تنها یک نکته

هر روز یک نکته درباره زبان فارسی بخوانیم.
نکته امروز:
کلمه عدم، از زبان عربی آمده است و در زبان فارسی به‌تدریج به جای حروف نفی نشسته است. نگاه کنید:
عدم شرح داستان برای من باعث بی‌خبری من شد.
می شد بنویسیم: شرح ندادن داستان برای من…
یا: عدم اطلاع از موضوع…
که قبلاً بی‌اطلاعی بود.
یا عدم حضور! که پیش از این تنها یک کلمه «نبود» بود. قبلاً به جای عدم حضور شما می‌نوشتیم نبودن شما یا نبود شما.

عدم رفع نیازهای اجتماع… قبلاً رفع نکردن بود.
عدم مطالعهٴ کافی… قبلاً مطالعه نکردن بود.
عدم توجه: بی‌توجهی
عدم فکر بی‌فکری
عدم اعتنا بی‌اعتنایی
آیا این همه به‌کارگیری کلمه عدم، زبان سادهٴ فارسی را خراب نمی‌کند؟