بسیاری از مردم محروم ایران امسال از خود می‌پرسند کجا سفرهٴ هفت سین بیندازیم؟ کجا بنشینیم؟ و لحظهٴ تحویل سال را بگذرانیم؟
اخیراً یک خانواده اهل ارومیه به‌خاطر نداشتن توان پرداخت اجارهٴ خانه، به خیابان اثاث کشیدند. و بسیاری از مردم طبقات محروم چنین وضعی دارند.
عید در راه است و سال نو آغاز می‌شود اما هفت سینها امسال در خانه‌های بخش عظیمی از مردم ایران، درخشش و صفایی ندارند. زیرا روزگار بسیاری از مردم به‌خاطر فقر شدید از همه سالهای گذشته در حاکمیت آخوندی سردتر و سیاهتر است.
جشن نوروز همواره با چند رسم و سنت شناخته می‌شود.
1ـ لباس نو
2ـ دید و بازدید
3ـ مسافرت نوروزی
4 ـ خرید لوازم زندگی و رنگ زدن خانه. …
برگزاری همهٴ این رسوم و سنتها، نیازمند هزینه و در یک کلام «پول» است. چیزی که با حقوق، دستمزد، و درآمد، فراهم می‌شود.
در این عید وضع پولی مردم ایران چگونه است؟ آیا در تاریکی‌های پنج پله زیر خط فقر، می‌توان سفرهٴ هفت سین انداخت؟ و نور و روشنی و شادی را حس کرد؟
آمارها و صداها پاسخ می‌دهند: بنا بر اعترافهای کارگزاران رژیم هم‌اکنون بین 70 تا 80درصد مردم زیر خط فقر هستند.
این حرف یک کارمند بهداشت و درمان است که می‌گوید: ”الان سه ساله عیدی و پاداش ما زیر نظر تأمین اجتماعی و قانون کاریم شناسنامه کار داریم کارت خونه کارگر داریم حقوق و پاداش عیدی ما را بر مزایای قانون کار پرداخت نمی‌کنند.503هزارتومنّ پارسالم الآن سه ساله عیدی ما رو همین‌طور کم پرداخت می‌کنند. تا زمانی هم که ما بخواهیم بریم شکایت کنیم به حق و حقوق خودمون میره جزو معوقه، و معوقه‌ها هم معلوم نیست کی پرداخت کنند».
در هفته اول اسفند92 وزارت کار رژیم خط فقر برای یک خانوار 4نفره شهری را یک میلیون و 800هزار تومان اعلام کرد، در حالی که حقوق ماهانه کارگران در حال حاضر 487هزار و 125 تومان است.
بر اساس این اعتراف، درآمد ماهانه کارگران بیشتر در زمینه‌های مسکن، حمل و نقل و بهداشت هزینه می‌شود و مصرف گوشت قرمز، لبنیات و برنج به‌شدت کم شده است. با این وضع درآمدها، شادیهای نوروز و سفرهٴ هفت سین دود می‌شود. در آستانهٴ عید موج اخراج کارگران از کارخانه‌ها، زندگی آنان را از هم پاشیده است.
روز 27آبان بیش از 170 کارگر پالایشگاه نفت تهران، به‌خاطر تعلق نگرفتن عیدی، دست به اعتصاب زدند.
یکی از کارمندان می‌گوید: «من می‌خواستم از سازمان تأمین اجتماعی سؤال کنم. چرا عیدی کارکنان و بازنشستگان رو نمی‌ده؟ چرا عیدی مستمری بگیران رو نمی‌ده. بارها اعلام کرده پخش کردن اما الآن سؤال می‌کنیم هیچ خبری نیست»
بیش از 80 درصد کارگران از دریافت عیدی محرومند. حتی کارگران قراردادی دولتی هم حداکثر نصف عیدی یعنی 250هزار تومان دریافت می‌کنند. با توجه به این وضعیت رژیم از همین عیدی کارگران نیز می‌رباید.
حقوق کارگر چهارصد وهشتاد وهفت هزار تومان است، عیدی می‌باست دو برابر حقوق و 974250 تومان باشد.
دولت آخوند حسن روحانی نیز مانند دولت پاسدار احمدی‌نژاد، به جای پرداخت عیدی که دو برابر حقوق پایه است، عدد من درآوردی 503هزار تومان را به‌عنوان عیدی در نظر گرفته است!.
