در حالی که جنجال ناشی از اظهارات آخوند حسن روحانی، علیه ولی‌فقیه ارتجاع و باندش به‌اوج رسیده است، روز چهارشنبه 22مرداد خامنه‌ای در جمع کارگزاران وزارت‌خارجه و سفیران رژیم به‌صحنه آمد تا طی یک دوگانهگویی جدید، این جنجال را بخواباند. گویندهٴ تلویزیون رژیم در نقل اظهارات خامنه‌ای، گفت: «ایشان با تأیید سخنان دو روز قبل رئیس‌جمهور در جمع سفیران و کارداران در خصوص تعامل با همهٴ دنیا افزودند: در این میان دو استثنا وجود دارد رژیم صهیونیستی و آمریکا». خامنه‌ای گرچه گفت که رابطه و مذاکره با آمریکا هیچ نفعی ندارد اما با باز کردن پرانتز «به جز موارد خاص» راه را برای ادامه گفتگو باز گذاشت. خامنه‌ای البته در جملات بعدی دود و دم بی‌فایده بودن مذاکراه با آمریکا را کمی بیشتر کرد و با وارد کردن یک ضربه به رفسنجانی گفت: عده‌یی وانمود می‌کردند که دور یک میز نشستن با آمریکا بسیاری از مشکلات را حل می‌کند، اما قضایای یک سال اخیر نشان داد که این طور نیست.
خامنه‌ای که به‌نظر می‌رسید این بار بیش از گذشته تحت فشار بحرانها و تحریمها از یک طرف و کشمشکهای باندی از طرف دیگر قرار دارد، یک جمله در میان دوگانهگویی می‌کرد تا به‌خیال خودش تعادل را حفظ کند. به‌همین دلیل وقتی کمی دود و دم ضد مذاکره با آمریکا زیاد شد، بر ضرورت انجام مذاکره با آمریکا تا سطح وزارت‌خارجه بر سر مسائل حساس هسته‌یی تأکید کرد، اما بلافاصله گفت: از این مذاکرات طی یک‌سال گذشته فایده‌یی حاصل نشده و بر تندی و اهانت‌آمیز بودن لحن مقامات آمریکایی افزوده شده است. در این جا باز هم خامنه‌ای به‌فکر برقرار کردن تعادل افتاد و برای هموار کردن مسیر زهرخوران گفت: «البته در زمینه ادامه مذاکرات هسته‌یی، منع نمی‌کنیم و کاری که دکتر ظریف و دوستانشان شروع کرده‌اند و تا امروز هم خوب پیش رفتند دنبال می‌شود».
اظهارات خامنه‌ای در حالی است که دو روز پس ازاظهارات بی‌سابقه و تند و تیز آخوند حسن روحانی علیه ولی‌فقیه و دلواپسان باندش، جنجال در درون رژیم بیش از هر زمان دیگر بالا گرفته است. 200عضو مجلس ارتجاع طی نامه‌یی لحن رئیس‌جمهور نظام در حمله به مخالفان مذاکرات هسته‌یی را تقبیح کرده و خواهان احضار او به یک جلسه غیرعلنی برای ادای توضیحات شده‌اند. مجلس ارتجاع هم‌چنان صحنهٴ حمله به رئیس‌جمهور آخوندها است. روز 22مرداد، یک عضو این مجلس به نام دامادی روحانی را مورد حمله قرار داد و گفت: «آنچه باید برای ما دلواپسی و لرزش ایجاد کند» مسائلی از قبیل وضعیت و آیندهٴ «جوانان دکترا گرفته بیکار» و «بحران آب» است. فضای اعتراض و حمله به روحانی تا آنجا بالا گرفته است که حتی پاسدار علی لاریجانی که همدست و مؤتلف روحانی از جمله در پیشبرد مذاکرات اتمی است مجبور شد بگوید صحبتهای او «قابل دفاع و قابل‌قبول نیست» و او را نصیحت کند که در «شأن جایگاه» خود سخن بگوید.
در جریان این جنجال روزنامه‌های باند ولایت نیز نقش خود را دارند، آنها واکنشهای روحانی را عصبی خوانده و ریشه‌یابی کرده‌اند. ریشه‌یابی آنها همان چیزی است که مورد نظر خامنه‌ای هم نیست. مثلاً ارگان باند فاشیستی مؤتلفه یعنی رسالت گفتگوهای اتمی را در بن‌بست توصیف کرده و نوشته است: «عصبانیت رئیس‌جمهور ظاهراً از عدم رسیدن به اهداف و نتایج مورد نظر در مذاکرات هسته‌یی است».
حالا سؤال این است که آیا اظهارات دوگانهٴ خامنه‌ای می‌تواند این جنجال ناشی از اظهارات روحانی را بخواباند و وحوش باند خودش را ساکت کند؟ تجربه گذشته نشان داده است که نتیجه معکوس است زیرا دوگانه‌گوییهای خامنه‌ای به هر دو باند نظام فرصت می‌دهد تا حملات باندی را تشدید کنند.
