مایکل موکیزی: ما باید تغییر رژیم ایران را محقق کنیم

مایکل موکیزی:

 

خانم رجوی، خانمها و آقایان، و ساکنان بسیار شجاع کمپ لیبرتی، همان‌طور که بسیاری از شما می‌دانید من قبلاً این‌جا بوده‌ام و قبلاً هم افتخار قرار گرفتن در پشت این میکروفونها و این تریبون را داشته‌ام. دفعات بسیار زیادی بوده‌ام. چرا که هر بار جمع می‌شویم و خواهان آزادی ساکنان اشرف و لیبرتی و تغییر رژیم هستیم. با وجود دفعات متعددی که این‌جا بوده‌ام، این بار به‌نحوی به‌عنوان یک یهودی و در شب جشنهای آزادی که هر ساله مردم من جشن می‌گیرند، برایم عجیب است. برخی از شما شاید با داستان این جشنها و یهودیانی که در مصر تحت سلطه یک فرعون ظالم به بردگی کشیده شده بودند، آشنا باشید. او مانند ظالمان تهران موافقت کرد که آنها (قوم موسی) را آزاد کند ولی او به همه خیانت کرد، مانند ملایان در تهران، و لشکریانی را به‌دنبال آنها فرستاد. اما سپس یک داستان خارق‌العاده رخ داد و آنها به دریا رسیدند در حالی‌که لشکریان در تعقیبشان بود. دریا شکافته شد و آنها از آب گذر کردند، و سپس دریا بازگشت و لشکریانی را که در تعقیب آنها بودند، غرق کرد و آنها توانستند به سمت آزادی بروند. با دست خدا، دریا باز شد و سپس بازگشت و لشکریان تعقیب‌کننده را بلعید.
من به این فکر می‌کنم آیا در زمانی که این در مصر باستان رخ می‌داد، آیا افرادی در کشورهای پیرامون بودند که بگویند لطفاً باعث رنجش فرعون نشویم و بگذار با او مذاکره کنیم، بگذار با او خوش برخورد باشیم و شاید او شرایط کاری بردگان را بهبود بخشد! اگر همچنین فردی بوده، از او در انجیل چیزی گفته نشده است. این یک داستان است که می‌تواند الهام‌بخش باشد، این طور هم هست. اما یک خطر وجود دارد که از این داستان الهام بگیریم. از طرفی، مردم ایران، برخلاف مردم من در مصر، نه در یک کشور خارجی، بلکه در کشور خود توسط یک رژیم ظالم به بردگی کشیده شده‌اند. نکته بعدی، ما نمی‌توانیم در انتظار دست خدا باشیم. ما باید با این واقعیت روبه‌رو شویم که اگر امروز قرار است خدا اقدامی کند، او باید از طریق افراد اقدام کند و مردم ایران این را درک می‌کنند. آنها در سال 2009 قیام کردند و چه اتفاقی افتاد؟ کسانی که در موقعیتهای رهبری در دیگر نقاط جهان بودند، هیچ کاری نکردند.
دوران دیگری هم بود که مردم من با ظلم مواجه شدند، و افرادی در موقعیت قدرت هیچ کاری نکردند و این بار دیگر هیچ دست خدایی در کار نبود، و 6 میلیون نفر از آنها به دست نازیها کشته شدند. آنهایی که در آن زمان هیچ کاری نکردند با رسوایی در سینه تاریخ ثبت شدند و گذر زمان و همه اقدامات نیک توسط آن افراد نمی‌توانست آن را جبران کند. آنها در آن زمان رسوا بوده و الآن هم رسوا هستند.
