اد ملکرت - نمایندهٴ ویژه دبیرکل و رئیس پیشین یونامی:
با تشکر، با تشکر فراوان. دوستان عزیز، بودن با شما در این‌جا امروز واقعاً یک لحظهٴ ویژه است. من از فرصتی که در اختیارم قرار گرفته سپاسگزارم تا در این گردهمایی شگفتی‌آور احساس عمیق همدلی خودم را با آرمان آزادی، ضرورت آشتی و نیاز به صلح، دموکراسی و پیشرفت اجتماعی در ایران و منطقهٴ خاورمیانه که امروز در بحران و هرج و مرج به‌سر می‌برد ابراز کنم.
می‌خواهم امید قوی خودم را ابراز دارم که اقدامات انسان‌دوستانهٴ ضروری و آرمان حقوق‌بشر باید بر مصلحت و محاسبات سیاسی غلبه کند و هیچ فردی نباید گروگان آن بشود. متأسفانه و همان‌طور که می‌دانیم، این هم‌چنان در مورد کسانی صادق است که به‌رغم همهٴ قول‌های داده شده قبل از این‌که خودشان را در صلح و امنیت یافت کنند از اشرف جابه‌جا شدند. من به‌یاد دارم که در طول دورهٴ خدمتم به‌عنوان نمایندهٴ ویژه دبیرکل سازمان ملل، ما هیچ‌گاه با روح همکاری یا گفتگو مواجه نبودیم که بتواند حداقل تضمینهای لازم را برای پاسخ‌دادن به اولویت انساندوستانه‌یی که آیندهٴ ساکنان اشرف بوده و هست ارائه کند.
تلاشهای بی‌شماری صورت گرفت تا ما بتوانیم خانواده، دوستان و یاران شما و همنوعان خودمان را در مرکز توجه قرار دهیم و در دنیایی که تمایل دارد رو برگرداند، شرایط زندگی بهتری برایشان فراهم سازیم. به این خاطر است که من بارها از نخست‌وزیر مالکی خواستم تا فشار غیرقابل تحمل را از روی آنها بردارد و به‌دنبال راه‌حلهای صلح‌آمیز و اصیل بگردد و به این دلیل است که من در موارد متعدد از جامعه دیپلوماتیک در بغداد خواستم تا مسئولیت انسان‌دوستانهٴ بین‌المللی قبول کنند و قلب‌ها و اذهان خود را باز کنند تا محیط‌های امنی در خارج از عراق فراهم شود. من مفتخرم که ما در این تلاش بشردوستانه روی مواضع خودمان ایستادیم و در برابر نیروهایی که می‌خواستند خط خودشان را پیش ببرند زانو نزدیم، از جمله از طریق تطمیع و خونریزی که این‌همه قربانی بر جای گذاشته است و من امروز می‌خواهم محترمانه یاد آنها را گرامی دارم. اکنون 3سال بعد من بسیار نگرانم که کمپ لیبرتی به مکانی تبدیل شده است که لایق چنین نام‌گذاری نیست. هیچ پایان صلح‌آمیزی در چشم‌انداز نیست. جامعه بین‌المللی ترجیح می‌دهد سکوت کند تا این‌که صدای خود را بلند کند. علاوه بر این، موضوعات همواره رو به وخامت می‌روند و این نتیجه تخاصم تلخ و انحصارطلبی ویرانگری است که ثبات و اعتماد و پیشرفت را در عراق و سوریه زیر علامت سؤال می‌برد و این در حقیقت محصول بازی قدرتها و نیروهایی است که تلفات و خساراتی را که در میان افراد مظلوم بر جای می‌گذارند، در نظر نمی‌گیرند. با این‌همه نگرانی رو به افزایش، چه کسی به آن چیزی که از همان ابتدا هم درست نبود، اهمیت می‌دهد؟ با این‌همه تشدید نقض وخیم حقوق‌بشر، چه کسی حاضر است بر روی در عدالت بکوبد و برای ساکنان لیبرتی محیطی امن فراهم کند؟ اما، وظیفه ما همین است. درخواست امروز من همین است. اکنون بیش از هر زمان دیگر ضروری است که روی برنگردانیم و نگذاریم همهٴ موضوعاتی که به مردان و زنان بی‌شماری آسیب وارد می‌کند بر ما غلبه کند. فرقی نمی‌کند که سکولار باشند یا مذهبی و از هر قومی که باشند. آن منطقه از جهان میراث عالی فرهنگی و تمدن هزار ساله‌یی را در اختیار ما گذاشت. بیش از هر زمان دیگر بگذارید کسانی که به نیروی قدرت انسانی و اعتقاد راسخ بشردوستانه باور دارند دست در دست هم بدهند تا کمک کنند که خشونت را متوقف کنند و تعادل را در منطقه برگردانند. و برای هدف حقوق‌بشر و اطاعت از اقدامات ضروری بشردوستانه، بگذارید تلاشهایمان را دو برابر کنیم تا راه‌حلهایی را پیدا کنیم و ساکنان لیبرتی را که نباید تنها گذاشته شوند در امنیت و آزادی قرار دهیم. با تشکر.
