شب گذشته (سه‌شنبه 19فروردین) کانالهای تلویزیونی رژیم در یک گزارش یکسان، از نقش مجاهدین در افشای پروژه ضد‌ملی اتمی رژیم آه و فغان سردادند. در این گزارش که می‌توان اسم آن را «سوگنامه» گذاشت، آمده است این مجاهدین بودند که 12سال پیش علیه این پروژه دست به کارشدند و اولین سایت اتمی رژیم را افشا کردند.
یکسان بودن متن و تصاویر این گزارش در همه کانالهایی که آن را پخش کردند نشان‌دهنده آن است که این تولید، کار یک مرجع یا شخص واحدی بوده است.
تلویزیون رژیم در این سوگنامه آورده است: ”حدود 12سال پیش نقش مجاهدین این شد که بگویند ایران در حال ساخت بمب اتمی است چند ماه بعد مدیر کل آژانس بین‌المللی اتمی به ایران می‌آید و حاصل آن گزارشی می‌شود درباره داروندار هسته‌ایی ایران“.
در همین چند خط به سه موضوع مهم اعتراف شده است:
اول، این مجاهدین بودند که نخستین بار پروژه اتمی رژیم را افشا کردند.
دوم، افشاگری مجاهدین آن‌قدر مستند و متقن بود که آژانس بین‌المللی اتمی آن را بررسی کرد و مبنا قرار داد و در نهایت دبیرکل آژانس بین‌المللی اتمی به تهران سفرکرد.
سوم، این‌که افشاگری مجاهدین منبعی بود که بر اساس آن مدیرکل آژانس گزارشی درباره‌دار و ندار هسته‌یی رژیم منتشر کرد و جریانی به راه افتاد که باعث شد دار و ندار هسته‌یی رژیم افشا و برباد رود.
نویسنده متن خویشتنداری نشان داده و اذعان نکرده جریانی که جرعه‌های جام زهر اتمی را به حلقوم ”مقام عظمای ولایت“ ریخت مجاهدین بوده‌اند، اما چه کسی در جهان نمی‌داند که اگر افشاگریهای مقاومت و مجاهدین نبود، تا کنون این نظام پلید به بمب اتمی دست یافته بود.
روش ثابت رژیم و وزارت اطلاعات آخوندها است که هرجا ضربه‌ای می‌خورد، مجاهدین را مسبب و باعث و بانی آن می‌داند که البته در این زمینه رژیم و وزارت اطلاعات آن، بیراهه نمی‌روند و درست آدرس می‌دهند.
هم‌اکنون نیز هر بار در مجامع بین‌المللی قطعنامه یا بیانیه‌یی علیه رژیم صادر می‌شود بیش از هرکس و جریانی دیگری، این رژیم است که به عامل اصلی چنین محکومیتهایی واقف است.
هر زمان که گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل در مورد نقض حقوق‌بشر رژیم آخوندی گزارشی منتشر می‌کند، باز هم رژیم آدرس مجاهدین را می‌دهد که گزارش آن بر اساس ادبیات مجاهدین و تلویزیون مجاهدین تنظیم شده است.
پارلمان اروپا قطعنامه‌یی علیه نقض حقوق‌بشر توسط رژیم منتشر می‌کند و مبنای رابطه اتحادیه اروپا با رژیم را رعایت حقوق‌بشر قرار می‌دهد، باز فغان نظام به آسمان بلند می‌شود که این قطعنامه هم تحت‌تاثیر فعالیتهای مجاهدین صادر شده است و نمایندگان پارلمان اروپا با مجاهدین رابطه دارند و تحت تاثیر آنها قطعنامه صادر می‌کنند.
در داخل ایران وقتی اقشاری از مردم علیه این رژیم تظاهرات می‌کنند و دست به حرکتهای اعتراضی می‌زنند، باز هم رژیم آدرس مجاهدین را می‌دهد و فریاد برمی‌دارد که فرماندهی این صحنه‌ها با مجاهدین بوده است.
در جریان قیام سال 88به صراحت ایادی و کارگزاران رژیم می‌گفتند مجاهدین درا ین قیام نقش دارند تا جایی که در جریان قیام عاشورای سال 88، رژیم و آخوند علم‌الهدی فریاد برآوردند که فرماندهی و سازماندهی قیام عاشورای سال88 با مجاهدین بوده است.
