خانم مریم رجوی عزیز و همگی میهمانان برجسته و دیگر شرکت کنندگان. مفتخرم که این‌جا باشم و در برابر همگی شما در این جشن بین‌المللی زنان در سراسر جهان صحبت کنم. من وحیده خرمرودی هستم و از طرف انجمن ندا، در اتاوا کانادا این‌جا هستم. نکات زیادی در مورد رژیم زن‌ستیز ملایان و سرکوب علیه زنان در ایران گفته شده است، و من قصدی ندارم تا آنها را تکرار کنم. به عکس می‌خواهم به سؤالی که همواره در برابر من به‌عنوان یک زن ایرانی قرار گرفته است بپردازم. راه‌حل برای پایان دادن به این وضعیت چیست؟
غیر از زندگی خصوصی روزمره و مشکلاتی که با آن مواجهم، باید به وجدان خودم پاسخ دهم. من چه کار می‌توانم و باید بکنم تا بر مشکلات زنان ایران غلبه کنم؟ من در این رابطه زیاد فکر کرده‌ام. من تحقیقات زیادی کرده و تنها به این پاسخ رسیده‌ام که تغییر سیاست نسبت به ایران یک الزام است و تغییر رژیم در ایران یک باید است.
تجربه 3 دهه گذشته به ما نشان داد که هیچ راه دیگری نیست. من تنها از طریق مطالعه و تحقیقات به این نتیجه‌گیری نرسیده‌ام، بلکه از طریق تمرین، تجربه و عمل به آن دست یافته‌ام. بنابراین، من قویاً معتقدم که جنبش برابری و مبارزه برای حقوق زنان تنها در صورت اتحاد با یک جنبش و مبارزه بزرگتر برای آزادی و دموکراسی به موفقیت می‌رسد. این نه تنها برای ایران، بلکه برای همه کشورها در سراسر جهان صدق می‌کند. وقتی این دو جنبش اوج می‌گیرند است که زنان می‌توانند به پتانسیل و توانمندی واقعی خود برسند. این تجربه با ارزش زن ایرانی است که همچنین در مبارزه برای آزادی و دموکراسی در کشور خود فعال هستند. امروز، این مایه خوشوقتی همگی ما است که یک زن، یعنی خانم مریم رجوی، جنبش مقاومت ما را رهبری می‌کند.
من در 3 دهه گذشته در فعالیتهای سیاسی در ارتباط با مقاومت ایران بوده‌ام. من در این روند بالا و پائینی‌های زیادی داشته و تجربیات بسیاری کسب کرده‌ام. بنابراین، می‌توانم با اطمینان تمام به شما بگویم که زنان مقاومت ایران سمبل شجاعت و قدرت برای همه زنان در سراسر جهان هستند. آنها می‌گویند «می‌توان و باید». آنها آرزوهای زنان برای تغییر جهان کهنه تبعیض‌آمیز را محقق کرده‌اند. اکنون، اگر به واکنشهای رژیم ایران در رابطه با دستاوردهای مجاهدین در زمینه برابری زن و مرد نگاه کنید، چیزی جز نفرت و حس انتقام نخواهید دید چرا که بر خلاف دیدگاههای ملایان، جنبش اپوزیسیون زنان توانمندی خود را در رهبری چنین جنبش اپوزیسیون قدرتمندی اثبات کرده است. رژیم هر روز و شب به‌طور هیستریک دروغهای نفرت انگیزی علیه زنان مقاومت ایران منتشر می‌کند، و آدمی تنها می‌تواند این واکنش را به این ربط دهد که زنان ایرانی اثبات کرده‌اند ملایان سخت در اشتباه هستند. ملایان در درک و احترام به حقوق‌بشر پایه‌یی و اصول دموکراتیک کاملاً شکست خورده‌اند، چه رسد به درک مسائل پیچیده‌تر که چگونه این زنان، که از نظر این ملایان چیزی نیستند، توانسته‌اند نقش رهبری را در این جنبش با چنین قدرتی اتخاذ کنند. به راستی که آنها توانسته‌اند کار در همه زمینه‌ها را پیشرفت داده تا دستاوردهای بسیاری را محقق کنند. ملایان مطلق نتوانسته‌اند درک کنند که چگونه این زنان توانسته‌اند کمپ اشرف و ساکنان آن را از چالشهایی طی 10سال گذشته عبور داده، و به سمبلهای روشن پایداری و مخالفت در برابر دیکتاتوریهای دوران ما تبدیل شده‌اند. آنها نمی‌توانند درک کنند چگونه این زنان توانسته‌اند بسیاری از پیچیدگیها را در رابطه با امور سیاسی و بین‌المللی حل و فصل کرده و یک توانمندی جهانی برای این جنبش کسب کنند. آنها نمی‌توانند درک کنند چگونه این زنان توانسته‌اند استقلال این جنبش را حفظ کنند، در حالی‌که نیازهای مالی آن را با پشتکاری بی‌نظیر و کار سخت خیره‌کننده تأمین کرده‌ند. 18سال پیش در یک گردهمایی بزرگ در ارلز کورت لندن، به نام «زنان، صدای سرکوب‌شدگان»، مریم رجوی خطاب به ملایان زن‌ستیز گفت، «شما ضربه نهایی را از جایی خواهید خورید که اصلاً وارد محاسبه خود نکرده‌اید». خانمها و آقایان، امروز این امر بیش از هر زمان دیگر روشن شده است.