ما اکنون یک وظیفه داریم. بله، ما اکنون یک وظیفه داریم تا مطمئن شویم افرادی که در دوران ما در موقعیتی قرار دارند که اقدام کنند به‌طور واقعی عمل کنند و به دخالت خدایی تکیه نکنند. اولین کسی که از این لیست باید کاری بکنیم تا اقدام کند، دولت خود من است. ما در سال 2003 قول دادیم. ما قول دادیم که ساکنان اشرف به‌عنوان افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون ژنو خواهند بود. ما کارتهای شناسایی توزیع کردیم و شما با چشمان خود دیدید که آن کارتهای شناسایی چه ارزشی داشتند. چه تأثیری در برابر گلوله‌ها و هامویها داشتند. در حالی که ما این‌جا نشسته‌ایم، دولت عراق که دست‌نشانده رژیم ایران است، در حال تست کردن این است که آیا می‌تواند افراد را از کمپ لیبرتی به رژیم ایران استرداد کند و از حسابرسی در این رابطه بگریزد؟ ولی بگذار این را بگویم که ما این‌جا هستیم تا زندگی آنها را دچار مشکل کنیم و جان همه آن افرادی را که در دولت آمریکا که تا کنون نتوانسته‌اند در سمت درست و طرف خدا قرار بگیرند، دچار مشکل خواهیم کرد.
بنابراین این واقعاً برای من زمان بسیار خوبی است که این‌جا حضور داشته باشم، زیرا در یک چنین گردهمایی، من و ما، همه می‌توانیم از شما قدرت بگیریم. قدرت برای بازگشت و گفتن به دولتهای خودمان که باید از این قدرت برخوردار باشد که مقاومت کنند و قولها و وعده‌های خود را نقض نکنند و ما هم در مورد قولهای داده شده کوتاه نخواهیم آمد تا این‌که دولت ما دست به اقدام بزند. قدرت این‌که به دولتهای خود بگوییم مادامی که همهٴ افراد نتوانند جشن آزادی را برگزار کنند، هیچ‌کس به‌طور واقعی نمی‌تواند آزادی را جشن بگیرد.
در انجیل هیچ جا ثبت نشده که آیا بعد از ترک یهودیان تغییر رژیم در مصر صورت گرفت یا نه. اما ما باید از بلندپروازی بیشتری نسبت به موسی در آن زمان برخوردار باشیم، چرا که باید تغییر رژیم را محقق کنیم، چرا که ایرانیان نه در یک کشور خارجی بلکه در کشور خود به بردگی کشیده می‌شوند و باید آن کشور را آزاد کنیم و باید به آنها کمک کنیم که آزادش کنند. تنها روش آزادی ایران این است که آنها خودشان آزادی خود را در یک رژیم جدید جشن بگیرند.
بنابراین اگر از یک داستان مقدس الهام می‌گیریم باید که الهام‌بخش اعمال مان به‌عنوان وسیله تحقق مشیت خدایی باشد، مشیتی که خواهان آزادی است. دیدن شما در این‌جا، و شنیدن سخنان خانم رجوی و مشاهدهٴ آن تصاویر به ما یادآوری می‌کند که ما یک وظیفه داریم و از شایستگی آن برخورداریم. من به شما قول می‌دهم که اقدام خواهیم کرد و هر آن چه را که در توان داریم به‌کار می‌گیریم تا دیگران هم عمل کنند و ما در کنار آنهایی خواهیم بود که تا به آخر می‌ایستند.
با تشکر فراوان

