می‌گویند که ماه رمضان ماه عبادت است. عبادت چیست؟ آیا عملی است فردی و منفک از فعالیتهای اجتماعی؟ قطعاً خیر! عبادت به‌معنای عام، یعنی سر سپردن به نظام آفرینش. یعنی حرکت کردن در مسیر تکامل. اگر چنین جهتی وجود دارد، اگر چنین ریسمان محکمی وجود دارد، پس ضرورت دارد به آن چنگ بزنیم، به آن تسلیم بشویم و به آن اظهار سرسپردگی کنیم.
«و ما أرسلنا من قبلک من رّسولٍ إلّا نوحی إلیه أنّه لا إله إلّا أنا فاعبدون» «همه انبیایی که آمدند، گفتند به ما پیام رسیده، که همانا غیر از او خدایی نیست، جهتی جز مسیر او نیست، پس باید با آن همراه شد». این همان معنای عام عبادت است.
بدین ترتیب روشن می‌شود که چرا قرآن عبادت را فلسفهٴ آفرینش و خلقت می‌داند. «وما خلقت الجنّ والإنس إلّا لیعبدون»، «جن و انس را جز برای عبادت نیافریدم».
پس عبادت یعنی راه سپردن در همین مسیر هستی. یعنی عملکرد مناسب به‌منظور دستیابی به کمال.
پس می‌توان نتیجه گرفت که عبادت در صحنهٴ اجتماعی و در حرکت سیاسی، به‌معنی از بین بردن آن زنگارهایی است که مانع شتاب جامعه به سمت تکامل می‌شود. عبادت در حیطه فردی به‌معنی نفی وابستگی‌های طبقاتی و تمایلات ضدتکاملی می‌باشد.
بنا بر این، بر خلاف همهٴ برداشتهای سطحی، شکلی و ارتجاعی از مفهوم عبادت، عبادت پیام حریت است و آزادی، نه بردگی و بندگی.
.
«و ما أرسلنا من قبلک من رّسولٍ إلّا نوحی إلیه أنّه لا إله إلّا أنا فاعبدون» «همه انبیایی که آمدند، گفتند به ما پیام رسیده، که همانا غیر از او خدایی نیست، جهتی جز مسیر او نیست، پس باید با آن همراه شد». این همان معنای عام عبادت است.
بدین ترتیب روشن می‌شود که چرا قرآن عبادت را فلسفهٴ آفرینش و خلقت می‌داند. «وما خلقت الجنّ والإنس إلّا لیعبدون»، «جن و انس را جز برای عبادت نیافریدم».
پس عبادت یعنی راه سپردن در همین مسیر هستی. یعنی عملکرد مناسب به‌منظور دستیابی به کمال.
پس می‌توان نتیجه گرفت که عبادت در صحنهٴ اجتماعی و در حرکت سیاسی، به‌معنی از بین بردن آن زنگارهایی است که مانع شتاب جامعه به سمت تکامل می‌شود. عبادت در حیطه فردی به‌معنی نفی وابستگی‌های طبقاتی و تمایلات ضدتکاملی می‌باشد.
بنا بر این، بر خلاف همهٴ برداشتهای سطحی، شکلی و ارتجاعی از مفهوم عبادت، عبادت پیام حریت است و آزادی، نه بردگی و بندگی.
.
