گزارشهای رسیده از بازار تهران حاکی از رکود بی‌سابقه در بازار تهران است. یکی از تولیدکنندگان عمده بازار تهران به خبرنگار سایت مجاهد گفت: به علت رکود بی‌سابقه 4ماه است که هیچ فروشی نداشته است، زیرا کسی توان خرید ندارد. مردم تنها برای مایحتاج اولیه خود هزینه می‌کنند. این تولیدکننده عمده گفت: با قطعیت می‌گویم که در صورت عدم تغییر اوضاع اقتصادی تا آخر سال؛ اغلب تولیدکنندگان بازار از فروردین سال آینده تعطیل خواهند کرد و سیل کارگران بیکار در راه است.
رسانه‌های حکومتی نیز به رکود شدید در بازارهای ایران اعتراف کرده‌اند، از جمله روزنامه حکومتی اعتماد وابسته به باند روحانی روز 13بهمن در مورد بازار پوشاک نوشت: ”امسال حتی تخفیف‌های 50 درصدی هم نتوانسته‌اند کمی از کسادی بازار کم کند“. یک فروشنده گفت: ”ما یک ارزان فروش هستیم یعنی جنس‌های ما کاملاً ایرانی است و قیمت هایمان نیز نسبت به اجناس وارداتی بسیار بسیار پایین‌تر است اما بازار شدیداً در رکود به‌سر می‌برد. یک فروشندهٴ دیگر گفت: 30 تا 40 درصد در فروشش نسبت به پارسال افت فروش داشته و هیچ امیدی هم به رونق ندارد“. این رسانه حکومتی در مورد بازار لوازم برقی و خانگی وضع را بدتر توصیف کرده و می‌نویسد: ”مدیر فروش یکی از مارک‌های معتبر گفت: فروششان بسیار کم است و نسبت به سالهای قبل افت قابل توجهی داشته است. وی می‌افزاید، در حال حاضر به‌شدت با کمبود جنس مواجه هستیم که ناشی از عدم واردات به‌دلیل ناامنی اقتصادی است و فعلاً بازار ما به‌رغم آمدن شب عید تغییر چندانی نداشته است. به گفته او، بیش از 40 درصد افت فروش داشته‌اند“.
تلویزیون رژیم نیز روز 18بهمن 92 به رکود در بازار خرید و فروش مسکن به‌رغم افزایش وام مسکن اعتراف کرد و از افت بازار بورس خبر داد. این رسانه حکومتی علت افت بازار بورس را در افزایش 2درصدی مالیات بر ارزش افزوده، افزایش 30 درصدی بهرهٴ مالکانه معادن سنگ آهن و مصوبه افزایش خوراک پتروشیمی‌ها 15 سنت در هر مترمکعب گاز در مجلس ارتجاع عنوان کرد.
روزنامه حکومتی اعتماد روز 17بهمن نوشت: ”کیانوش کاظمی، مدیرعامل پتروشیمی شیراز گفت: با افزایش نرخ 15 سنت بیش از 106میلیارد تومان از سود سالانه پتروشیمی کاهش می‌یابد. به‌عنوان مثال پتروشیمی شیراز برای یک طرح یک میلیون تنی آمونیاک خود تا کنون 2500میلیارد تومان هزینه کرده است که با خوراک 15 سنت عدد نرخ بازگشت سرمایه به 7 درصد کاهش می‌یابد که به این ترتیب هیچ سرمایه‌گذاری از این پس به ایران نمی‌آید“.
مدیرعامل موکت همدان نیز گفت: ”در حالی که شرکتهای پتروشیمی موظف شده بودند به تقاضای داخلی صنایع داخلی به‌طور تمام و کمال پاسخ دهند متأسفانه افزایش نرخ 15 سنت خوراک باعث شده دیگر مواد اولیه کافی به دست ما نرسد چرا که عرضه کاهش یافته است“. وی از نداشتن فروش شکایت کرد و گفت: ”در بدترین زمان ممکن که در حال نزدیک شدن به شب‌های پایانی سال هستیم این وضع برای ما ایجاد شده و انبارهای ما از محصولات‌مان انباشته شده است. و این خود عاملی است که به افزایش قیمت محصولات ما که 80 درصد از مواد اولیه پتروشیمی را مصرف می‌کند، منجر می‌شود“.
یکی دیگر از نشانه‌های عمیق رکود در بازار افزایش چکهای برگشتی است که نشان‌دهندهٴ ناتوانی معامله‌گران در پرداخت بدهیهایشان هستند و این ضربات سنگینی به صنایع تولیدی زده است، خبرگزاری مجلس ارتجاع روز 11بهمن در این رابطه نوشت: ”افزایش چکهای برگشتی و کاهش حجم مبادلات با این ابزار پولی یکی از نشانه‌های رکود فعالیتهای اقتصادی است. یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: تولیدکننده و بازرگانی پیدا نمی‌شود که خواهان بد حساب شدن در بازار باشد؛ مگر آن که تنگناهای اقتصادی مانع پرداخت به موقع دیون آنها شود. به اعتقاد وی، وقتی رکود اقتصادی در یک کشور حکمفرما باشد، کسانی که کالای خود را با چک خریداری کرده اند، توان فروش کالا را ندارند و به این ترتیب چک هایشان پاس نمی‌شود.