توما لوکویه، نماینده شبکه دانشجویی فرانسوی

 

خانم‌ها و آقایان، دوستان، دوستان عزیز، می‌خواهم از شما تشکر کنم که ما در این جلسه مهم مربوط به حقوق‌بشر در ایران این‌جا حضور پیدا کنیم. ما در سالن موتوالیته هستیم، که تاریخ فرانسه در چندین مرتبه در آن رقم خورد. در سال 1936، مردم خواستار شرایط بهتر برای کارگران شدند و آن را به دست آوردند. در سال 1968، دانشجویان در این‌جا خواستار شرایط بهتر و زندگی آزادتر شدند و آن را به دست آوردند. در همان سالها خیلی از جنبش‌های ضداستعماری در این تالار گردهم آمدند، مشخصاً الجزایر و ویتنام، و به خواسته‌هایشان رسیدند. امروز ما و شما خواستار تغییر در ایران هستیم و ما آن را به‌دست خواهیم آورد. من این‌جا فادریک را نمایندگی می‌کنم. این یک شبکه دانشجویی فرانسوی است که در رشته‌های متعددی فعالیت می‌کنیم و از حقوق‌دانشجویان در این رشته‌ها و جاهای دیگر دفاع می‌کنیم. ما در جنبش فادریک می‌خواهیم حمایت‌مان را از مخالفان ایرانی اعلام کنیم، مخصوصاً آنهایی که در کمپ لیبرتی با آزار و شکنجه مواجهند. جوانان ایرانی که علیه دیکتاتوری مذهبی قیام کردند برای ما الگو هستند. یک الگوی شجاعت و قهرمانی. همه ما اعتراضات سال 2009 در سراسر ایران را به یاد داریم. از طریق فیس‌بوک و ویدیوهایی که در یوتیوب دیدیم توانستیم شاهد جنایتهای دیکتاتوری باشیم. ولی همچنین شاهد شجاعت جوانانی بودیم که علیه دیکتاتوری برخاستند. متأسفانه شرایط از سال 2009 تغییری نکرده‌اند. رژیم هم‌چنان در جنگ علیه مردم است. وقتی که اینترنت را سانسور می‌کند، یعنی علیه مردم می‌جنگد. وقتی هزاران نفر را دستگیر می‌کند، یعنی علیه مردم می‌جنگد. وقتی که شکنجه و اعدام را روزانه ادامه می‌دهد، یعنی علیه مردم در جنگ است. و ما به‌عنوان دانشجو نمی‌توانیم این را بپذیریم. بر خلاف آن چیز که خیلی از مطبوعات ادعا می‌کنند، رژیم ملاها و خود حسن روحانی مدره نیست. یک شاخص ساده وجود دارد. امسال 175 اعدام صورت گرفته است. یعنی متوسط 2 تا 3 اعدام در روز. افزایش احکام اعدام اثبات می‌کند که این رژیم مدره نیست. امسال سانسور هم افزایش یافته است. بشقابهای ماهواره‌یی که اجازه می‌دادند تصاویر خارجی را دریافت کنند گرفته شدند و این برای سانسور آزادی بیان و آزادی فرهنگ مردم ایران است. تمام این سانسورها و افزایش سرکوب یک هدف بیش ندارد: پشیمان کردن مردم از خواستشان برای تغییر دموکراتیک. ولی این موفق نخواهد بود. یک ضرورت مبرم برای تغییر وجود دارد و جامعه بین‌المللی باید نقشی در این تغییر ایفا کند. اولاً باید چشم‌پوشی بر نقض حقوق‌بشر را بس کند. مذاکرات اتمی و اهمیتی که جامعه بین‌المللی برای آن قائل است نباید باعث فراموش شدن واقعیت این رژیم وحشی شود. حتی بعد از قتل‌عام اشرف، فرانسه، ایالات متحده و سازمان ملل، خیلی ضعیف عمل کردند. از 5سال پیش، آنها تحت سرکوب و شکنجه قرار دارند و سرانجام هم اشرفیها هدف قتل‌عام قرار گرفتند. تمام معاهدات بین‌المللی سازمان ملل نقض شدند. این دیگر امکانپذیر نیست. سازمان ملل لیبرتی را به‌عنوان یک زندان با سلولهای باز توصیف می‌کند. از زندان بدتر است. یک زندان است که امکان دیدار با وکیل وجود ندارد. یک زندان است که خبرنگاران نمی‌توانند از آن بازدید کنند و ببینند چه می‌گذرد. زندانی است که حتی پزشکان هم از مراجعه به آن منع شده‌اند. رژیم ملاها به این کمپ موشک شلیک می‌کند. سازمان ملل برای مدت طولانی چشم‌پوشی کرده است. الآن وقت عمل کردن است. و ما از فرانسه که عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل است می‌خواهیم که وارد عمل شود، سریع وارد عمل شود فرانسوا اولاند و وزیر لوران فابیوس باید زودتر وارد عمل شوند تا نیروهای کلاه‌آبی سازمان ملل در لیبرتی مستقر شوند. این کار را باید فوراً انجام داد. دوستان عزیز، به حمایت ما در این جبهه مطمئن باشید، و مانند شما، ما نیز تسلیم نخواهیم شد. متشکرم.