تناقض‌گویی خامنه‌ای همچنین نشان می‌دهد که او هم‌چنان بر سر دوراهی خوردن یا نخوردن زهر گرفتار است. از یک‌طرف تأکید زیادش بر نرمش قهرمانانه و حتی مقایسه دجالگرانه با صلح امام حسن، بیانگر تصمیم ناگزیر به سرکشیدن تمامیت جام زهر در شرایط خفگی اقتصادی و اجتماعی است، از طرف دیگر دود و دم علیه آمریکا و تأکید بر بی‌فایده بودن مذاکرات نشان می‌دهد که تصمیم برای دست کشیدن از زیرساختهای بمب‌سازی برایش کار آسانی نیست. واقعیت این است که هر دو راه به‌سرنگونی ختم می‌شود و به‌همین دلیل است که تناقض‌گویی بخشی از ماهیت و هویت خامنه‌ای شده است.
خامنه‌ای که به‌نظر می‌رسید این بار بیش از گذشته تحت فشار بحرانها و تحریمها از یک طرف و کشمشکهای باندی از طرف دیگر قرار دارد، یک جمله در میان دوگانهگویی می‌کرد تا به‌خیال خودش تعادل را حفظ کند. به‌همین دلیل وقتی کمی دود و دم ضد مذاکره با آمریکا زیاد شد، بر ضرورت انجام مذاکره با آمریکا تا سطح وزارت‌خارجه بر سر مسائل حساس هسته‌یی تأکید کرد، اما بلافاصله گفت: از این مذاکرات طی یک‌سال گذشته فایده‌یی حاصل نشده و بر تندی و اهانت‌آمیز بودن لحن مقامات آمریکایی افزوده شده است. در این جا باز هم خامنه‌ای به‌فکر برقرار کردن تعادل افتاد و برای هموار کردن مسیر زهرخوران گفت: «البته در زمینه ادامه مذاکرات هسته‌یی، منع نمی‌کنیم و کاری که دکتر ظریف و دوستانشان شروع کرده‌اند و تا امروز هم خوب پیش رفتند دنبال می‌شود».
اظهارات خامنه‌ای در حالی است که دو روز پس ازاظهارات بی‌سابقه و تند و تیز آخوند حسن روحانی علیه ولی‌فقیه و دلواپسان باندش، جنجال در درون رژیم بیش از هر زمان دیگر بالا گرفته است. 200عضو مجلس ارتجاع طی نامه‌یی لحن رئیس‌جمهور نظام در حمله به مخالفان مذاکرات هسته‌یی را تقبیح کرده و خواهان احضار او به یک جلسه غیرعلنی برای ادای توضیحات شده‌اند. مجلس ارتجاع هم‌چنان صحنهٴ حمله به رئیس‌جمهور آخوندها است. روز 22مرداد، یک عضو این مجلس به نام دامادی روحانی را مورد حمله قرار داد و گفت: «آنچه باید برای ما دلواپسی و لرزش ایجاد کند» مسائلی از قبیل وضعیت و آیندهٴ «جوانان دکترا گرفته بیکار» و «بحران آب» است. فضای اعتراض و حمله به روحانی تا آنجا بالا گرفته است که حتی پاسدار علی لاریجانی که همدست و مؤتلف روحانی از جمله در پیشبرد مذاکرات اتمی است مجبور شد بگوید صحبتهای او «قابل دفاع و قابل‌قبول نیست» و او را نصیحت کند که در «شأن جایگاه» خود سخن بگوید.
در جریان این جنجال روزنامه‌های باند ولایت نیز نقش خود را دارند، آنها واکنشهای روحانی را عصبی خوانده و ریشه‌یابی کرده‌اند. ریشه‌یابی آنها همان چیزی است که مورد نظر خامنه‌ای هم نیست. مثلاً ارگان باند فاشیستی مؤتلفه یعنی رسالت گفتگوهای اتمی را در بن‌بست توصیف کرده و نوشته است: «عصبانیت رئیس‌جمهور ظاهراً از عدم رسیدن به اهداف و نتایج مورد نظر در مذاکرات هسته‌یی است».
حالا سؤال این است که آیا اظهارات دوگانهٴ خامنه‌ای می‌تواند این جنجال ناشی از اظهارات روحانی را بخواباند و وحوش باند خودش را ساکت کند؟ تجربه گذشته نشان داده است که نتیجه معکوس است زیرا دوگانه‌گوییهای خامنه‌ای به هر دو باند نظام فرصت می‌دهد تا حملات باندی را تشدید کنند.
تناقض‌گویی خامنه‌ای همچنین نشان می‌دهد که او هم‌چنان بر سر دوراهی خوردن یا نخوردن زهر گرفتار است. از یک‌طرف تأکید زیادش بر نرمش قهرمانانه و حتی مقایسه دجالگرانه با صلح امام حسن، بیانگر تصمیم ناگزیر به سرکشیدن تمامیت جام زهر در شرایط خفگی اقتصادی و اجتماعی است، از طرف دیگر دود و دم علیه آمریکا و تأکید بر بی‌فایده بودن مذاکرات نشان می‌دهد که تصمیم برای دست کشیدن از زیرساختهای بمب‌سازی برایش کار آسانی نیست. واقعیت این است که هر دو راه به‌سرنگونی ختم می‌شود و به‌همین دلیل است که تناقض‌گویی بخشی از ماهیت و هویت خامنه‌ای شده است.