با تشکر، با تشکر فراوان. دوستان عزیز، بودن با شما در این‌جا امروز واقعاً یک لحظهٴ ویژه است. من از فرصتی که در اختیارم قرار گرفته سپاسگزارم تا در این گردهمایی شگفتی‌آور احساس عمیق همدلی خودم را با آرمان آزادی، ضرورت آشتی و نیاز به صلح، دموکراسی و پیشرفت اجتماعی در ایران و منطقهٴ خاورمیانه که امروز در بحران و هرج و مرج به‌سر می‌برد ابراز کنم.
می‌خواهم امید قوی خودم را ابراز دارم که اقدامات انسان‌دوستانهٴ ضروری و آرمان حقوق‌بشر باید بر مصلحت و محاسبات سیاسی غلبه کند و هیچ فردی نباید گروگان آن بشود. متأسفانه و همان‌طور که می‌دانیم، این هم‌چنان در مورد کسانی صادق است که به‌رغم همهٴ قول‌های داده شده قبل از این‌که خودشان را در صلح و امنیت یافت کنند از اشرف جابه‌جا شدند. من به‌یاد دارم که در طول دورهٴ خدمتم به‌عنوان نمایندهٴ ویژه دبیرکل سازمان ملل، ما هیچ‌گاه با روح همکاری یا گفتگو مواجه نبودیم که بتواند حداقل تضمینهای لازم را برای پاسخ‌دادن به اولویت انساندوستانه‌یی که آیندهٴ ساکنان اشرف بوده و هست ارائه کند.
تلاشهای بی‌شماری صورت گرفت تا ما بتوانیم خانواده، دوستان و یاران شما و همنوعان خودمان را در مرکز توجه قرار دهیم و در دنیایی که تمایل دارد رو برگرداند، شرایط زندگی بهتری برایشان فراهم سازیم. به این خاطر است که من بارها از نخست‌وزیر مالکی خواستم تا فشار غیرقابل تحمل را از روی آنها بردارد و به‌دنبال راه‌حلهای صلح‌آمیز و اصیل بگردد و به این دلیل است که من در موارد متعدد از جامعه دیپلوماتیک در بغداد خواستم تا مسئولیت انسان‌دوستانهٴ بین‌المللی قبول کنند و قلب‌ها و اذهان خود را باز کنند تا محیط‌های امنی در خارج از عراق فراهم شود. من مفتخرم که ما در این تلاش بشردوستانه روی مواضع خودمان ایستادیم و در برابر نیروهایی که می‌خواستند خط خودشان را پیش ببرند زانو نزدیم، از جمله از طریق تطمیع و خونریزی که این‌همه قربانی بر جای گذاشته است و من امروز می‌خواهم محترمانه یاد آنها را گرامی دارم. اکنون 3سال بعد من بسیار نگرانم که کمپ لیبرتی به مکانی تبدیل شده است که لایق چنین نام‌گذاری نیست. هیچ پایان صلح‌آمیزی در چشم‌انداز نیست. جامعه بین‌المللی ترجیح می‌دهد سکوت کند تا این‌که صدای خود را بلند کند. علاوه بر این، موضوعات همواره رو به وخامت می‌روند و این نتیجه تخاصم تلخ و انحصارطلبی ویرانگری است که ثبات و اعتماد و پیشرفت را در عراق و سوریه زیر علامت سؤال می‌برد و این در حقیقت محصول بازی قدرتها و نیروهایی است که تلفات و خساراتی را که در میان افراد مظلوم بر جای می‌گذارند، در نظر نمی‌گیرند. با این‌همه نگرانی رو به افزایش، چه کسی به آن چیزی که از همان ابتدا هم درست نبود، اهمیت می‌دهد؟ با این‌همه تشدید نقض وخیم حقوق‌بشر، چه کسی حاضر است بر روی در عدالت بکوبد و برای ساکنان لیبرتی محیطی امن فراهم کند؟ اما، وظیفه ما همین است. درخواست امروز من همین است. اکنون بیش از هر زمان دیگر ضروری است که روی برنگردانیم و نگذاریم همهٴ موضوعاتی که به مردان و زنان بی‌شماری آسیب وارد می‌کند بر ما غلبه کند. فرقی نمی‌کند که سکولار باشند یا مذهبی و از هر قومی که باشند. آن منطقه از جهان میراث عالی فرهنگی و تمدن هزار ساله‌یی را در اختیار ما گذاشت. بیش از هر زمان دیگر بگذارید کسانی که به نیروی قدرت انسانی و اعتقاد راسخ بشردوستانه باور دارند دست در دست هم بدهند تا کمک کنند که خشونت را متوقف کنند و تعادل را در منطقه برگردانند. و برای هدف حقوق‌بشر و اطاعت از اقدامات ضروری بشردوستانه، بگذارید تلاشهایمان را دو برابر کنیم تا راه‌حلهایی را پیدا کنیم و ساکنان لیبرتی را که نباید تنها گذاشته شوند در امنیت و آزادی قرار دهیم. با تشکر.