اریک اسکوتله، عضو پارلمان نروژ

 

متشکرم، خانم رجوی، خانمها و آقایان، من اریک اسکوتله، عضو پارلمان نروژ و نمایندهٴ حزب محافظه‌کار ترقیخواه، هستم که از ماه اوت دولت را در دست دارد. می‌خواهم از سازماندهان بابت امکان شرکت در این کنفرانس تشکر کنم. به نظرم برای بسیاری از ما سخت است که آزادانه در یک کشور دموکراتیک زندگی کنیم و تصور درستی از مبارزه‌یی که اعضای این جنبش مقاومت روزانه با آن مواجه هستند، داشته باشیم. شرایط در ایران برای اعضای این جنبش مقاومت مستقر در کمپ لیبرتی برای همه حضار روشن است و نمی‌خواهم زمان را برای توضیح آن صرف کنم. اما می‌خواهم توضیح دهم که بسیاری از عوامل در جهت رسیدن به صلح و خوشبختی در تمامی خاورمیانه در یک ایران دموکراتیک، مبتنی بر جدایی دین از دولت و باثبات نهفته است.
مردم ایران البته که از منابع کافی برای استقرار صلح و خوشبختی در کشورشان برخوردارند. این می‌تواند برای خاورمیانه و همچنین دیگر کشورهای جهان نمونه‌یی باشد که روش رسیدن به صلح، تجارت صادقانه، دیپلوماسی، اجرای قانون، برابری میان مرد و زن، دموکراسی و حقوق‌بشر نه تنها یک روش ممکن، بلکه تنها روش است. یک ایران دموکراتیک همچنین به این معنی خواهد بود که جهان کمتر تجزیه خواهد شد و بسیار متحد‌تر و امن‌تر خواهد بود. آنچه باید برای خیلی از افراد پر واضح باشد، این است که نمی‌توانید یک دیکتاتوری را بدون یک جنبش مقاومت سرنگون کنید. بنابراین من از شما تشکر می‌کنم. تلاشهای شما نه تنها برای یک ایران دموکراتیک، بلکه برای یک جهان امن‌تر و بهتر حیاتی است.
من معتقدم زمان آن است که اروپا و آمریکا به این برسند، صرف‌نظر از گرایش سیاسی، صرف‌نظر از این‌که کدام حزب در قدرت است، همان‌طور که آقای جولیانی در سخنان خود مشخص کرد، این مسأله جناح چپ و راست نیست، بلکه این مسأله درست یا غلط بودن است. همه این را درک می‌کنند و عملی باید اتخاذ شود تا سلامتی افراد در کمپ لیبرتی را تضمین کنیم. من می‌توانم به شما تضمین دهم تا آنجا که توان دارم تلاش خواهم کرد و همکاران خود در پارلمان نروژ را برای انجام همین کار تشویق خواهم کرد.
حمایت برای این جنبش مقاومت در میان سیاستمداران و رهبران افکار عمومی مختلف در نروژ در حال افزایش است. بسیار سخت است آدمی باور کند که در سال 2014 ما هنوز دارای یک رژیم وحشی و فاشیست هستیم که مجاز است مستقیم یا غیرمستقیم افراد بیگناه را بکشد و شکنجه و زندانی کند، برای ما هیچ کاری مهمتر از حمایت از حقوق‌بشر جهان‌شمول نداریم. ما در مورد رژیمی صحبت می‌کنیم که از تروریسم بین‌المللی پشتیبانی مالی می‌کند. این رژیم باید سرنگون شود و شما کلید این مسأله هستید. بنابراین سر خود را بالا بگیرید، نیروهایتان را گردآورید، روزی خواهد رسید که پیروزی نصیب شما خواهد شد. با تشکر فراوان بابت دعوتی که از من کردید. شما عمیقترین احترامات و قویترین حمایت ممکن من را دارید. متشکرم