بر اساس آمارهای بانک مرکزی رژیم، نرخ چکهای برگشتی در آبان92 نسبت به مهرماه که حدود ۱۰.۹ درصد بود به ۱۱.۲درصد رسیده است. یک کارشناس دیگر حکومتی اضافه کرد: رکود مبادلات در اقتصاد ایران یکی از دلایل افزایش حجم چکهای برگشتی بوده است“.
روز هفتم بهمن نیز روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد از قول مسعود نیلی مشاور اقتصادی آخوند روحانی نوشت: «اقتصاد ایران امروز با پدیده‌هایی روبه‌رو است که در گذشته یک یا دو مورد آن به‌طور همزمان با هم اتفاق افتاده‌اند. اگر قبلاً تورم بود، رکود وجود نداشت. یا اگر رکود بود، کشور با تحریمهای گسترده مواجه نبود. اما امروز شرایط به‌گونه‌یی است که چند چالش همزمان با هم رخ داده و وضعیت را به جایی کشانده که اقتصاد رقم کم سابقه منفی 6 درصد را تجربه کرده و تورم به بالای 40 درصد رسیده است».
بیش از 7ماه از روی کارآمدن آخوند روحانی و باند اقتصادی او می‌گذرد. او هیچ راه‌حلی برای خروج از بحرانها و بن‌بست کنونی گریبانگیر اقتصاد ایران ندارد. نه وعدهٴ رفع تحریمها، نه توهمات مربوط به سرمایه‌گذاریهای خارجی کشورهای 5+1 به رژیم و نه بستن بازار به مالیات، نه سبد کالا و نه افزایش قیمت حاملهای انرژی و ادامه فاز اول حذف یارانه‌ها و تأخیر در فاز دوم آن، نه افزایش وامهای بانکی برای رونق بخشی به خرید و فروش مسکن یا راه‌اندازی بنگاههای زودبازده اقتصادی، و نه هیچ راه‌کار دیگری در مورد رفع بیکاری و تورم که در حال حاضر در دنیا رتبهٴ اول را دارد، کارزار نیست. زیرا اقتصاد ایران با فساد و چپاول بی‌حد و حصر آخوندها و پاسداران نابود شده و تماماً به یغما رفته است. این خانه از پای بست ویران است.
رسانه‌های حکومتی نیز به رکود شدید در بازارهای ایران اعتراف کرده‌اند، از جمله روزنامه حکومتی اعتماد وابسته به باند روحانی روز 13بهمن در مورد بازار پوشاک نوشت: ”امسال حتی تخفیف‌های 50 درصدی هم نتوانسته‌اند کمی از کسادی بازار کم کند“. یک فروشنده گفت: ”ما یک ارزان فروش هستیم یعنی جنس‌های ما کاملاً ایرانی است و قیمت هایمان نیز نسبت به اجناس وارداتی بسیار بسیار پایین‌تر است اما بازار شدیداً در رکود به‌سر می‌برد. یک فروشندهٴ دیگر گفت: 30 تا 40 درصد در فروشش نسبت به پارسال افت فروش داشته و هیچ امیدی هم به رونق ندارد“. این رسانه حکومتی در مورد بازار لوازم برقی و خانگی وضع را بدتر توصیف کرده و می‌نویسد: ”مدیر فروش یکی از مارک‌های معتبر گفت: فروششان بسیار کم است و نسبت به سالهای قبل افت قابل توجهی داشته است. وی می‌افزاید، در حال حاضر به‌شدت با کمبود جنس مواجه هستیم که ناشی از عدم واردات به‌دلیل ناامنی اقتصادی است و فعلاً بازار ما به‌رغم آمدن شب عید تغییر چندانی نداشته است. به گفته او، بیش از 40 درصد افت فروش داشته‌اند“.
تلویزیون رژیم نیز روز 18بهمن 92 به رکود در بازار خرید و فروش مسکن به‌رغم افزایش وام مسکن اعتراف کرد و از افت بازار بورس خبر داد. این رسانه حکومتی علت افت بازار بورس را در افزایش 2درصدی مالیات بر ارزش افزوده، افزایش 30 درصدی بهرهٴ مالکانه معادن سنگ آهن و مصوبه افزایش خوراک پتروشیمی‌ها 15 سنت در هر مترمکعب گاز در مجلس ارتجاع عنوان کرد.