مایلم از این فرصت استفاده کنم تا کمال قدردانی خود را نسبت به همه زنان رهبری‌کننده مقاومت ایران ابراز کنم، چه آنهایی که بی‌رحمانه در کمپ اشرف با کمک مالکی به قتل رسیدند، یا آن 6 زنی که توسط مزدوران مالکی به‌گروگان‌گرفته‌شده‌اند، یا آنهایی که مسئولیتهای خطیری در همین امروز انجام می‌دهند تا تغییر رژیم در ایران را محقق کنند. با تشکر فراوان.
غیر از زندگی خصوصی روزمره و مشکلاتی که با آن مواجهم، باید به وجدان خودم پاسخ دهم. من چه کار می‌توانم و باید بکنم تا بر مشکلات زنان ایران غلبه کنم؟ من در این رابطه زیاد فکر کرده‌ام. من تحقیقات زیادی کرده و تنها به این پاسخ رسیده‌ام که تغییر سیاست نسبت به ایران یک الزام است و تغییر رژیم در ایران یک باید است.
تجربه 3 دهه گذشته به ما نشان داد که هیچ راه دیگری نیست. من تنها از طریق مطالعه و تحقیقات به این نتیجه‌گیری نرسیده‌ام، بلکه از طریق تمرین، تجربه و عمل به آن دست یافته‌ام. بنابراین، من قویاً معتقدم که جنبش برابری و مبارزه برای حقوق زنان تنها در صورت اتحاد با یک جنبش و مبارزه بزرگتر برای آزادی و دموکراسی به موفقیت می‌رسد. این نه تنها برای ایران، بلکه برای همه کشورها در سراسر جهان صدق می‌کند. وقتی این دو جنبش اوج می‌گیرند است که زنان می‌توانند به پتانسیل و توانمندی واقعی خود برسند. این تجربه با ارزش زن ایرانی است که همچنین در مبارزه برای آزادی و دموکراسی در کشور خود فعال هستند. امروز، این مایه خوشوقتی همگی ما است که یک زن، یعنی خانم مریم رجوی، جنبش مقاومت ما را رهبری می‌کند.
من در 3 دهه گذشته در فعالیتهای سیاسی در ارتباط با مقاومت ایران بوده‌ام. من در این روند بالا و پائینی‌های زیادی داشته و تجربیات بسیاری کسب کرده‌ام. بنابراین، می‌توانم با اطمینان تمام به شما بگویم که زنان مقاومت ایران سمبل شجاعت و قدرت برای همه زنان در سراسر جهان هستند. آنها می‌گویند «می‌توان و باید». آنها آرزوهای زنان برای تغییر جهان کهنه تبعیض‌آمیز را محقق کرده‌اند. اکنون، اگر به واکنشهای رژیم ایران در رابطه با دستاوردهای مجاهدین در زمینه برابری زن و مرد نگاه کنید، چیزی جز نفرت و حس انتقام نخواهید دید چرا که بر خلاف دیدگاههای ملایان، جنبش اپوزیسیون زنان توانمندی خود را در رهبری چنین جنبش اپوزیسیون قدرتمندی اثبات کرده است. رژیم هر روز و شب به‌طور هیستریک دروغهای نفرت انگیزی علیه زنان مقاومت ایران منتشر می‌کند، و آدمی تنها می‌تواند این واکنش را به این ربط دهد که زنان ایرانی اثبات کرده‌اند ملایان سخت در اشتباه هستند. ملایان در درک و احترام به حقوق‌بشر پایه‌یی و اصول دموکراتیک کاملاً شکست خورده‌اند، چه رسد به درک مسائل پیچیده‌تر که چگونه این زنان، که از نظر این ملایان چیزی نیستند، توانسته‌اند نقش رهبری را در این جنبش با چنین قدرتی اتخاذ کنند. به راستی که آنها توانسته‌اند کار در همه زمینه‌ها را پیشرفت داده تا دستاوردهای بسیاری را محقق کنند. ملایان مطلق نتوانسته‌اند درک کنند که چگونه این زنان توانسته‌اند کمپ اشرف و ساکنان آن را از چالشهایی طی 10سال گذشته عبور داده، و به سمبلهای روشن پایداری و مخالفت در برابر دیکتاتوریهای دوران ما تبدیل شده‌اند. آنها نمی‌توانند درک کنند چگونه این زنان توانسته‌اند بسیاری از پیچیدگیها را در رابطه با امور سیاسی و بین‌المللی حل و فصل کرده و یک توانمندی جهانی برای این جنبش کسب کنند. آنها نمی‌توانند درک کنند چگونه این زنان توانسته‌اند استقلال این جنبش را حفظ کنند، در حالی‌که نیازهای مالی آن را با پشتکاری بی‌نظیر و کار سخت خیره‌کننده تأمین کرده‌ند. 18سال پیش در یک گردهمایی بزرگ در ارلز کورت لندن، به نام «زنان، صدای سرکوب‌شدگان»، مریم رجوی خطاب به ملایان زن‌ستیز گفت، «شما ضربه نهایی را از جایی خواهید خورید که اصلاً وارد محاسبه خود نکرده‌اید». خانمها و آقایان، امروز این امر بیش از هر زمان دیگر روشن شده است.
مایلم از این فرصت استفاده کنم تا کمال قدردانی خود را نسبت به همه زنان رهبری‌کننده مقاومت ایران ابراز کنم، چه آنهایی که بی‌رحمانه در کمپ اشرف با کمک مالکی به قتل رسیدند، یا آن 6 زنی که توسط مزدوران مالکی به‌گروگان‌گرفته‌شده‌اند، یا آنهایی که مسئولیتهای خطیری در همین امروز انجام می‌دهند تا تغییر رژیم در ایران را محقق کنند. با تشکر فراوان.