واقعیت این است در هر کجا که رژیم دروغ بگوید، فقط در یک جا حرف درست می‌زند و آن هم آنجایی است که عامل هر بلایی که بر سر این نظام مفلوک می‌آید، را مقاومت ایران و مجاهدین معرفی می‌کند.
یکسان بودن متن و تصاویر این گزارش در همه کانالهایی که آن را پخش کردند نشان‌دهنده آن است که این تولید، کار یک مرجع یا شخص واحدی بوده است.
تلویزیون رژیم در این سوگنامه آورده است: ”حدود 12سال پیش نقش مجاهدین این شد که بگویند ایران در حال ساخت بمب اتمی است چند ماه بعد مدیر کل آژانس بین‌المللی اتمی به ایران می‌آید و حاصل آن گزارشی می‌شود درباره داروندار هسته‌ایی ایران“.
در همین چند خط به سه موضوع مهم اعتراف شده است:
اول، این مجاهدین بودند که نخستین بار پروژه اتمی رژیم را افشا کردند.
دوم، افشاگری مجاهدین آن‌قدر مستند و متقن بود که آژانس بین‌المللی اتمی آن را بررسی کرد و مبنا قرار داد و در نهایت دبیرکل آژانس بین‌المللی اتمی به تهران سفرکرد.
سوم، این‌که افشاگری مجاهدین منبعی بود که بر اساس آن مدیرکل آژانس گزارشی درباره‌دار و ندار هسته‌یی رژیم منتشر کرد و جریانی به راه افتاد که باعث شد دار و ندار هسته‌یی رژیم افشا و برباد رود.
نویسنده متن خویشتنداری نشان داده و اذعان نکرده جریانی که جرعه‌های جام زهر اتمی را به حلقوم ”مقام عظمای ولایت“ ریخت مجاهدین بوده‌اند، اما چه کسی در جهان نمی‌داند که اگر افشاگریهای مقاومت و مجاهدین نبود، تا کنون این نظام پلید به بمب اتمی دست یافته بود.
روش ثابت رژیم و وزارت اطلاعات آخوندها است که هرجا ضربه‌ای می‌خورد، مجاهدین را مسبب و باعث و بانی آن می‌داند که البته در این زمینه رژیم و وزارت اطلاعات آن، بیراهه نمی‌روند و درست آدرس می‌دهند.
هم‌اکنون نیز هر بار در مجامع بین‌المللی قطعنامه یا بیانیه‌یی علیه رژیم صادر می‌شود بیش از هرکس و جریانی دیگری، این رژیم است که به عامل اصلی چنین محکومیتهایی واقف است.
هر زمان که گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل در مورد نقض حقوق‌بشر رژیم آخوندی گزارشی منتشر می‌کند، باز هم رژیم آدرس مجاهدین را می‌دهد که گزارش آن بر اساس ادبیات مجاهدین و تلویزیون مجاهدین تنظیم شده است.
پارلمان اروپا قطعنامه‌یی علیه نقض حقوق‌بشر توسط رژیم منتشر می‌کند و مبنای رابطه اتحادیه اروپا با رژیم را رعایت حقوق‌بشر قرار می‌دهد، باز فغان نظام به آسمان بلند می‌شود که این قطعنامه هم تحت‌تاثیر فعالیتهای مجاهدین صادر شده است و نمایندگان پارلمان اروپا با مجاهدین رابطه دارند و تحت تاثیر آنها قطعنامه صادر می‌کنند.
در داخل ایران وقتی اقشاری از مردم علیه این رژیم تظاهرات می‌کنند و دست به حرکتهای اعتراضی می‌زنند، باز هم رژیم آدرس مجاهدین را می‌دهد و فریاد برمی‌دارد که فرماندهی این صحنه‌ها با مجاهدین بوده است.
در جریان قیام سال 88به صراحت ایادی و کارگزاران رژیم می‌گفتند مجاهدین درا ین قیام نقش دارند تا جایی که در جریان قیام عاشورای سال 88، رژیم و آخوند علم‌الهدی فریاد برآوردند که فرماندهی و سازماندهی قیام عاشورای سال88 با مجاهدین بوده است.
واقعیت این است در هر کجا که رژیم دروغ بگوید، فقط در یک جا حرف درست می‌زند و آن هم آنجایی است که عامل هر بلایی که بر سر این نظام مفلوک می‌آید، را مقاومت ایران و مجاهدین معرفی می‌کند.
