات بدون مانع و مزاحمتی بار هواپیماهای باری و مسافربری شوند. محموله‌های هواپیماهای ایرانی، بارها طبق قطعنامه‌های سازمان ملل، توسط کشور ثالث مورد بازرسی قرار گرفته‌اند و هر بار جنگ‌افزار و مهمات در میان بارها مشاهده شده است. این روزنامه می‌افزاید که سپاه قدس می‌خواهد با استفاده از این آشیانه احتمال کشف محموله‌های ارسالی به دمشق، بیروت و یا خارطوم را تقلیل دهد. ... گفته می‌شود بخش ویژه‌یی نیز در فرودگاه دمشق برای تسلیحات ارسالی در اختیار سپاه قدس قرار گرفته است.
کارایی دیگر فرودگاه خمینی
فرودگاه خمینی فقط مختص ارسال سلاح برای هم‌پیمانان رژیم از جمله سوریه نیست و کارایی دیگری هم دارد. از جمله ارسال مزدور و نیرو و شبه‌نظامیان، چه برای سرکوب خلقهای دیگر چه برای آموزش نیروهای دیکتاتورهایی مثل اسد.
خبرگزاری رویتر در 4آوریل 2013 در گزارشی نوشت: جنگجویان و فعالان گفتند، دولت سوریه در اقدامی جهت تقویت نیروهای مسلح خود که طی دو سال جنگ و جدا شدن نفرات، تحلیل رفته ، در حال اعزام اعضای شبه‌نظامی خود برای آموزش نبرد چریکی در یک پایگاه مخفی در ایران است.
رویتر با 4جنگجو که می‌گویند آموزشهای نبرد را در ایران گذرانده‌اند مصاحبه کرد. آنها گفتند، این گروهها همگی از پایگاه هوایی لاذقیه به فرودگاه بین‌المللی تهران پرواز می‌کنند و سپس توسط اتوبوس به محلهای نامشخص برده می‌شوند. ثامر که یکی از این جنگجویان است، اظهار داشت: ”به‌محض این‌که ما وارد شدیم، ما را در اتوبوسهایی سوار کردند که با پرده پوشیده شده بود و به ما گفتند که پرده‌ها را کنار نزنیم“. او گفت: ”پیش از رسیدن به کمپ، ما حدود یک ساعت و نیم با اتوبوس در راه بودیم. آنها مستقیم از فرودگاه به این کمپ و از این کمپ به فرودگاه می‌روند. ما هیچ چیزی به جز این کمپ را ندیدیم…“
می‌بینیم که به درستی اسم این فرودگاه را خمینی گذاشته‌اند، زیرا مانند خود خمینی ضدبشر، کار اصلی این فرودگاه صدور تروریسم، جنگ‌افروزی و ناامن کردن منطقه است؛ و البته هم‌چون خود خمینی، ننگ و فضیحتش عالمگیر شده و در کانون انزجار مردم منطقه و جهان قرار گرفته است.
