در مناطق مرزی کردستان با عراق و ترکیه جمعیت زیادی از مردم به‌دلیل فقر و بیکاری مجبور به کولبری و مشاغل خطرناک دیگر شوند که در این رابطه باستم و سرکوب نیروهای سرکوبگر رژیم به‌ویژه نیروی انتظامی جنایتکار مواجه می‌شوند. این جمعیت از هموطنان برای درآوردن لقمه نانی هیچ راهی ندارند جز این‌که بتوانند از طریق کولبری امرار معاش کنند آنها مجبورند که در سرمای زمستان و گرمای تابستان و دور از چشم گزمه‌های حکومتی آخوندی از میان راههای صعب العبور و کوهستانی گذر کنند تا بتوانند کالای خود را به مقصد برسانند. اجناس کولبران (افرادی که اجناس را روی پشت خود حمل می‌کنند) و کاسبکاران مرزی (افرادی که اجناسی که به‌صورت غیرقانونی وارد شده‌اند، مانند سیگار، وسایل برقی، و لاستیک خودرو را به شهرهای بزرگتر حمل و نقل می‌کنند) تماماً اجناسی هستند که خرید و فروش آنها جرم محسوب نمی‌شود اما به‌دلیل این‌که در حاکمیت رژیم آخوندی برای مردم محروم مرزی هیچ محل درآمدی وجود ندارد آنها مجبورند که از طریق خرید و فروش این اجناس در منطقه مرزی مخارج معیشت زندگی خود و خانواده‌شان را تأمین کنند.
موارد متعددی وجود دارد که نیروهای سرکوبگر رژیم این مردم محروم و ستمدیده را به گلوله می‌بنند و یا این‌که درسرمای زمستان و در برف و بوران گیر می‌کنند واز سرما یخ می‌زنند. تازه‌ترین گزارش در مورد این هموطنان، مفقود شدن 4تن از کولبران ارومیه است که از آنان هیچ خبری در دست نیست. بنا به گفته اهالی منطقه، این 4نفر در برف وبوران گیرافتاده‌اند، در آذر92 نیز دو کولبر در سانحه سقوط بهمن جان باخته بودند.
13 دی 92نیروهای امنیتی رژیم ایران در تاریخ 13 دیماه در مرز باشماق مریوان به سوی کاروانی از کولبران و کاسبکاران کرد تیراندازی کردند که موجب مجروح شدن یک تن از کاسبکاران به نام «سیروان معروف‌پور» شد
14 دی 92مأموران جنایتکار نیروی انتظامی یک کارگر کولبر به نام رامیار ابراهیمی را که ۲۳سال بیشتر سن نداشت، در منطقه ”آلان“ به گلوله بستند. وی هم‌اکنون در کما به‌سر می‌برد.
نیروی جنایتکار انتظامی رژیم 25دی در حومه سردشت، به سوی یک جوان 26 کولبر تیراندازی کردند که بر اثر آن این جوان جان سپرد.
پاسدار حسین ذوالفقاری فرمانده مرزبانی رژیم در گفتگویی با خبرگزاری حکومتی ایرنا از وقوع بیش از 300 درگیری در نواحی مرزی ایران طی سال جاری خبر داده است که به ادعای این سرکرده نیروی انتظامی رژیم درگیری با قاچاقچیان بوده است در حالی که بنا بر نمونه‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد قربانیان درگیری نیروهای مرزی رژیم کاسبکاران خرده پا و کولبران مرزی هستند که برای امرار معاش خانواده خود ناگزیر به روی آوردن به این کار خطرناک هستند.
رژیم آخوندی برای کشتن این مردم محروم فقیر اضافه بر نیروی انتظامی از مزدوران محلی خود نیز برای به دام انداختن کولبران استفاده می‌کند و برای قتل کولبران پول هنگفتی به مزدوران اجیرشده خود در مناطق مرزی می‌پردازد.
مینهای به‌جا مانده از جنگ ضدمیهنی خمینی نیز بلایی است که روزانه جان کولبران وکاسبکاران محروم را به خطر می‌اندازد.
21 دی 92 در منطقه مرزی بانه دو کولبر جوان روی مین به‌جا مانده از جنگ رفتند و پای یکی از آنان قطع شد.
وضعیت مردم کاسبکار و کولبر در منطقه سیستان و بلوچستان نیز شبیه وضعیت مردم محروم در منطقه کردستان است که بسیاری از مردم ناچارند برای درآوردن لقمه نانی به این شغل خطرناک روی بیاورند. تلاش کاسبکاران مرزی بلوچستان برای تأمین معیشت زندگی خود و خانواده‌شان همراه با مرگ است که در این رابطه نیروی انتظامی در کمین این مردم فقیر نشسته و آنان یا در دام مرگ نیروی انتظامی گرفتار می‌شوند و یا حوادثی نظیر تصادف و چپ شدن خودرو آنان را به کام مرگ می‌کشاند.
