با تشکر از نماینده مارتینسن که موضوع بسیار مهمی را مطرح کرد. اتفاقاتی که نماینده به آن اشاره می‌کند، هم زشت است و هم غیرقابل قبول.
مارتینسن به چندین مورد اشاره می‌کند که در آن ایرانیان تبعیدی مقیم عراق مورد نقض غیرقابل‌قبول حقوق‌بشر قرار گرفته‌اند. حفاظت از مخالفان ایرانی در عراق به خوبی صورت نگرفته است. وضعیت با فواصل منظم موضوع رسانه‌ها بوده است. سازمانهای بین‌المللی ابراز نگرانی نموده و خواستار عمل شده‌اند. بستگانشان در نروژ می‌گویند که نگران بستگان و دوستانشان هستند. یک پزشک ایرانی- نروژی در روزنامه آفتن پستن در مورد پدرش گفت، که آخرین بار در کمپ اشرف دیده شده بود. زمانیکه ایالات متحده آمریکا مسئولیت حفاظت را داشت آنان می‌توانستند تماس تلفنی داشته باشند.
رویدادهایی که از طریق رسانه‌ها علنی شده، جایی برای کاهش نگرانی نمی‌گذارد. 52 ایرانی مخالف به‌طور وحشیانه‌یی در اول سپتامبر 2013 در کمپ اشرف کشته شدند. آنان که شاهد آن بودند، صحنه‌های وحشتناکی را بیان می‌کنند: بسیاری از قربانیان دستگیر شده، دست‌بند زده شده و بعد قتل‌عام شده‌اند. علاوه بر 52نفری که کشته شدند، 7نفر ربوده شدند. عفو بین‌الملل و سایرین از این وحشت دارند که آنان هم شکنجه شده و هم به‌زور به ایران فرستاده شود. همان‌طور که استیضاح کننده می‌گوید، آنان هنوز به وضعیتی امن و با سلامت بازنگشته‌اند و دلایل زیادی برای نگرانی وجود دارد.
افراد کمپ لیبرتی نیز مورد حمله قرار گرفته‌اند. این کمپ که چندین بار مورد حمله واقع شده، حدود 3000 ایرانی تبعیدی تحت حفاظت را در خود جای داده است. جامعه جهانی باید روی آنان تمرکز کند و جامعه جهانی باید دخالت کند.
سازمانهایی هم‌چون کمیساریای عالی پناهندگان، سازمان ملل و عفو بین‌الملل این حمله را به‌شدت محکوم کرده و برای کسانی که هنوز در کمپ هستند، نگران است. مقامات نروژی همان‌طور که امروز در این سالن شنیدیم، نیز در آن سهیم هستند. مقامات باید تحقیق کرده و مسببین را به عدالت بسپارد.
خوب است که وزیر امور خارجه این موضوع را جدی بگیرد و بگوید که نروژ کمک خواهد کرد تا از طریق سازمان ملل این وضعیت جدی گرفته شود.
مارتینسن به چندین مورد اشاره می‌کند که در آن ایرانیان تبعیدی مقیم عراق مورد نقض غیرقابل‌قبول حقوق‌بشر قرار گرفته‌اند. حفاظت از مخالفان ایرانی در عراق به خوبی صورت نگرفته است. وضعیت با فواصل منظم موضوع رسانه‌ها بوده است. سازمانهای بین‌المللی ابراز نگرانی نموده و خواستار عمل شده‌اند. بستگانشان در نروژ می‌گویند که نگران بستگان و دوستانشان هستند. یک پزشک ایرانی- نروژی در روزنامه آفتن پستن در مورد پدرش گفت، که آخرین بار در کمپ اشرف دیده شده بود. زمانیکه ایالات متحده آمریکا مسئولیت حفاظت را داشت آنان می‌توانستند تماس تلفنی داشته باشند.
رویدادهایی که از طریق رسانه‌ها علنی شده، جایی برای کاهش نگرانی نمی‌گذارد. 52 ایرانی مخالف به‌طور وحشیانه‌یی در اول سپتامبر 2013 در کمپ اشرف کشته شدند. آنان که شاهد آن بودند، صحنه‌های وحشتناکی را بیان می‌کنند: بسیاری از قربانیان دستگیر شده، دست‌بند زده شده و بعد قتل‌عام شده‌اند. علاوه بر 52نفری که کشته شدند، 7نفر ربوده شدند. عفو بین‌الملل و سایرین از این وحشت دارند که آنان هم شکنجه شده و هم به‌زور به ایران فرستاده شود. همان‌طور که استیضاح کننده می‌گوید، آنان هنوز به وضعیتی امن و با سلامت بازنگشته‌اند و دلایل زیادی برای نگرانی وجود دارد.
افراد کمپ لیبرتی نیز مورد حمله قرار گرفته‌اند. این کمپ که چندین بار مورد حمله واقع شده، حدود 3000 ایرانی تبعیدی تحت حفاظت را در خود جای داده است. جامعه جهانی باید روی آنان تمرکز کند و جامعه جهانی باید دخالت کند.
سازمانهایی هم‌چون کمیساریای عالی پناهندگان، سازمان ملل و عفو بین‌الملل این حمله را به‌شدت محکوم کرده و برای کسانی که هنوز در کمپ هستند، نگران است. مقامات نروژی همان‌طور که امروز در این سالن شنیدیم، نیز در آن سهیم هستند. مقامات باید تحقیق کرده و مسببین را به عدالت بسپارد.
خوب است که وزیر امور خارجه این موضوع را جدی بگیرد و بگوید که نروژ کمک خواهد کرد تا از طریق سازمان ملل این وضعیت جدی گرفته شود.
