26آذر 1389 محمد آل بوعزیزی. یک فارغ‌التحصیل بیکار 26ساله در یک اقدام اعتراضی، خود را در برابر دفتر فرماندار ی آتش زد تا شعله‌های آن، قصر ریاست جمهورهای دائمی وکاخ نخست وزیران جاه‌طلب خاورمیانه را بسوزاند. گرچه خود زنده نماند تا شاهد این آتشفشان گدازان باشد.
اما کشوری که آغازگر انقلابهای «بهارعرب» بود، به‌دلیل ادامه ترورهای سیاسی، حمله علیه ارتش توسط گروه‌های بنیادگرا و وضعیت رو به افول اقتصادی، با یک آینده مبهم و ناروشن مواجه گردید.
محمد البراهمی، یکی از چهره‌های معروف اپوزیسیون تونس به ضرب گلوله در پایتخت این کشور به قتل رسید.
در ماه فوریه نیز، شکری بلعید، یک شخصیت دیگر سکولار و لیبرال تونس به قتل رسیده بود. لطفی بن جدو، وزیر کشور تونس از دو تن از عناصر بنیادگرا به‌عنوان افراد مظنون نام برد. بلعید توسط گروه افراطی سلفیها کشته شده بود. دولت تونس اعلام کرد براهمی نیز با همان سلاحی که بلعید کشته شد، به قتل رسیده است. راشد غنوشی، رئیس حزب النهضه گفت؛ ”ما این جنایت بزدلانه و تنفرانگیز را محکوم می‌کنیم. وی همچنین از دولت و وزارت کشور خواست فوراً تحقیقات در مورد این جنایت را آغاز کرده و عاملان آن را به پای میز عدالت بکشانند و دستهایی که پشت این جنایات بوده و ثبات تونس را هدف قرار داده، افشا کنند“.
تظاهر کنندگان در سراسر کشور به خیابانها ریختند. اپوزیسیون خواستار استعفای دولت طی سه هفته‌یی که در نقشه مسیر آمده بود، شد.
بر اساس نقشه مسیر، طی سه هفته یک دولت انتقالی باید تشکیل شود، در اولین ماه گفتگوها، قانون اساسی جدید باید تنظیم شود و پس از آن باید انتخابات برگزار گردد. در همین حال قانون اساسی جدید تونس با تصویب ماده‌ای در مورد برابری تعداد نمایندگان زن و مرد در مجالس قانونگذاری کشور و موازینی که برای دفاع از زنان در برابر خشونت در نظر گرفته است می‌تواند آغازگر تغییرات تعیین‌کننده‌یی برای زنان این کشور باشد. تونس اولین کشور عربی است که چنین موادی را در دفاع از حقوق زنان در قانون اساسی خود می‌گنجاند.
لبنا جربی که تصویب قانون اساسی جدید را تا صبح روز بعد جشن گرفته بود می‌گوید: ”این ماده قانون اساسی به تنهایی یک انقلاب است. یک گام بزرگ تاریخی است و فقط برای زنان تونسی نیست“.
اما کشوری که آغازگر انقلابهای «بهارعرب» بود، به‌دلیل ادامه ترورهای سیاسی، حمله علیه ارتش توسط گروه‌های بنیادگرا و وضعیت رو به افول اقتصادی، با یک آینده مبهم و ناروشن مواجه گردید.
محمد البراهمی، یکی از چهره‌های معروف اپوزیسیون تونس به ضرب گلوله در پایتخت این کشور به قتل رسید.
در ماه فوریه نیز، شکری بلعید، یک شخصیت دیگر سکولار و لیبرال تونس به قتل رسیده بود. لطفی بن جدو، وزیر کشور تونس از دو تن از عناصر بنیادگرا به‌عنوان افراد مظنون نام برد. بلعید توسط گروه افراطی سلفیها کشته شده بود. دولت تونس اعلام کرد براهمی نیز با همان سلاحی که بلعید کشته شد، به قتل رسیده است. راشد غنوشی، رئیس حزب النهضه گفت؛ ”ما این جنایت بزدلانه و تنفرانگیز را محکوم می‌کنیم. وی همچنین از دولت و وزارت کشور خواست فوراً تحقیقات در مورد این جنایت را آغاز کرده و عاملان آن را به پای میز عدالت بکشانند و دستهایی که پشت این جنایات بوده و ثبات تونس را هدف قرار داده، افشا کنند“.
تظاهر کنندگان در سراسر کشور به خیابانها ریختند. اپوزیسیون خواستار استعفای دولت طی سه هفته‌یی که در نقشه مسیر آمده بود، شد.
بر اساس نقشه مسیر، طی سه هفته یک دولت انتقالی باید تشکیل شود، در اولین ماه گفتگوها، قانون اساسی جدید باید تنظیم شود و پس از آن باید انتخابات برگزار گردد. در همین حال قانون اساسی جدید تونس با تصویب ماده‌ای در مورد برابری تعداد نمایندگان زن و مرد در مجالس قانونگذاری کشور و موازینی که برای دفاع از زنان در برابر خشونت در نظر گرفته است می‌تواند آغازگر تغییرات تعیین‌کننده‌یی برای زنان این کشور باشد. تونس اولین کشور عربی است که چنین موادی را در دفاع از حقوق زنان در قانون اساسی خود می‌گنجاند.
لبنا جربی که تصویب قانون اساسی جدید را تا صبح روز بعد جشن گرفته بود می‌گوید: ”این ماده قانون اساسی به تنهایی یک انقلاب است. یک گام بزرگ تاریخی است و فقط برای زنان تونسی نیست“.