مازیار عربشاهی

 

مهمانان محترم، خانمها و آقایان، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی
با سلام و با تشکر از همه شما که من را به این جلسه زیبا دعوت کردید.
خودم را معرفی می‌کنم من مازیار عربشاهی هستم، 31سال دارم. در ایتالیا متولد شدم، تحصیل کردم و به‌عنوان تکنیسین ساختمان و نقشه‌ بردار دارم کار می‌کنم. به من می‌گویند چقدر خوشبختی، در کشوری مثل ایتالیا، آزاد درس خواندی، تحصیل کردی و امروز کار می‌کنی. اما روی دیگر سکه را نمی‌بینند. روی دیگر سکه، آن یک روی سکه چیست؟ نمی‌دانند که تمام زندگی من در ایتالیا نیست. زندگی من در ایران است. عزیزان من در ایران هستند. از پدر بزرگ و... پدر بزرگ دارم، مادر بزرگ دارم گویی که ندارم. عزیزانم و تمام زندگیم از من و امثال من گرفته شده است. همان‌طور که گفتم من ایران را هیچ‌وقت ندیدم. اما ریشه من در آنجاست و درخت بدون ریشه روی پای خود نخواهد ماند. من از پدر و مادرم به‌خاطر آموزشهایی که به من دادند، تشکر می‌کنم. که با این مقاومت عظیم مرا آشنا کردند و چشمانم را باز کردند. از لحظه‌ای که به یاد دارم و درکم به جایی رسید، که بتوانم تصمیم بگیرم، راه درست سازمان مجاهدین را انتخاب کردم. مقاومت و مبارزه سازمان مجاهدین درس زندگی من شد، و از بچگی تصمیم گرفتم بی‌تفاوت نمانم چون که بی‌تفاومت بودن یعنی برگ برنده به دست رژیم آخوندی دادن. من امروز به‌عنوان یک جوان ایرانی در ایتالیا به این‌جا آمدم که نگذارم صدای مردم ایران خاموش شود، نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. این را بهم یاد دادند. رژیم پلید آخوندی تلاش می‌کند که مقاومت مجاهدین را بشکند. اما کور خوانده، هنوز اشرفیها را نشناخته است. آخوند نفهم، فکر کردی با زندان لیبرتی و خریدن وجدان مسئولان سازمان ملل و سیاست‌بازان جهان بتوانی در ایران آینده داشته باشی؟ کور خواندی، از وحشت به اشرفیهای بی‌سلاح حمله می‌کنی، اما هنوز نفهمیدی که خونی که از بهترین جوانان ایران ریخته گریبان همه‌تان را خواهد گرفت. مجاهدین و مقاومت آینده جهان را عوض خواهند کرد، و حق مردم ایران را خواهند گرفت، مقاومت ایران، آینده، آزادی ایران و نابودی رژیم ایران را محقق خواهند کرد. تاریخ تا کنون چنین مناسباتی و چنین مقاومتی را به خودش ندیده، در این سالیان که با سازمان مجاهدین همسو بودم یک جمله را که آقای کارلو چیچولی نماینده مجلس ایتالیا گفت، همیشه به یاد دارم. او گفت: بزرگترین برد سازمان مجاهدین این است که شرافت را با سیاست توأم کرده و حقوق‌بشر را بدون چرا اصول سیاستش قرار داده، و من و همه دوستانم انتخاب کردیم که همسو با این مقاومت صدای مردم را به جهان برسانیم تا رسیدن آزادی ایران. شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهور برگزیده‌اش مریم رجوی با رهبری مسعود رجوی و تمامی هوادارانش دارند تاریخ پیروزی و آزادی ایران را روز به روز می‌نویسند، و به حق که خلق جهان باید بداند، مسعود رهبر ماست. زنده باد مقاومت ایران، درود بر همه شما.