4بهمن 92 یک خودروی سواری حامل بنزین واژگون شد وسه سرنشین آن در آتش انفجار خودرو گرفتار شدند که در این رابطه خبرگزاری حکومتی ایرانا نوشت این خودرو در محور ارتباطی ایرانشهر - بزمان واژگون شده و آتش گرفته است. بر اثر این سانحه یکی از سرنشینان خودرو در شعله‌های آتش جان خود را از دست داد و دو نفر سرنشین دیگر به‌شدت مصدوم و زخمی شدند.
وضعیت در مورد این قشر از مردم میهنمان آن‌قدر وخیم است که احمد شهید در گزارش 1آبان 92 خود در مورد نقض حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت ولایت‌فقیه، در مورد نقض حقوق این قشر از مردم محروم کشور به کشتن خودسرانه کولبران در نواحی مرزی اشاره کرد که این کشارها در مغایرت با قوانین داخلی رژیم و قوانین بین‌المللی صورت می‌گیرد.
کمپین بین‌المللی حقوق‌بشر نیز در اردیبهشت 91 در گزارشی نسبت به این وضعیت اعتراض کرد و در گزارش خود نوشت که در فاصله اسفند ۹۰ و فروردین ۹۱ پس از آغاز انسداد مرزها، حدود ۷۴ کولبر کشته شدند. در گزارش این کمپین آمده است که ۷۰ نفر از این افراد توسط نیروی انتظامی رژیم و چهار نیز به‌دلیل سرمای شدید و انفجار مین جان خود را از دست دادند.
کمپین بین‌المللی حقوق‌بشر در گزارش خود نوشته بود که ۷۴ مورد مرگ و ۷۶ مورد جراحات افرادی که به‌عنوان کولبر و کاسبکاران در مرز به‌کار اشتغال دارند صورت گرفته است.
وضعیت وخیم اقتصادی و اجتماعی مردم مناطق مرزی کردستان خبرگزاری سپاه پاسداران رژیم را نیز ناگزیر به اعتراف کرده است و این خبرگزاری در23آبان 92 در تضاد باندی با حکومت آخوند روحانی و در یک سهم خواهی از مدیریت حکومت او به ناگزیر به وضعیت مردم محروم کردستان و علت روی آوردن مردم به کولبری اعتراف کرد و نوشت ”: این‌جا استانی فرهنگی اما فاقد کتابخانه مرکزی استاندارد است، این‌جا استانی است برای برگشت دادن بودجه‌ها و انجام نگرفتن امور؛ کردستان مکانی است برای استخدام مجدد بازنشستگان و فراهم نمودن بستری امن برای بیکاری روزافزون جامعه، استان فرهنگی کشور با دارا بودن معادن و ذخائر متفاوت، کمترین واحد تولیدی و صنعتی را به خود اختصاص داده است.
این در حالی است که در کردستان بیش از سه مرز رسمی با کشور همسایه عراق وجود دارد و عملکرد نامناسب برخی مدیران اسبق موجب شده است که غیربومی‌ها صاحبان اصلی مرزها شوند و ساکنان استان پیوسته به فعالیت کولبری مشغول باشند“.
جنایت رژیم ولایت‌فقیه علیه کولبران وکاسبکاران در مناطق مرزی سیستان وبلوچستان و کردستان و ستم مضاعف علیه این مردم نیز یکی از ارمغانها و دست‌آوردهای این رژیم ضد‌مردمی برای مردم محروم در این خطه از ایران تحت حاکمیت آخوندها است.
موارد متعددی وجود دارد که نیروهای سرکوبگر رژیم این مردم محروم و ستمدیده را به گلوله می‌بنند و یا این‌که درسرمای زمستان و در برف و بوران گیر می‌کنند واز سرما یخ می‌زنند. تازه‌ترین گزارش در مورد این هموطنان، مفقود شدن 4تن از کولبران ارومیه است که از آنان هیچ خبری در دست نیست. بنا به گفته اهالی منطقه، این 4نفر در برف وبوران گیرافتاده‌اند، در آذر92 نیز دو کولبر در سانحه سقوط بهمن جان باخته بودند.
13 دی 92نیروهای امنیتی رژیم ایران در تاریخ 13 دیماه در مرز باشماق مریوان به سوی کاروانی از کولبران و کاسبکاران کرد تیراندازی کردند که موجب مجروح شدن یک تن از کاسبکاران به نام «سیروان معروف‌پور» شد
14 دی 92مأموران جنایتکار نیروی انتظامی یک کارگر کولبر به نام رامیار ابراهیمی را که ۲۳سال بیشتر سن نداشت، در منطقه ”آلان“ به گلوله بستند. وی هم‌اکنون در کما به‌سر می‌برد.
نیروی جنایتکار انتظامی رژیم 25دی در حومه سردشت، به سوی یک جوان 26 کولبر تیراندازی کردند که بر اثر آن این جوان جان سپرد.
پاسدار حسین ذوالفقاری فرمانده مرزبانی رژیم در گفتگویی با خبرگزاری حکومتی ایرنا از وقوع بیش از 300 درگیری در نواحی مرزی ایران طی سال جاری خبر داده است که به ادعای این سرکرده نیروی انتظامی رژیم درگیری با قاچاقچیان بوده است در حالی که بنا بر نمونه‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد قربانیان درگیری نیروهای مرزی رژیم کاسبکاران خرده پا و کولبران مرزی هستند که برای امرار معاش خانواده خود ناگزیر به روی آوردن به این کار خطرناک هستند.