روزنامه حکومتی مردم‌سالاری30بهمن 92 از قول عضو کمیته مزد شورای عالی کار نوشت:“ پرداخت عیدی کمتر از رقم 9 میلیون و 742هزار و 500 ریال (یعنی همان نهصد و هفتاد وچهار تومان) تخلف از قانون است». به این ترتیب است که کابینه آخوند روحانی از عیدی هر کارمند و کارگر 470هزار تومان غارت کرده است.
این غارتگریها در حالی است که قدرت خرید کارگران به‌شدت کاهش پیدا کرده و حقوق پایه‌ی کارگران کمتر از یک هفته از زندگی کارگران را تأمین می‌کند. روزنامه حکومتی مردم‌سالاری (6اسفند) نوشت: ”قدرت خرید کارگران 60 درصد کاهش داشته است“
نوروز و دیدوبازدیدها
نشانهٴ دیگر عید، غذا، شیرینی و آجیل و میوه ایست که در سر سال باید در سفرهٴ مردم، و در دید و بازدیدهای عید وجود داشته باشد. اما با این وضعیت مالی مردم و با گرانی اجناس کالاها، چه چیز می‌توان خرید؟
روزنامه حکومتی «تهران امروز» 4اسفند 92 نوشت: ”مقامات دولت این روزها بعد از گرانی نان از گرانی آب سخن می‌گویند“. این رسانهٴ حکومتی روز قبل از آن از گرانی 300تومانی در هر قرص نان خبر داده بود.
9اسفند 92 بنا بر اعلام بانک مرکزی، سیب زمینی که یکی از خوراکیهای اصلی مردم فقیر و محروم است، طی یک سال 207درصد افزایش پیدا کرده است.
تخم مرغ معادل 6درصد افزایش یافت و شانه ای8500 الی 10هزارو800 تومان به فروش می‌رسد، بهای شیر پاستوریزه نسبت به هفته قبل 3 درصد افزایش یافت.
قیمت گوشت قرمز۱۷.۵ درصد، گوشت مرغ ۶.۴ درصد، قند و شکر۲۹.۸ درصد، چای 4 درصد و روغن نباتی ۲۹.۹ درصد افزایش یافته است.
10اسفند 92 همزمان با نایاب شدن روغن نباتی خوراکی درکرمانشاه، قیمت این روغن به‌صورت بی‌رویه‌ای افزایش پیدا کرده است.
در همین حال باز هم خبرها حاکی از گرانتر شدن کالاها و نیازهای عمومی است و اعلام شده است که قیمت تمامی حاملهای انرژی از نیمه فروردین گران خواهند شد.
این وضعیت باعث شده است چنان که یک هموطن تاکسیران می‌گوید مردم ساعت به ساعت دنبال تهیهٴ نیازهای خوراکی خود باشند: «یک روز نیایم واسه کار واسه فرداش هیچی نداریم بخوریم».
فقر کمرشکن، زندگی میلیونها هموطن را با تلخیهای بسیار روبه‌رو کرده است.
نوروز و مسافرتها
یکی دیگر از چیزهایی که نوروز با آن شناخته می‌شود، مسافرت است. که به علت هزینه‌های کمرشکن زندگی و به‌ویژه گران شدن هزینه‌های تردد، مردم آن را مانند سایر موارد عید به ناگزیر حذف می‌کنند.
در مورد مسافرت ایام عید هموطنی می‌گوید: ”در رابطه با قطاری که از دزفول به قم یا از قم میاد. چیزی حدود چهارده و خورده‌ای اضافه شده یعنی ماه قبلی که من رفتم قم برگشتم 34 تومن بلیط بود همون قطار همون بلیط چهل وهشت و ششصد شده بود. یعنی طی یک ماه این‌قدر رفته رو بلیط؟“
اکنون باید پرسید، با این فقر شدید، با این گرانی روزافزون، با این غارت و چپاول از عیدیهای کارگران و کارمندان، اکثریت مردم ایران از نوروز چه باقی مانده است؟
نوروز می‌گوید: باید برای نو کردن روز مردم ایران، این شب کهنه و دیر ماندهٴ حاکمیت آخوندهای غارتگر و ستمگر را نابود کرد. تا روز شادیها برسد.