روزنامه حکومتی اعتماد روز 17بهمن نوشت: ”کیانوش کاظمی، مدیرعامل پتروشیمی شیراز گفت: با افزایش نرخ 15 سنت بیش از 106میلیارد تومان از سود سالانه پتروشیمی کاهش می‌یابد. به‌عنوان مثال پتروشیمی شیراز برای یک طرح یک میلیون تنی آمونیاک خود تا کنون 2500میلیارد تومان هزینه کرده است که با خوراک 15 سنت عدد نرخ بازگشت سرمایه به 7 درصد کاهش می‌یابد که به این ترتیب هیچ سرمایه‌گذاری از این پس به ایران نمی‌آید“.
مدیرعامل موکت همدان نیز گفت: ”در حالی که شرکتهای پتروشیمی موظف شده بودند به تقاضای داخلی صنایع داخلی به‌طور تمام و کمال پاسخ دهند متأسفانه افزایش نرخ 15 سنت خوراک باعث شده دیگر مواد اولیه کافی به دست ما نرسد چرا که عرضه کاهش یافته است“. وی از نداشتن فروش شکایت کرد و گفت: ”در بدترین زمان ممکن که در حال نزدیک شدن به شب‌های پایانی سال هستیم این وضع برای ما ایجاد شده و انبارهای ما از محصولات‌مان انباشته شده است. و این خود عاملی است که به افزایش قیمت محصولات ما که 80 درصد از مواد اولیه پتروشیمی را مصرف می‌کند، منجر می‌شود“.
یکی دیگر از نشانه‌های عمیق رکود در بازار افزایش چکهای برگشتی است که نشان‌دهندهٴ ناتوانی معامله‌گران در پرداخت بدهیهایشان هستند و این ضربات سنگینی به صنایع تولیدی زده است، خبرگزاری مجلس ارتجاع روز 11بهمن در این رابطه نوشت: ”افزایش چکهای برگشتی و کاهش حجم مبادلات با این ابزار پولی یکی از نشانه‌های رکود فعالیتهای اقتصادی است. یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: تولیدکننده و بازرگانی پیدا نمی‌شود که خواهان بد حساب شدن در بازار باشد؛ مگر آن که تنگناهای اقتصادی مانع پرداخت به موقع دیون آنها شود. به اعتقاد وی، وقتی رکود اقتصادی در یک کشور حکمفرما باشد، کسانی که کالای خود را با چک خریداری کرده اند، توان فروش کالا را ندارند و به این ترتیب چک هایشان پاس نمی‌شود.
بر اساس آمارهای بانک مرکزی رژیم، نرخ چکهای برگشتی در آبان92 نسبت به مهرماه که حدود ۱۰.۹ درصد بود به ۱۱.۲درصد رسیده است. یک کارشناس دیگر حکومتی اضافه کرد: رکود مبادلات در اقتصاد ایران یکی از دلایل افزایش حجم چکهای برگشتی بوده است“.
روز هفتم بهمن نیز روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد از قول مسعود نیلی مشاور اقتصادی آخوند روحانی نوشت: «اقتصاد ایران امروز با پدیده‌هایی روبه‌رو است که در گذشته یک یا دو مورد آن به‌طور همزمان با هم اتفاق افتاده‌اند. اگر قبلاً تورم بود، رکود وجود نداشت. یا اگر رکود بود، کشور با تحریمهای گسترده مواجه نبود. اما امروز شرایط به‌گونه‌یی است که چند چالش همزمان با هم رخ داده و وضعیت را به جایی کشانده که اقتصاد رقم کم سابقه منفی 6 درصد را تجربه کرده و تورم به بالای 40 درصد رسیده است».
بیش از 7ماه از روی کارآمدن آخوند روحانی و باند اقتصادی او می‌گذرد. او هیچ راه‌حلی برای خروج از بحرانها و بن‌بست کنونی گریبانگیر اقتصاد ایران ندارد. نه وعدهٴ رفع تحریمها، نه توهمات مربوط به سرمایه‌گذاریهای خارجی کشورهای 5+1 به رژیم و نه بستن بازار به مالیات، نه سبد کالا و نه افزایش قیمت حاملهای انرژی و ادامه فاز اول حذف یارانه‌ها و تأخیر در فاز دوم آن، نه افزایش وامهای بانکی برای رونق بخشی به خرید و فروش مسکن یا راه‌اندازی بنگاههای زودبازده اقتصادی، و نه هیچ راه‌کار دیگری در مورد رفع بیکاری و تورم که در حال حاضر در دنیا رتبهٴ اول را دارد، کارزار نیست. زیرا اقتصاد ایران با فساد و چپاول بی‌حد و حصر آخوندها و پاسداران نابود شده و تماماً به یغما رفته است. این خانه از پای بست ویران است.
