دیگر صدای آوازهای صیادان ماهی از تالاب شادگان به گوش نمی‌رسد. آنان قایقهایشان را وارو کرده‌اند. پلیکانهای مهاجر دیگر در فلاحیه فرود نمی‌آیند و به جای بوی مرطوب ماهی و آب و نیزار، ریزگردهای انبوه ریه‌های مردمان شرق کارون را پر کرده است.
تالاب شادگان از جمله تالابهای ایران است که در کنوانسیون رامسر ثبت بین‌المللی شده است. کنوانسیون رامسر، پیمانی بین‌المللی است که در سال 1971 میلادی منعقد شد. این کنوانسیون برای حفاظت از تالاب‌ها و پرندگان مهاجر شکل گرفت و بر مبنای آن، کشورهای عضو موظفند از تالابهای ثبت‌شده حفاظت کنند. امروزه 160 کشور جهان عضو این پیمان هستند. بر اثر چپاولگریهای رژیم آخوندی از تالاب 400هزار هکتاری شادگان حدود 60 درصد آن از بین رفته است. حالا دیگر آواز خوانان غروبهای شادگان برای صید ماهی، آوازهای خود را به فریاد تبدیل کرده‌اند تا از انهدام تمامی این تالاب عظیم و نابودی روزگار خود جلوگیری کنند. روز 21بهمن بیش از 1000تن از مردم شادگان در اعتراض به خشک شدن این تالاب عظیم دست به دست هم داده و با برافراشتن پلاکاردهایی علیه خشک شدن تالاب شادگان بپا خاستند. روی یکی از پلاکاردها نوشته شده بود: ”می‌خواهم زنده بمانم“.
روز هشتم آبان امسال روزنامه حکومتی مردم‌سالاری به انواع چپاولگریهای رژیم آخوندی از این تالاب اعتراف کرد و نوشت: ”سدسازی و رعایت نشدن نیاز آبی تالاب، تخلیه پساب‌های آلوده‌ای چون مزارع نیشکر، پرورش ماهی و فولاد خوزستان، عبور لوله‌های نفتی، فعالیت 30 واحد پتروشیمی و تخلیه زباله‌های شهری، این تالاب منحصربه‌فرد را از سال 1372 وارد فهرست قرمز تالابهای بین‌المللی (لیست مونترو) کرده است“. البته با این‌که 20سال از هشدار بین‌المللی در مورد نابودی این تالاب می‌گذرد، نظام ویرانگر ولایت‌فقیه نه تنها اقدامی برای جلوگیری از خشکیدن این تالاب نکردند بلکه در نابودی آن کوشیده است.
نتیجه این وضعیت علاوه بر نابودی کسب و کار دهها هزار صیاد و کشاورز و سایر کسب و کارهای حاشیهٴ تالاب، ابتلا به سرطان نیز به‌دلیل آلودگی هوا، به‌طور فاجعه‌باری در این منطقه افزایش یافته است. روز چهارم دی 92روزنامه حکومتی اعتماد در مطلبی تحت عنوان ”افزایش چشمگیر آمار مبتلایان به سرطان در خوزستان در گزارشی از بیمارستان شفا که مرکز درمان تخصصی سرطان در اهواز است نوشت:“ آمارها نشان می‌دهد که مراجعات جدید بیماران سرطانی بیمارستان شفا در سالهای 75 تا 91 افزایش داشته است به‌طوری که تعداد مراجعان جدید از 223نفر در سال 75 به 998نفر در سال 91 رسیده و این در حالی است که جمعیت خوزستان در این مدت حداکثر 25 درصد رشد دارد.
از سوی دیگر تعداد روزهایی که پدیده گرد و غبار در استان اتفاق افتاده نیز طی سالهای 80 تا 91 (از زمان نصب دستگاههای سنجش آلودگی هوا) افزایش حدود 800 درصدی را نشان می‌دهد ”. این گزارش می‌افزاید:“ وقوع پدیده گرد و غبار از سال 80 آغاز شد. در شهرستانهای آبادان، خرمشهر و شادگان. ... گزارش‌های اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان نشان می‌دهد… آلودگی تا 50 برابر استاندارد و با تداوم سه تا 10روز اتفاق می‌افتد. وقوع پدیده گرد و غبار تا 80روز در سال 88 و میانگین هر 15روز یک بار نیز ثبت شده است.