رژیم آخوندی برای کشتن این مردم محروم فقیر اضافه بر نیروی انتظامی از مزدوران محلی خود نیز برای به دام انداختن کولبران استفاده می‌کند و برای قتل کولبران پول هنگفتی به مزدوران اجیرشده خود در مناطق مرزی می‌پردازد.
مینهای به‌جا مانده از جنگ ضدمیهنی خمینی نیز بلایی است که روزانه جان کولبران وکاسبکاران محروم را به خطر می‌اندازد.
21 دی 92 در منطقه مرزی بانه دو کولبر جوان روی مین به‌جا مانده از جنگ رفتند و پای یکی از آنان قطع شد.
وضعیت مردم کاسبکار و کولبر در منطقه سیستان و بلوچستان نیز شبیه وضعیت مردم محروم در منطقه کردستان است که بسیاری از مردم ناچارند برای درآوردن لقمه نانی به این شغل خطرناک روی بیاورند. تلاش کاسبکاران مرزی بلوچستان برای تأمین معیشت زندگی خود و خانواده‌شان همراه با مرگ است که در این رابطه نیروی انتظامی در کمین این مردم فقیر نشسته و آنان یا در دام مرگ نیروی انتظامی گرفتار می‌شوند و یا حوادثی نظیر تصادف و چپ شدن خودرو آنان را به کام مرگ می‌کشاند.
4بهمن 92 یک خودروی سواری حامل بنزین واژگون شد وسه سرنشین آن در آتش انفجار خودرو گرفتار شدند که در این رابطه خبرگزاری حکومتی ایرانا نوشت این خودرو در محور ارتباطی ایرانشهر - بزمان واژگون شده و آتش گرفته است. بر اثر این سانحه یکی از سرنشینان خودرو در شعله‌های آتش جان خود را از دست داد و دو نفر سرنشین دیگر به‌شدت مصدوم و زخمی شدند.
وضعیت در مورد این قشر از مردم میهنمان آن‌قدر وخیم است که احمد شهید در گزارش 1آبان 92 خود در مورد نقض حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت ولایت‌فقیه، در مورد نقض حقوق این قشر از مردم محروم کشور به کشتن خودسرانه کولبران در نواحی مرزی اشاره کرد که این کشارها در مغایرت با قوانین داخلی رژیم و قوانین بین‌المللی صورت می‌گیرد.
کمپین بین‌المللی حقوق‌بشر نیز در اردیبهشت 91 در گزارشی نسبت به این وضعیت اعتراض کرد و در گزارش خود نوشت که در فاصله اسفند ۹۰ و فروردین ۹۱ پس از آغاز انسداد مرزها، حدود ۷۴ کولبر کشته شدند. در گزارش این کمپین آمده است که ۷۰ نفر از این افراد توسط نیروی انتظامی رژیم و چهار نیز به‌دلیل سرمای شدید و انفجار مین جان خود را از دست دادند.
کمپین بین‌المللی حقوق‌بشر در گزارش خود نوشته بود که ۷۴ مورد مرگ و ۷۶ مورد جراحات افرادی که به‌عنوان کولبر و کاسبکاران در مرز به‌کار اشتغال دارند صورت گرفته است.
وضعیت وخیم اقتصادی و اجتماعی مردم مناطق مرزی کردستان خبرگزاری سپاه پاسداران رژیم را نیز ناگزیر به اعتراف کرده است و این خبرگزاری در23آبان 92 در تضاد باندی با حکومت آخوند روحانی و در یک سهم خواهی از مدیریت حکومت او به ناگزیر به وضعیت مردم محروم کردستان و علت روی آوردن مردم به کولبری اعتراف کرد و نوشت ”: این‌جا استانی فرهنگی اما فاقد کتابخانه مرکزی استاندارد است، این‌جا استانی است برای برگشت دادن بودجه‌ها و انجام نگرفتن امور؛ کردستان مکانی است برای استخدام مجدد بازنشستگان و فراهم نمودن بستری امن برای بیکاری روزافزون جامعه، استان فرهنگی کشور با دارا بودن معادن و ذخائر متفاوت، کمترین واحد تولیدی و صنعتی را به خود اختصاص داده است.
این در حالی است که در کردستان بیش از سه مرز رسمی با کشور همسایه عراق وجود دارد و عملکرد نامناسب برخی مدیران اسبق موجب شده است که غیربومی‌ها صاحبان اصلی مرزها شوند و ساکنان استان پیوسته به فعالیت کولبری مشغول باشند“.
جنایت رژیم ولایت‌فقیه علیه کولبران وکاسبکاران در مناطق مرزی سیستان وبلوچستان و کردستان و ستم مضاعف علیه این مردم نیز یکی از ارمغانها و دست‌آوردهای این رژیم ضد‌مردمی برای مردم محروم در این خطه از ایران تحت حاکمیت آخوندها است.