قیام مردم شادگان برای احیای تالاب عظیم شادگان، پاسخی است از جانب مردم که دیگر فریب دجالگریهای رژیم آخوندی در مورد رسیدگی به این تالاب را نمی‌خورند و برای نجات محیط زیست خود به‌پاخاسته‌اند.
تالاب شادگان از جمله تالابهای ایران است که در کنوانسیون رامسر ثبت بین‌المللی شده است. کنوانسیون رامسر، پیمانی بین‌المللی است که در سال 1971 میلادی منعقد شد. این کنوانسیون برای حفاظت از تالاب‌ها و پرندگان مهاجر شکل گرفت و بر مبنای آن، کشورهای عضو موظفند از تالابهای ثبت‌شده حفاظت کنند. امروزه 160 کشور جهان عضو این پیمان هستند. بر اثر چپاولگریهای رژیم آخوندی از تالاب 400هزار هکتاری شادگان حدود 60 درصد آن از بین رفته است. حالا دیگر آواز خوانان غروبهای شادگان برای صید ماهی، آوازهای خود را به فریاد تبدیل کرده‌اند تا از انهدام تمامی این تالاب عظیم و نابودی روزگار خود جلوگیری کنند. روز 21بهمن بیش از 1000تن از مردم شادگان در اعتراض به خشک شدن این تالاب عظیم دست به دست هم داده و با برافراشتن پلاکاردهایی علیه خشک شدن تالاب شادگان بپا خاستند. روی یکی از پلاکاردها نوشته شده بود: ”می‌خواهم زنده بمانم“.
روز هشتم آبان امسال روزنامه حکومتی مردم‌سالاری به انواع چپاولگریهای رژیم آخوندی از این تالاب اعتراف کرد و نوشت: ”سدسازی و رعایت نشدن نیاز آبی تالاب، تخلیه پساب‌های آلوده‌ای چون مزارع نیشکر، پرورش ماهی و فولاد خوزستان، عبور لوله‌های نفتی، فعالیت 30 واحد پتروشیمی و تخلیه زباله‌های شهری، این تالاب منحصربه‌فرد را از سال 1372 وارد فهرست قرمز تالابهای بین‌المللی (لیست مونترو) کرده است“. البته با این‌که 20سال از هشدار بین‌المللی در مورد نابودی این تالاب می‌گذرد، نظام ویرانگر ولایت‌فقیه نه تنها اقدامی برای جلوگیری از خشکیدن این تالاب نکردند بلکه در نابودی آن کوشیده است.
نتیجه این وضعیت علاوه بر نابودی کسب و کار دهها هزار صیاد و کشاورز و سایر کسب و کارهای حاشیهٴ تالاب، ابتلا به سرطان نیز به‌دلیل آلودگی هوا، به‌طور فاجعه‌باری در این منطقه افزایش یافته است. روز چهارم دی 92روزنامه حکومتی اعتماد در مطلبی تحت عنوان ”افزایش چشمگیر آمار مبتلایان به سرطان در خوزستان در گزارشی از بیمارستان شفا که مرکز درمان تخصصی سرطان در اهواز است نوشت:“ آمارها نشان می‌دهد که مراجعات جدید بیماران سرطانی بیمارستان شفا در سالهای 75 تا 91 افزایش داشته است به‌طوری که تعداد مراجعان جدید از 223نفر در سال 75 به 998نفر در سال 91 رسیده و این در حالی است که جمعیت خوزستان در این مدت حداکثر 25 درصد رشد دارد.
از سوی دیگر تعداد روزهایی که پدیده گرد و غبار در استان اتفاق افتاده نیز طی سالهای 80 تا 91 (از زمان نصب دستگاههای سنجش آلودگی هوا) افزایش حدود 800 درصدی را نشان می‌دهد ”. این گزارش می‌افزاید:“ وقوع پدیده گرد و غبار از سال 80 آغاز شد. در شهرستانهای آبادان، خرمشهر و شادگان. ... گزارش‌های اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان نشان می‌دهد… آلودگی تا 50 برابر استاندارد و با تداوم سه تا 10روز اتفاق می‌افتد. وقوع پدیده گرد و غبار تا 80روز در سال 88 و میانگین هر 15روز یک بار نیز ثبت شده است.
قیام مردم شادگان برای احیای تالاب عظیم شادگان، پاسخی است از جانب مردم که دیگر فریب دجالگریهای رژیم آخوندی در مورد رسیدگی به این تالاب را نمی‌خورند و برای نجات محیط زیست خود به‌پاخاسته‌اند.
